Uitgelezen boeken ...en een bijzonder filmpje af en toe. Een lijstje voor mezelf en voor wie wat inspiratie zoekt.
30-12-2009
De schaduw van de wind
Meeslepend, verslavend, sidderend en bevend bijna in één ruk uitgelezen: De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón! Zàààààààààààààaaaaaaaaaaaalig!
In het oude centrum van Barcelona ligt het Kerkhof der Vergeten Boeken. Hoofdpersoon Daniel Sempere wordt door zijn vader, weduwnaar en boekhandelaar, meegenomen naar deze geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen. Vanaf dat moment neemt Daniels leven een wending die hij niet had kunnen voorzien. Hij mag een boek uitzoeken en kiest De schaduw van de wind, geschreven door een zekere Julián Carax. Het boek laat hem niet meer los, ook al schudt de wereld tijdens het grauwe Franco-regime om hem heen op zijn grondvesten. Hij wil alles weten over het boek en de schrijver. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan het boek het middelpunt vormt.
Het is de laatste week van november 1327 in een welvarende abdij in het noorden van Italië. Broeder William Baskerville, een geleerde franciscaner monnik uit Engeland, komt als speciaal gezant van de keizer met een delicate diplomatieke opdracht naar Italië. Hij moet een ontmoeting organiseren tussen de van ketterij verdachte franciscanen en afgevaardigden van de paus.
Al spoedig ontwikkelt zijn verblijf in de abdij zich echter tot een tijd vol apocalyptische verschrikkingen: zeven dagen en nachten zijn William en zijn metgezel Adson getuige van de wonderbaarlijkste en voor een abdij hoogst zonderlinge gebeurtenissen. Er worden zeven geheimzinnige misdaden gepleegd, die de muren van de ontoegankelijke, labyrintvormige bibliotheek met bloed besmeuren. Angstige geruchten gaan door de abdij; niet alleen de abt heeft iets te verbergen, overal worden sporen uitgewist. William, een voormalig inquisiteur, wordt door de onderzoekskoorts bevangen. De ontmaskering van de moordenaar gaat hem veel meer in beslag nemen dan de strijd tussen de keizer en de paus. Hij verzamelt aanwijzingen en ontcijfert manuscripten in geheimtaal. Steeds dieper dringt hij door tot de geheimen van de abdij.
Het valt niet mee deze roman te benoemen. Is het een middeleeuwse kroniek, een detective, een ideologische sleutelroman of een allegorie? Wie één oog dichtknijpt en in het boek kijkt als in een ver verwijderde spiegel, zal in ieder geval gemakkelijk de monnikskappen en kardinaalsmijters uit de dagen van William verwarren met de moderne tekens van macht.
Umberto Eco werd in 1932 in Alessandria (Piemonte) geboren. Hij is hoogleraar semiotiek aan de universiteit van Bologna en een van de grootste schrijvers van onze tijd. Eco is beroemd geworden door zijn grote romans De naam van de roos, De slinger van Foucault, Het eiland van de vorige dag, Baudolino en De mysterieuze vlam van koningin Loana.
Ontzettend spannend. Geboeid door de onderzoeksgeest van de hoofdfiguur en z'n helper. Boeiend met de historische achtergrond van de ketterijen en inquisitie. Soms wel zeer uitvoerig beschreven en veel Latijnse zinnen (die op het einde van het boek vertaald worden, dat had ik veel te laat gezien). Enige hersengymnastiek noodzakelijk ;o)
Overpeinzingen van een eenzaam wandelaar./ Jean-Jacques Rousseau
In Overpeinzingen van een eenzame wandelaar, het laatste en beroemdste van Jean-Jacques Rousseaus autobiografische geschriften, blikt hij terug op zijn leven, op zijn problemen in de liefde, zijn streven naar eerlijkheid en de onmogelijkheid om die te bereiken, zijn strijd met Verlichtingsfilosofen als Diderot, Grimm en d'Alembert, die oorspronkelijk zijn vrienden waren. Uiteraard speelt ook de natuur een belangrijke rol.
Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) is een van de invloedrijkste denkers uit de geschiedenis en heeft als geen ander geschreven over de positie van de mens ingeklemd tussen natuur en beschaving.
'De overpeinzingen' van J.J. Rousseau zijn eigenlijk een vervolg op zijn 'Bekentenissen' (Confessions) waarin hij zichzelf als een psychiater-avant-la-lettre doorlicht en analyseert. Daarnaast vinden we ook hier een zelfverdediging tegen de hele wereld die hen beschuldigt en achtervolgt. Naast de introspectieve analyse staat dit boek vol lofliederen op de natuur; ook hierin is hij zijn tijd voor.
Afghanistan, bekend van de bestseller 'De vliegeraar' staat opnieuw centraal in deze indrukwekkende roman. Mariam, een bastaarddochter van een rijke man in Herat, wordt op 15-jarige leeftijd uitgehuwelijkt aan een dertig jaar oudere, gewelddadige schoenenleverancier in Kabul die voornamelijk een vrouw zoekt die hem opnieuw een zoon zal baren. Jaren later krijgt de 14-jarige Laila, als enige gered na een bombardement, als nieuwe 'hoofdechtgenote' deze taak. De beide vrouwen krijgen na aanvankelijke strijd een band, die Mariam echter, onder het bewind van de Taliban, noodlottig wordt. Alles speelt zich af tegen de achtergrond van de (burger)oorlogen, het communistisch bewind, de miljoenen mensen die naar o.a. Pakistan en Iran vluchtten, de bemoeienis van o.m.Amerika, de Taliban, kortom de laatste dertig woelige, politiek wisselende jaren (tot aan 2003). Hosseini was in 2006 afgezant van de de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de VN. Hij schreef in heldere taal een prachtige roman die ontroert en -hopelijk terecht- een beetje hoop laat gloren. Vrij kleine druk, paperback.
Streven naar succes, zoals zelfhulpgidsen en managementgoeroes aanraden, is levensgevaarlijk! Je bereikt het ultieme doel toch nooit, en dat leidt tot ontevredenheid, frustratie, gevoelens van onbehagen en minderwaardigheid, kortom: stress. En een burn-out is nog het minste wat stress met je lichaam doet. Dit unieke en baanbrekende boek biedt een totaal nieuw perspectief: streef naar minder succes, in plaats van meer. Dat is makkelijker, rustiger en veel verstandiger. Niet alleen voorkom je stress en verbeter je je humeur, je zult ook beter functioneren, meer waardering krijgen van je omgeving en beter slapen. Durf je het niet te geloven? Zit je ingebakken arbeidsmoraal je in de weg? Weet je niet hoe het moet? Lees vandaag nog dit boek!
NBD|Biblion recensie:
Een brochureachtige uitgave in de reeks onthaastingsliteratuur ('slow on!') die vanuit Amerika naar Europa overwaait. Het boek is geschreven door een arts die duidelijk het licht heeft gezien. Onthaasten is in dit geval te lezen als minder presteren. Gesproken wordt dan ook van de 'minderpresteerder'. De kern van het verhaal is dat die ook gelukkig kan zijn... De in blauwe letter gezette tekst is gelardeerd met wijsheden - als illustratie in een paginagrote lamp gezet: 'Presteren is een verslaving.' 'Controle is een illusie.' 'Goed genoeg is goed genoeg.' 'Als iets de moeite waard is om te doen, is het de moeite waard om het maar half te doen.' En: 'Ook lelijke mensen hebben fijne seks.' Dat u het maar weet! Een oproep tot middelmatigheid, uitgekauwd in een tiental korte hoofdstukjes, met als hoofdmoot vele leefregels voor de minderpresteerder. Acht 'blanco bladzijden' besluiten deze uitgave.
Geen inspecteur Wallander en geen Ystad in deze nieuwe misdaadroman van Mankell. Maar daarom niet getreurd, de hoofdpersoon in dit op zichzelf staande verhaal, Stefan Lindman, is zeker ook een interessante persoonlijkheid. Lindman is een 37-jarige politieman, die net gehoord heeft dat hij kanker aan zijn tong heeft, met ziekteverlof is en wacht op zijn chemokuur. In een krant leest hij over zijn voormalige collega Herbert Molin, vermoord teruggevonden in zijn afgelegen huis in de bossen in Harjedalen (noord-centraal Zweden, waar Mankell opgroeide). Lindman, die afleiding zoekt van zijn ziekte en komende chemokuur, gaat op onderzoek uit. Er zijn weinig sporen, wel bloedige voetstappen in Molins huiskamer die lijken alsof er een tango is gedanst. De moord blijkt te maken te hebben met oude en nieuwe nazi activiteiten. Een uitstekende psychologische misdaadroman, een echte Mankell, doordrenkt van noordelijke melancholie, met een mooie raadselachtige moord, veel aandacht voor het priveleven van de hoofdpersoon, het motief, de plot en de andere personages, en een sfeervolle, Zweedse achtergrond. Topklasse. Bekroond met de Mystery Ink's Gumshoe award for Best European Crime Novel 2004. Zie ook: www.inspector-wallander.org. Kleine druk.
Ana, de dochter van politieke vluchtelingen uit Argentinie, is opgegroeid in Parijs en heeft haar Argentijnse roots bewust naar de achtergrond verdrongen. De enige link met haar vaderland is haar passie voor de tango. Op een dag ontmoet ze Luis die een film wil maken over de ontstaansgeschiedenis van de tango, gebaseerd op het leven van hun (over)grootouders. Hierdoor gedreven raakt Ana gefascineerd door het verleden van haar familie en uiteindelijk ook door Argentinie anno 2001. Tegen deze achtergrond krijgt de lezer een beeld van de klassentegenstellingen in de Argentijnse samenleving aan het begin en het eind van de 20e eeuw, de 'vuile oorlog' in de jaren '70 en de financiele crisis van 2001. Elsa Osorio brak in 2000 door met de roman 'Luz'. Haar stijl doet denken aan Isabel Allende: meeslepende familiesaga's met veel personages en gezichtspunten. Hierdoor kost het moeite om erin te komen, maar de doorzetter wordt beloond, al had het verhaal aan kracht gewonnen als de schrijver minder had uitgeweid over (de begindagen van) de tango (in het Spaans heet het boek dan ook De tangohemel). Kleine druk.
'Boeken om naar te kijken' zet kunst- en erfgoedbibliotheken in het zonnetje
Boeken om naar te kijken biedt het publiek de kans kennis te maken met 20 kunst- en erfgoedbibliotheken uit Gent. Veelal unieke plekken met verrassende collecties. Soms zijn ze niet toegankelijk voor het brede publiek. In de centrale tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten worden alle bibliotheken voorgesteld via tien bijzondere stukken gekozen door de curatoren Gert Dooreman en Gerda Dendooven. Een niet te missen evenement voor elke liefhebber van mooie boeken.
Tentoonstelling: Gentse Boekerijen (21 maart - 21 juni 2009) in het Museum voor Schone Kunsten, Citadelpark, B-9000 Gent. Open van dinsdag t.e.m. zondag, van 10u00 tot 18u00. Gratis toegankelijk. Curatoren zijn de boekenmakers Gerda Dendooven en Gert Dooreman. Zij bezochten twintig 'Gentse Boekerijen' en kozen uit deze collecties de getoonde exemplaren. De curatoren selecteerden de tentoongestelde werken door in alle 'boekerijen' op zoek te gaan naar 'bijzondere' publicaties in alle betekenissen van het woord. Gevaarlijke, grappige, of beschadigde, gezeefdrukte, handgeschilderde boeken, exemplaren met prenten of gravures, hele kleine boekjes of juist hele grote, verbrande of verboden boeken, sommige met privé-aantekeningen, maar allemaal visueel en grafisch sterk. De curatoren beperkten zich evenmin tot boeken alleen. Jaargangen van tijdschriften of losse tijdschriftnummers, indrukwekkend omwille van hun vorm ofinhoud kwamen ook in aanmerking. Kortom, deze tentoonstelling bestaat uit de meest vreemdsoortige publicaties die de curatoren in de 'boekerijen' aantroffen. Daarnaast toont 'Gentse Boekerijen' ook bibliotheekcuriosa, rariteiten of specifieke zaken die iets met bibliotheken te maken hebben.
Parcours langs de Gentse kunst- en erfgoedbibliothekenvan21 tot 29 maart 2009. Elke instelling zal de eigen collectie toelichten en een deel van haar specifieke bezit tentoonstellen. Op de verschillende locaties is het zelfs mogelijk een kijkje te nemen achter de schermen en zo te grasduinen in de wereld van het kunstige boek. Gedurende een hele week wordt Gent een netwerk van bibliotheken en een web van kunstboeken. Ontdek de bibliotheken en hun collectie aan de hand van de gratis brochure met plattegrond. Verkrijgbaar in het MSK en de deelnemend instellingen. Alle bibliotheken zijn gratis toegankelijk.
Ooit genoten van zijn boek 't bolleke... In de Gentse bibliotheek haalde men oude boeken uit het magazijn en zette Cyriel in de kijker... ElsElisa greep enkele van deze boeken mee...
Zonet uitgelezen: Stemmingen (1929) Nog aan het lezen in: Dierenliefde (1928) Nog wachtend in mijn boekenrek: De twee pony's (s.d.)
Enkele links: Cyriel Buysse Genootschap Literair Gent over Cyriel Buysse Bibliotheek Gent 2009 Feestjaar in Nevele: 150 jaar Cyriel Buysse In 2009 is het 150 geleden dat schrijver Cyriel Buysse geboren werd. In zijn geboortedorp Nevele laten ze dat niet zomaar voorbij gaan. Dit jaar worden allerlei activiteiten georganiseerd om de schrijver in de bloemetjes te zetten. Je kan dit jaar in Nevele terecht voor Buysse-wandelingen, lezingen, tentoonstellingen, koetsentochten, een bloementapijt, een historische maaltijd en veel meer. Er verschijnen ook enkele nieuwe publicaties naar aanleiding van het feestjaar en er komt een actueel kunstwerk dat de schrijver moet symboliseren op de Markt in Nevele.
Uitgelezen: De Spaanse strijkstok./ Andromeda Romano
De Spaanse strijkstok is het verhaal van de cellist Feliu Delargo, wiens leven en carrière samenvalt met de afbrokkeling van Spanje, ooit een wereldmacht met een rijke historie, nu - in de eerste helft van de twintigste eeuw - een land dat in brokstukken uiteenvalt.
Feliu is een groot cellotalent van eenvoudige komaf. Hij mag komen wonen en werken aan het Spaanse hof, alwaar hij bevriend raakt met de beroemde en excentrieke pianist Justo Al-Cerraz. Samen zullen ze artistieke hoogtepunten en persoonlijke dieptepunten beleven, verbonden door hun liefde voor muziek, verdeeld door de Spaanse Burgeroorlog. Maar wanneer de burgeroorlog overgaat in de Tweede Wereldoorlog, zal hun gemeenschappelijke liefde voor de jonge violiste Aviva hen dwingen tot een laatste, gevaarlijke, samenwerking.
De Spaanse strijkstok is een roman waarin de harde werkelijkheid het decor vormt voor het verhaal van Delargo. Hitler en Franco, Federico Garcia Lorca en Varian Fry, koningin Ena en koning Alfonso, allen verschijnen op het toneel. Picasso schildert Guernica en de anarchisten bombarderen het Liceu in Barcelona. Echter dwars door alle oorlogen en geweld klinkt de muziek, even verscheurend als ontroerend.
Op de klanken van Bach en Beethoven wordt de lezer meegesleurd naar het Spanje van voor de Tweede Wereldoorlog, naar paleizen en concertzalen, naar Madrid en Barcelona. De Spaanse strijkstok is een roman die begint als een adagio en eindigt in een presto maestoso.
NBD|Biblion recensie:
Dit is de eerste roman van de in Alaska woonachtige reisjournaliste Andromeda Romano. Het is het levensverhaal van de Catalaanse cellist Feliu delargo, waarvoor de schrijfster het levensverhaal van de wereldberoemde cellist Pablo Casals als uitgangspunt heeft genomen. Ook het personage Justo Al-Cerraz - Delargo's vaste muzikale partner - is losje gebaseerd op een beroemd musicus: de pianist Isaac Albeniz. De roman speelt zich af in een roerige periode van de Spaanse geschiedenis: 1892-1940. Het is de tijd waarin Spanje na het verlies van zijn laatste koloniën (1898) een culturele opbloei doormaakte, maar ook de tijd waarin de politieke instabiliteit ten slotte uitmondde in de Burgeroorlog (1936-1939). Veel van de hoofdrolspelers uit deze woelige periode kruisen het pad van Delargo: Manuel de Falla, Picasso, Garcia Lorca en zelfs Franco. Het hoeft dus niet te verbazen dat een van de belangrijkste thema's de verhouding tussen politiek en muziek is. Daarnaast is er veel aandacht voor de muziek zelf. En zoals het betaamt in een breed opgezette, licht verteerbare roman als deze ontbreekt ook het thema van de onmogelijke liefde hier niet. Kleine druk.
Indringende roman over een geroofde baby in Argentinië
Wanneer Luz op haar twintigste een baby krijgt, weet ze het zeker: haar moeder, waar ze zo slecht mee kan opschieten, is haar echte moeder niet. Kleine vingerwijzingen uit het verleden brengen haar ertoe een speurtocht aan te vangen, beginnende bij de 'grootmoeders van de Plaza de Mayo'. Zo komt ze er tot haar verbijstering achter dat haar vader, Carlos Squirru, nog in Spanje moet leven. Ze spoort hem op in Madrid en daar vertelt ze hem het verhaal van Liliana, van Mirjam en de Bruut, van Eduardo en Mariana, van Dolorez en van de baby Luz. Een zeer indringend verhaal, dat op spannende wijze wordt verteld. De belangrijkste verhalen gaan over Miriam, een meisje uit de provincie dat in de luxe prostitutie terecht kwam en met een militair, de Bruut, gaat samenwonen, over Eduardo, de man die Luz als vader heeft opgevoed tot haar zevende levensjaar, over Dolorez, een oude vriendin van Eduardo, wiens broer met zijn toenmalige hoogzwangere verloofde tot de vermisten behoort en wiens baby ook vermist is, en uiteindelijk het verhaal van Luz zelf.De verhalen, die door elkaar worden verteld, ontrafelen langzaam maar zeker een drama, niet alleen dat van Luz, maar ook dat van Mirjam en Eduardo. Hoewel we het einde al weten, blijft het verhaal zich in spanning opbouwen, juist omdat ze de karakters van de hoofdpersonen zo goed weet uit te bouwen.Terwijl Luz vertelt, geven zowel Luz als Carlos commentaar, wat het verhaal nog dramatischer maakt, omdat Luz in het begin kwaad op Carlos is: waarom heeft hij haar nooit gezocht? En ook Carlos kan zich kwaad maken over mensen die Luz' geschiedenis hebben bepaald. Maar Luz verdedigt Mirjam en Eduardo. Niet iedereen was door en door slecht en zij heeft echt van hen gehouden.Dit is niet alleen het verhaal van Luz. Het is het verhaal van Argentijnen die wakker werden geschud door verhalen over de slechtheid van hun helden, de militairen die de communisten dachten te verdrijven. Het is het verhaal van een verscheurd land dat leefde in angst en terreur. Het is het verhaal van baby's die door de militairen werden gekaapt en nu worden opgespoord door de 'grootmoeders'.De Argentijnse schrijfster, die sinds 1994 in Madrid woont, heeft speciaal voor een kind gekozen dat niet gezocht werd: 'een kind zonder stem'; er was geen familie, geen grootmoeder of ouders die dachten dat ze nog in leven was, dus die niet naar het kind op zoek gingen. De meeste 'vermiste kinderen' worden opgespoord door familie en komen terecht bij organisaties zoals de 'grootmoeders van de Plaza de Mayo'. Maar hoeveel kinderen zullen er nog zijn die van niets weten?Elsa Osorio heeft al een fors aantal publicaties op haar naam staan. Zowel boeken, film- en tv-scenario's als diverse artikelen. Dit boek kwam in 1998 in Barcelona uit onder de titel "A veinte años, Luz". Dit zo grote Argentijnse verdriet heeft ze op een zeer boeiende manier weten neer te zetten in een mooi, spannend boek. Niet alleen de grootmoeders zullen hun kleinkinderen niet vergeten, ook de lezers van dit boek zullen er even bij moeten stilstaan hoe een rampzalig verleden nog door kan werken in onze huidige maatschappij.
De vliegeraar van Kabul is een teder en tegelijkertijd ongekend spannend boek over lotsverbondenheid en de prijs van leugens en verraad. Het is het sprankelende debuut van Khaled Hosseini, in Afghanistan opgegroeid en in 1980 geëmigreerd naar de Verenigde Staten.
'Een onvergetelijk verhaal dat je nog jaren bijblijft. Het bevat alle grote thema's van de literatuur en het leven: liefde, eer, schuld en verlossing.' Isabel Allende
Inhoud: Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien samen op in de hoofdstad van Afghanistan. Als blijk van hun verbondenheid kerft Amir hun namen in een granaatappelboom: Amir en Hassan, de sultans van Kabul. Maar sultans zijn ze alleen in hun fantasie, want Amir hoort tot de bevoorrechte bevolkingsgroep en Hassan en zijn vader zijn arme Hazaren, in dienst van Amirs vader. Bij de jaarlijkse vliegerwedstrijd in Kabul is Amir de vliegeraar, degene die het touw van de vlieger in handen heeft. Hassan is zijn hulpje, de vliegervanger. Voor jou doe ik alles! roept Hassan hem toe voordat hij wegrent om de vallende vlieger uit de lucht op te vangen. Die grenzeloze loyaliteit is niet wederzijds. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met Hassan verraadt hij zijn trouwe metgezel. Na de Russische inval vluchten Amir en zijn vader naar de Verenigde Staten. Amir bouwt er een nieuw bestaan op, maar hij slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem uiteindelijk terug naar Afghanistan, dat inmiddels door de Taliban is bezet. Daar wordt Amir geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om zijn oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem tegen wil en dank mee in een huiveringwekkend avontuur.
Auteursinformatie: Khaled Hosseini is geboren en getogen in Kabul, als zoon van een diplomaat wiens gezin in 1980 na de Russische inval naar de Verenigde Staten emigreerde. Hij is nu werkzaam als arts in noord-Californië. Hosseini publiceerde diverse korte verhalen, die werden genomineerd voor de Pushcart Prize. De vliegeraar van Kabul is zijn eerste roman, die meteen zijn internationale doorbraak inluidde.
"Mijn hart is vandaag alweer enige keren gestorven, het is ook alweer opgestaan. Ik neem van minuut tot minuut afscheid en voel me los van al het uiterlijke. Ik snijd de touwen door die me nog gebonden houden, ik haal alles binnenboord, waarmee ik meen de reis te moeten aanvaarden. Ik zit nu aan een stille gracht, m'n benen hangen neer langs de stenen wallekant en ik vraag me af of m'n hart niet eens zo vermoeid en versleten zal zijn, dat het niet meer als een vrije vogel zal gaan waar het wil."
"Ik weet dat zij die haten, daar hun gegronde redenen voor hebben. Maar waarom zouden we steeds weer de gemakkelijkste en de goedkoopste weg moeten kiezen? Ik heb daar zo sterk ervaren hoe iedere atoom haat, aan deze wereld toegevoegd, haar onherbergzamer maakt dan zij al is."
"Zoals die barak daar soms 's nachts lag onder die maan, gemaakt uit zilver en uit eeuwigheid: als een stukje speelgoed, ontgleden aan Gods verstrooide hand"
"Ondanks alles is dit leven mooi en zinrijk."
Fragmenten uit Het denkende hart van de barak. Brieven van Etty Hillesum. Een boek met brieven die Etty Hillesum, inwoonster van Westerbork, barak 41, in de jaren 1942 en 1943 schreef aan vrienden en kennissen. Westerbork was een doorgangskamp, het laatste station in Nederland voor de deportatie van de joden naar Polen. Zij was een onvermoeibare vrouw met een zeer grote menslievendheid en een zéér sterke mentale kracht. Vanuit een zeer scherp observatievermogen beschrijft zij het beklemmende bestaan van een tot ondergang gedoemde gemeenschap van uiteenlopende sociale groepen en individuen in sobere bewoordingen. Het is bijna niet te vatten hoe zij haar zin voor het leven en geloof in de mens blijft behouden ondanks de uiterst mensonwaardige levensomstandigheden in het kamp. Een boek met dagboekaantekeningen van Etty Hillesum dat ik vroeger heb gelezen, heeft mij indertijd ook erg aangegrepen. En steeds weer die positief ingestelde visie... ondanks alles... krachtig (het doet mij ook denken aan een ander sterk boek: Een verblindende afwezigheid van licht./ Tahar Ben Jelloun)
Ook opmerkelijk, een bewaarde briefkaart dat ze op 07-09-1943 uit de trein gegooid heeft en dat blijkbaar door boeren gevonden werd en op 15-09-1943 op de post gedaan... Wonderlijk!
Als de schilderes Eva Magnus en haar dochtertje Emma langs een rivier wandelen en het lichaam van een man in het water aantreffen, krijgt het leven van de alleenstaande moeder een tragische wending. Want alle sporen van deze moord en die op de prostituee Maja, enkele dagen eerder, leiden naar Eva. De manier waarop ze geprobeerd heeft haar geldzorgen te verlichten, dreigt haar leven te verwoesten.
Sedert 1974 schrijft de Noorse auteur (1954) gedichten en verhalen. Een internationale doorbraak kwam met deze debuut-misdaadroman, met rechercheur Sejer in de hoofdrol. Hij is van middelbare leeftijd, een rechtlijnig type met sociale inslag. Het verhaal speelt in een klein stadje ergens in het Zuid-Noorse Vestvold. Daar leeft de gescheiden en weinig succesvolle kunstenares Eva. Een verrassende ontmoeting met haar nu als prostituee werkende jeugdvriendin Maja heeft verstrekkende gevolgen voor haar. Wat weet zij van de moord op Maja en de arbeider Egil? Wat heeft Eva te zoeken in het zomerhuisje aan de rand van de Hardangervidda? Hoe kan zij opeens haar rekeningen betalen? Rechercheur Sejer legt verbindingen, waardoor het tot een onverwachte en zeer tragische ontknoping komt. In dit goed gecomponeerde verhaal wordt in heldere taal de spanning opgebouwd die de lezer in de greep houdt! Er zijn echter ook zwakheden in opbouw en uitwerking van de karakters. Inmiddels heeft de schrijfster meer greep op het genre gekregen en behoort ze tot de bekende vrouwelijke Noorse misdaadauteurs.
Luz./ Elsa Osorio
