BIÉLORUSSE З Божым нараджэннем (Z Bozym naradzenniem)
BIRMAN Christmas nay hma mue pyaw pa
BOSNIEN sretan Boić
BRETON Nedeleg laouen
BULGARE весела коледа (vesela koleda)
CATALAN bon Nadal
CH'TI joïeux Noé
CHEROKEE ulihelisdi danisdayohihvi
CHINOIS 圣诞快乐 (shèng dàn kuài lè)
CORÉEN 메리크리스마스
CORNIQUE Nadelek lowen
CORSE bon Natale
CRÉOLE GUADELOUPÉEN jwayé Nwèl
CRÉOLE HAITIEN jwaye Nowel
CRÉOLE MARTINIQUAIS bon Nwel
CRÉOLE RÉUNIONNAIS zwayé Noèl
CROATE sretan Boić
DANOIS glædelig jul
DHOLUO bedgi sikuku maber
ESPAGNOL feliz Navidad
ESPÉRANTO gojan Kristnaskon
ESTONIEN häid jõule
FÉROÏEN gleðilig jól
FILIPINO Maligayang Pasko
FINNOIS hyvää joulua
FRANÇAIS joyeux Noël
FRANCIQUE LORRAIN frohe Weihnachte
FRISON noflike Krystdagen
FRIOULAN bon nadâl
GAÉLIQUE D'ÉCOSSE Nollaig chridheil
GAÉLIQUE D'IRLANDE Nollaig shona
GALICIEN bo Nadal
GALLO boune Neoua
GALLOIS Nadolig llawen
GÉORGIEN gilocav shoba axal wels
GREC καλά Χριστούγεννα (kala khristougenna / kala xristougenna)
HAWAÏEN mele Kalikimaka
HÉBREU חג מולד שמח (hag molad saméa'h)
HINDI Krismas ki subhkamna
HONGROIS boldog karácsonyt
IGBO annuri Ekeresimesi
ILOCANO naragsak a paskua
INDONÉSIEN selamat Natal
ISLANDAIS gleðileg jól
ITALIEN buon Natale
JAVANAIS sugeng Natal
JAPONAIS merii kurisumasu
KABYLE tameghra tameggazt
KHMER រីករាយបុណ្យណូអ៊ែល (rik reay bon Noel)
KINYARWANDA Noheli nziza
KIRUNDI Noheli nziza
KURDE Noela we pîroz be
LANGUEDOCIEN (OCCITAN) bon nadal
LAO souksan van Christmas
LATIN felix dies Nativitatis (traduction littérale) / felicem diem Nativitatis (plus naturel)
LETTON priecīgus Ziemassvētkus
LIANGMAI mathabou Christmas
LIGURE bón dênâ / bón natâle
LINGALA eyenga elamu ya mbotama ya Yezu
LITUANIEN su Kalėdomis / linksmų Kalėdų
LUXEMBOURGEOIS schéi Chrëschtdeeg
MACÉDONIEN среќен Божиќ (srećen Boić, formel) / Христос се роди (Hristos se rodi, informel) / Навистина се роди (Navistina se rodi, en réponse à la forme informelle)
MALAIS selamat hari natal
MALAYALAM Christmas ashamshagal
MALGACHE tratry ny Krismasy / arahabaina tratry ny Krismasy / arahaba tratry ny Krismasy
MALTAIS il-milied it-tajjeb / milied hieni
MANX Nollick ghennal
MAORI meri Kirihimete
MIZO Krismas chibai
MONÉGASQUE bon Natale
MONGOL zul sariin bayariin mend hurgie
NÉERLANDAIS vrolijk Kerstfeest
NIÇOIS bouòni Calèna
NORMAND jostous Noué
NORMAND (JÈRRIAIS) bouan Noué
NORVÉGIEN god jul
OCCITAN bon Nadal
OROMO baga ayyaana dhaloota Kiristoos isin ga'e
PAPIAMENTO bon pasku
PERSAN کریسمس مبارک (Christmas mobaarak)
POLONAIS wesołych świąt bożego Narodzenia
PORTUGAIS feliz Natal
PROVENÇAL bòn nové
ROMANI baxtalo Krečuno
ROUMAIN un Crăciun fericit
RUKIGA Noheiri nungi / webale Noheiri
RUSSE с Рождеством Христовым (S rozhdestvom Kristovom)
SAMOAN ia manuia le Kerisimasi
SARDE bona Pasca de Nadale (logudorois) / bona paschixedda (campidanois)
SERBE Христос се роди (Hristos se rodi)
SHONA Krisimas yakanaka
SILÉSIEN Radosnych godów
SINDHI Chrismas joon wadhayoon
SINGHALAIS suba nattalak wewa
SLOVAQUE vesele vianoce
SLOVÈNE vesel boič / vesele boične praznike
SOBOTA dobro dedek
SRANAN switi Krisneti
SUÉDOIS God Jul
SWAHILI heri la Krismasi
TAGALOG Maligayang Pasko
TAHITIEN 'ia 'oa'oa e teie Noera
TAMAZIGHT asgwass amaynou
TAMOUL கிறிஸ்மஸ் தின நல் வாழ்த்துக்கள் (Krismas dina nal vaagethoukkal)
TCHÈQUE veselé Vánoce
TELUGU Krismas shubhakankshalu
THAI สุขสันต์วันคริสต์มาส (souksaan wan Christmas)
TONGAN mele Kilisimasi
TSWANA (SETSWANA) Keresemose sentle
TURC Noeliniz kutlu olsun
UDMURT Shuldyr Ymuśton
UKRAINIEN З Різдвом Христовим (Z Rizdvom Khrystovym) / Щасливого Різдва Христового (ʃtʃaslyvogo rizdva Hrystovogo)
"De hel, dat zijn de anderen", zegt Sartre. "Ik wil best toegeven dat die anderen ons het leven behoorlijk zuur kunnen maken, maar ze kunnen ook onze metgezellen van het paradijs zijn. Voor mij is de hel het niets, een plek zonder mijn vrienden, zonder muziek, zonder woorden die de verbeelding prikkelen, zonder meeslepende schoonheid."
Citaat op de achterflap van:
"De hel, de stilte." nr. 4 van de stripreeks Blacksad./ Juan Díaz Canales en Juanjo Guarnido. Brussel, Dargaud, 2010, 56 p.
New Orleans in de jaren 1950. De carnavalsgekte rond mardi gras bereikt stilaan haar hoogtepunt. Weekly brengt Blacksad in contact met Faust, een jazzproducer die zijn hulp nodig heeft. Een van zijn stermuzikanten, de pianist Sebastian Little Hand Fletcher, is spoorloos verdwenen. Met Sebastians zwak voor heroïne in het achterhoofd, vreest Faust het ergste. Er is bovendien geen tijd te verliezen want Faust heeft een kanker die hem elk moment kan vellen. Blacksad aanvaardt de opdracht, maar ontdekt gaandeweg dat Faust hem niet alles heeft verteld. Hoewel hij verstrikt raakt in allerhande manipulaties, beslist Blacksad toch om zijn zoektocht naar de verdwenen Sebastian door te zetten. Het wordt een van zijn lastigste onderzoeken, in meer dan één opzicht?
Onder de Eskimo's./ Fridtjof Nansen, Anton van den Heuvel (Ned. vert.). Amsterdam, Scheltens & Giltay, 1923?, 224 p.
"For one whole winter we were cut off from the world and immured among
the Greenlanders. I dwelt in their huts, took part in their hunting, and
tried, as well as I could, to live their life and learn their language.
..."- Dr. Fridtjof Nansen (1861-1930)
Kom hier dat ik u kus./ Griet Op De Beeck. Amsterdam, Prometheus, 2014, 381 p.
'Kom hier dat ik u kus' is een roman "over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook
kapotmaken. Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld
begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de
gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over
jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat
alles is wat we hebben, of toch bijna". Bron:
cobra.be
Kom hier dat ik u kus is een roman over een emotioneel gestoorde familie, over getalenteerde artiesten en egoïstische mannen, de bange vrees om de eisen van het hart te volgen, en over de moed en de humor van een meisje en een vrouw om niet dezelfde fouten te maken. Bron: cobra.be
Het verlangen van de egel./Toon Tellegen. Amsterdam, Querido, 2014, 134 blz.
"De egel is eenzaam en verlangt naar gezelschap en dus wil hij andere dieren gaan uitnodigen om langs te komen. Hij schrijft een brief, maar dan slaan twijfel en angst toe. Twijfel over hoe hij de dieren moet ontvangen, hoe ze zullen reageren en of ze überhaupt wel willen komen. Zijn ze bijvoorbeeld niet erg bang voor zijn stekels? Angst heeft hij voor wat ze kunnen aanrichten. Zal de olifant niet zijn hele huis verpletteren en als de walvis komt, zal dan niet het hele bos onderstromen?
In hoofdstuk 22 droomt hij van een boek met de titel Voor- en nadelen van bezoek. Vaak beeldt hij zich in dat de conversatie stilvalt, dat ze zijn taart niet lusten of dat ze helemaal geen thee blieven. De brief verdwijnt in een la, want hij durft het niet aan.
Maar dan gaat hij een voor een de dieren na die langs zouden kunnen komen. De mier, de vlinder, de walvis, de giraffe, de secretarisvogel en nog veel meer en hij fantaseert zelfs over dieren die helemaal niet bestaan.
Rode draad in de gedachten en dromen van de egel, zijn de schildpad en de slak, die onderweg zouden kunnen zijn, maar vooral door de traagheid van de slak niet opschieten. Zullen ze ooit aankomen? De schildpad en slak vormen samen een grappig ruziënd duo.
(...)
Het verlangen van de egel, had ook wel De twijfel van de egel kunnen heten, want de egel blijft maar twijfelen en intussen wordt het herfst en nadert de winter en wie heeft er dan nog zin om op visite te komen? Uiteindelijk geeft de egel het op. Het verlangen blijft knagen, maar een brief versturen aan een dier doet hij na veel afwegingen niet. Gaat hij nu heel eenzaam de winter in?
Het verlangen van de egel van Toon Tellegen is een heel fijn boek dat je op je gemak moet lezen. Lekkere slow reading, zodat niets je ontgaat en dan maar hopen dat je kunt blijven doorlezen en er geen bezoek komt dat het lezen zal verstoren."
Koude aarde./ Sarah Moss. Amsterdam, Artemis&co, 2009, 252 p.
Soms is het beter om het verleden te laten rusten. Nina vertrekt aan het begin van de zomer met een team van zes jonge archeologen naar een uithoek van Groenland, in de hoop sporen te vinden van oude Vikingnederzettingen. Terwijl de onderzoekers vorderen met de opgravingen op een oude begraafplaats, grijpt een geheimzinnig virus om zich heen in de rest van de wereld. De internetverbinding valt weg en de archeologen hebben geen idee wat er in de buitenwereld gaande is. Nina heeft ondertussen angstaanjagende dromen over wat er op de archeologische vindplaats is gebeurd, en ze raakt er steeds meer van overtuigd dat ze 's nachts stemmen en voetstappen hoort bij hun tentenkamp. Ze begint zich af te vragen of ze er wel goed aan doen de oude begraafplaats te verstoren. Wanneer het erop begint te lijken dat het vliegtuig dat hen zou halen niet komt opdagen en zij een koude en geïsoleerde winter tegemoet gaan, stapelen de irritaties zich op en valt de groep langzaam uiteen. In haar sfeervolle en onheilspellende debuutroman beschrijft Moss haarscherp de onderlinge relaties tussen mensen, de dreiging van het onbekende en de teloorgang van een beschaving.
De kleur van de hemel./ James Runcie. Vianen, The House of Books, 2005, 253 p.
James Runcie is schrijver en filmmaker. Zijn tweede historische roman 'De kleur van de hemel' is geinspireerd op het schilderen van de Maesta in het Palazzo Pubblico in Siena door de Florentijnse schilder Dominico Ghirlandaio in 1485. Een tweede inspiratiebron is de introductie van de bril in Italie die naar schatting rond 1287 plaatsvond.
De roman begint in Venetie in het jaar 1295. Paolo is een vondeling die opgroeit tussen de glasmakers van Murano. Hij is bijziend, maar heeft een groot talent om kleur te onderscheiden. Simone Martini is schilder in Siena en zoekt het perfecte blauw om de hemel te schilderen. Hij stuurt Paolo op weg om ultramarijnblauw te vinden. Een zoektocht die hem door Perzie, Afghanistan en China leidt. Paolo vindt er de kleur en bovendien holle lenzen die hem voor het eerst in zijn leven voorwerpen haarscherp doen zien. Hij vindt er ook zijn grote liefde Aisja en ontdekt dat een leven zonder haar geen waarde heeft. De gave van Runcie is gelegen in het briljant beschrijven van het leven van zijn jonge held Paolo, die een wonderbaarlijk gevoel heeft voor kleur.
Uit de tijd vallen. Een verhaal in stemmen./ David Grossman. Amsterdam, Cossee, 2011, 143 p.
Ik moet weg.
Waarheen?
Naar hem.
Waarheen?
Naar hem, daarheen.
Naar de plek waar het gebeurd is?
Nee, nee. Daarheen.
Wat bedoel je met daar?
Weet ik niet.
Je maakt me bang.
Nog één keer hem even zien.
Maar wat zul je daar nu zien? Wat valt er nog te zien?
Misschien kan ik hem daar zien. Misschien zelfs met hem praten.
Praten?!
Uit de tijd vallen verkent in precieze en tegelijkertijd poëtische taal de pijn en het verdriet van ouders die een kind verloren hebben. Vijf jaar na de dood van zijn in de oorlog gesneuvelde zoon Uri slaagt David Grossman op ongeëvenaarde wijze in deze bijna onmogelijke onderneming. Waar het nodig is zelfs met vertwijfelde humor.
Na het avondeten staat hij plotseling op, neemt afscheid van zijn vrouw en vertrekt naar daar om één keer, heel kort hun dode zoon te zien. Anders is het verdriet niet meer uit te houden, na er vijf jaar over gezwegen te hebben. Onderweg sluiten zich tot zijn verbazing meer en meer mensen bij hem aan, allemaal vaders en moeders die geen vrede kunnen vinden met de dood van hun kinderen.
In de veelstemmige stoet bevinden zich een stadsschrijver, die alles moet optekenen, een regent, een wiskundige, een vroedvrouw en een schoenmaker. Zij passeren in een lange optocht de Centaur. Deze ongelukkige half schrijver, half schrijftafel probeert het verdriet om de dood van zijn zoon al jaren in woorden te vatten. Schrijven, zegt hij, is de enige manier om iets te begrijpen. Tegen de stadsschrijver met zijn droge notulen brult hij: Jij moet in grote reuzenletters schrijven: Ik moet hem in een verhaal herscheppen! Snap je?
Het lukt hem uiteindelijk om daar de juiste woorden voor te vinden, maar de prijs die hij betaalt is hoog. Met het afronden van zijn verhaal, het beëindigen van zijn herinneringswerk, is hij zijn zoon definitief kwijt.
Uit de tijd vallen ontleent zijn overweldigende kracht en meesterschap paradoxaal genoeg aan de combinatie van ontroostbaarheid over het verlies en de distantie daarvan. Dit, mompelt de Centaur, kan alleen in een verhaal lukken.
Grossman heeft al lang naam en faam als een groot verteller. Uit de tijd vallen leest dan ook als een volstrekt onsentimenteel verhaal, dat ons met al zijn indrukwekkende beelden en personages tot lang na de laatste bladzijde niet loslaat.
Recensie
Uit de tijd vallen houdt het midden tussen poëzie, proza en een theatertekst. David Grossman deed het. Schrijven over iets wat je niet in woorden wilt uitdrukken. Grossman legt de vinger op de zere plek: de manier waarop wij over pijn en rouw praten, staat mijlenver af van de ervaring ervan. Uit de tijd vallen begeeft zich tussen stilte en spreken, tussen verder leven en dat niet kunnen. Haarfijn weet Grossman rouw uit te tekenen in woorden. Zijn personages hoeven niet langer te zwijgen. de Volksrant ****
Le Groenland. Kalaallit Nunaat./ Jacqueline Thevenet. Paris, Karthala, 2009, 132 p.
Depuis que le monde entier s'inquiète du réchauffement climatique et de la fonte des glaces dans l'océan Arctique, un intérêt soudain s'est porté sur le Groenland, cette île de plus de 2 millions de km2 (5 fois la France), encore si peu connue des Européens. Elle a pourtant son histoire, sa langue, sa culture, qu'ont étudiées les explorateurs et les ethnologues. Il était grand temps que tout un chacun puisse profiter de leurs découvertes et connaître mieux le peuple étonnant des Esquimaux ou Inuit, répandus sur les terres et les glaces de l'hémisphère nord, en Alaska, au Canada, au Svalbard, en Sibérie et surtout au Groenland où ils représentent 88% de la population actuelle, soit 50 000 habitants sur les 57 000 que compte le Territoire. L'occupation de l'île par les Vikings au Xe siècle, puis par les Danois au XVIIIe, confère au Groenland un intérêt particulier, de même que, pour les Français, son exploration par des personnalités aussi prestigieuses que le commandant Charcot, Paul-Émile for ou Jean Malaurie. Ceux qui ont connu et aimé les Inuit en partent mieux que quiconque, tant il est vrai que l'empathie constitue la clé majeure des connaissances. Et que dire de la beauté des icebergs aux formes étranges, de la pureté de l'eau des fjords, de la chasse aux phoques, de l'ardeur des chiens de traîneau et, dans un tout autre registre, des trésors de son sous-sol et des fonds marins qui l'entourent, de son autonomie qui prélude peut-être a son indépendance... Apres la Mongolie, à laquelle elle a consacre plusieurs ouvrages, Jacqueline Thevenet s'intéresse au Groenland avec la même méthode et le même enthousiasme, et nous propose une synthèse claire et documentée dans l'esprit de la collection " Méridiens ".
De klank van sneeuw. Twee novellen/ Arthur Japin. Amsterdam, De Arbeiderspers, 2006, 119 p.
De twee novellen in dit boek staan in het teken van muziek en theater en vinden hun oorsprong in de periode dat Arthur Japin nog als acteur en zanger door het leven ging.
In Dooi verplaatsen we ons in het hoofd en het eenzame leven van een klassiek zangeres, die - op kerstavond onderweg - ten gevolge van sneeuwbuien strandt in een sfeerloos hotel langs de snelweg. Haar eenzaamheid brengt haar terug bij haar enige manier van expressie: het zingen. Voor de stof van deze novelle maakte Japin dankbaar gebruik van de tijd dat hij figureerde bij de Nederlandse Opera.
In Zeep repeteert een actrice voor een toneelstuk dat door de maker geafficheerd wordt als 'De nieuwste Euripides' hoewel het door hemzelf is geschreven. De actrice komt voor belangrijke beslissingen te staan: ze moet kiezen tussen roem en eer, vernedering en liefde. Zeep is ontleend aan de twee zomers dat Japin in het Openluchttheater in het Amsterdamse Bos speelde.
'Zien en gezien worden, daar gaat het om in deze verhalen,' aldus de auteur zelf. 'De vrouwelijke hoofdpersonen spelen en worstelen met de consequenties van het bekeken worden en het jezelf tentoonstellen.'
Ode aan het kijken./ Alain de Botton. Amsterdam, Atlas Contact, 2012, 93 p.
Alain de Botton gelooft in de kracht van de filosofie om ons een gelukkiger leven te laten leiden. In dit boek behandelt hij alledaagse zorgen en vragen - hoe kunnen we laten zien dat we verdriet hebben ? De Bottons advies en observaties zijn als altijd gebaseerd op het werk van grote schrijvers, kunstenaars en denkers uit de wereldgeschiedenis.
"Einar is mijn meester. Dat zeggen de runen die zijn gekerfd in de steen die, glad van het dragen, op mijn sleutelbeen rust. De amulet was ooit van een andere slavin, wier naam niemand zich meer kan herinneren. Ze weten zelfs niet meer hoe ze is gestorven, alleen dat het gebeurde in de tijd waarin ik werd geboren." (Katla)
Eerste zinnen uit:
Bibrau, het Vikingkind. Liefde, Haat En Wraak Tussen Drie Generaties Vrouwen./ Judith Lindbergh. Amsterdam, Foreign Media Books, 2006, 430 p.
"In het jaar 985 na Chr. reist de mooie slavin Katla met haar meester Einar en zijn huishouden per schip vanuit Ijsland naar het tot dan toe onbewoonde Groenland. Aan boord trekt ze de aandacht van twee heel verschillende mannen. De een zal haar voor altijd beschadigen, terwijl de ander zijn leven lang zal proberen dit goed te maken. In Groenland wordt ze opgenomen in het huishouden van de zieneres Thorbjorg, en in dit ruige achterland, met de vreemde profetes aan haar zijde bevalt Katla van een dochter. De alom gerespecteerde maar ook gevreesde Zieneres Thorbjorg vaart mee naar Groenland om voor de zoveelste keer een nieuw thuis te zoeken. Wanneer Katla onherstelbaar verminkt lijkt, biedt Thorbjorg aan voor haar te zorgen. Met het kind dat in Katla groeit heeft ze grootse plannen. Maar de krachten van het meisje zullen nog vele malen sterker blijken dan Thorbjorg ooit had kunnen vermoeden. Katla's dochter, Bibrau, wordt geboren uit een brute verkrachting. Haar moeder weigert vanaf het allereerste moment van haar te houden, maar Thorbjorg ontdekt speciale gaven in Bibrau, neemt het meisje onder haar hoede en leert haar vervolgens de oude heidense wijze om te genezen en voorspellingen te doen. Helaas zal Bibrau haar wijsheid en macht maar voor één ding gebruiken: eigen gewin." Bron: bol.com
"Bibrau, het Vikingkind is een episch verhaal over liefde, haat en wraak en speelt zich af op een cruciaal punt in de geschiedenis, waarop het Christendom de eerste stappen in de heidense cultuur van de Vikingen zet. Gebaseerd op uitgebreid historisch onderzoek en met veel gevoel voor detail beschrijft Judith Lindbergh de scheuringen, allianties en opofferingen die daarvan het gevolg zijn, en weet met haar onvergetelijke personages de pijn van een verdwijnende cultuur en de geboorte van een andere, nieuwe wereld op meesterlijke wijze tot leven te wekken." Recensie: dizzie.nl
"Vanaf het begin heeft mijn moeder me gehaat. In haat werd ik verwekt en vervuld van bitterheid heeft ze mij gebaard. Ze vragen zich af hoe het komt dat ik ben zoals ik ben, maar als ze even zouden nadenken, zouden ze dat weten. Ach, wat zouden ze ervan begrijpen. Ik zou er om moeten lachen - ik kan lachen, hoewel maar weinigen dat ooit hebben gehoord - ik kan lachen en dansen totdat ik dubbel lig van genotvolle pijn. Maar dat zulle ze nooit weten, want ze kijken zonder te zien. Dus loop ik rond in stilte, en weet dat het allemaal dwazen zijn." (Bibrau)
"Er zijn woorden voor wat ik ben - waarvoor u, Odin, mij hebt gemaakt. Zieneres, ja, maar ook iets anders. Op een dag, in een andere taal, in een andere tijd, zouden ze me 'heks' noemen. Maar ze zouden niet de subtiele aard begrijpen van wat ik doe, of het verschil kennen tussen welwillendheid en boosaardigheid, tussen woorden om kwaad te doen en woorden om goed te doen.
Ik ben de stem van duizenden seizoenen. Ik ben de stem van Odin. Als hij me oppakt en daarna omlaag duwt, moet ik me overgeven. Dan moet ik gehoorzamen. De woorden die ik uitspreek zijn niet die van mijzelf." (Thorbjorg)
Als de toendra roept./ Kari Herbert. Vianen/Antwerpen, The House of Books, 2006, 351 p.
Kari Herbert wordt als klein meisje door haar ouders meegenomen naar de uitgestrekte sneeuwvlakten van de noordpool. Daar woont zij samen met haar moeder Maria en haar vader, de beroemde ontdekkingsreiziger Sir Wally Herbert, enkele jaren bij de lnuit, een van de laatst overgebleven traditionele stammen van Groenland. Kari is verzot op rauw walvisspek en speelt elke dag wilde spelletjes met de jagerskinderen en de poolhonden. Terug in Engeland valt het niet mee om weer een 'gewoon' meisje te zijn.
Dertig jaar later keert Kari terug naar Groenland. Zij heeft het gast-vrije Inuitvolk en de ongetemde schoonheid van de toendra nooit kunnen vergeten. Zouden haar vrienden er nog zijn? En zo ja, hebben ze hun tradities in ere kunnen houden? Of zijn ze bezweken aan de verleidingen van de moderne wereld?
ALS DE TOENDRA ROEPT is het Fascinerende en indrukwekkende verhaal van een jonge vrouw die op zoek gaat naar een van de gelukkigste periodes van haar jeugd. Een persoonlijk reisavontuur, gesitueerd in een van de meest bijzondere en afgelegen regio's ter wereld.
'Bijzonder meeslepend.' - GEOGRAPHICAL MAGAZINE
Met haar fotografenoog en haar welsprekende pen beschrijft Kari Herbert de zuivere schoonheid van het arctische landschap.' - DAILY TELEGRAPH
Kari Herbert, geboren in 1970, is schrijfster, fotografe en journaliste.
Levenspaden. Zeven geschiedenissen./ Alice Miller. Houtem, Van Holkema & Warendorf, 1998, 192 p.
"De auteur, Zwitsers psychoanalytica en vooral bekend van het boek "Het drama van het begaafde kind", trekt ten strijde tegen kindermishandeling in de breedste zin van het woord. Het gaat hier om de volgens haar routinematig beschadigende wijze van opvoeden, zoals die in onze cultuur gangbaar is en waarbij voorbij gegaan wordt aan het diepste wezen van het kind. Met een zevental fictieve levensverhalen illustreert ze het mechanisme waarmee vroege ervaringen met leed en liefde het latere leven van een mens en zijn relaties tot anderen beïnvloeden en van generatie op generatie worden doorgegeven. Hoewel de verhalen duidelijk geconstrueerd zijn rond een bepaald thema en de personen weinig levensecht worden neergezet, geeft het boek wel een aardige illustratie van het belangrijkste thema in het werk van Miller. Als aanvulling daarop zeker interessant voor ieder die zich wil verdiepen in opvoeding en jeugdervaringen in relatie tot het latere leven."
Het drama van het begaafde kind./ Alice Miller. Houten, Unieboek, 2010, 113 p. (Rainbow Pockets, 885)
Inhoud (cover tekst)
In Het drama van het begaafde kind laat Alice Miller zien dat veel psychologisch leed van begaafde mensen verklaard kan worden door gebeurtenissen uit hun jeugd. Begaafde kinderen kunnen door de wensen en eisen van hun omgeving in de knel raken doordat ze zich te veel aanpassen aan hun omgeving en zo hun ware zelf verdringen.
Alice Miller is deskundige op het gebied van begaafde kinderen en laat in deze bewerkte en aangevulde editie door middel van voorbeelden, toelichtingen en inzichten zien hoe deze problemen verholpen kunnen worden. Het drama van het begaafde kind is een belangwekkende en boeiende bijdrage aan dit belangrijke onderwerp.
De auteur
Kinderpsychologe Alice Miller (1923) werd geboren in Polen. Ze promoveerde tot doctor in de filosofie, psychologie en sociologie en werkte jarenlang als psychoanalytica. De klassieker Het drama van het begaafde kind is wereldwijd vertaald en alleen al in Nederland werden meer dan 150.000 exemplaren verkocht.
Tussen de eerste Nederlandstalige uitgave en de negentiende, bewerkte en aangevulde editie uit 1996, waarvan dit een ongewijzigde herdruk is, liggen vijftien jaar van ervaringen. Ervaringen die de Duitse psychoanalytica als mens en als therapeute gerijpt hebben en waarvan ze in dit boek verhaalt. Haar therapeutisch uitgangspunt vormen de kinderjaren die voor elk mens de voedingsbodem voor het leven vormt en waarin de 'ik' van de persoon wortelt. Veel psychologisch leed laat zich verklaren uit deze kinderjaren en kan als ervaring een ingang vormen voor therapie. Kinderen met een bijzondere begaafdheid kunnen in de knel komen doordat zij zichzelf te snel aanpassen aan de vaak onbewuste wensen van ouders. Daardoor verdringen zij hun eigen behoeften en verlangens en ontwikkelen een 'vals zelf', dat een vrij contact met de 'ware ik' in de weg staat. Een verstoorde persoonlijkheidsontwikkeling kan hiervan het gevolg zijn. Dit essay is een belangwekkende bijdrage aan een boeiende maar ook moeilijke thematiek.
(Biblion recensie, Anne Schipper.)
Dans les forêts de Sibérie. Février-juillet 2010./ Sylvain Tesson. S.l., Gallimard, 2011, 266 p. (F)
Zes maanden in de Siberische wouden. Februari-juli 2010./ Sylvain Tesson. (vertaald door Eef Gratama). Amsterdam, De Arbeiderspers, 2013, 255 p. (NL)
Inhoud (flaptekst nederlandstalige uitgave):
"Sylvain Tesson had een belangrijk doel in zijn leven: nog voor zijn veertigste wilde hij ervaren hoe het is om als kluizenaar te leven, diep in het bos. Het is een man die houdt van extremen en dus besluit hij om zes maanden in een hut te gaan wonen, gelegen aan het Baïkalmeer in Siberië. Het dichtstbijzijnde dorp is 150 kilometer verderop, s winters vriest het er tot -30ºC en s zomers lopen er beren rond. En toch is het leven er prachtig.
Dit is zijn relaas van een periode zonder alle stress van ons drukke en moderne bestaan."
"Tessons dagboek is een onweerstaanbare combinatie van poëtische, haiku-achtige natuurbeschrijvingen en gelukkig ook zelf-ironisch commentaar. Een verfrissend relaas van een bewuste daad van verzet tegen de consumptiemaatschappij." Bron: Cobra.be (--> prachtige boekbeschrijving!)
"Et si la liberté consistait à posséder le temps? Et si la richesse revenait à disposer de solitude, d'espace et de silence toutes choses dont manqueront les générations futures? Tant quil y aura des cabanes au fond des bois, rien ne sera tout à fait perdu." Bron: website uitgeverij Gallimard
Smilla's gevoel voor sneeuw./ Peter Høeg. Amsterdam, Meulenhoff, 2007, 445 p.
Smilla Jaspersen is de dochter van een Groenlandse zeehondenvangster en een rijke Deense arts. Een jonge vrouw opgegroeid in twee culturen. Smilla kent de eigenschappen van sneeuw en ijs als geen ander. Wanneer haar buurjongetje Esajas dood in de sneeuw aan de voet van een steiger wordt gevonden, ziet zij dat de voetsporen op het dak niet kloppen met de verklaring dat hij tijdens zijn spel gevallen zou zijn. In het decor van Kopenhaagse straten en een Groenlandse gletsjer ontrafelt Smilla haarfijn de omstandigheden die leiden tot Esaja's dood, te beginnen met Esaja's vader die stierf tijdens een expeditie naar Groenland. Brutaal en eigenzinnig baant zij zich een weg door een kluwen van wetenschappers en ambtenaren, die met of zonder goede bedoelingen een rol in het gecompliceerde complot spelen. Kristalheldere sneeuwanalyses en onzuivere motieven voor wetenschappelijk onderzoek geven als basisingrediënten een speciale - aangename - smaak aan deze literaire thriller.
"Het is een literaire thriller die zich beurtelings afspeelt in Kopenhagen, op een expeditieschip in de Atlantische Oceaan en tussen de levensgevaarlijke ijsbergen van Groenland. Hoofdpersoon is de 37-jarige Smilla Qaavigaaq Jaspersen, dochter van een Eskimose zeehondenvangster en een rijke Deense arts. Ze is wetenschappelijk expert op het gebied van de glaciale morfologie van Noordgroenland, maar tegelijk een maatschappelijk onaangepaste die van ieder instituut dat ze bezocht heeft voortijdig is verwijderd. Ze koestrert een diep wantrouwen tegen haar medemensen en kan alleen goed opschieten met het zesjarige jongetje Esajas dat bij haar in de flat woont. Op een gegeven moment glijdt Esajas uit op het dak en valt van zes hoog naar beneden, morsdood. Een ongeluk? Smilla, expert in ijs en sneeuw, heeft de sporen gezien en gelooft er niets van. Haar hardnekkige speurtocht leidt tot een verbijsterende ontdekking.
Met Smilla heeft Híeg voor het eerst gekozen voor een vrouwelijke hoofdpersoon, een buitenstaander die als Groenlandse zich het liefst ophoudt in de marge van de Deense samenleving. Híeg: De gespletenheid van Smilla staat wat mij betreft niet alleen voor het culturele conflict tussen Denemarken en zijn voormalige kolonie Groenland maar voor de tegenstellingen tussen het Westen en de derde of vierde wereld. In zekere zin verbeeldt het wat ik zelf ervaren heb toen ik weg was uit Europa: als je een tijdje in Afrika bent geweest ervaar je hoe ontspannen het ritme van het dagelijks leven daar is. Dat maakt het weerzien met je vaderland steeds tot iets dubbels. Je bent blij terug te zijn maar voelt tegelijk de spanning tussen de mensen, een spanning die je ook terugvindt in de architectuur. Voor mij is dat het meest typerend voor het Westen: de temperatuur van het leven is er lager, de menselijke relaties zijn er kouder dan bij voorbeeld in het Arctische Groenland.
Dat ik gekozen heb voor een vrouwelijke hoofdpersoon heeft te maken met het feit dat je als man altijd probeert het fenomeen 'vrouw' te doorgronden. Eén van de manieren is om jezelf als vrouw te vermommen wat voor mij als schrijver betekent dat ik in de huid van die vrouwelijke hoofdpersoon probeer te kruipen. Smilla is weinig vrouwelijk in de traditionele zin van het woord: in de tropen en op Groenland heb ik gezien dat de vrouwen een heel andere benadering van fysiek geweld hebben. Smilla heeft die agressie ook in zich en maakt er gebruik van om zich te handhaven in het rauwe mannenwereldje aan boord van het schip waar ze uiteindelijk op verzeild raakt. Er zit natuurlijk ook iets provocerends in het doorbreken van de cliché-verwachtingen ten aanzien van vrouwelijke personages. "
Fragmenten uit recensie op: trouw.nl (GERTJAN VINCENT − 22/09/94)
Schaduw over Berlijn./ Volker Kutscher. Amsterdam, De Boekerij, 2008, 521 p.
Als het lichaam van een gemartelde Rus uit de rivier de Spree wordt getrokken, ziet rechercheur Zeden Gereon Rath zijn kans schoon een plekje bij Moordzaken te veroveren. Hij duikt op eigen houtje de Berlijnse onderwereld in op zoek naar de moordenaar en legt een samenzwering bloot die van de Russische bendes voert naar de allerhoogste politieke kringen en de financiering van de dreigende socialistische opstand.
Schaduw over Berlijn is een spannende thriller, een portret van een stad die tegelijk zorgeloos en bikkelhard was en een roman over grenzeloze ambitie, sociale onrust en het leven op de rand van een nieuw tijdperk. Een groots opgezet, indringend en met veel gevoel voor historie verteld verhaal dat de lezer meesleept naar een verbijsterende climax.
Recensie(s)
Inspecteur Gereon Rath is in 1926 vanuit Keulen overgeplaatst naar de afdeling zedenpolitie van Berlijn, maar ziet kans om bij de afdeling moordzaken te komen als in de Spree het lijk gevonden wordt van een zwaar mishandeld persoon. Zonder medeweten van zijn superieuren doet hij onderzoek naar een omvangrijk complot waarbij Russische bannelingen, Berlijnse nachtclubeigenaren en leden van de opkomende SA betrokken zijn. En dat tegen de achtergrond van communistische demonstraties die het Berlijnse gezag op zijn grondvesten doen trillen. Bovendien is er grote twijfel over de betrouwbaarheid van collega's. Rath gaat bepaald niet conventioneel te werk en mede daardoor en door de logische vermenging van prive- en politiezaken is dit een bijzondere thriller geworden. De schrijver heeft een boeiende en beangstigende setting gecreeerd waarin men de ondergang van de Weimarrepubliek als het ware proeft, met een sterke karakterisering en een ingewikkeld, maar razend knap plot, waarin plichtsbesef en integriteit een belangrijke rol spelen. Kleine druk.
Met open zinnen. Natuur, landschap, aarde./ Ton Lemaire. (Amsterdam, Ambo, 2003, 359 p.)
In Met open zinnen onderzoekt Ton Lemaire onze verhouding tot de natuur, het landschap en de aarde. De nadruk ligt daarbij op de rol van de zintuigen en zintuiglijkheid. In twaalf hoofdstukken verkent hij een grote verscheidenheid aan onderwerpen, zoals de beleving van de ochtend, de ervaring van het sublieme, de teloorgang van de stilte, de opkomst van de expressionistische en abstracte schilderkunst, de gevolgen van de globalisering voor ons ruimtelijk besef en de toewending tot het 'buiten'. Bij de bespreking van die thema's komt een aantal tegenstellingen in onze cultuur aan de orde, zoals die tussen natuur en cultuur, naturalisme en spiritualisme en tussen natuur- en geesteswetenschappen.
Lemaire put in zijn betoog uit inzichten uit de milieufilosofie, de esthetica, de ideeëngeschiedenis en tijdsdiagnosen en laat zien hoe onze verhouding tot de natuur is veranderd door de technische ontwikkelingen van de moderne tijd en de dominantie van de consumptiemaatschappij. Met open zinnen is een pleidooi voor de herontdekking van de aarde en voor het samengaan van het esthetische, spirituele en ecologische in een andere, poëtische omgang met de wereld.
Sneeuwstorm en amandelgeur./ Camilla Läckberg. Amsterdam, Anthos, 2010, 158 p.
Het is een week voor kerst. Politieman Martin Molin reist met zijn nieuwe vriendin naar een eiland voor de Zweedse kust voor een weekend met haar familie. Als ze net zijn aangekomen steekt er een sneeuwstorm op waardoor het eiland volledig afgesneden raakt van de buitenwereld. Molin maakt kennis met zijn kleurrijke schoonfamilie.
Aan het hoofd staat de steenrijke grootvader Ruben. Hij bouwde gedurende zijn loopbaan een groot zakenimperium op. Nu leiden twee van zijn zoons de firma. Ze presteren onder de maat, laat Ruben hun tijdens het diner op de eerste avond weten. Ook andere familieleden moeten het ontgelden. Grootvader is het zat dat iedereen op zijn zak teert. Daarom heeft hij onlangs zijn testament aangepast: na zijn dood zal er niets naar de kinderen gaan.
2 meisjes. 2 motoren. 7 maanden. 9 moslimlanden. 30.000 kilometer. 1 boek. Met de motor naar Iran? Twee meisjes? Is dat niet gevaarlijk? Waarom net daar naartoe? Het korte antwoord: uit nieuwsgierigheid. Omdat we niet geloven dat moslimlanden gevaarlijker zijn dan andere. En voor het avontuur, natuurlijk. Omdat het een wilde meisjesdroom is: stoer en een tikje nostalgisch. In 1939 stappen twee Zwitserse schrijfsters, Annemarie Schwarzenbach en Ella Maillart, in een Ford en rijden naar Afghanistan. Bijna 70 jaar later pikken wij hun spoor weer op. En stellen verbaasd vast hoe weinig er veranderd is in de wereld. Trui Hanoulle & Gaea Schoeters vertellen elk op hun manier het verhaal van deze unieke reis. Trui met fotos, Gaea met woorden. Trui als ervaren overlandreiziger, Gaea met het ongeremde enthousiasme van een first-timer. Twee visies, één reis.
http://www.boek.be/boek/meisjes-moslims-motoren
Zijde./ Alessandro Baricco. (Breda, De Geus, 2007, 120 p.)
In 65 hoofdstukken, die soms maar uit een paar regels bestaan, beschrijft de auteur de geschiedenis van een man die in de negentiende eeuw viermaal naar Japan reist om eieren voor de zijdespinnerijen te kopen. Door een vreemde ontmoeting met een vrouw van wie hij de stem nooit zal horen, wil hij steeds naar Japan terug, stervend van heimwee naar iets wat hij nooit zal beleven, maar toch niet ongelukkig met zijn leven en vrouw in Frankrijk. De symboliek van vogels, volières, kleine blauwe bloempjes en Japanse ideogrammen speelt een hoofdrol in deze geschiedenis en maakt er bijna een gedicht van. Dit boek is zeer intrigerend en kan zowel een publiek boeien dat in ontdekkingsreizen en geschiedenis geïnteresseerd is als een publiek dat meer literair georiënteerd is.
Honderd Jaar Eenzaamheid./ Gabriel García Márquez (Amsterdam, Meulenhoff, 2005, 55ste dr., 427 p.)
"De fantastische familiekroniek Honderd jaar eenzaamheid is het meesterwerk van Gabriel García Márquez. Het is het exotische en tragische verhaal van de talrijke generaties Buendía's, die hun stad Macondo op het moeras veroverd hebben, ruim een eeuw voordat de stad haar apocalyptische einde vindt. Natuurrampen, exploitatie en meedogenloze oorlogen bepalen de geschiedenis van het geslacht Buendía, waarvan de stichter José Arcadio, een alles beproevende amateur-alchemist, onder andere bewijst dat de wereld rond is, een zinvolle, zij het late ontdekking.
Gabriel García Márquez ontving in 1982 de Nobelprijs voor literatuur. Hij schreef meer dan vijfentwintig boeken, waaronder De kolonel krijgt nooit post, Honderd jaar eenzaamheid en Over de liefde en andere duivels. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verschenen zijn romans en verhalen in een cassette."
'Het droomboek van een geniaal verteller.' Bernlef
Honderd jaar eenzaamheid op: - wikipedia.org - dbnl.org: "De roman Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez kan op vele niveaus worden gelezen. Sommigen lezen het boek als sprookje, anderen als bijbelse parabel of als kroniek. Ook wordt deze roman wel gezien als een literaire weergave van de dramatische geschiedenis van Colombia, van Latijns-Amerika of van de mensheid."
Nicolien Montessori - nrcboeken
Schrijver Gabriel García Márquez overleden. In: demorgen.be
Isabelle. Een verslag van een gepassioneerd en paradoxaal vrouwenleven./ Annette Kobak (Rainbow Pocketboeken okt 1990)
Als niet gewenst kind van een getrouwde Russische aristocrate en de anarchistische gouverneur van haar kinderen had Isabelle Eberhardt (1877-1904) een moeilijke jeugd. Ze dagdroomde al jong van het leven in de woestijn en van de Islam. Na de dood van haar ouders leefde en reisde ze, gekleed als Arabische man, in Noord-Afrika. Over het leven in Noord-Afrika schreef zij tot zij in 1904 bij een overstroming omkwam. In deze biografie beschrijft Annette Kobak uitgebreid de omstandigheden waaronder deze vrouwelijke tegenhanger van Lawrence of Arabia zich ontwikkelde. Daarmee geeft zij een boeiend beeld van het leven in Russische 'exil-kringen', aan het eind van de 19e eeuw in Europa en het koloniale leven in Frans Noord-Afrika. Isabelle Eberhardt zelf komt echter niet helemaal uit de verf.
Un livre est un monde, un monde fait, un monde avec un commencement et une fin. Chaque page d'un livre est une ville. Chaque ligne est une rue. Chaque mot est une demeure. Mes yeux parcourent la rue, ouvrant chaque porte, pénétrant dans chaque demeure. Dans la maison dont la forme est : chameau, il y a un chameau. Dans la cabane : oie, une oie m'attend. Derrière les multiples fenêtres des manoirs : indissolubilité et incorruptibilité, se devinent l'indissolubilité du mariage et l'incorruptibilité de Robespierre. (. .. ) Ce matin, en sortant de mon livre, j'éprouvais une délicieuse sensation d'ébriété et d'espace, une grande impatience, un magnifique désir. Tout ce que je demande à un livre, c'est de m'inspirer ainsi de l'énergie et du courage, de me dire ainsi qu'il y a plus de vie que je ne peux en prendre, de me rappeler ainsi l'urgence d'agir.
Spiral Jetta. A Road Trip Through The Land Art Of The American West./ Erin Hogan (Chicago, The University of Chicago Press, 2008, 180 p.)
Erin Hogan hit the road in her Volkswagen Jetta and headed west from Chicago in search of the monuments of American land art: a salty coil of rocks, four hundred stainless steel poles, a gash in a mesa, four concrete tubes, and military sheds filled with cubes. Her journey took her through the states of Utah, Nevada, New Mexico, Arizona, and Texas. It also took her through the states of anxiety, drunkenness, disorientation, and heat exhaustion. Spiral Jetta is a chronicle of this journey. A lapsed art historian and devoted urbanite, Hogan initially sought firsthand experience of the monumental earthworks of the 1970s and '80s - Robert Smithson's Spiral Jetty , Nancy Holt's Sun Tunnels , Walter De Maria's Lightning Field , James Turrell's Roden Crater , Michael Heizer's Double Negative , and the contemporary art mecca of Marfa, Texas. Armed with spotty directions, no compass, and less-than-desert-appropriate clothing, she found most of what she was looking for and then some.
De vrouw van een ander en de man onder het bed./ Fjodor Dostojevski
Amsterdam, Van oorschot, 2013, 61 p. (oorspr. uitg. 1958)
In deze novelle van Dostojevski zit zoveel vaart en humor, dat het haast onmogelijk is om het niet in één keer uit te lezen. Een man wordt op straat aangesproken door een voorbijganger in een wasberenpels. Deze voorbijganger verdenkt zijn vrouw ervan dat ze een minnaar heeft en wat volgt is een krankzinnige dialoog waarin de man in wasberenpels erachter probeert te komen of hij misschien met de betreffende minnaar aan het praten is. Uiteindelijk belanden ze samen onder het bed van een vrouw van een ander, wat een hilarische slotscène oplevert.
Based on the internationally acclaimed novel by Arthur Golden, "Memoirs of a Geisha" is a sweeping romantic epic set in a mysterious and exotic world that still casts a potent spell today. The story begins in the years before WWII when a penniless Japanese child is torn from her family to work as a maid in a geisha house. Despite a treacherous rival who nearly breaks her spirit, the girl blossoms into the legendary geisha Sayuri (Ziyi Zhang). Beautiful and accomplished, Sayuri captivates the most powerful men of her day, but is haunted by her secret love for the one man who is out of her reach (Ken Watanabe).
The Happy Prince and Other Stories./ Oscar Wilde. (England, Puffin Books, 2003, 204 p.)
"The Happy Prince and Other Stories" is a collection of stories for children by Oscar Wilde first published in May 1888. It contains five stories, "The Happy Prince", "The Nightingale and the Rose", "The Selfish Giant", "The Devoted Friend", and "The Remarkable Rocket". It is most famous for its title story, "The Happy Prince". (The edition of 'Puffin Classics' contains 9 stories)
"The Happy Prince"
In a town where a lot of poor people suffer, a swallow who was left behind after his flock flew off to Egypt for the winter meets the statue of the late "Happy Prince", who in reality has never experienced true happiness. Viewing various scenes of people suffering in poverty from his tall monument, the Happy Prince asks the swallow to take the ruby from his hilt, the sapphires from his eyes, and the golden leaf covering his body to give to the poor. As the winter comes and the Happy Prince is stripped of all of his beauty, his lead heart breaks when the swallow dies as a result of his selfless deeds. The statue is then torn down and melted leaving behind the broken heart and the dead swallow which are taken up to heaven by an angel that has deemed them the two most precious things in the city by God, so they may live forever in his city of gold and garden of paradise.
IJsland, 1915. Na een barre tocht komt een weduwe met zes kinderen aan in Akureyri. Hier zal het leven anders zijn dan in Reykjavík. Hier zullen alle kinderen een opleiding krijgen en zal armoede voorgoed tot het verleden behoren. De werkelijkheid is anders. In Akureyri is het verschrikkelijk koud en moet er vooral hard worden gewerkt. Maar Karitas, de jongste dochter, droomt ervan kunstenares te worden. Ze is dolgelukkig als ze wordt toegelaten tot de kunstacademie in Kopenhagen.
Maar wat komt er van haar dromen terecht als ze eenmaal is teruggekeerd naar IJsland, als ze verliefd wordt, kinderen krijgt en de strijd om het bestaan opnieuw al haar aandacht opeist?
Een prachtige en ontroerende roman over een vrouw die haar innerlijke stem volgt. Een verhaal over dromen en verlangens, onverwacht geluk, ondraaglijke pijn en grote passie.
Dans les forêts de Sibérie. Février-juillet 2010./ Sylvain Tesson. S.l., Gallimard, 2011, 266 p. (F)
Spiral Jetta. A Road Trip Through The Land Art Of The American West./ Erin Hogan (Chicago, The University of Chicago Press, 2008, 180 p.)
