"Einar is mijn meester. Dat zeggen de runen die zijn gekerfd in de steen die, glad van het dragen, op mijn sleutelbeen rust. De amulet was ooit van een andere slavin, wier naam niemand zich meer kan herinneren. Ze weten zelfs niet meer hoe ze is gestorven, alleen dat het gebeurde in de tijd waarin ik werd geboren." (Katla)
Eerste zinnen uit:
Bibrau, het Vikingkind. Liefde, Haat En Wraak Tussen Drie Generaties Vrouwen./ Judith Lindbergh. Amsterdam, Foreign Media Books, 2006, 430 p.
"In het jaar 985 na Chr. reist de mooie slavin Katla met haar meester Einar en zijn huishouden per schip vanuit Ijsland naar het tot dan toe onbewoonde Groenland. Aan boord trekt ze de aandacht van twee heel verschillende mannen. De een zal haar voor altijd beschadigen, terwijl de ander zijn leven lang zal proberen dit goed te maken. In Groenland wordt ze opgenomen in het huishouden van de zieneres Thorbjorg, en in dit ruige achterland, met de vreemde profetes aan haar zijde bevalt Katla van een dochter. De alom gerespecteerde maar ook gevreesde Zieneres Thorbjorg vaart mee naar Groenland om voor de zoveelste keer een nieuw thuis te zoeken. Wanneer Katla onherstelbaar verminkt lijkt, biedt Thorbjorg aan voor haar te zorgen. Met het kind dat in Katla groeit heeft ze grootse plannen. Maar de krachten van het meisje zullen nog vele malen sterker blijken dan Thorbjorg ooit had kunnen vermoeden. Katla's dochter, Bibrau, wordt geboren uit een brute verkrachting. Haar moeder weigert vanaf het allereerste moment van haar te houden, maar Thorbjorg ontdekt speciale gaven in Bibrau, neemt het meisje onder haar hoede en leert haar vervolgens de oude heidense wijze om te genezen en voorspellingen te doen. Helaas zal Bibrau haar wijsheid en macht maar voor één ding gebruiken: eigen gewin." Bron: bol.com
"Bibrau, het Vikingkind is een episch verhaal over liefde, haat en wraak en speelt zich af op een cruciaal punt in de geschiedenis, waarop het Christendom de eerste stappen in de heidense cultuur van de Vikingen zet. Gebaseerd op uitgebreid historisch onderzoek en met veel gevoel voor detail beschrijft Judith Lindbergh de scheuringen, allianties en opofferingen die daarvan het gevolg zijn, en weet met haar onvergetelijke personages de pijn van een verdwijnende cultuur en de geboorte van een andere, nieuwe wereld op meesterlijke wijze tot leven te wekken."
Recensie: dizzie.nl
Oorspronkelijke titel: The Thrall's Tale: judithlindbergh.com (Officiële site)
"Vanaf het begin heeft mijn moeder me gehaat. In haat werd ik verwekt en vervuld van bitterheid heeft ze mij gebaard. Ze vragen zich af hoe het komt dat ik ben zoals ik ben, maar als ze even zouden nadenken, zouden ze dat weten. Ach, wat zouden ze ervan begrijpen. Ik zou er om moeten lachen - ik kan lachen, hoewel maar weinigen dat ooit hebben gehoord - ik kan lachen en dansen totdat ik dubbel lig van genotvolle pijn. Maar dat zulle ze nooit weten, want ze kijken zonder te zien. Dus loop ik rond in stilte, en weet dat het allemaal dwazen zijn." (Bibrau)
"Er zijn woorden voor wat ik ben - waarvoor u, Odin, mij hebt gemaakt. Zieneres, ja, maar ook iets anders. Op een dag, in een andere taal, in een andere tijd, zouden ze me 'heks' noemen. Maar ze zouden niet de subtiele aard begrijpen van wat ik doe, of het verschil kennen tussen welwillendheid en boosaardigheid, tussen woorden om kwaad te doen en woorden om goed te doen.
Ik ben de stem van duizenden seizoenen. Ik ben de stem van Odin. Als hij me oppakt en daarna omlaag duwt, moet ik me overgeven. Dan moet ik gehoorzamen. De woorden die ik uitspreek zijn niet die van mijzelf." (Thorbjorg)
|
