We zijn opnieuw een week verder. En blijkbaar zitten we ook al over de helft. De weekends die volgen, hebben we al verschillende dingen gepland. De tijd begint hier voorbij te vliegen!
In het begin van de week stonden onze 3 nachtdiensten gepland. Tot onze verbazing stonden we niet meer vast aan 1 bed (voordien hielpen we natuurlijk ook al waar we konden). Maar nu hadden ze ons elk 2 bedden gegeven waar we verantwoordelijk voor waren. Op een bepaald moment waren we zelfs de enige 2 personen op dienst (buiten de patiënten natuurlijk)! Gelukkig was dit niet dinsdag, toen was er ineens geen zuurstoftoevoer meer op dienst. Vrij belangrijk, als je weet dat 3 van de vier patiënten aan de beademingsmachine lagen. Een dik kwartier balloneren dus. Ook is er deze week opnieuw een patiënt overleden. De verpleegkundige kwam weinig subtiel tegen Dylan zeggen: "Dylan, we killed our patiënt!" Deze keer was het dus aan Dylan om iemand af te leggen.
Iets meer vermoeid dan de vorige keer konden we dan donderdagnamiddag aan ons verlengd weekend beginnen. Uiteindelijk hebben we donderdag niet zoveel meer gedaan. Enkel opzoek gegaan naar een nieuw restaurantje (Ook al is het menu dikwijls hetzelfde), waar er een plaatselijk bandje net iets te luid aan het spelen was. Misschien hadden we ons ook niet net voor het podium moeten zetten natuurlijk. Na meer dan een uur wachten op ons eten stonden we net op het punt om te vertrekken, toen ze aankwamen met onze schotels. Daarna heeft Dylan nog rustig een film gezien en Nicolas de voetbal.
Vrijdag hebben we dan afgesproken met Narcisse om een ander deel van de stad te ontdekken (het zijn namelijk zijn laatste dagen in Kigali). Niets speciaals, gewoon de plaatselijke winkelstraatjes wat ontdekt en al afspraken gemaakt voor de dag erna. Normaal gingen we het genocidemuseum bezoeken. Maar aangezien we ook nog Nyabarongo Bridge wouden bezoeken, en dit iets minder makkelijk is om te bereiken, hadden we hiervoor graag Narcisse meegenomen. 's Avonds heeft Dylan dan geskypet in een plaatselijke bar/restaurant.
Zaterdag morgen vroeg uit de veren om richting de rivier te vertrekken. Men had ons namelijk aangeraden vroeg te vertrekken, zodat we meer vogels konden spotten. Rond de brug kon je een natuurwandeling maken en had je de kans om vele vogels te fotograferen (Wat helemaal niet makkelijk is). Er stonden niet zo veel bomen en toevallig dan was het de warmste dag die we hier al gehad hebben. Vooraleer we terug in de bewoonde wereld kwamen dienden we nog enkele kilometers te stappen. Toen we vervolgens iets te drinken zochten in een klein dorpje, kwam het hele dorp 1 voor 1 even aan de deur kijken hoe een zwetende muzungu eruit ziet :) Vervolgens zijn we terug naar de stad gegaan. Waar we King James tegen het lijf liepen. Dit is een grote ster in Rwanda en rijdt dan ook met een 'dikke' Toyota!!!
's Avonds hebben we het afscheid van Narcisse gevierd. Het was ook meteen de laatste keer dat er iets te vieren viel, want om 24u sloeg de sfeer hier lichtjes om: geen muziek meer en geen voetbal. De memorial week is begonnen.
Op zondag is Narcisse nog eens afgekomen voor hij vertrok. In de namiddag waren we uitgenodigd om, met alle Belgen die hier in het klooster verblijven, langs te gaan bij de Camp Kigali memorial. We zijn hier eerder al langs geweest, maar vandaag vond de herdenking plaats. Een vijftigtal mensen, waaronder militairen en de ambassadeur, waren hier om 4u samengekomen. Waarna een korte speech plaatsvond, gevolgd door het volkslied van Rwanda en België.
Toen we op zoek gingen om 's avonds iets te eten, viel dit een beetje tegen. Vele restaurants waren gesloten omwille van de memorialweek, het is dan maar de Karibu geworden (toch een lichte tegenvaller). Ook is de bewaking enorm opgevoerd: in plaats van elke 20 meter, staat er nu elke 10 meter een bewaker en vliegen er regelmatig helikopters over. Niet zo abnormaal, blijkbaar zijn hier 2 jaar geleden nog 5 bommen ontploft tijdens de memorial. Geen rede om ongerust te zijn, ze doen er namelijk alles aan om dit niet meer te laten gebeuren
Vriendelijke groeten en (hopelijk) tot volgende week!
Rwanda 2013
