Alle wezens beven voor geweld
Allen vrezen de dood
Allen hebben het leven lief

Zie jezelf weerspiegeld in anderen
Wie kun jij dan deren?
Wat kan jou deren?

Wie geluk zoekt
In het pijn doen van wie geluk zoeken
Vindt het geluk nooit

Je broeder is net als jij
Hij wil gelukkig zijn
Doe hem nooit kwaad
Dan vind ook jij geluk
Als je dit leven verlaat


Jack Kornfield
(uit de Dhammapada, in de vertaling van Thomas Byron)

Muñoz: Luces y Sombra is de eerste grote overzichtstentoonstelling met origineel werk van de Argentijnse striptekenaar José Muñoz in Vlaanderen.
Het decor voor de strips van het duo Muñoz (tekeningen) en Sampayo (scenario) is onveranderlijk de anonieme grootstad, gekenmerkt door menselijke vervreemding, sociaal onrecht en de wet van de sterkste: Muñoz weet die wereld knap te evoceren met zijn sombere, expressieve zwart-witcontrasten zonder grijs.

Bron van troost in deze stedelijke jungle is de muziek, die een vaak weerkerend thema vormt in reeksen als Alack Sinner en Joe’s Bar, en in het bijzonder in het album Billie Holiday.

Het harde, troosteloze zwart-wit van Muñoz’ strips staat in sterk contrast met zijn andere grafisch werk dat, gebruikmakend van uiteenlopende technieken (gouache, pastel…), gekenmerkt wordt door een ware explosie van kleuren.
Ook in dit vrije grafisch werk is muziek, van de donkere jazzkroegen in New-York tot de broeierige tango-bars van Buenos Aires, een thema dat regelmatig terugkeert.

Naast de grootstad, die een blijvende inspiratiebron vormt, spreekt uit recentere werken een toenemende fascinatie voor de ongetemde pracht van de natuur en de weidse verten van zijn geboorteland, resulterend in een zinderende reeks schilderijen rond de Argentijnse pampa.

De tentoonstelling in Tweebronnen biedt het Vlaamse publiek voor de eerste keer een uitgebreid overzicht van Muñoz’ hele carrière. Ze omvat meer dan tweehonderd werken: originele strippagina’s, illustraties en ander grafisch werk.

Bron: http://munoz.beeldbeeld.be

Knap werk! Wie nog wil gaan, zal zich moeten reppen. De tentoonstelling loopt zondag ten einde.
 

In deinen Tälern wachte mein Herz mir auf
Zum Leben, deine Wellen umspielten mich,
Und all der holden Hügel, die dich
Wanderer! kennen, ist keiner fremd mir.
(...)

Hölderlin. Die schönsten Gedichte.
(stukje uit het gedicht: "Der Neckar")

Ist es denn nicht möglich,
sich täglich nahe zu sein,
ohne alltäglich zu werden -
von einander entfernt zu sein,
ohne sich zu verlieren... ?

Beziehungsweise
sich masslos zu lieben,
ohne sich lieblos zu massregeln -
einander gewähren zu lassen,
ohne die Gewär zu verlieren... ?

Beziehungsweise
einander sicher zu sein,
ohne sich abhängig zu machen -
einander Freiheit zu gewähren,
ohne sich unsicher zu werden... ?

Beziehungsweise


Jochen Mariss