Maandag 18 mei 2015 Ik stond deze morgen op, en van de 12 bedden waren er al 10 leeg. Er zijn aardig wat opgefokte figuren die de Camino de Santiago verwarren met de marathon de Santiago. Nu ja, rustig ingepakt en vertrokken met de bedoening van 31 km te doen. Maar gezien de onaangename weg, hoofdzakelijk asfalt, begon en door de stad...Ponferrada plus de warmte 30 graden besliste ik om te stoppen in Cacabelo na 24 km, en morgen dan 25 km te doen. Ik had het zo warm dat ik na de dagelijkse rituelen op mijn bed ben gaan liggen en zo'n twee uur heb liggen maffen...ik moest mezelf uit m'n bed hijsen of ik had er nog in gelegen. Het was een mooie albergue rond om een kerk gebouwd en allemaal compartimenten met 2 bedden. Modern sanitair en veel ruimte en buiten het stadje...rustig dus. Ook Serge was er plots weer nadat ik hem gisteren niet gezien had. Hij had een nieuwe grijparm gekocht om het vuil op te rapen....made in Taiwán...de SergeoMatic..... Met wat moeite mezelf naar het stadje begeven om te eten, eerst in een albergue terecht gekomen waar ik vroeg om welk uur het eten was...om 19:00 uur, ok, geef me dan maar een alcoholvrij bier, flesje open getrokken plop op den toog, een glas ging er niet vanaf. Ok, leeg gedronken uit het flesje en naar een restaurant getrokken waar ik mijn drinken in een glas kreeg. Daar heb ik lekker gegeten, vriendelijke man en 12,40 euro voor een degelijke maaltijd. Daar nog een praatje gedaan met een Japanner van 74 die de camino in stukken deed en nu vertrokken was uit León. Aangename man die blij was met een praatje...Shake hands and hope to see you again 😆 terug naar de albergue waar het nu de zon weg was zelfs wat fris werd. Morgen maar 18 graden maar prima om te wandelen, maar overmorgen terug naar 24 graden. Hoe dan ook, de tientallen zijn eraf...begonnen aan 42 wandeldagen die er 43 werden...en nu resten er enkel nog eenheden. Maw... vanaf morgen nog 9 dagen wandelen. Wat ik nog niet vermeld heb, is dat ik al voor Burgos enorm veel ooievaars gezien heb die hun nesten overwegend in kalme dorpjes bouwen op kerktorens en zelfs op lichtpalen. Nog nooit zoveel ooievaars gezien in mijn hele leven. En ik heb een nieuw woord geleerd van Serge...Ik ga het fonetisch schrijven...het zou Frans zijn voor klaprozen.....kokkeriko....Alweer wat geleerd. 😜 ik ga er mee stoppen en plaats morgen wel een foto...het begint hier fris te worden. Zo...slaap ze en droom van kokkeriko's. 😜
Maandag 18 mei 2015
