Zeg nooit zomaar "stoemper" tegen de pureerstaaf van Tupperware. En helemaal minachtende blikken krijg je als je vraagt (zoals ik in mijn naïviteit) of een pureerstaaf een mixer is? Want dat dacht ik bij het lezen van het woord pureerstaaf … dat het een staafmixer was. Oeps! Nee dus: de pureerstaaf is NIET electrisch, hoort thuis in de categorie 'keukenhulpjes" en kan "geschikt" worden in het boeket van houten lepel, schaar, pollepel, schuimspaan en klopper  dat de meeste van ons normale stervelingen in een kapotte vaas op het keukenaanrecht hebben staan.

Ik geef toe: ik ben geen Tupperware-ingewijde. Een politieke 'tupperware party' dat is me vertrouwd. En ja, natùùrlijk ben ik wel eens naar een "echte" geweest, als een vriendin of collega die inrichtte. Maar op zo'n soireetje ben ik dan altijd diegene die een lachstuip en metafysiche fantasiën krijgt als de demonstratrice aankondigt dat we nu de "ruimtekommen" zullen testen. Ze bedoelt dan ruimtebespàrende kommen, maar ze heten wel degelijk ruimtekommen. Gewèldig. Maar ik bespaar al ZOveel ruimte,omdat ik mijn keuken heb laten uitbreken en ombouwen tot een dressing. Voor het kleine ergonomische kookhoekje heb ik echt geen ruimtekommen nodig :)
Heb ik dan wél de tupperware pureerstaaf nodig?
Tsja, waarom niet! Want ik ben wél dol op een lekkere Brusselse stoemp. En tenslotte is die altijd snel en simpel klaar te maken, zelfs op mijn minimalistische kookeilandje dat bestaat uit niet veel meer dan een microwave op een rijdend keukenblok.
Maar goed, nu de test.
De reclame belooft: “Stoemp in een oogwenk!”. En ja, natuurlijk is dat waar. Huh, dat is natuurlijk altijd en voor iedere stoemp waar, ik kan me zo voorstellen dat, zelfs met een ONhandige stoemper het ook in een oogwenk zou gaan, want moeilijk is het bepaald niet.
Een ander aspect dat aangeprezen wordt, lijkt me belangrijker, in deze stoemper zouden minder geplette groenten en aardappelen 'blijven hangen', je zou er dus niet zo knoerhard mee op de rand van de kom moeten tikken om het net gestampte deel weer te doen 'lossen'. Inderdaad, dit is waar. Al moet ik zeggen dat ik daar met mijn oude stamper ook niet echt last van had, ik bleef gewoon DOORgaan met stampen en dan viel op den duur het reeds geprakte deel vanzelf wel door de wetten van de zwaartekracht weer in de kom.

De extra lange staaf ligt heel goed in de hand en laat toe tot op de bodem van het recipiënt te gaan.
De rooster is ovaal, om probleemloos in de randen van potten en pannen geraken en is voorzien van een groot aantal gaten met scherpe randen om gemakkelijker de voedingswaren te pletten. Mijn lekker ouderwetse metalen stoemper ziet er veel “echter” uit, echt wat je met het gezellige, warme en troostende van ouderwetse stoemp associeert, MAAR ik geef het toe, zijn mooie metalen krullen worden wel begrensd door een rechthoekige vorm die wel eens onzacht in aanraking komt met de randen van de kom waarin ik hem als een ijzeren en gedraaide vijzel hanteer. Absoluut wààr dat je dit met de pureerstaaf van Tupperware niet voorhebt. Dus toch wel een leuk hebbedingetje.
Al ben ik zelf nog altijd op zoek naar zo'n stoemper als mijn grootmoeder had: eentje die er uitziet als een oud strijkijzer. Als je dié ooit ergens tegenkomt mag je 'm voor me meebrengen. Ik draai dan wel een haak in mijn rijdend mini-kookeilandje en hang 'm eraan. Want nee, die ruimtekommen ga ik niét testen.