Vanuit de camping in Goussonville vertrek ik vandaag met stijve beenspieren voor een tocht naar het dal van de Eure. Het is minder warm dan de vorige dagen en het traject lijkt mij een stuk minder zwaar dan gisteren. Om de 4 à 5 km kom ik voorbij de typisch Franse dorpjes die de rust zelve uitstralen. Het is weer zo’n groene en bosrijke omgeving over een licht glooiend traject. Ik zie terug voor mij 2 Nederlanders, maar laat ze hun gang gaan. In Tacoighières zie ik het kerkje staan met daarnaast het dorps- of gemeentehuis en ook het postkantoortje, alles in één stuk aan elkaar gebouwd en amper 1 m breed. Ik ben een beetje nieuwsgierig hoe deze 3 verschillende instanties tezamen gaan en besluit op zoek te gaan naar een stempel. Het kerkje lijkt mij gesloten. Dan heb ik nog de keuze tussen het postkantoortje en het dorpshuis. Om niet in contact te moeten komen of aan zaken herinnerd te worden die ik op deze tocht niet wil zien, gaat mijn keuze naar ……. het dorps- of gemeentehuis. Ik klop op de openstaande deur met vermelding: “Secretariat” en een vriendelijke vrouwenstem antwoordt met: “Entréz”. Ik stap binnen en nog voor ik Bonjour kan zeggen vraagt de vriendelijke vrouw of ik een “tampon” wil. Voor alle duidelijkheid: “tampon” betekent in Frankrijk “stempel”. Nadat ik van de vriendelijke vrouw een afdruk van haar tampon kreeg vertrek ik weer. Van dorp naar dorp tot aan de plaats van afspraak met Gerda. En vandaag spraken we af in Maintenon aan de rivier de Eure. In Maintenon staat een mooi Renaissance kasteel. Ooit gekocht door Lodewijk de XIV voor zijn lief: “Madame de Maintenon” die later zijn vrouw zou worden. Achter het kasteel staan nog de restanten van een aquaduct, ook gebouwd op vraag van diezelfde Lodewijk. Het moest dienen om het water van de Eure tot in Versailles te brengen. Maar het is nooit voltooid. Niettegenstaande er tussen 1685 en 1688 ongeveer 30.000 soldaten en boeren hebben aan gewerkt. Een mens doet al eens iets…… We maken een paar foto’s en laten ons heerlijk achterover vallen in één van de talrijke terrasjes op de Place Astride Briand. In het toerismebureau krijg ik nog zo’n gewone doordeweekse stempel en daarna vertrekken we weer elk apart voor de laatste 20 km tot Chartres. In Chartres vinden we elkaar snel terug bij de ingang van de camping. Nadat we ons hebben verfrist en geïnstalleerd zijn, trekken we nog eens deze gezellige, rustige en historisch interessante stad in. Het echte bezoek is in feite voor morgen, want dan neem ik een rustdag en wordt er niet gefietst.

09-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Rond 9u30 verlaten we de parking van het schooltje in Rémy. Het is héél rustig onderweg. Dat komt waarschijnlijk omdat 8 mei een feestdag is in Frankrijk. Mijn eerste tussenstop is vandaag in Clermont. Na ongeveer 30 km en enkele stevige hellingen kom ik aan de oude stadspoort die naast de kerk staat. Op het plein in het oude centrum staan nog enkele oude gebouwen, weliswaar gerenoveerd, maar toch hebben zij nog een Middeleeuws karakter. In de kerk kan ik de schitterende ramen, uit brandglas vervaardigd, bewonderen. Ik maak er enkele foto’s. Buiten neem ik nog enkele foto’s van het plein met de oude bibliotheek. Daarna rij ik terug verder, weeral te beginnen met een stevige klimpartij. Ik rij terug dwars doorheen een uitgestrekt landschap, bezaaid met koolzaadvelden en bossen. In Cauvigny, één van die talrijke dorpjes op mijn weg, hou ik halt en ga zittend op een steen naast de kerk, mijn middagpauze houden. Ik vertrek terug en zit nog maar pas op de fiets als ik weer zo’n klauterpartij van 3 km met een stijgingspercentage van 7% te verwerken krijg. Om 14 uur rij ik het dorpje Hénonville binnen langs de achterzijde van het kasteel. Ik stop even en zet mijn fiets tegen de 2 m hoge muur die het domein omringt. Ik neem mijn fototoestel, ga boven op de fiets staan, en neem stiekem een foto van de achterzijde van het kasteel en bijhorende bijgebouwen. Daarna rij ik tot aan de voorzijde want daar staat Gerda op mij te wachten. Ik neem er even pauze bij met 2 lekkere instant koffie’s en evenveel lekkere suikerwafels. Terwijl ik rustig in een tuinzetel van mijn koffie geniet, komen er 2 Nederlanders, gepakt en gezakt, hijgend voorbij. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb niet het minste medelijden met hen. Na een half uurtje rust en ongeveer 70 km op de teller trek ik terug verder. 200 m verder is het weer van dat. Een helling die ik in slakkengang te lijf ga. Bordjes langs de weg laten mij weten dat ik door “Val de l’Oise” rijdt. Even verder haal ik de 2 Nederlanders in. Ze komen net uit een café. Zie je wel, dat ik geen medelijden moest hebben. Ik rij tot bij die 2 en vraag waar ze vandaan komen. Ze zijn op dezelfde dag als ik uit Leiden vertrokken en doen ongeveer elke dag 150 km. Die zullen zeker hun hemel verdiend hebben als ze in Compostela aankomen. In Oinville-sur-Montreint krijg ik de zoveelste beklimming te verwerken. In een geharrewar van kleine straatjes kies ik de verkeerde straat en vlieg met een hels tempo naar beneden. Eens beneden stel ik mijn vergissing vast. Het is maar een kleine km maar ik moet terug de helling op. En wie zie ik boven….. de 2 sportmannen uit Leiden. Even verder moeten ze ook even uitblazen en met een Hollandse Doei, steek ik ze weer voorbij. Tussen Hargenville en Mézières vlieg ik aan een hels tempo naar het dal van de Seine. Tot tweemaal toe moet ik deze stroom over, als ook de drukke A13 autosnelweg. Het is hier enorm druk en de auto’s vliegen mij links en rechts voorbij. Aan de overkant moet ik door Mézières en eens uit de drukte zie ik het bordje: “Goussonville”. Ik ben tevreden, het zit er bijna op voor vandaag. Tot ik uit een straat kom, en weer zo’n verschrikking voor me zie. Ik raadpleeg mijn boekje en inderdaad, daar staat in: “Klim 3 km tot 7%” . Dat wordt dus weer klauteren. Het kan mij echter niet deren want boven staat Gerda te wachten en nemen onze intrek in de mooie en stille camping “Canada” die na 122 km mijn slaapplaats voor vandaag zal zijn. Wetende dat het morgen een korte rit wordt naar Chartres.

08-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Vanuit St-Quentin rij ik in zuidelijke richting naar de Somme. Ik rij dus door de Picardie. Na 15 km ter hoogte van St-Simon kom ik terug Greet uit Tilburg tegen. We wisselen een paar woorden en trekken dan elk apart verder. Even verder zie ik nog 2 fietsers langs de baan, ze zitten te eten en met een simpele “doei” weet ik meteen dat het Nederlanders zijn. Op de middag, ik heb dan 5 km door een licht glooiend landschap gereden, kom ik aan aan de Kathédraal van Noyon. Hier heb ik een afspraak met Gerda. We nemen contact met elkaar met de GSM en enkele minuten later komt zij bij de Kathédraal waar ik gezeten op de trappen op haar wacht. Noyon is een historische stad en we beslissen om even rond te wandelen en een terrasje te doen. De Kathédraal kunnen we pas om 14 uur bezoeken en dan is er ruim tijd genoeg voor enkele foto’s. Wanneer we de Kathédraal willen bezoeken zien we dat er een begrafenis aan de gang is. We houden ons stil achteraan de kerk en dat apprecieert men want na de mis komt iemand vragen of ik een stempel wil. Na de mis komt de priester bij ons en wil ons nog een aparte kapel met binnentuin laten zien. Na dit extraatje doen we nog wat boodschappen en dan trek ik verder met de fiets richting Compiègne. Dit is werkelijk een prachtig stuk. Ik rij kriskras dwars door: “La Forêt de Laigue”. Werkelijk kilometers aan één stuk door rij ik tussen de bossen zonder één mens tegen te komen. Maar eens in Compiègne aangekomen is het gedaan met de rust. In een randgemeente heb ik een afspraak met Gerda en ik heb werkelijk alle moeite om haar te vinden. Wanneer we elkaar dan toch vinden zijn we niet echt tevreden met de plaats waar we zijn en na een korte blik op de kaart beslissen we om een tiental km verder te rijden. Zo belanden we in een klein rustig dorpje met de naam:  “Rémy”. Op de parking van het plaatselijke schooltje vinden we de rust die we zoeken en genieten we van een heerlijke koude schotel die na alweer een hete dag in onze maag verdwijnt.

07-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Na een rustige nacht in Saméon vertrek ik om 9 uur. Acht km later fiets ik door het mooie “Forêt de Marchienne”, heerlijk is dit. Maar na 23 km staat er plots een bord voor mij met het opschrift: “Deviation”. Ik ben koppig en denk met mijn fiets wel een doorgang te vinden. Plots sta ik voor 2 hopen aarde, aanschuivende vrachtwagens en een stofwolk die aan de binnenkant van mijn longen blijft plakken. Er is zelfs met de fiets geen doorkomen aan. Ik zie de kerktoren van het dorp Abscon recht voor mij liggen maar ik geraak er niet door. Dan maar terug keren en de wegomlegging volgen. Het kost mij ongeveer drie kwartier voor ik in Abscon geraak. Tot overmaat van ramp rij ik daarna nog verkeerd. Weer doe ik ettelijke km omweg om dan terug op mijn route te komen. Op het middaguur ben ik in het dorpje Warnes-au-Bac waar ik gezeten op de invallersbanken van de plaatselijke voetbalploeg mijn middagpauze hou. Daarna vertrek ik richting Cambrais die ik heel snel bereik. Het is pas 13 uur. Vervolgens rij ik tussen uitgestrekte koolzaadvelden naar onze plaats van afspraak. Iets na 14 uur kom ik bij de voormalige abdij van Vaucelles die gelegen is aan “Le Canal de St-Quentin”. Gerda staat er ook te wachten en maakt stiekem een foto van mijn aankomst. Deze Cisterciënzerabdij werd in 1132 gesticht door Bernardus van Clerveaux. Ook zieken, verstotenen, reizigers en pelgrims vonden hier onderdak in het hospice. De abdijkerk was ooit de grootste van Europa en had een lengte van 135 m. hier ontvang ik terug een stempel in mijn Credential. Na een bezoek aan de tuinen keren wij terug naar de camper waar ik terug mijn drankbussen opvul, nog enkele koekjes eet en daarna terug vertrek. De wind is ondertussen wat gedraaid en waait nu echt in het nadeel. Ook de hellingen worden langer. Maar de zon brandt op mijn huid. Nabij Gouy zie ik een bordje met: “Source de l’Escaut” of “De bronnen van de Schelde”. Ik maak nog eens een kleine omweg tot bij de bron en laat mij fotograferen door een Frans koppel. Ongelooflijk dat zo’n kleine bron met helder water 430 km verder zo’n enorme brede monding heeft in de zee. Het kleine kunstwerkje dat hier staat is een schenking van de stad Antwerpen. Even later vertrek ik weer vechtend tegen de wind en de hellingen richting St-Quentin. Bij het naderen van deze stad ontmoet ik nog een Nederlandse. Ze heet Greet en komt uit Tilburg. Moederziel alleen is ze op 1 mei vertrokken. We praten nog wat onderweg en ze is blij dat ik haar vergezel tot aan de camping waar zij ook de nacht zal doorbrengen. We nemen afscheid van elkaar en wensen elkaar nog een goeie tocht.

06-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Na de laatste zaken in de camper te hebben gestoken, is het zover. De fiets wordt uit de garage genomen en voorzien van de nodige tassen met eten en het kaartmateriaal. Gerda neemt nog een laatste foto en ik kan vertrekken. Het is nu 10 uur en mijn tocht kan beginnen. Na 3 km, in Mariakerke krijg ik al een eerste berichtje op de GSM. Vriend Marc wenst mij een goede tocht. Ik laat hem weten dat ik begin te naderen en al in Mariakerke ben…. Om 11u30 steekt Gerda mij voorbij met de camper in de omgeving van Oudenaarde. We hebben een afspraak in Ronse voor een eerste tussenstop. Het weer is schitterend. De zon laat zich van haar beste kant zien en de wind waait helemaal in mijn voordeel. Wat moet je nog meer? In Ronse komen Gerda en ik samen op de parking van een warenhuis voor het middageten. Wanneer we terug vertrekken spreken we af dat Gerda onmiddellijk doorrijdt tot Saméon. Dit is een dorpje net over de grens waar we aan de “Mairie” een parking hebben voor de nacht. Ik vervolg na Ronse mijn weg naar Doornik waar ik rond 14 uur aankom. Ik ga op bezoek in het toerismebureau waar ik een stempel in mijn Credential krijg. Ik rij nog even door tot aan de St-Jacobskerk omdat men in het huisje ernaast ook een stempel kan krijgen. Dat zijn er dan al twee en dat is meegenomen. In Doornik kom ik dan echt op de St-Jacobsfietsroute en dat is te merken ook. Al onmiddellijk zie ik zeker al een viertal fietspelgrims. Allemaal Nederlanders. Ze zijn herkenbaar aan het gele vlagje van de Nederlandse Jacobsstaf. Ikzelf draag er eentje van het Vlaamse Compostela genootschap. Hiermee is nogmaals het bewijs geleverd dat je nooit alleen op weg bent naar Compostela. Na Doornik vervolg ik mijn weg langs de Schelde richting Bléharies, daar verlaat ik de mooie boorden van de Schelde en rij richting Rumégnies waar ik de Belgisch Franse grens oversteek. Aan de oude grensovergang neem ik nog een foto en rij dan nog 2 km verder waar ik mij in Saméon bij Gerda vervoeg. Het is dan 16 uur en er staan precies 100 km op de teller.

05-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Wanneer je met je voorbereiding begint dan is één van de eerste zaken die men afvraagt. Hoe rij ik naar mijn bestemming toe? Welke weg neem ik? Wie heeft dit ooit al ondernomen en welke weg volgden ze?

Al snel vond ik de drie delen van de “St.Jacobsfietsroute” gemaakt door Clemens Sweerman en uitgegeven door uitgeverij Pirola. In deze boekjes vind men niet alleen de route maar ook heel wat historische en praktische informatie alsook meerdere alternatieven voor je route. Ook overnachtingmogelijkheden en toeristenbureaus worden erin vermeld. klik hier voor pirola website

Ik kon ook terecht bij het”Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela” die regelmatig infovergaderingen organiseert zowel voor fietsers of wandelaars. Dit genootschap heeft ook driemaandelijks het tijdschrift “De Pelgrim” uit en bezorgd je ook je eventuele geloofsbrief en afstempelboekje die je kan gebruiken om aan een pelgrimsprijsje een slaapplaats te vinden in een of ander pelgrimsonderkomen. Wie graag goed geïnformeerd vertrekt kijkt best eens op de site klik hier voor de compostelagenootschap website

Ook werd ik lid van de vereniging “De Vakantiefietser vzw”. Deze vereniging herbergt heel wat leden die hun ervaringen om met de fiets de wereld rond te trekken graag met anderen delen. De Vakantiefietser richt ook jaarlijks een fietsreisbeurs in waar je alles voor je fietsreizen kan vinden en met ervaren fietsreizigers van gedachten kunt wisselen. Meer informatie vindt je op klik hier voor de vakantiefietser website

Naast de bovenvermelde informatie heb ik ook enkele boeken of boekjes gelezen van mensen die ooit één of meerdere wegen naar Santiago de Compostela hebben bewandeld of gefietst.

Kathryn Harrison

De weg naar Santiago de Compostela

Uitgeverij Maarten Muntinga bv, Amsterdam ISBN 90 417 0616X NUR 508

Paulo Coelho

De pelgrimstocht naar Santiago, dagboek van een magiër.

Uitgeverij De Arbeiderspers,Amsterdam ISBN 90 413 3073 9 / NUR 311

Herman Vuijsje

Pelgrim zonder god. Een voettocht van Santiago de Compostela naar Amsterdam.

Uitgeverij Pandora pockets ISBN 978 90 467 0118 8 NUR 301

Gied ten Berge en Wantje Fritschy

Pelgrimeren naar de Morendoder, onderweg naar Jacobus van Compostela

Uitgeverij Valkhof Pers ISBN 90 5625 235 6

Claude Cantré

Afspraak met Jacobus, Mijmeren langs de weg naar Santiago de Compostela.

Uitgeverij Digitalis- INDICO Utrecht ned ISBN 90 77713 14 X NUR 508

Guus en Nel Schipper

Trappen tot Santiago. Verslag van een pelgrimstocht per fiets.

Uitgeverij Aschcom, Wemeldinge nl. ISBN 90 804772 57 NUR 508

Joop Van Der Meulen

Praktisch pelgrimeren naar Santiago de Compostela

Uitgegeven door: Nederlands Genootschap van Sint Jacob. ISBN 90 808567 2 1

http://www.santiago.nl.echt ned.eg naar Santiage de Compostelardam.n van mensen die ooit één of meerdere wegen naar San

Fons Peters

Pelgrim op pedalen. Brieven en notities van een fietstocht naar Santiago de Compostela.

Uitgeverij Conserve. ISBN 9789054290995

Ignace Vervaet

Duizend heuvels. Fietstocht naar Santiago de Compostela

Uitgeverij Elmar. ISBN 9038908873

Ook geraadpleegd:

“De Pelgrim” ; driemaandelijks tijdschrift uitgegeven door het Vlaams Genootschap

van Santiago de Compostela.

Adriaan De Roover

“Ontmoeting met de romaanse kunst langs de wegen en zijwegen naar Santiago de Compostela”. Uitgave van het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela

ISBN 978 90 812264 1 7

24-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

23-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

22-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

22-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

21-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

27-09-2005, 16:32 geschreven door Ernie