Het vervolg op 'Een schatkist vol Geluk', Leo Bormans Een Schatkist vol Liefde, ook getest op mezelf. Elke zondag avond blog ik over een opdracht en dit één jaar lang. Start: 13/10/2013
12-03-2014
Kaart 22: Rosita van der Zanden
Het is de eeuwige optimist Rosita die kaartje 22: 'Het Michelangelo-fenomeen' heeft getrokken. Zij is net als ik zot van mensen, sport, gezondheid en alle dingen die er echt toe doen. Daardoor kan ik al een lange tijd blindelings en vol vertrouwen op haar rekenen. Met maximale energie en passie slaagt ze erin om mensen in beweging te zetten en zich goed te doen voelen. Het is super te weten dat ook zij deelneemt aan onze Back to Basics' Madagascar-trip. Ik kijk er alvast naar uit! Ik citeer even haar letterlijke woorden waarom ze deze foto voor mij koos. Want dat is de opdracht die 'de kaartjestrekkers' van mij krijgen: Ze mogen enkel aan de hand van de foto een opdracht kiezen, waarbij ze vertellen waarom deze foto hen aan mij doet denken. Pas daarna lees ik thuis de opdracht en ga ik er een week mee aan de slag. Waarbij ik op zondag een blogbericht schrijf over de opdracht en de ervaringen gedurende die week. Hier dan Rosita's keuze en waarom:
De foto die ik kies:
Een deur met een hart, een hart met een plaats om nieuwe dingen te ontdekken.
Dat was het kaartje waar mijn gevoel stopte.
Waarom dit kaartje:
Je bent een persoon die steeds verder wil, die de angst van het onbekende durft te trotseren en niet enkel met jezelf.
Je ziet problemen waar de wetenschap nog niet klaar voor is om dit te bekennen, je ziet antwoorden waar anderen van schrikken en weglopen.
Jij durft die deur openen naar nieuwe onbekende dingen, de uitdaging aangaan ook al besluipt het je van angst.
Iedereen schreeuwt hier moet iets veranderen. Jij schreeuwt ook maar blijft niet zitten, je onderneemt. Je start de verandering!
Wanneer iedereen die zo schreeuwt ook zou ondernemen, zouden we een andere toekomst creëren.
Dit is wat de toekomst ons zal brengen, meer mensen die niet enkel schreeuwen, maar ook ondernemen.
Hoe mooi is dit nu gezegd, woorden die zelfs een Inge Schepers even stil krijgen... Een dikke welgemeende knuffel Rosita
Het eerst wat me te binnen schiet (waarschijnlijk omdat ik heel de dag in de weer ben geweest met de voorbereiding van een lezing) is de speech die ik in juni 2012 gaf in Antwerpen. Ik volgde immers een sprekers opleiding van een half jaar onder leiding van Peter Perceval. Welke eindigde met een hoogstpersoonlijke 20 minuten-speech van elke deelnemer, live on stage voor een volle theaterzaal en dit compleet 'naakt'! (Wat in theater termen betekent zonder hulpmiddelen in de vorm van notities, spreekgestoelte waar je je achter kan verschuilen,...)
Ondanks ik er al lang van droomde dit ooit te doen (en me op 100 manieren had ingebeeld hoe het zou voelen daar te staan) was die échte beleving een powerboost van hier tot in China!! Waarschijnlijk omdat het voor mij om véél meer draaide dan alleen dat spreken. Het was immers een overwinning op hetgeen ik mezelf mijn leven lang had wijs gemaakt. Ik heb daar op het podium komaf gemaakt met het idee niet goed genoeg, niet intelligent genoeg, niet mooi genoeg, niet zelfzeker genoeg, niet inspirerend genoeg te zijn!! Geloof me, de adrenaline die door uw lijf raast als je daar honderden mensen in de ogen kijkt en uw verhaal vertelt is immens! Ik ben nog nooit zo trots op mezelf geweest als daar on stage. Het applaus en de reacties achteraf kan ik elke seconde terug oproepen. Hier haal ik elke dag nog kracht en energie uit op momenten dat oude overtuigingen weer de kop opsteken: 'Ik ben immers wie ik ben en dat is meer dan goed genoeg!'
Zijn volgende kenmerken aanwezig in uw gelukkig moment?
- je bent niet alleen? Een bomvolle theaterzaal!
- het is iets verrassends? Absoluut, zowel voor mezelf als voor het publiek. Mijn grootste angst was een black-out. Verrassend genoeg kwamen de woorden vanzelf, gedurende de volle 20 minuten. Ik zat compleet in 'the flow' en had spijt dat het niet langer duurde. Die 20 minuten vlogen voorbij. Het was puur genieten, van de eerste tot de laatste seconde. Mijn God, ik voelde me heel even heel erg belangrijk! "What a feeling!"
- het heeft weinig geld gekost? Inderdaad!
- je ondervindt een vorm van waardering? Ik had daar écht het gevoel gewoon goed te zijn door gewoon mezelf te zijn. Het applaus en de reacties achteraf van wildvreemden die zich herkenden in mijn verhaal...dat was échte waardering! Ik, Inge Schepers, heb dus echt wel inspirerende dingen te vertellen, die anderen boeien. Waaauwh!
Kortom, hoe één unieke ervaring van 20 minuten kan bijdragen tot de zelfzekere vrouw die jullie vandaag kennen!
Ik ben Inge Schepers
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is zaakvoerder bij Back to Basics (www.backtobasics.be).
Ik ben geboren op 11/12/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten, schrijven, musical.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
