Ik ben dit weekend naar Paramaribo geweest, wat een belevenis. Vrijdagochtend zat ik om half 9 in de bus en die vertrok om 10u10 (toen ze vol zat). 4 uur heb ik in die bus gezeten, lekker hobbelend naar de stad toe, ik heb de hele weg geslapen. Om half 3 kwamen An en Sofie mij ophalen aan het eindstation. We hebben de hele weg getetterd. 's Avonds zijn we met alle Belgische stagiaires van Plantijn Hogeschool gaan eten aan de waterkant, zo gezellig. Alleen grappig dat ze bijna niets meer hadden van de kaart. Bami met vis gaat er altijd wel in. De volgende dag gingen we op trip dus kropen we relatief vroeg in ons bed.
Om 6uur moesten we al aan de bus staan om tegen half 7 s ochtends aan het meetingpoint te staan. Ik denk dat de bus een uur later pas vertrok, maar we waren dan toch zeker op tijd. We waren onderweg naar Berg en Dal (wat eigenlijk aan elkaar wordt geschreven, maar zo is het duidelijk om uit te spreken).
We moesten nog een uurtje eer we aan de bauxietweg kwamen en daar reden we ook nog een uur over. De bauxietweg is een grote, brede en rode weg. De planten die ernaast staan, zijn ook helemaal rood van het oplaaiend stof. De ramen waren dicht van het busje, maar dan nog werden ook wij een beetje rood.
We kwamen aan bij het avonturenkamp, want dat was het. We hadden drie grote activiteiten voor de boeg: de kabelbaan, kajakken en wandelen.
De kabelbaan was supercool, we moesten eerst van dat klimgerief aantrekken en dat wandelden we naar boven. Daar stond een platvorm waar we opkropen. Eén voor één werden we vastgemaakt aan de kabel en dan roetsj naar het volgende platvorm. Zo gingen we een deeltje van het amazonewoud door. De coolste kabel was die over de Surinamerivier. Wauw, wat een zicht!
Aan de overkant werden we met een bootje opgehaald om terug te komen naar het kamp. Even bekomen, materiaal uitdoen en zwemvest en zonnecrème aandoen, en in een kajak stappen. We vaarden gewoon over de Surinamerivier, onbeschrijfelijk graaf. We roeiden naar een inham, dat ging allemaal heel vlot want we hadden de stroming mee, in de inham zijn we door het echte oerwoud gevaren, en dan moesten we er terug uit, stroom tegen weer naar het kamp. AMAJ MIJN ARMEN! Maar het was zeker de moeite waard om te doen.
s Middags aten we kip met rijst en daarna gingen we nog hiken. 85 meter stijl omhoog klimmen en een beetje geschiedenis ontdekken over de berg. De berg heeft vroeger een belangrijk deel gespeeld bij de slavernij en de vrijlating van de slaven in Suriname. Best interessant.
Het was allemaal heel toeristisch aangepakt, maar het was een superleuke, sportieve dag en ik kan hen dat ook niet kwalijk nemen. Money is everything.
Ik ben heel blij dat ik ben geweest, ik heb genoten van het wondermooie Suriname, met de natuur in al zijn glorie.
s Avonds zijn we gaan eten in de optimist. Ik had geen idee hoe hard ik lekker eten miste, maar die avond heb ik genoten dat het geen naam had. Ik bestelde beef pasta, en wilde er geen kruimel van laten liggen. Zo lekker! Het was wel relatief duur, maar dat hangt er van af hoe je het bekijkt. Ik betaalde voor de pasta, een fles wijn gedeeld door drie en een sap 58SRD. Ik verschoot van de prijs, maar omgerekend is het nog geen 15 euro. Te zot voor woorden.
Vrijdagochtend werden we opgehaald om 9uur met een busje (dat volgens mij al afgeschreven was). We namen goed veel plaats in want het was een busje voor 26 personen en wij waren maar met 10... Fout gedacht, wij hadden met z'n allen een beetje veel bagage bij en we hadden geen rekening gehouden met wat Lorenzo, de gids, nog allemaal ging meenemen. Nu ja, lekker dicht bij elkaar is ook gezellig in 34 graden Celcius hoor!
Na 20 minuutjes in het busje, laadden we alles over in een bootje. Daar zaten we twee uurtjes in tot de bootsman zei dat het dringend tijd was om te zwemmen. Voor ons lag een mini strandje, en het was helemaal voor ons alleen. Ik voelde me een echte VIP. We aten er kip met rijst of bami (uiteraard) en het smaakte enorm goed. Er lagen op het strandje en in de Nickerierivier daar ook van die witte kleistenen die je kon verbrijzelen en dan kon je die op je gezicht en lichaam smeren. Je huid werd er babyzacht van en thuis zou je daar veel geld aan (willen) uitgeven. Geweldig!
We stapten opgefrist weer in het bootje om 5 minuten later aan te meren bij het dorpje Orealla, een klein dorpje in Guyana met een prachtig uitzicht. Daar hebben we een uurtje rondgewandeld om dan voor nog een uurtje in de boot te stappen tot Apoera.
Apoera is de plaats waar we overnachtten, we meerden aan bij een steigertje met steile trappen en toen we bovenkwamen zagen we een grote hut met palmbladeren. Dat was onze slaapplaats. We installeerden meteen onze hangmat en onze klamboe. Dan gingen we rondwandelen in het indianendorpje, zo heerlijk rustig daar. We stopten bij Tatty's corner en er werd verteld dat aan de overkant een discotheek was waar we de volgende dag zeker heengingen. Als we terug aankwamen bij onze slaapplaats, stond het eten (kip met rijst) al gereed en we vielen meteen aan. Daarna douchen, rum drinken en praten praten praten, tot het volgens Lorenzo hoog tijd was om te gaan slapen omdat we anders de volgende dag een wrak zouden zijn. Ik was nog lang niet moe, maar ging wat op mijn hangmat liggen, kwam er weer uit, deed een wandelingetje, ging aan het water zitten en kroop vervolgens weer in mijn hangmat. Het lag best relaxed dus viel ik uiteindelijk toch in een niet al te vaste slaap. De volgende ochtend was ik om 4u al wakker, misselijk dat ik was! Niet te doen. Geen idee hoe het kwam en geen zin om medicijnen te nemen, dus ik deed mijn avondritueel nog eens over. Tegen 8u, na een kopje thee en een droge boterham was ik weer helemaal in orde en kon de dag echt beginnen. (ik kan nu natuurlijk wel zeggen dat ik een hele mooie zonsopgang heb gezien, terwijl de rest nog sliep).
Na het ontbijt werden we bevolen in de pick-up te stappen, enkele binnenin, de rest in de laadbak. Ik natuurlijk mee in de laadback. We hebben er gegierd van 't lachen, de auto ging heen en weer en op en neer, ik was binnen 5 minuten al helemaal dooreen geschud! We gingen een dik uur over de laxietweg, dat is een brede verharde zandweg, en daarna gingen we nog een uurtje de jungle in. Dat was spannend, de hele tijd moesten we bukken of opzij duiken, weg van laaghangende takken, grote struiken en beestjes. Er vielen allerlei beestjes in de laadbak, ik had de meeste diertjes nog nooit gezien en was helemaal gefascineerd.
Eindelijk aangekomen aan de hut van de watervallen van Blanche Marie, moesten we allemaal hoognodig naar de wc van al dat schudden en al dat lachen. De wc had spoelde je door met een emmer water.
We wandelden nog eventjes naar het mooiste punt van de watervallen. Tijd voor foto's zoals in de reclame van Herbal Essence! Ik ben er alleen niet zo goed in, in dat poseren, maar we hebben wel goed gelachen. Daarna: kleren uit en onder de vallen gaan staan! Heerlijk! Helemaal verfrist, maar nog veel te vroeg, kwamen we eronderuit om nog even verder te wandelen naar de massagevallen (klinkt goed he). Was het ook! Het waren lage valletjes waar je in moest gaan liggen en dan kwam het water op je schouders... Helemaal ontspannend. We moesten eruit door enkele grommende magen. We wandelden terug naar hut (in bikini, badhanddoek en op slippers door het oerwoud, te grappig) en werden gevuld met hotdogs. Dan was het alweer tijd om naar Apoera te rijden. Weer in de laadbak en weer hobbelen hobbelen hobbelen.
Aangekomen even bekomen en weeral eten he, zo zijn we. Deze keer rijst met VIS (wat een verandering!!) en lekker dat dat was, lekker! Om 8u 's avonds werden we verteld dat we gingen vertrekken naar de disco, wij allemaal verbaast, aangezien het gewoon nog maar 8u was... Wij wilden nog wat rum drinken en praten, maar nee hoor: vertrekken! We spraken niet tegen want hadden allemaal zin om te dansen en de remmen los te gooien. Bij Tatty's corner dronken we nog Parbobier en toen we goed en wel ingedronken waren, gingen we naar de overkant van de straat. In het begin waren we er helemaal alleen, maar toen de lokale (mannen) zagen dat wij gingen dansen, kwamen ze er met veel plezier bij. Wat een feestje, muziek van I love the 90's (jippieh), salsa, r&b, reggae en partysongs zoals CELEBRATE GOOD TIMES COMON'! Haha, alles geven!
Om half 2 waren er enkele mensen moe en moesten we dus naar huis wandelen (het was een wandeling van een half uurtje en niemand mocht die alleen maken). In de hangmat aangekomen, heb ik geslapen als een roosje. Ik had oordopjes in en sliep zelfs door het superluide gesnurk van de bootsman. Om half 9 werd ik wakker, helemaal fris uitgeslapen smaakte het ontbijt deze keer wel en ik profiteerde er rijkelijk van. JammieJammie.
Na het ontbijt moesten we alles opruimen en naar de boot brengen. Wij echter werden in een busje gezet, we maakten nog even een toertje naar een slangenman, die wilde boa's in zijn tuin had staan en deze voor de gelegenheid even voor onze voeten neergooide, veel te eng voor woorden want die slangen waren echt vers geplukt uit het oerwoud, niet van die getrainde beesten die je rond je nek kan hangen! Na de slangenman werden we afgezet in een indianendorpje waar nog geen 30 mensen wonen. Heel mooie hutjes én we kregen de mogelijkheid om souvenirs te kopen. Ik heb oorbellen, een kettinkje en een armbandje. Voor de rest heb ik foto's als souvenirs, heel veel foto's.
De boot stond klaar aan het indianendorpje, wij hoefden alleen maar in te stappen en we gingen weer. Na een uurtje stopten we bij Orealla om eten te bestellen en we voeren door naar het strandje. Daar hebben we weer heerlijk gezwommen, gebruind, een schoonheidsbehandeling gehad, en toen het eten klaar was en de bootsman die ging halen, ook gegeten. Wat een service! Nog 2 uur terugvaren en 20 minuten rijden, en het was alweer avond en we waren weer in Nickerie. Dankjewel Lorenzo voor een geweldig weekend!
Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 01/01/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
