een kunstige run vandaag; nadat ik me beroepshalve wat verdiept had in de KUNSTstofmaterie moest ik willens nillens, tijdens de run vanavond, terugdenken aan de vorige week overleden 'kunstpaus' JAN HOET; de man die mensen naar 'hedendaagse kunst' deed kijken, zegt men; voor mij de man die van een drol een kunstwerk zonder weerga maakte; ik vond en vind er niks aan; maar ik moet bekennen dat ik niet zo 'hedendaagse kunst'-minded ben; enkele jaren geleden ontmoette ik samen met nog een tiental andere personen zo'n kunstenaar; hij deed ons naar een schilderij kijken en vroeg wat we zagen; ik deed mijn uiterste best maar zag, met de beste wil van de wereld, niks; toen begon hij er over te lullen; enkele van mijn mede-toehoorders bleken het uiteindelijk wel te zien; maar ik, nee jammer genoeg niet; wat mij betreft kon je even goed een wit blad gaan inkaderen en dit gaan bewieroken en bespreken tot je uiteindelijk dingen ziet die er helemaal niet zijn; dus nee... voor mij geen hedendaagse kunst; jammer voor hoet, maar laat ik dan maar één van die hopeloze gevallen zijn; beter zo, denk ik dan