Het vervolg op 'Een schatkist vol Geluk', Leo Bormans Een Schatkist vol Liefde, ook getest op mezelf. Elke zondag avond blog ik over een opdracht en dit één jaar lang. Start: 13/10/2013
03-02-2014
Kaartje 17: Karin Lauwers
Het is onze poetsvrouw Karin die het 17de kaartje trok. Als er iemand onmisbaar is in ons gezin is zij het toch wel! Elke vrijdag is ze 's morgens vroeg van de partij om ons huisje onder handen te nemen. Altijd met de lach op het gezicht! Wetende dat er met de jaren alleen maar ruimtes, kinderen en dieren zijn bij gekomen blijft ze het beste van zichzelf geven. Waar deze dame in slaagt in een paar uur daar doe ik dubbel zo lang over. Niets lijkt haar teveel en spontaan doet ze dingen waar ik zelfs niet aan dacht. Nu eens wast ze de frigo uit, dan behandelt ze de lederen zetels met een speciaal product of doet ze de strijk erbij. Ook al heeft ze wel eens tegenslagen (zoals ieder mens in't leven), ze zal er staan of wringt haar in alle bochten om toch een oplossing te vinden waarbij iedereen zich goed voelt. Deze dame heeft een hart van goud en doet haar job met veel plezier. Is er iemand van't gezin jarig is zij de eerste met een kaartje en kadootjes. De kinderen en wij zijn werkelijk zot van haar, zelfs de honden overladen Karin wekelijks met lekjes en vreugdesprongetjes. Zij koos het kaartje 'Volwassen Relaties' waarop allemaal stenen te zien zijn, één in de vorm van een hart. 'Omdat ik hier graag ben en hoop dat ik hier nog lang mag komen poetsen'. Ik antwoordde haar: 'Karin, dat zal niet van ons afhangen want als wij mogen kiezen word je al poetsend oud bij ons!'
Wat heb je deze week gedaan voor een ander, geef 5 voorbeelden?
- Mijn man en ik hebben onze moeders uitgenodigd voor een verrassingsavond volgende vrijdag. Zij staan immers altijd klaar voor de kleinkinderen. Ik kan pas verklappen wat het is als we er zijn geweest natuurlijk. Want de kans is groot dat ze mee lezen.
- Maandag namiddag heb ik de mensen van 'Musical F-Act' in contact gebracht met Marnix Vanlangenaeker. (Dankzij de 'Schatkist vol Geluk' volg ik elke zaterdag Musical lessen.) Marnix is de directeur van het Kasteel van Mariagaarde, gelegen in Hoepertingen. Toevallig ken ik hem en was ik ervan overtuigd dat beide partijen wat voor elkaar kunnen betekenen. Daarnaast stelde ik Matasha en Vincent van Musical F-Act voor om één van de mastermind sessies te begeleiden bij Unizo Health Coach. Het was absoluut een topavond en voor herhaling vatbaar!
- Ik heb Sara Reymen van 'Tekstueel' een plezier gedaan door mijn persoonlijke getuigenis te geven. Haar bijdrage in mijn business was een absolute meerwaarde en dit mag iedereen weten. Bovendien verschijnt Sara's boek 'Moeder en carrière, een topcombinatie' volgende week in de boekhandel. Tijdens onze kick-off van het derde jaar 'Unizo Health Coach' op 13/02 hebben we Tia Hellebaut als inspirerende gaste gevraagd. Toeval wil dat zij één van de moeders is waarover Sara schrijft. Natuurlijk zal ik het met Tia hebben over het boek en zullen er achteraf exemplaren aangeboden worden. Jammer genoeg valt Sara's boeklancering samen met onze activiteit, anders had ik de auteur zelf on stage gehaald! Want ik geloof echt dat dit boek een hart onder de riem van vele ondernemende moeders zal zijn.
- Ik heb een andere onderneemster 'OpmerKelijk' geadviseerd, de business van Katlijn Voordeckers. Want via een OpmerKelijk Coachingstraject kreeg mijn Back to Basics-business een behoorlijk duwtje in de rug. Ik hoop dat het ook voor haar zo mag zijn.
- Ik ben vrijdag iets gaan drinken met onze deelnemers 'Aqua-fitness voor overgewicht'. Heerlijk om naast de lessen in het water ook wat bij te praten en ervaringen te delen tussen pot en pint. Het is een traditie geworden elke laatste les van de maand.
-...
Bij het neerschrijven van deze voorbeelden realiseer ik me dat ik eigenlijk heel spontaan van alles voor andere mensen doe. Niet om iets terug te verwachten, integendeel. Puur omdat ik mensen graag zie, het oprecht meen en ook echt dankbaar ben. Ik denk dat de opdrachten uit 'Een Schatkist vol Geluk' al voor stevige fundamenten hebben gezorgd.
Wat hebben anderen voor jou gedaan, geef 5 voorbeelden?
- Ik heb een mooie tekening van de dochter gekregen met daarop een groot hart, 'omdat ik je zo graag zie mama!'
- Ik heb écht wel veel getuigenissen mogen ontvangen van klanten. Waarin ze neer schrijven hoe hun leven of business positief veranderd is, dankzij 'Back to Basics' of 'Unizo Health Coach'. Geloof me, dit heb je als onderneemster af en toe nodig om te weten dat je goed bezig bent. Vandaar dat ik het even spontaan doe voor een ander.
- Greta Baeten, één van de Health Coach deelnemers, had donderdag avond een XL-bottle champagne bij! Zomaar, omdat zij daar zin in had. Wat moet een mens nog meer. Dit spontane gebaar zegt meer dan 100 woorden!
- Ik ben zo fier op mijn man Hans die ontzettend veel uren met de Health Coach-website is bezig geweest, bovenop zijn eigen job en activiteiten: (www.dehealthcoach.be) Hij heeft alle getuigenissen van deelnemers gepost en ervoor gezorgd dat je op hun persoonlijke bedrijfswebsite terecht komt. Hoe tof is dat! Elke dag opnieuw is hij dat geduldige klankbord voor mij en m'n business. Hij is de man die mijn wild enthousiaste ondernemers ideeën onder een kritische en realistische loep bekijkt. En hij is dan ook nog eens de kerel die dag en nacht met dat onuitputtelijk energie vat genaamd 'Inge' zit opgescheept. Geloof het of niet maar ik weet het zeker: Superman bestaat!
- Even trots ben ik op 'Jo van Unizo', die elk zot idee van mij bekijkt en ermee aan de slag gaat. De 'Winst for Life' tickets van de Health Coach zijn Jo's verdienste. Hij zorgt ervoor dat de catering, lokalen, mapjes, social media en marketing op punt staan bij elke activiteit. Zonder hem was Unizo Health Coach nooit uitgegroeid tot wat het nu is!
- Op maandag heeft mijn mama weer alle kleinkinderen opgevangen na school en voor iedereen lekker gekookt. De papa's die er niet bij waren kregen gevulde Tupperware potjes mee naar huis.
- Zoals elke zondag zijn we ook vanavond bij moeke en vake gaan eten. Eén en al gezelligheid en een mooie afsluiter van het weekend!
-...
Of het tekenen van Liefde zijn? Absoluut, in de puurste vorm! Je doet iets voor een ander omdat je om hem geeft, uit dankbaarheid, respect,...Wanneer je goed kijkt en de wereld observeert zie je dagelijks gebaren van liefde: Al denk ik maar aan de twee honden die ons elk moment van de dag als zot verwelkomen als we binnen stappen. Volgens mij hebben die nooit een baaldag en vergeten die elk lelijk woord of gebaar in één seconde. Of zie ik de mensen ter hulp snellen aan de schoolpoort waar een fietser is geraakt door een auto. De mama van Salina bracht spontaan een deken om over de dame te leggen...Jammer dat we via kranten en media altijd het tegenovergestelde te zien krijgen. Rellen, geweld,...Waarom sluiten ze't dagelijkse journaal niet af met een positieve boodschap? Zet de vele vrijwilligers eens in de kijker, die elke dag in de weer zijn. Film beelden op straat waar mensen spontaan hulp bieden, waar vreemden elkaar uit de nood helpen,...Zoom in op plaatsen waar liefde leeft en het verdubbelt vanzelf.
"It's a small step for man but a giant leap for Inge Schepers"
TEDxUHasselt has always combined international speakers with local talent. This year, we're taking it a step further by organizing a Pitch Night! A jury will select one or more speakers to talk at the TEDxUHasselt conference on March 29th. This could be you!
The TEDxUHasselt Pitch Night will take place on the 24th of February starting from 19h30 at Hasselt University (Campus Diepenbeek).
Describe your pitch in 150 words or less (only when interested in presenting).
These are my 150 words to convince the jury that I really want to stand up, speak and inspire the audience:
"How the unhappiest patients made me the happiest person in the world."
As a physiotherapist, I had my own practice. I specialised in exercises for neck and back problems and I was really good at it! Although 80% of the patients were satisfied and happy after treatment, there were always 20% of patients who kept me awake at night. Although I did more than my best, those patients werent getting better at all. Until one simple question changed everything: Think about a moment that you had no pain at all, what was the difference? The answers they gave were totally different from anything Id ever learnt at university: When my business was still doing well, when my wife wasnt sleeping with my best friend Those answers were the start of a new working model, the end of my Physiotherapy Practice and the end of my sleepless nights.
Het is dankzij een opdracht uit 'Een Schatkist vol Geluk' dat ik 'a very special woman' leerde kennen: "Noteer 5 dingen die je nog graag wil leren. Kies er één uit en ga ermee aan de slag." Omdat ik ervan droom ooit in't Engels speeches te geven wilde ik heel graag mijn Engelse spreektaal bijschaven. Maar niet op 'the old school-way' met grammatica en zo. Ik wou simpelweg vlot kunnen spreken zodat ik niet moest zoeken achter woorden om mensen te inspireren. Het is Kristien, een Engelse lerares waarmee ik in contact werd gebracht, die al snel begreep dat niet zij maar Kay Kendall de persoon was die ik zocht. Kay is een Britse dame die in mijn dorp woont met haar man en drie zonen. Ze is jaren geleden verhuisd wegens het werk van haar man. Het klikte vanaf de eerste seconde aan telefoon. Vanaf dat moment zijn we wekelijks een uurtje gaan wandelen met de honden. En vinden alle conversaties plaats in het Engels. Ze verbetert mijn foutjes en ik heb een klankbord wat mijn zotte business ideeën betreft. Het Engels praten voelt nu zo vertrouwd dat ik er effectief aan denk me kandidaat te stellen voor een keynote speech bij 'TedX'. Ik hou jullie op de hoogte.
Kay Kendall koos het kaartje 'De geheime code van liefde' waarop twee handen te zien zijn : 'Because it feels like we have so much to give to each other...'. Ik kan dit alleen maar beamen: 'Kay, we've got a perfect match. All your efforts have given me so much confidence and courage that I'm ready to stand up and speak. Thank you coach!
3 positieve en 1 minder positieve eigenschap waarmee anderen mij typeren:
+ enthousiast: Ik doe dingen met volle goesting en straal dat uit.
+ gedreven: Als ik ergens voor ga is het voor de volle 100% en dat voelen mensen.
+ zelfzeker: Mensen hebben de indruk dat bij mij alles op wieltjes loopt en ik altijd de controle over alles heb.
- in de belangstelling staan: 'Gij duikt ook overal op, nu in een magazine, dan op TV...?'
3 positieve en 1 minder positieve eigenschap waarmee ik mezelf zou typeren:
+ empatisch: Ik voel heel snel mensen aan en kan me perfect inleven in hun situatie of gedachten.
+ inspirerend: Ik kan op de juiste momenten de juiste woorden vinden om een verschil te maken.
+ groene knop: Ik denk aan wij, de toekomst en oplossingen. Ik blijf niet hangen in het verleden, in wat mis ging en hoe ik daar de dupe van ben (= rode knop).
- té enthousiast: Dat enthousiasme is naast mijn kracht ook mijn grootste valkuil. Waardoor de focus soms verdeeld wordt over meerdere zaken die me gigantisch boeien. De kunst is om eerst het ene af te werken alvorens het volgende erbij te nemen.
Wat is het verschil?
De zelfzekere uitstraling die anderen bij mij opmerken matcht niet altijd met de binnenkant. Ook ik voel angsten als ik weer in een nieuw avontuur duik. Toen ik in 2009 de zekerheid van het onderwijs ruilde voor het onzeker zelfstandig bestaan trilde ik op mijn benen. Terwijl iedereen me zot verklaarde voelde ik net dezelfde angsten die zij voelden. En zag ik net dezelfde gevaren als die waarvoor ik gewaarschuwd werd. Net daarom werd ik zo ambetant van al die opmerkingen en adviezen. Gelukkig was de goesting om mijn eigen ding te doen net dat beetje groter dan de angst die me in de gouden kooi gevangen hield. Ik heb het geloof in mezelf niet in twijfel getrokken terwijl al de rest dat wel deed. Het was de beste zet ooit! Waar ik steeds aan terug denk bij een nieuwe sprong uit mijn comfortzone.
'In de belangstelling staan'...vind ik absoluut super. Zet mij 'on stage' voor een speech, lezing, in magazines, op TV, radio...I really love it!! Niet om mijne kop in beeld te hebben maar wel om op die manier een verschil te kunnen maken. Ik droom ervan ooit mijn eigen talkshow te hebben. Waarbij ik gasten interview op Back to Basics' wijze. Dat betekent dat we praten over de essentie van het leven, zonder verpakking, glitter of glamour. Compleet puur en authentiek: wat maakt jouw leven de moeite waard, waar droom je van, wat zijn ervaringen die je nooit zal vergeten,...Vroeger keek ik altijd naar een programma op de NCRV genaamd 'Villa Felderhof'. Waar bekende Nederlanders logeerden in een villa aan de Cote d'Azur bij Rik Felderhof. Ze vertelden hun levensverhaal en visie aan de hand van foto's, maakten een schilderij, maaltijden,...Laat mij iets op die manier doen met Limburgse ondernemers, waarbij alles ter sprake mag komen behalve de business an sich. En dan gaan we niet in een villa logeren maar op Back to Basics' wijze in het bos met tent en kampvuur. Misschien eens bij TVLimburg een ballonnetje op laten: deze week: 'TVL goes Back to Basics met Grete Remen (Damhert) & Hilde Rutten (Berghoff).'
Nooit gedacht dat ik ook deze droom in de wereld ging gooien...
Lieven, de man van Liesbeth Jacobs (kaart 14), trok voor mij 'Houden van jezelf'. Daarmee zijn we alvast de 15de week in gegaan. Ik heb Lieven leren kennen via Liesbeth. Hij was de koploper tijdens de 'Race against Nature' en de 'Neptunusrun'. Met een smile op het gelaat en alsof het geen moeite kost nam hij elke hindernis en zette hij tijden neer waar ik alleen maar van kan dromen. Hij is binnen 'Libeau' de Pilates expert. Naast groepslessen kan je bij hem ook terecht voor individuele begeleiding. Nu ik heb gelezen dat Karel Van Eetvelt elke ochtend 10 min. Pilates oefeningen doet wil ik daar absoluut meer van weten.
Lieven trok het kaartje 'Houden van jezelf' omdat er een dame te zien is die loopt over een smalle balk. Net zoals ik gaat ze uitdagingen aan. Wat hem uiteraard doet denken aan de trainingen en hindernis races die we samen deden. Lieven én Liesbeth, jullie zijn een fantastisch koppeltje, een prachtig gezinnetje en verrichten fantastisch werk binnen Libeau! We'll meet again.
De eigenschappen van mensen die je liever niet tegen komt...
Ken je dat, zo van die personen die altijd zagen over futiliteiten zoals het weer. Is het niet te koud dan is het te nat, te mistig, te donker, te heet, te mottig, te zwoel,..'t Is altijd iets en nooit oké! Of mensen die alleen maar praten over zichzelf en de miserie die ze mee maken. Je krijgt er geen speld tussen. 't Enige wat je kan doen is luisteren en af en toe eens bevestigend knikken hoe erg het wel niet is. Om op't einde van het één richtingsgesprek bedankt te worden voor de hulp. Anderen zijn dan weer voor de zoveelste keer in ziekenverlof omdat hun neus loopt, ze hun teen hebben gestoten of ze hoofdpijn hebben. Toch bizar dat de zelfstandigen onder ons geen last hebben van die maandelijkse migraine of buikgriep epidemie. Of zo van die mensen die hun ogen open doen en zich al druk maken over wat ze 's middags zullen eten of wat ze zullen aandoen op dat feest een maand later.
Welke eigenschappen herken ik daarvan bij mezelf?
Ik betrap mezelf wel eens op 'binnenshuis' geklaag. Wanneer de ondernemersangst me weer eens bekruipt en ik alle mogelijke rampscenario's de revue laat passeren met mijn man als klankbord. Meer dan luisteren verwacht ik dan ook niet van hem. Het is zelfs irritant als hij dan met advies op de proppen komt. Waarom probeer ik het dan zelf zo vaak te geven??
Of wanneer ik een paar nachten te weinig heb geslapen en me druk maak over vieze hondenpoten, rondslingerend speelgoed of dat ik ook alles in het huishouden moet doen. Het zijn dan niet de kinderen die te druk of te stout zijn. Het ben ik die het op dat moment niet kan verdragen omdat ik te moe ben.
Dit wetende besef ik maar al te goed dat me opjagen of ergeren in andere mensen geen zin heeft. Ik heb net zulke ontmoetingen nodig om te beseffen dat ik niet zo wil zijn. Bovendien krijg ik van hen een spiegel voor gehouden, waardoor ik me bewust word van mijn eigen gedrag. Waarbij het aan mij is om de kalmte te bewaren. Gewoon luisteren, oprecht betrokken zijn, is mijn grootste inzicht wat deze opdracht betreft.
Het is Liesbeth Jacobs, zaakvoerster van 'Libeau', die dit mooie kaartje voor me trok. Met haar zat ik nog samen in de eerste kandidatuur LO op't sportkot in Leuven. Net zoals ik maakte ook zij de overstap naar kinesitherapie. Terwijl ik me de laatste jaren meer ben gaan verdiepen in coaching combineert zij vandaag de dag schoonheidsverzorging en voedingsadvies met kinesitherapie. Toeval wil dat een gemeenschappelijke kennis ons na 20 jaar weer samenbracht met het sterkste bindmiddel ooit: de sport! Liesbeth was immers één van de deelnemers aan onze 'Race against Nature' en de 'Neptunusrun'. De wilskracht, power en snelheid waar deze dame over beschikt is ongelooflijk! Die vliegt iedereen voorbij alsof het niets is.
Zij koos voor mij het kaartje met als titel: Straal iets extra's uit. Erg toepasselijk want deze dame heeft dan ook echt een super uitstraling! Ze ziet er knap uit, dat is één maar ze heeft bovendien ook nog eens een geweldige kledingstijl! Liesbeth koos dit kaartje voor mij omdat ik haar bij een oefentraining voor de 'Race against Nature' door een stikdonkere, lange tunnel heb geloodst. Dat was dan ook de eerste en enigste keer dat ik haar voor kon blijven...
"Hoe vaak ben je al eens beschaamd geweest over je eigen gedrag?" is één van de vragen op kaartje 13. Ik verzeker u dat ik daar een boek over kan schrijven. Of ik dat wil is wat anders...want dan worden muren gesloopt en vallen maskers af. En gaan jullie ontdekken dat die Inge Schepers eigenlijk toch niet altijd de Inge is die de buitenwereld krijgt te zien. Is dat misschien de bedoeling? Doorbreken van taboes en zijn wie ik in wezen ben? Is dat niet waar ik van kleins af aan in geloof...dat het leven heel wat eenvoudiger zou zijn moesten we niet zo vaak doen alsof. Moesten jonge moeders toegeven dat ze veel vaker roze, bekakte billetjes zagen passeren dan van die roze, schattige wolkjes?
Hier alvast een opsomming van enkele dingen die bij mij fout gedrag of verkeerde gedachten veroorzaakten. Je weet wel, je zegt of doet dan net datgene waar je achteraf zoveel spijt van hebt. Waardoor je beseft dat een welgemeend excuse het enigste bindmiddel zonder vervaldatum zal zijn. Benieuwd of het herkenbaar is. Here I am, FULL MONTY ;)
Ik was beschaamd om m'n eigen gedrag wanneer...
...de kinderen net iets teveel zaagden dan m'n vermoeide hoofd op dat moment aan kon. Met een roepende en tierende mama als gevolg, waardoor je twee huilende kids creëert die dan eindelijk de aandacht krijgen waarop ze al de hele tijd aan't wachten waren.
...de hond de gepoetste keukenvloer betrad met de meest modderige pootjes die je je kan inbeelden. En ik hem op de minst liefdevolle manier de tuin in joeg met woorden waarvan je hoopt dat de buren ze niet gehoord hebben.
...ik voor de zevende keer uit bed werd geroepen omdat er eentje bang was in het donker. Om deze dan luidkeels te zeggen dat monsters niet bestaan, mama doodmoe is en het nu moet gedaan zijn met die zever! Om dan even later plaats te maken in het papa-mama bed voor een kind dat zo geschrokken is en huilt waardoor je je zo slecht voelt dat slapen niet meer lukt.
...de angst om te mislukken heel wat groter was dan het vertrouwen om te lukken. En ik mezelf in gedachten verweet toch geen talent te hebben waardoor alle productiviteit en creativiteit voor de komende uren verdween als sneeuw voor de zon.
...ik m'n man niet kon overtuigen van datgene waar ik rotsvast in geloofde en hem verweet voor alles waar je achteraf spijt van hebt. Om dan na een periode van stilzwijgen met hangende pootjes jezelf te excuseren en hoopt op een knuffel die de voorbije uren even wist.
...ik gedachten had over anderen die niemand vooruit helpen en die je nooit hardop zou durven uitspreken. En waarvan je hoopt dat een ander ze nooit over jou zou hebben.
...ik niet datgene doe wat ik aan anderen verkondig dat ze zouden moeten doen. En mijn loopschoenen voor de derde keer op rij laat staan omdat ik geen tijd of goesting heb.
We're only human! Bij deze ben ik al trots op mezelf om weer wat maskers afgegooid te hebben. Ooit raak ik nog compleet 'ontwikkeld' tot wie ik écht ben.
Het is mijn 'soulmate' Anke die het 13de kaartje trok. Zoals al eerder in deze blog werd aangehaald ken ik Anke via onze kinderen die bevriend zijn. Het is ongelooflijk hoe deze mama erin slaagt de wereld en de mensen zonder oordeel te bekijken. Ze buigt problemen om naar uitdagingen en gaat steeds op zoek naar het lichtpuntje in eender welke situatie. Een vraag die ze mij heel vaak stelt als ik zit af te ratelen over wat er allemaal tegen zit is: 'Wat zegt dat nu over u, wat leer je daar nu uit?' Steeds opnieuw krijg ik die spiegel voor mijn neus gehouden en steeds opnieuw werkt het. Waardoor onze wekelijkse loopsessie spontaan eindigt in een dikke knuffel!
Zij koos voor mijopdracht 13: 'De eervolle Liefde'. Omdat we beide al heel wat bijzondere momenten hebben beleefd in de natuur en we uit hetzelfde hout gesneden zijn. Toevallig hoorde m'n man Hans haar dit vertellen waarop hij zegt: 'Maar we hebben gelukkig wel nog een andere houtworm...' Geweldig!
Doe minstens vijf kleine, lieve dingen voor iemand anders.
In plaats van mijn Nieuwjaarswensen via sms of mail te versturen (dat gaat immers zo snel) heb ik het dit jaar op de ouderwetse manier gedaan. Met een creatieve toets...Tijdens het schrijven van de vele kaartjes stond er immers een lekkere kop Rooibos kruidenthee langs mij op tafel. Onbewust had ik het papieren labeltje van m'n theezakje al van het touwtje gepruts. En zo kwam ik op het idee échte Back to Basics theezakjes te maken.
Die werden dan met een kaartje in een mini-envelopje gestopt: 'Een gezellig en warm 2014 gewenst!' zijn toch de best passende woorden die ik hier aan kon toevoegen. Aangevuld met een persoonlijke boodschap. Want dankzij deze opdracht heb ik oprecht enkele mensen bedankt voor datgene wat ze het afgelopen jaar voor mij betekend hebben. Onvoorstelbaar wat een reacties ik mocht ontvangen! Hoe een kleine boodschap op papier een wereld van verschil kan maken.
Ik moet wel toegeven dat ik heel wat inspanningen heb mogen leveren om aan bepaalde mensen hun postadres te geraken. Het nadeel van ons digitale tijdperk zeker...
Daarnaast hebben we dit jaar de peter en meter eens extra in de bloemetjes gezet bij de feestdagen. Net zoals Karin, onze poetsvrouw. Echt eentje met een hart van goud! We hebben bovendien voorgesteld het Nieuwjaarsfeest van de vrienden bij ons thuis laten door gaan. In plaats van bij de vrienden die het ieder jaar al organiseren omdat ze toevallig een grote garage met alles op en aan hebben. Iedereen was tevreden met dit voorstel en het werd een super avond!
Met ons Anouk heb ik misschien wel 30 zoutdeeg paardjes gemaakt voor Godelieve, de uitbaatster van de manège waar ze aan paardrijden doet. Haar man Louis is overleden, hij was net de 80 gepasseerd. En Anouk wou iets knutselen speciaal voor hem. Want als er één plaats is waar onze dochter zich goed voelt is het wel op die manège...Bovendien hebben Anouk en ik in naam van de Ruiterschool een tekst geschreven en deze gelezen op de begrafenis, beurt om beurt. Ongelooflijk om te ervaren hoe mijn 8 jarige dochter dit zo rustig en vol vertrouwen aan mijn zijde kon doen. Zonder een traan weg te pinken of enige aarzeling. Ze had immers nog nooit een begrafenis mee gemaakt. Het was een intens moeder-dochter moment dat ik nog lang zal koesteren. Samen met Huberte, die deze opdracht heeft gekozen, hebben we ervoor gezorgd dat alle kinderen in ruiterkledij in de kerk aanwezig waren en een roosje konden neerleggen bij de kist. Na de dienst vormden zij een erehaag als dank. Een echt kippenvel moment! En weet je wat zo straf is...ondanks Louis er zelf niet meer bij was is hij er toch in geslaagd onze dochter een gigantische boost in zelfvertrouwen te geven. Net zoals hij vroeger bij het paardrijden deed. Het is dankzij hem dat zij absoluut wou lezen in de kerk. Iets wat ze anders nooit had durven doen!
Ruiterschool Bammens...
Een plaats waar je als ouder
je kind vol vertrouwen
naar toe bracht.
Een plaats waar ik als kind
verliefd werd op Laïca, Quinta, Sorella
Beauty, Chess, Valentijn en
mijn lievelingspony Pinkie.
Een plaats waar liefde tussen
mens en dier centraal stond
waar de kachel brandde
en er warmte was voor iedereen.
Een plaats waar kinderen op kamp gingen,
buiten speelden en paarden verzorgden.
Waar ik meestal blij,
maar ook eens bang mocht zijn.
Een plaats waar ouders elkaar ontmoeten,
aan de toog bij Godelieve of aan de piste bij Louis.
Waar haar kalmte en zijn energie
samen liefde konden zijn.
Louis...
Hij was een opa voor alle ruiters.
Bezorgd en lief. Soms wat streng, dan weer grappig.
Maar vooral zot van paarden en zot van ons!
Louis...
Hij was een vriend voor al de ouders.
Gepassioneerd en wild enthousiast. Soms wat dicht , dan weer ver.
Maar vooral zot van zijn familie en zot van zijn Godelieve!
Godelieve,
het is dankzij jou en Louis
dat wij kinderen zot zijn van paarden.
En dat onze ouders zot worden van ons.
We gaan ermee slapen en staan ermee op.
Godelieve,
het is dankzij Ruiterschool Bammens
Dat Louis nooit zal vergeten worden.
We horen hem in draf en in galop.
We ruiken hem in de piste en in de wei.
We voelen hem bij elk paard dat we aaien.
We zien hem in de ogen van elke ruiter hier aanwezig.
Met het kaartje 'Dagelijkse Liefde' dat Huberte trok kan ik aan week 12 beginnen...Time flies when you're having fun!
Huberte is één van de mama's die ik via de school van onze kinderen heb leren kennen. Haar oudste zoon Bavo is bevriend met onze Tim en haar jongste zoon Mathias is even zot van paarden als onze dochter Anouk. Haar man Jo is voorzitter van het oudercomité van de school, waar ook mijn man lid van is. En onze jongens zitten op zondag namiddag samen op de Chiro. We hebben dus heel wat gemeenschappelijk.
Elke zondagochtend ontmoet ik Huberte aan de toog bij't paardrijden. Een vrouw met een hart van goud. Ze springt spontaan in de bres voor anderen die het moeilijk hebben en staat steeds klaar met een luisterend oor. Ondertussen weet ik dat ze over heel wat parate kennis beschikt wat geschiedenis, kunst en actualiteit betreft. Ongelooflijk hoe ze onbewust haar kinderen weet te inspireren met deze materie. Zo maken ze regelmatig uitstapjes naar musea, burchten, bezoeken voorstellingen, bekijken en bespreken het nieuws,...Of ze nodigen onze kinderen uit voor een échte theater voorstelling bij hun thuis in de slaapkamer! Mijn zoon wist me onlangs alle details van de gezonken Titanic en de wereldoorlogen te vertellen. Hij vroeg zich af hoe Bavo dit allemaal kon weten. Moest ik hem zeggen dat geschiedenis nooit echt mijn ding was geweest, dat ik dat vak haatte op school...
Daarnaast is ze een straffe madam die een paar maanden geleden nog startte aan een D-cursus. Ze zit dus letterlijk terug op de schoolbanken. Ik ben ervan overtuigd dat het dé juiste keuze is! Zet haar voor de klas met materie die haar boeit en elke leerling zal geïnspireerd worden door haar enthousiasme!
Op het kaartje dat ze trok staan de blije gezichten van een vader met twee zonen. 'Omdat ik vind dat jullie zo een hecht gezinnetje zijn.' Precies hetzelfde gedacht dat ik van hun gezinnetje had! Zo zie je maar. In ieder geval ontzettend bedankt Huberte!
Wat ervaar je als je verliefd bent? Schrijf vijf sterke dingen op die je ervaart.
Verliefd zijn...
je gaat met die persoon in je hoofd slapen en staat er mee op je voelt je bijzonder en zo speciaal je zou elke seconde samen willen zijn je hart klopt sneller met alleen al de gedachte aan hem je hebt moeite om geconcentreerd bezig te zijn met de dingen van elke dag
Na een tijd wordt het omgezet in iets anders. Wat zou dat volgens jou kunnen zijn?
Volgens mij gaat met de jaren 'verliefd zijn' stilletjes over in 'liefde'. Om dat uit te drukken heb ik even mijn poëtisch talent een poetsbeurt gegeven. Ik realiseer me dat ik zo'n 20 jaar geleden misschien wel wekelijks gedichtjes schreef.
Wanneer de roze wolk der verliefdheid verder waait
maken vlinders in de buik plaats voor de realiteit der seizoenen.
Herfst frustraties dwarrelen naar beneden.
We voelen de bui al hangen.
De wind laait de gemoederen op.
De mist vertroebelt helder zicht.
Snijdende woorden komen binnen als bliksemschichten.
Gedonder is de taal die klinkt.
Wetende dat de zon weer zal schijnen houdt de storm even aan.
Een regenbui stroomt langs de wangen naar beneden.
Ijskoude blikken maken plaats voor een knuffel die ontdooit.
Hugo Paulissen is net zoals Anouk en Irene deelnemer aan het Unizo Health Coach programma dat ik begeleid. Een opmerkelijk man die één en al rust uitstraalt. Hij is zaakvoerder van Limburg International, een reisbureau en autocar bedrijf uit Neerpelt. Daar ik zelf zot ben van reizen hadden we al snel babbels over de mooiste plekjes op aarde. Zoals Madagascar, een eiland ten oosten van Z Afrika, naast Mozambique. Ik ken Madagascar enkel via een vriendin van mij, die getrouwd is met een man van ginder. Volgens Hugo is het land zo puur en echt, dat het ogen opent en harten doet smelten. Waardoor reisgenoten stil staan bij de essentie van het leven. Met eerbied en diep respect voor de prachtige natuur en z'n plaatselijke bevolking. Je ontmoet er mooie, authentieke mensen die met minimale bezittingen het maximale uit het leven halen. Dankbaar om wat is. Gelukkig om wat mag zijn. Hugo had al snel door dat dit waarden zijn die perfect aansluiten met Back to Basics en het Health Coach programma. Wat hij niet wist is dat ik altijd heb gezegd om ooit met een groep mensen een bijzondere, authentieke reis te maken, op Back to Basics' wijze. We hadden na die babbels niet veel meer woorden nodig om tot actie over te gaan. Op 9 januari houden Back to Basics en Limburg International een infoavond, waarbij Alain, onze gids uit Madagascar in de Pits te Zolder aanwezig zal zijn. Om in november met een 14tal personen een onvergetelijk avontuur te beleven. Life will never be the same...daar ben ik zeker van!
Hugo koos voor mij het kaartje 'Van Liefde en Verliefdheid', waarbij iemand een hart in de hand houdt. 'Een hart doet me denken aan zuurstof en jij geeft de nodige zuurstof aan mensen.' Bedankt, toeval bestaat niet, wij moesten elkaar ontmoeten...
'Wat vind jij in een relatie het belangrijkst?' was de vraag om een reeks opgesomde eigenschappen te rangschikken van 1 tot 21. Niet zo eenvoudig als je't mij vraagt. Want vele eigenschappen uit het lijstje zijn immers even belangrijk of op verschillende manieren interpreteerbaar. Zo is mijn top 6 gewoon helemaal wie ik ben. En ook helemaal wat ik zoek of creëer in relatie met anderen. Zowel privé als zakelijk. Waarbij 'groei' van de ene automatisch 'verandering' en dus ook 'aanvaarding' van de andere oproept. Natuurlijk zijn 'dezelfde waarden' of 'interesses' belangrijk, dat is net hetgeen wat mensen samen brengt. Doch veel belangrijker lijkt mij de aanvaarding van de verschillen, die er absoluut zullen zijn. Zo ook lijkt 'samen zijn' de basis voorwaarde om over 'relatie' te kunnen spreken, maar alsjeblieft niet altijd en overal. Laat ieder zijn eigenheid behouden en een solo route bewandelen, naast de gedeelde route. 'Wij' gaat immers om mij, hem, ons en ons met de kindjes. Waarbij ik mijn vrienden en activiteiten heb, hij de zijne en wij de onze. Een eigenschap die ik niet in het lijstje terug vond en wel in mijn top 5 zou zetten is 'vertrouwen'. Vertrouwen in jezelf, in elkaar en in de relatie! En wanneer het gras groener lijkt aan de andere kant is het tijd om uw eigen gras wat extra te besproeien.
Bij deze opdracht was ik toch even nieuwsgierig naar m'n man zijn top 5. Geloof het of niet, 4 van de 5 eigenschappen kwamen overeen! Waar ik 'gevoelens delen' op de vierde plaats had staan koos hij voor 'elkaar aanvaarden'. Wanneer we dan naar onze relaties kijken met anderen zijn dat ook net de eigenschappen die ons binden. Absoluut een aanrader om los van elkaar de twee lijstjes te rangschikken en te vergelijken. Gesprekken met diepgang verzekerd!
Je moet het maar hebben, een dochter genaamd 'Inge Schepers'. Van't onderwijs naar een zelfstandige kinesitherapie praktijk. Van de kinesitherapie patiënten naar de coaching cliënten. Plots hoort ze mij op de radio, dan leest ze een column of spot ze mij op TV. 't Ene moment doe ik mee aan modderige loopwedstrijden of speel ik in musicals, 't andere moment geef ik speeches of begeleid ik zelfstandigen. De tijd dat ons mama kon volgen waarmee ik bezig ben is passé.
Ons mama is eigenlijk hét voorbeeld van een echte onderneemster. Op eigen houtje bracht ze 4 kinderen groot. Ze stond aan't hoofd van een familiaal 'bedrijf' waar er nooit een einde kwam aan wassen, poetsen, winkelen, koken, taxi spelen en het naaien van kinderkleding. Eens de kinderen de deur uit waren werd er zelfs over de grenzen aan productie gedaan. M'n oudste broer nam 'made in Taiwan' letterlijk met 9 maanden later de geboorte van z'n zoon. Mijn tweelingbroer volgde zijn voorbeeld in Nieuw-Zeeland met twee kleine Kiwi's als gevolg. Wat betekent dat onze mama al een stukje van de wereld heeft gezien, met al die babybezoekjes over de grenzen heen. Ondertussen is ze bijna zeventig en oma van acht kleinkinderen. Ieder van ons heeft immers een zoon en dochter, wat heel wat kapotte broeken en losse knoopjes betekent.
Mama koos voor mij het kaartje 'Onze waarden', waar allemaal knopen op te zien zijn. 'Omdat alle kledij die stuk is aan mij wordt gegeven om te repareren en ik eigenlijk twijfel of jullie wel een knoop aan een broek kunnen naaien...'
Ik had deze opdracht nog maar net getrokken toen de volgende boodschap via sms binnen kwam: 'Samen pizza eten?' Mijn antwoord: 'Ja zeker!!' Het was Anke die de vraag stelde. Een mama die ik heb leren kennen aan de schoolpoort en waar het vanaf dag 1 mee klikte. Terwijl haar man vaak van huis is voor het werk is zij druk in de weer met haar vier kids. Daarnaast hebben ze heel wat schapen en kippen op de plaats waar ze ook nog eens een huis aan't bouwen zijn. Ze werkt, jogt, speelt taxi voor de toneel- en sportlessen van de kinderen, kookt,...Kortom, ze doet zoveel op een manier waarop alles vanzelf lijkt te gaan. Keer op keer kom ik geïnspireerd van bij haar.
Zo betekent 'Samen pizza eten' ten huize Pignatelli iets heel anders dan pizza's bestellen, afhalen, doos openen en smullen maar. Anke maakt zelf het deeg en zet een kleurrijk pallet aan verse groentjes klaar. De kinderen doen de rest. Kneden, rollen, vormpjes maken en versieren.' Het leek wel of mijn dochter haar maag had ingeruild voor een volwassen versie. Het was de lekkerste pizza die ze ooit at! En ik mocht me voor't eerst in mijn leven wagen aan Mauro's creatieve 'doodskop pizza' die absoluut heerlijk smaakte! Wat heb ik genoten van die kinderen te zien smullen om nadien moe maar voldaan voor de TV te ploffen. Waardoor Anke en ik gezellig konden bij babbelen. Voor herhaling vatbaar, thanks soulmate!
Zaterdag was het mijn schoonzus An die even binnen sprong en een kaartje trok. An en ik zijn even oud, zaten samen in de lagere school en op de jeugdbeweging. Terwijl ik als VKSJ leidster verliefd werd op Chiro leider Hans sloeg mijn oudste broer en Chiro leider Geert VKSJ leidster An aan de haak. Ik moet toegeven dat er in die tijd heel wat samengestelde Chiro- en VKSJ koppels ontstonden. Onze lokalen lagen immers tegenover elkaar en na de activiteiten kwamen we samen in't zelfde stamcafé. Hierdoor hebben we ook vandaag nog een zeer bijzondere vriendenkring met als gemeenschappelijke noemer 'jeugdbeweging'. Ieder jaar slaan we onze tenten ergens op in de Ardennen, vieren we Nieuwjaar, doen we wandelingen of gaan gezellig ene drinken. Na een productieve time-out periode zijn de lokalen van de jeugdbeweging opnieuw het meeting point op zondag. Want het zijn nu onze kinderen die de traditie voort zetten en er de tijd van hun leven hebben.
An koos voor mij de kaart 'Lekker leven' waarop een fruitschaal met appel en peer te zien zijn. 'Omdat jij een tweeling bent met Stijn, hetzelfde maar toch zo verschillend.'
Schrijf een wenskaart aan jezelf met vijf zinnen die beginnen met 'Ik wens je...'
Ik moet zeggen dat wenskaarten aan anderen schrijven eenvoudiger is dan aan mezelf. Ik geef toe dat ik er diep over heb nagedacht met dit resultaat:
Lieve Inge,
Ik wens dat je puur jezelf mag zijn, bij iedereen, overal.
Ik wens dat je blijft groeien, op emotioneel, spiritueel, intellectueel en fysiek vlak.
Ik wens dat je inspirerende mensen mag blijven ontmoeten en op jouw manier anderen mag inspireren.
Ik wens dat je via reizen unieke plaatsen over de hele wereld mag bezoeken.
Ik wens dat je blijft geloven in jezelf, jouw missie en dat je er elke dag vol vertrouwen stappen in zet.
Na een turbulente periode ben ik weer een inzicht rijker. Ik was zo fout bezig met de groei van mijn business. Ik ging immers voor groter, anders, meer bereik, meer opbrengst...en kreeg frustraties en ongenoegen als antwoord. Waar was mijn energie, dat enthousiasme, die drive en passie?
Waar ik me eerst rot amuseerde in de dingen die ik deed (en me bijna schaamde dat ik er ook nog geld mee verdiende) ging ik nu op zoek naar 'keihard werken, véél uren kloppen en méér geld verdienen'. Want dat zijn toch de drie basisactiviteiten van succesvolle entrepreneurs...Daardoor liet ik datgene vallen wat geen rechtstreekse business genereerde. De musical, ochtend sport, schrijven van een boek, wandelingen met Kay, het joggen, afspraken met collega ondernemers, zwemmen,... Mijn 'flow' momenten (waarin ik zoveel voor elkaar kreeg zonder besef van plaats noch uur) werden vervangen door 'down' momenten. Met als hoofdactiviteit klagen en zagen over alles wat niet belangrijk was tegen de personen die zo belangrijk zijn. Bij deze mijn excuses liefste Hans!
Vandaag ben ik zo content met dit inzicht en popel ik om de draad weer op te pakken. Hoe meer ik me amuseer en hoe minder moeite het me kost, hoe dichter ik ben bij datgene wat 'Back to Basics' in wezen is. Ik zal nooit de woorden vergeten die een bijzonder persoon ooit aan me zei: 'Inge, your future is so bright it burns my eyes!' Hell yeah, ik weet weer helemaal wat te doen en ik heb er absoluut zin in! Back to Basics, that's where I wanna & gonna be!
Irene Koren, opnieuw een enthousiaste en optimistische deelneemster uit mijn Unizo Health Coach-programma. Met haar business 'Insensis' inspireert ze klanten wat marketing en digitale media betreft. Haar bescheidenheid verraadt allerminst de know-how en ervaringen die ze op deed bij grote bedrijven in binnen- en buitenland. Zij trok voor mij het kaartje met de mooie witte bloem, 'Wensen delen': 'Omdat bloemen mensen gelukkig maken en dat doe jij ook!'
Met deze opdracht mag ik een wenskaart aan mezelf schrijven. Wetende dat de Sint alle Health Coach-deelnemers een wensballon kado deed past deze opdracht perfect bij het moment. Bedankt Irene!
Ik ben Inge Schepers
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is zaakvoerder bij Back to Basics (www.backtobasics.be).
Ik ben geboren op 11/12/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten, schrijven, musical.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Lieven, de man van Liesbeth Jacobs (kaart 14), trok voor mij 'Houden van jezelf'. Daarmee zijn we alvast de 15de week in gegaan. Ik heb Lieven leren kennen via Liesbeth. Hij was de koploper tijdens de 'Race against Nature' en de 'Neptunusrun'. Met een smile op het gelaat en alsof het geen moeite kost nam hij elke hindernis en zette hij tijden neer waar ik alleen maar van kan dromen. Hij is binnen 'Libeau' de Pilates expert. Naast groepslessen kan je bij hem ook terecht voor individuele begeleiding. Nu ik heb gelezen dat Karel Van Eetvelt elke ochtend 10 min. Pilates oefeningen doet wil ik daar absoluut meer van weten.
Doe minstens vijf kleine, lieve dingen voor iemand anders.
Zondag 22 december 2013, week 10
Irene Koren, opnieuw een enthousiaste en optimistische deelneemster uit mijn Unizo Health Coach-programma. Met haar business 'Insensis' inspireert ze klanten wat marketing en digitale media betreft. Haar bescheidenheid verraadt allerminst de know-how en ervaringen die ze op deed bij grote bedrijven in binnen- en buitenland. Zij trok voor mij het kaartje met de mooie witte bloem, 'Wensen delen': 'Omdat bloemen mensen gelukkig maken en dat doe jij ook!'
