Ik heb weeral veel meegemaakt, dus hier weer een aflevering van het grote blogverhaal.
Dinsdag 25 november was het Onafhankelijkheidsdag in Suriname. Suriname is sinds 1975 onafhankelijk van Nederland en vieren dat met veel toeters en bellen. Vooral creolen zijn in originele klederdracht die dag en vooral de kindjes zien er dan superschattig uit! (ja hoor, er zijn fotos van).
Er was een parade van allemaal politie-achtige mensen en het leger had genoeg spullen om een staatsgreep te plegen. Ik vond vooral de special forces er eng uitzien.
Die dag zijn we ook nog naar het poffertjes en pannenkoekenhuisje geweest.. Lekker dat dat is, ik had nog nooit een zoute pannenkoek gegeten, maar heb niet mijn laatste binnen hoor.
Woensdag ben ik naar de zoo van Paramaribo gegaan, op een uurtje hadden we alles gezien, maar wat voor dingen hadden we gezien! Bijna allemaal beesten van Suriname zelf, alleen de Indische tijgers kwamen van ergens anders. Maar ik heb gigantische kaaimannen en gigantische anacondas gezien, voor de rest heel mooie vogels (papegaaien, toekans, een rode ibis, zwarte vogels met gele kuifjes, vogels met grappige bekken, struisvogels (haha) en zelfs de bosduif zat opgesloten in een volière, best grappig), alle soorten apen waaronder de black spidermonkey, cool beest,
Je hoort het, van alles en nog wat, maar geen olifanten of giraffen, Het enige probleem dat ik had met de zoo, was dat elk dier in een VEEL te klein kot zat. Ze hadden amper plaats om te bewegen en hun kooi was niet aangepast aan het feit of ze een nachtdier of dagdier waren. De nachtdieren hadden geen beschutting overdag. Zo had de otter een bordje waarop stond dat hij sociaal is, en dus graag in groep leeft, dat hij niet tegen de aanwezigheid van mensen kan en dat hij graag in schoon water leeft. Nu, de otter zat helemaal alleen in een klein hok waar mensen hem langs alle kanten konden bezien en konden opjutten en zijn veel te kleine bak met water was niet schoon Echt erg.
Donderdag kwamen ze ons al vroeg ophalen want we gingen dolfijnen zien! Zo cool. We hebben er echt veel gezien. De trip werd gecombineerd met een bezoek aan Frederiksdorp, een oude plantage, en Fort Nieuw Amsterdam, een openluchtmuseum met kanonnen en koetsen en zo.
Vrijdag heb ik afscheid moeten nemen van Bert Zo zielig. Over 2 maandjes zie ik hem gelukkig al weer terug.
Ik had afgesproken aan de PN busjes (de busjes van Paramaribo naar Nickerie) met de andere Belgische stagiaires, ze gingen mee naar Nickerie dit weekend. We zijn meteen van het busje gestapt in Paradise, daar vertrok de boot naar Bigi Pan. Je zal zeggen nu weer naar bigi pan?. Ja, maar dit keer was het anders, dit keer ging ik overnachten! Echt waar, het was de moeite! We hebben een grote, dikke kaaiman gevangen én een kleintje die we dan zelf mochten vastpakken zonder hulp, eigenlijk best gevaarlijk maar zo cool. Tegen we aankwamen aan het huisje, ging de zon al bijna onder. Het was zon mooi zicht op het water Daarna hebben we samen groentjes gesneden en terwijl het eten opstond (en Boyke de rest regelde), gingen wij buiten sterren kijken. We zaten in het midden van het water, geen licht om ons heen.. Wat een mooie sterrenhemel! Na het eten hebben we een feestje gebouwd. Boyke en Kenneth, de gidsen, hadden een hele stereo-installatie bij en heel veel cds, wij hadden Borgoe-rum en cola bij. Om 2 uur zijn we in onze hangmat gekropen Om om 6uur te genieten van een prachtige zonsopgang. Ik hoef er niet bij te vertellen dat we best wrakjes waren deze zaterdag Haha. Maar wél heel leuk!
Zo, mijn vakantie zit er op. Nu nog 3 weken stage, dan al weer 2 weken vakantie, dan nog 4 weken stage En dan kom ik al naar huis. Oh, wat gaat het toch snel. Groetjes!
Owja, nichtjes, neefjes, nonkels en tantes: SUPERBEDANKT voor alle post en alle tekeningetjes die ik van jullie kreeg! Zo grappig. Ik heb ze opgehangen in mijn kamer, dus dankjewel!
Vrijdag tot maandag zijn we naar Isadou, JawJaw, Ston Island en Brownsberg gegaan. En echt, w a u w ! ! !
Vrijdagochtend kwamen ze ons tegen 8uur halen met een wit busje. (Ze waren nog geen half uurtje te laat, dus goed op tijd in Surinaamse norm). We reden naar het begin van de bauxietweg, dezelfde weg die ik gedaan heb om op Bergendal te geraken. Daar stopten we even en kregen ontbijt: koffiekoeken, lange met rozijntjes (ze leken een beetje op die van thuis en smaakten bijna even lekker). Nog drinken en plassen en weer de bus in, we moesten nog bijna 4uur rijden tot in Atjoni, daar laadden we alles over in een korjaal (=bootje) en binnen 20 minuten zaten we op vakantie-eiland Isadou. En een vakantie-eiland, dat was het hoor. Palmbomen, hutjes met palmbladeren, de surinamerivier waar je in kon pootje baden (zwemmen niet echt, er stond best wat stroming), mensen die voor je koken en de afwas doen, Nu ja, lekker genieten was de boodschap. De rest van de dag heb ik op mijn buik of rug gelegen en genoten van de zon en het water.
Zaterdag om 8uur werd het ontbijt geserveerd en om 9uur stond Doris klaar om ons door het bos te gidsen. Het bos is het oerwoud dat aan de andere kant van de rivier lag. Den jungle, het amazonegebied, noem het zoals je wil, maar ik vond het bos een beetje een understatement. Het leek absoluut niet op het Peerdsbos bijvoorbeeld We maakten een tocht van 2,5 uur waar we uitleg kregen over de verschillende bomen, planten, mensen en dieren. Er bestaan heel veel verschillende palmbomen bijvoorbeeld, en van alle noten kan je olie maken, je kan er alleen niet altijd mee koken. Op het einde kregen we een natuurlijke dorstlesser, het leek op een stuk volledig groene rabarber en er kwam heerlijk waterachtig sap uit. Toen we daar een beetje aant sabbelen waren, zagen we nog 2 groene slangetjes in het water, pijlsnel! Bert zijn dag was al goed ☺.
Na het broodnodig uitrusten (ik had nog nooit zo gezweet in mijn leven, zo heet had ik het nog nooit), bezochten we tegen 16u JawJaw, waar Doris de gids woont. Dat is een typisch Saramacaans dorp met prachtige hutten en nog authentieke werkmethoden. De vrouwen daar dragen pangis, en ik heb me er één aangeschaft, Het is een beetje te vergelijken met een pareo. Tegen we terug in het bootje naar ons eiland zaten, was het al donker en begon het te onweren. We zagen niets van het water en haar stenen, maar de bootsman kent de rivier op zijn duimpje en loodste ons er snel en handig doorheen.
Zondag weer om 8uur ontbijt en om 9uur moest alles ingepakt zijn want we zouden dan vertrekken. Tegen half 11 was de boot er eindelijk en konden we gaan. Tegen 14u kwamen we pas aan op Ston island, maar we konden niet klagen. Adembenemend mooi was het daar. Ston Island ligt aan het Brokopondo Stuwmeer, tegenover de Brownsberg. In het meer zijn allemaal eilandjes en er staan heel veel smalle, dode bomen in. Het water is lekker warmen er zwemmen garnalen, piranhas, toekoenaris, guanas, en nog veel meer rare-namen vissen in. Garnalen en vissen? Perfect om te hengelen! Bert en ik waren de enigen die er geïnteresseerd in waren, buiten enkele Surinamers, en zagen daar wel voordeel in. Want hoe minder mensen er vissen, hoe meer vissen voor ons natuurlijk, en wij wilden dolgraag piranhas vissen! Ik bedelde om aas bij de Surinamers (aangezien ik zelf niet wist hoe ik garnalen kon vangen zonder net). Mijn hengel was een buigzame stok met visdraad en een haakje, heel primitief, er hing zelfs geen dobber aan. Blijkbaar was dat ook absoluut niet nodig, ik haalde meteen een kleine piranha uit het water! ZO COOL! Die hebben we in stukken gesneden en gebruikt als aas om grotere vissen uit het water te halen. Ik haalde nog 2 guanas uit het water, maar heb ze allebei weer laten gaan, te veel graten om te eten.
s Avonds hebben we nog gezwommen, gegeten en gekaart. Daarna heb ik de mooiste sterrenhemel in heel mijn leven gezien, om 22u30 ging namelijk de elektriciteit uit en zag je de hemel in al zijn pracht en praal. Een maanloze nacht, maar zo veel sterren heb ik nog nooit gezien.
De volgende ochtend was ik al vroeg wakker, terwijl ik pas tegen 3uur kon slapen. Mijn buurman hield mij wakker met zijn oorverdovend gesnurk en mijn bed bestond uit houten planken met een matras van 3 cm. Ik heb mijn hengel maar weer bovengehaald, maar deze keer heb ik zelf de garnalen gevangen! De truuk? Een flesje doorsnijden en de bovenkant met de dop omgekeerd in de onderkant steken. Rijst in de onderkant en het geheel gewoon int water zetten, even wachten en klaar! Met de garnalen heb ik weer een guana uit het water gehaald (en weer laten gaan) én ook een grooooote piranha, jammer genoeg geen bewijzen van, hij is me ontsnapt en floepte snel het water weer in. Ik durfde hem niet zo goed vast te pakken en voor ik het wist wast te laat, tja, het leven is hard, maar ik zal mijn herinnering koesteren .
Bert was ondertussen echt kwaad en gefrustreerd aant worden, hij had nog niets uit het water gehaald terwijl ik, het onervaren meisje, al 5 vissen aan de haak had geslaan. Ge hebt dat of ge hebt dat niet. Hij had net zijn allerlaatste garnaal aan de haak gedaan en wilde het bijna opgeven tot hij ineens de grootste vis van het hele meer eruit viste, een toekoenari. Oké, ik geef toe dat het niet DE GROOTSTE vis was, maar hij was groter dan mijn piranha en kuana samen denk Trots dat hij was, haha.
Na het ontbijt pakten we alles weer in en reden we met de auto naar de berg waar we de hele tijd op uitkeken: Brownsberg. Hij is 524m hoog en verbergt verschillende kleine watervallen. Het zicht vanop de bergtop is adembenemend mooi. We zijn naar het hoogste punt gewandeld, hebben daar de fotograferende Japanner uitgehangen, en zijn dan verder gewandeld naar de Leo-waterval. Jammer genoeg is het het einde van de droogtijd en had de waterval niet veel meer te betekenen dan grote, natte stenen met een pisstraaltje boven, maar het was mooi. De tocht was vermoeiend door de stijlheid van de paden en ik vrees dat ik morgen stijve kuiten ga hebben, maar het was zeker de moeite waard.
Het was weer een lange uitleg, maar de laatste 4 dagen waren bijna onbeschrijfelijk. Ik hoop dat ik wat beelden op internet krijg, zodat jullie die ook kunnen bekijken, want een beeld zegt meer dan 1000 woorden
Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 01/01/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
.
