lopen in lo en zo

Een prima voorbereiding. Tot op de dag voor de wedstrijd. Dan liep het een beetje mis. Altijd moeilijk om achteraf naar een oorzaak (of naar oorzaken) te zoeken. Ik hou het daarom bij pech op een ultraslecht moment. Maar pech komt nooit gelegen natuurlijk. Maar het was wel zo dat ik zaterdag afsloot met wat pijn in de lies. Indien dit twee of drie dagen eerder gebeurt weet ik dat het herstel algeheel is. Nu was het bang afwachten wat het gevoel zou zijn op zondag, de wedstrijddag. Vrij vlug constateerde ik dat lopen wel zou lukken maar dat ik om erger te voorkomen de zaak heel voorzichtig zou moeten aanpakken. En dat heb ik dus ook gedaan.

Pal in het centrum van de stad Sint-Niklaas. Parkeren lukte ook vrij goed aan het waasland shopping center. Een tiental minuten wandelen en we waren er. Het centrum van de stad was volledig afgesloten voor alle verkeer.

Was op voorhand gebeurd. Gemakkelijk en bovendien ook heel wat goedkoper dan bij een inschrijving op de dag zelf. Dat was dus meegenomen. Daar Jeroen ook al in de voormiddag onze nummers was gaan afhalen moesten we nergens meer aanschuiven. Dat hadden we top geregeld.

Ik heb het nagenoeg nog nooit gedaan. Deze keer dus wel. Mijn loopkledij reeds thuis aangetrokken. Op die manier moesten we de kleedkamers niet meer gaan opzoeken voor de start. Want dat was toch een eindje stappen van de plaats van inschrijving. Dus ja, ook hier de juiste beslissing genomen. Kortom, behalve het letsel was er niks wat een 'topprestatie' in de weg stond. Dit is nog maar eens het bewijs dat alles moet meezitten. En zoals hiervoor gesteld was er nu een kleine, maar toch niet verwaarloosbare hapering. We zullen dus van start gaan met de rem op. Als het even kan kunnen we nog wat tempo in de run steken in de laatste kilometers. Zo niet, wordt het een heel vlakke run wat snelheid betreft.

Voor een keer moest ik er niet voor zorgen dat ik met een goed tempo vertrok. Integendeel. Mij ruim in de buik van de groep opgesteld. Op die manier ben je in een wedstrijd met honderden deelnemers vrijwel zeker dat je niet te vlug van stapel loopt en dat je weinigen in de weg loopt die sneller willen starten. De eerste kilometer ging dan ook ontzettend traag in 5.17. Ik dacht op dat moment dat ik nooit onder de 50 minuten zou eindigen. Als het op die manier verder ging. Maar de drie volgende kilometers waren toch al iets beter met tijden tussen de 4.30 en 5.00. Maar natuurlijk is dat nog niks om over naar huis te schrijven.

Veel sfeer daar in Sint-Niklaas. Dat maakte het eigenlijk moeilijk om toch bewust met de handrem op te blijven lopen. Gelukkig kreeg ik op tijd hulp van mijn lies die duidelijk aangaf als ik beter het tempo wat terugschroefde.

Ook als ik 'gewoon' aan een wedstrijd deelneem komt mijn betere periode nu pas. Ook nu begon ik toch stilaan het tempo wat te verhogen. Zonder daarom voorlopig in het rood te gaan. Kilometer zes ging dan ook in een tijd van 4.32 (maar daar zat ook de passage in de ondergrondse parking op de markt van de stad in en die heb ik toch eerder voorzichtig gedaan. Maar eens we kilometer zeven aangevat kon worden (er waren trouwens prima kilometeraanduidingen) liet ik die voetrem toch meer en meer los en kwam ik eigenlijk meer in mijn gewoon wedstrijdtempo van om en bij de 4.00/km. Dit zorgde naderhand voor de toch wel opmerkelijke vaststelling dat ik kilometer 6 tot 10 vijf minuten vlugger had afgelegd dan de eerste vijf kilometers.

Ik zag net voorbij de aankomstlijn Jeroen staan. Ik dacht eventjes dat die mij stond op te wachten en waarschijnlijk dacht waar ik zo lang bleef. Maar niks bleek minder waar want blijkbaar was hij ook pas aangekomen. We hadden elkaar dus van gans de wedstrijd niet gezien maar aan de aankomst was het verschil miniem. Hij liep dan ook een vrij egale run. Bovendien had hij toch ook wat verontschuldigingen voor deze voor hem toch ook wat mindere prestatie. Hij had weinig kunnen lopen de laatste tijd, had een zware verkoudheid, enzovoort. Zoals hiervoor gezegd, er kan veel fout gaan, op velerlei wijzen.

Zowel Jeroen als ikzelf waren uiteindelijk toch wel tevreden met onze prestatie. Ik vooral had toch wel uitermate genoten van de heerlijke sfeer daarin de binnenstad van Sint-Niklaas. maar een ding is zeker: bij leven en welzijn kom ik volgend jaar terug. Dan maar proberen om 100% fit aan de start te komen. Een voordeel van deze prestatie is zeker dat ze normaliter vrij gemakkelijk te verbeteren moet zijn. Yes we can. Dat bewijzen moet de volgende keer het doel zijn.

Wat de nabije toekomst betreft is het natuurlijk uitkijken naar de wedstrijd van zaterdag als de Zwalmjogging op het programma staat. Hopelijk evolueert de kwetsuur gunstig zodat we dan toch iets vrijer en soepeler kunnen lopen.