12 km; chrono 1u20''; km.tijd 4'51; gestart om 16 u; nog altijd sneeuw; temperatuur -7�.

 

Gelezen

Percy Williams; volledige naam Percy Alfred Williams; geboortedatum 19 mei 1908; geboorteplaats Vancouver; overleden op 29 november 1982.In 1928 kwalificeerde Williams zich vanuit het niets voor de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam. Op de Spelen nam hij deel aan de 100 m, de 200 m en de 4 X 100 m estafette. Op beide individuele onderdelen won hij een gouden medaille. Op de 100 m finishte hij in 10 sec 8/10e voor de Brit Jack London (zilver) en de Duitser Georg Lammers (brons).

 

Williams had veel te danken aan zijn coach Bob Granger. Die had hem in de zomer van 1926 ontdekt en nauwgezet begeleid. De geestdrift bij Granger was ook altijd groter dan bij Williams. Tekenend in dit verband was wat de jonge Canadees zei direct nadat hij de finale van de 100 m winnend had afgesloten: 'Wat zal Granger nu blij zijn'.

Deze coach hield er ook heel merkwaardige idee�n op na. Zo hechtte hij zeer aan het sparen van energie vlak voor belangrijke races. Zelfs van een warming up wilde hij niets weten. Toen de finalisten voor de 200 m bezig waren met inlopen, lag Williams in de kleedkamer onder een vracht dekens. Dit was Granger's manier om zijn atleet op temperatuur te brengen.

De ceremonie van de 100 m moest trouwens een dag worden uitgesteld omdat er geen Canadese vlag aanwezig was. Sinds de Olympische Spelen van 1896 waren de Amerikaanse sprinters immers vrijwel niet te kloppen geweest en dus hadden de organisatoren niet gerekend op een Canadese overwinning.

 

Twee jaar later liet Percy Williams zien dat zijn olympische medailles geen toevalstreffers waren en won hij in 9 sec 9/10e een gouden medaille op de 100 yard op de Gemenebest spelen van 1930 in de Canadese stad Hamilton. In datzelfde jaar kwam hij op de Canadese kampioenschappen in Toronto tot 10 sec 3/10e, een verbetering van het negen jaar oude wereldrecord van Charles Paddock met 1/10e sec.

 

Na zijn sportcarri�re werd Williams verzekeringsmakelaar. Williams leefde samen met zijn moeder tot zij in 1977 overleed. Hierna was hij alleen en leed aan artritis. In 1982 pleegde hij zelfmoord.