Het vervolg op 'Een schatkist vol Geluk', Leo Bormans Een Schatkist vol Liefde, ook getest op mezelf. Elke zondag avond blog ik over een opdracht en dit één jaar lang. Start: 13/10/2013
20-10-2013
Kaart 2: Tim De Raeve
Het tweede kaartje uit 'Een Schatkist vol Liefde' werd getrokken door onze zoon Tim die in september zei: "Mama, nu ben ik geen neger meer, nu ben ik een tiener!" Hij is helemaal de papa. Creatief, humoristisch, sociaal, zot van nieuwe dingen en houdt van alles wat eindigt op -top, -pad, -pod.
"Mama, ik kies deze kaart voor u omdat jij bosvruchten zo lekker vindt. Op elke vinger zit een framboos." Het kaartje draagt de titel: 'Als de vingers van een hand'.
Al weken, zelfs maanden neem ik mezelf dingen voor. Jullie kennen het vast en zeker wel. Lees even mee...
- 't Is al een eeuwigheid geleden dat ik de bomma nog een bezoekje bracht. Schande!
- Hoe zou het in Godsnaam zijn met die kerel...vroeger zag ik hem elke week en nu is het misschien al een jaar geleden...
- Eigenlijk had ik die dame nog een kaartje willen sturen. Net zoals ik mijn broer nog wou bedanken voor de fantastische ontvangst tijdens de vakantie.
- Ik zou eens een bezoekje willen brengen aan één van de vriendinnen die het moeilijk heeft, maar wanneer...
- Ik ben toen niet op die begrafenis geraakt, ik zit daar wel wat mee.
- Oh nee, nu hangt dat geboortekaartje hier nog zonder een kaartje gestuurd te hebben.
- En die vriendin wil ik nu écht laten weten hoe blij ik voor haar ben!
- Ik ben supertrots op die lopers die de volgende Back to Basics uitdaging aan gaan, hoe kan ik dat nu tonen...
Dankzij de eerste opdracht heb ik al deze bovenstaande voornemens (of spijtbetuigingen) omgebogen tot acties onder het motto: 'Beter laat dan nooit!' Ik bracht een bezoekje aan de bomma van 95 jaar. Ze heeft me 5 keer opnieuw verteld hoe blij ze wel niet was om mij nog eens te zien! Ze vertelde ronduit: 'Ik dacht nooit oud te worden en nu ben ik het. Ik snap echt niet hoe ik het gedaan heb. Maar honderd...dat duurt nog vijf jaar, dat is véél te lang." Die opmerking deed me beseffen dat mijn bezoekje de alsmaar trager tikkende klok van het rusthuis kon versnellen. En dat zij op haar beurt mijn race tegen de tijd kon vertragen. Ik nam afscheid met een dikke knuffel, een goed gevoel én de belofte snel weer op bezoek te komen.
Daarnaast heb ik telefonisch een afspraak gemaakt met een oude kameraad die ik in geen maanden zag. Drukte was het steeds terugkerende excuus. Volgende week gaan we ene drinken, het klikte zoals het altijd klikte! Tijd heb je nooit, tijd maak je!
Bovendien heb ik Hallmark goed gesponsord en een aantal personen op 'Back to Basics-wijze' een kaartje verstuurd. Ik ben benieuwd naar hun reactie. Doch ermee bezig zijn gaf me al een bijzonder gevoel van verbondenheid en vreugde.
De lopers die volgende week met 'Back to Basics' Neptunus gaan verslaan in Lombardsijde heb ik verrast met een fles champagne. Halverwege het trainingsparcours hadden de deelnemers door wat er in die zware rugzak zat die ze moesten mee sleuren. De sfeer was opperbest en onze nieuwe leuze werd geboren: 'Having fun & Finishing together!' Ik vind het heerlijk om mensen met elkaar te verbinden en grenzen te verleggen. Eén en al dankbaarheid!
Conclusie na deze eerste opdracht 'Life is simple, we make it complicated.'
Zondag 13 oktober 2013...de start van een jaar vol liefde!
En ik zou Inge Schepers niet zijn moest ik het niet origineel aanpakken. Vandaar dat vanaf vandaag elke week iemand die me lief is een willekeurig kaartje mag kiezen uit de stapel van 52. Bovendien zal deze persoon ook vertellen waarom hij/zij deze kaart koos voor mij. Pas daarna open ik de kaart en lees ik de opdracht die ik gedurende de komende 7 dagen zal uitvoeren. Uit ervaring met 'Een Schatkist vol Geluk' besef ik dat sommige opdrachten veel meer tijd zullen vragen of veel langer zullen doorwerken. Doch om de structuur van mijn blog te behouden zal ik elke zondag verslag uitbrengen van de voorbije week. Ik geef de opdrachten ook nooit letterlijk weer. Ik vertel wel wat ze teweeg hebben gebracht voor mezelf en/of anderen uit mijn omgeving.
Ondanks ik gelukkig getrouwd ben kies ik er bewust voor om enkel de eerste opdracht van de kaartjes te doen. Deze is bedoeld voor singles of voor hij/zij van wie de partner nog niet meedoet. Misschien dat mijn man en ik in een later stadium de tweede opdracht aanpakken, maar dan wel onder ons tweetjes, zonder bloglezers ;)
Alvorens echt van start te gaan dien ik mijn relatieveld nog in kaart te brengen. Dit omdat niet alleen ik maar alle betekenisvolle mensen in mijn omgeving beïnvloed kunnen worden door deze Schatkist. In de vorm van een zon met vele zonnestraaltjes kan je eenvoudig weergeven welke mensen emotioneel dichter of verder van je weg staan.
Het is onze dochter Anouk(8 jaar) die als jongste van't gezin het eerste kaartje trok. Ondanks we uiterlijk niet veel gemeen hebben is deze meid een complete"mini me". Als twee druppels water, in al haar kracht en al haar angst.
"Mama, ik kies deze kaart voor jou omdat jij graag buiten bent. Er staan ook mensen op en jij doet veel met andere mensen. En we zijn met vier in ons gezin. Alleen de hond, de poes en de kippen moeten er eigenlijk nog bij..."
Anouk's kaart heeft als titel 'De warme Liefde'. Bij't lezen van deze 'première' opdracht voel ik meteen de energie weer stromen... Dit zijn nu net die kleine duwtjes in de rug die ik nodig heb. De opdracht is zo belachelijk eenvoudig, het kost haast geen moeite of tijd. En ik weet dat het een wereld van verschil kan betekenen. I love it!
Na het testen van 'Een Schatkist vol Geluk' in 2012 is nu 'Een Schatkist vol Liefde' aan de beurt. Aanstaande zondag 13 oktober 2013 trek ik het eerste kaartje. Dat zal mijn opdracht zijn voor de week die volgt. Elke zondagavond breng ik verslag uit via deze blog. In de hoop mezelf en anderen te inspireren. Want geloof me, mijn leven is compleet veranderd dankzij de 52 opdrachtjes uit 'Een schatkist vol Geluk.' Ik sta nog elke dag verstomd hoe eenvoudig het kan zijn. Ik ben héél benieuwd wat dit doosje voor mij in petto heeft. Aarzel vooral niet om mee te doen en laat het even weten. Niets is zo leuk als reacties, tips, aanmoedigingen,..via deze blog. Het is voor mij een stimulans om dit een jaar lang vol te houden. 1,2,3...here we go again!
Ik ben Inge Schepers
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is zaakvoerder bij Back to Basics (www.backtobasics.be).
Ik ben geboren op 11/12/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten, schrijven, musical.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek