Maandag op het centrum was heel apart. Om 10uur werd ik weggestuurd want ik moest mijn nagels laten doen. Ik moest naar Anita, een vrijwilligster op het centrum, en zij zou mijn nagels decoreren zoals ze nog nooit gedecoreerd waren. Om half 12 was ik terug, met de mooiste 20 nagels die ik ooit gezien had. Na de bustour zei Gieta, een collega, dat ze mijn haar ging doen en dat de auto er om half 3 al ging zijn.

Er is natuurlijk een reden voor al dit gedoe, het was maandag Divali-optocht. Divali is het lichtjesfeest van de Hindoestanen, ze vieren al wat goed is. Dit doen ze met een optocht op dag 1 en thuis met veel eten en gebed op dag 2. Gieta had geregeld dat ik, samen met Anna, Daan en Heleen, mee mochten lopen. Voor de optocht moest ik er dus tip top uitzien. De taxi kwam ons halen en ik had dus al mooi haar en mooie nagels. De auto stopte bij een huis waar we verder werden aangekleed. We liepen naar achter en daar stonden heel veel vrouwen, sommige al in hun sari (speciale klederdracht, het is een soort doek dat je rond je lichaam wikkelt), anderen waren zich aan het schminken, nog anderen kregen henna op hun handen, nog meer vrouwen die zochten naar hun juwelen... Wij keken onze ogen uit. Er werd roti in onze handen geduwd en een glas cola en ondertussen werden er sari's voor ons gezocht. Tegen half 6 waren we eindelijk allemaal klaar (vrouwen he...).

Er vertrok een busje naar het dorpje en daar moesten we nog wachten tot half 8 eer we zouden beginnen met de optocht. Ondertussen werden er foto's gemaakt, er werd gelachen en gepraat, ik leerde mensen kennen, er werden speeches gegeven en er werd gebeden. Om half 8 mochten de lichten aan en begonnen we eindelijk te stappen. We zagen er prachtig uit in onze sari's en met onze lichtjes vast. Eerst kwamen de wandelaars, daarna de fietsers, daar achter de brommers en als laatste de auto's. Alles en iedereen was heel mooi versierd. We wandelden door heel Nieuw Nickerie (op slippers en in een doek, niet zo handig) en kwamen uiteindelijk weer terug aan op de beginplaats. De hele optocht lang stonden mensen langs de kant van de weg te kijken en mee te roepen. Ook wij riepen de hele tijd SUBH DIVALI! Het was zo leuk. Op het einde werden er prijzen uitgedeeld en onze groep kreeg ze allemaal: mooiste kledij, mooiste lichtjes en grootste groep. Geweldig dus, daar komt nog een feestje voor volgende week en wij zijn ook uitgenodigd! Bij het afscheid werden we nog uitgenodigd door een gezin om de volgende dag bij hun te komen vieren. Om half 2 lag ik in bed, wat een geweldige dag!

De volgende ochtend was 6uur best vroeg om op te staan om te gaan werken, maar ik ben al getraind he.. haha. Die middag waren Anna, Daan, Heleen en ik dus uitgenodigd op een echt Divali feest bij Aradna, Ahsna, Soeradj en hun ouders, die hebben we leren kennen op de optocht de vorige dag. Om 3u zou de taxi ons ophalen, maar hij was te laat dus waren we bij het huis om 4u. Daar aangekomen werden we meteen hapjes en cola getrakteerd, zo lekker! Bara’s met chutney, en dan van alles waar ik de naam (nog) niet van ken, deegbolletjes, kokosdingetjes, en nog meer, veel meer.(ik heb recepten!) Als we volgepropt waren, kregen we een rondleiding door hun tuin. Een rijstveld met kokosbomen en een grote, diepe waterput waar ze in kunnen vissen. Ik vond het een prachtig uitzicht en was zo blij dat ik er was.
Na de tour gingen we bidden. We gingen naar boven (schoenen uit!) en daar stond van alles klaar op de grond. Iedereen had eerst gebaad, buiten wij natuurlijk, maar wij hadden dat vlak voor het vertrek gedaan en dat kon ook nog wel, zeiden ze. Ik moest denken aan het feit dat Hindoestanen veel te beleefd zijn om te zeggen dat je het eigenlijk wel moet doen… Maar ik wilde er niet zo graag douchen, dus was blij met hun antwoord.
Het bidden was een heel ritueel. Alle voorbereidende gebeden werden door de vader gedaan. Het oudste meisje hielp met kaarsjes vullen en aansteken, met wierrook en met de mengeling voor de stip op het voorhoofd te zetten. Als het algemene achter de rug was, moest iedereen apart bidden.

Ze vertelden me dat ze deze dag alles konden vragen en dat de godin je wensen zal vervullen. Anna en ik hebben ook gebeden met het ritueel, Heleen en Daan volgen de bijbel waarin staat dat je geen andere goden mag vereren. Ze mochten er wel bijzitten en kijken. Je moest voor de foto en het vuur gaan zitten, dan nam je een bloem en gaf die aan de foto. Daarna nam je water met een Majablad (blad van de heilig majaboom) en sprenkelde dat rond het vuur, dit deed je 3 drie keer. Daarna ging je 3 keer met een potje met (zand en) stokjes wierrook rond het vuur. Dan spoot je parfum voor de pot vuur, want erin zou gevaarlijk zijn, en voor de foto. Daarna offerde je eten door 5 of 7 lepels van het papje in het vuur te doen. Daarna nam je weer een bloem, deze keer in je handen die tegen elkaar gedrukt zijn (bidhandjes) en mocht je alles vragen wat je wilde. Na je gebed gaf je de bloem aan de foto van de godin (Maha Lakshmi) en groette je ze door je handen naar je hoofd en je borst te brengen en daarna maakte je een buiging op je handen en knieën door je hoofd naar de grond te brengen. Als iedereen geweest was, kregen we een beetje van hetzelfde eten dat we ook geofferd hadden. Het was een soort rijstpap met druiven in, lekker! Zo speciaal allemaal.

Na de gebeden keken we nog naar onszelf op tv, naar de beelden van de optocht. Ja ja, wat zagen we er mooi uit. Ik ben op TV geweeeeest!!! haha
Om half 9 gingen we weer naar beneden waar nog meer eten op ons te wachten stond. Roti en alle overschot van de vorige dag. Ik leerde Hindi van Soeradj en Anna kreeg Henna op haar andere hand en beide voeten. De taxi zou om 10uur er zijn, maar kwam een half uurtje later. Ik merkte dat iedereen moe was en ik voelde me al een beetje lastig, maar zij zeiden er niets van.

Ik ben zo ongelofelijk blij dat ik deze dag heb mogen meemaken op deze manier.

30-10-2008 om 21:39 geschreven door Ellen