13 km; chrono 59'19; km.tijd 3'46; temperatuur +3�; gestart om 16.15 u. Op sommige plaatsen toch nog glad door bevroren sneeuw!

 

Gelezen

Carl Lewis; volledige naam Frederik Carlton Lewis; geboortedatum 1 juli 1961; geboorteplaats Birmingham - Alabama.

Van jongs af aan speelde atletiek een belangrijke rol in het leven van Lewis. Toch was hij niet meteen een veelbelovend atleet. Terwijl zijn oudere broers en zus meer progressie maakten, zag hij zichzelf als het zwakste lid van het gezin.

 

Lewis begon op zijn dertiende met verspringen. Maar het was pas in 1981 (op twintigjarige leeftijd) dat hij zich ontpopte als een dominant sprinter en verspringer.

 

In 1981 was Lewis 's werelds snelste man op de 100 m. Zijn tot dan toe bescheiden beste prestatie uit 1979 (10,37 sec) verbeterde hij een jaar later tot 10,21 sec (een prestatie van wereldklasse).

 

Lewis' voornaamste doel tijdens wereldkampioenschappen was het winnen van gouden medailles, niet het vestigen van wereldrecords. In de atletiekwereld kent men immers het gezegde: 'je houdt de medailles, maar leent slechts de records'.

 

Lewis was begin 1984 ��n van 's werelds grootste sportpersoonlijkheden. Toch was hij in eigen land minder bekend, dit als gevolg van de relatief lage waardering van atletiek in de Verenigde Staten. Hoewel de VS jaarlijks het sterkste of ��n van de sterkste atletiekteams ter wereld voortbrengt, mogen de atletieksterren zich slechts tijdens de Olympische Spelen op echt grote aandacht verheugen.

 

De Spelen van 1984 in Los Angeles zouden van Lewis toch een begrip maken in de VS. Hij presteerde er immers wat hij zichzelf tot doel had gesteld. Hij evenaarde Jesse Owens' legendarische prestatie door 4 gouden medailles op ��n Olympische Spelen te winnen en hij had dit bovendien met relatief gemak gedaan.

 

Na de Olympische Spelen van Los Angeles handhaafde Lewis zijn dominante positie in de atletiekwereld, bij het verspringen in het bijzonder. Hij zou de komende zeven jaar geen wedstrijd meer verliezen. Op de 100 meter werd zijn suprematie stilaan wel betwist.

Zijn grootste uitdager werd de Canadees Ben Johnson.

 

In 1987 verloor Lewis tijdens de wereldkampioenschappen in Rome tegen Johnson. Johson liep 9,83 sec (een nieuw wereldrecord). Lewis werd ondanks een schitterende tijd van 9,93 sec pas tweede.

 

De 100 m finale van de Olympische Zomerspelen 1988 was ��n van de meest gehypte sportgebeurtenissen van het jaar; de dramatische uitslag geldt volgens velen als ��n van d� sportgebeurtenissen van de eeuw. In de kwartfinales van de 100 m werd Johnson bijna uitgeschakeld. Hij liep te vroeg uit en werd door twee man voorbij gesneld. Via zijn tijd kwalificeerde hij zich toch voor de halve finale. Johnson won uiteindelijk de finale in 9,79 (een nieuw wereldrecord); Lewis werd tweede in 9,92 sec. Maar drie dagen later testte Johnson positief op stero�dengebruik. Zijn gouden medaille werd hem afgenomen en Lewis werd tot winnaar uitgeroepen.

 

Hoewel hij zijn prestaties van 1984 qua aantal gewonnen medailles niet kon evenaren bereikte hij een mijlpaal in zijn carri�re door de 100 m te winnen: zijn 9,92 op de 100 m zou zijn eerste in de buitenlucht gevestigde wereldrecord zijn geweest. 'Zou' zeggen we, omdat ondanks Johnson's diskwalificatie voor stero�dengebruik in Seoel, zijn tijdens de wereldkampioenschappen van 1987 gelopen wereldrecord bleef staan. Het was pas als Johnson tijdens een verhoor in 1989 onder ede toegaf dat hij al veel langer stero�den gebruikte, dat hij zijn in 1987 gelopen wereldrecord verloor. Lewis kreeg de titel dan toegekend op basis van zijn in 1988 gelopen tijd.

 

Lewis was echter niet lang recordhouder. Zijn landgenoot Leroy Burrell liep immers op 14 juni 1991 de 100 m in 9,90 sec. Hiermee verbrak hij het record van Lewis gelopen in Seoel.

 

De wereldkampioenschappen atletiek van 1991 werden gehouden in Tokio. In de 100 m finale liep Lewis tegen mannen die de afgelopen twee jaar nummer ��n op de wereldranglijst hadden gestaan: zijn landgenoot Leroy Burrell en de Jamaicaan Ray Stewart. In wat de snelste 100 m race aller tijden zou blijken te zijn, met niet minder dan 6 atleten onder de 10 sec, versloeg Lewis niet alleen de tegenstand, maar vestigde hij ook een nieuw wereldrecord met 9,86 sec. Hoewel hij eerder wereldrecordhouder op deze afstand was, was dit de eerste keer dat hij kon proeven van deze prestatie op het moment dat het feitelijk gebeurde.

 

Na zijn hoogtepunt in 1991 verloor Lewis zijn dominante positie en dit zowel op de 100 m als in het verspringen. Lewis trok zich uiteindelijk terug uit de atletiek in 1997.

 

In 1999 werd Lewis door het IOC verkozen tot 'Sportman van de Eeuw' en door het IAAF gekozen als 'Atleet van de Eeuw'. Het Amerikaanse blad Sports Illustrated riep Lewis uit tot 'Olympi�r van de Eeuw'.