Natuurlijk komt de hamburger uit Amerika... Of komt hij uit de stad Hamburg in Duitsland? En ... waar komt die naam vandaan?

Daarvoor moeten we teruggaan tot de dertiende eeuw toen Dzjengis Kahn heerste over een onmeetbaar groot rijk tot zich uitstrekte van China tot de Donau. Eén van de grootste imperiums ooit.

Dzjengis Kahn betekent letterlijk ‘opperste leider’ en hij verenigde  de Mongoolse stammen. Heel zijn leven handhaafde hij zijn nomadische manier van leven en bracht hij te paard tussen zijn troepen door.  Zoals Dzjengis Khan het zelf zei: "Ik draag dezelfde kleding en eet hetzelfde voedsel als koeienherders en paardenherders.”

Het was toen gebruikelijk dat rauw vlees onder het zadel van de paarden werd vervoerd tijdens lange ritten. Daardoor werd het mals gewreven en deels vermalen wat het vlees makkelijker eetbaar maakte. Hygiëne en voedselcontrole bij de Mongolen was blijkbaar nog niet ingeburgerd :)

Toen de kleinzoon van Dzjengis Khan Moskou veroverde, noemden de Russische koks het gemalen vlees ‘steak tartaar’, naar de naam die zij aan de Mongolen gaven. Ze voegden er andere ingrediënten aan toe, zoals ui en ei om het vlees meer smaak te geven. Via de handelsroute naar Duitsland raakte het recept tot in de havenstad Hamburg. Vanwaaruit het vertrok met de Duitse emigranten naar Amerika. Eetkraampjes in de haven van New York pakten uit met de ‘Hamburg steak’ en zo ontstond later de naam ‘hamburger’.

Louis Linch kwam op het idee om de hamburger tussen twee sneetjes toast te serveren. Later werd dat vervangen door een mals broodje. Zoals we allemaal kennen. 

Nu behoort het tot het  culinair erfgoed van Amerika na een rondreis over een hele wereldbol! 

Het hamburgersucces is deels te wijten aan het feit dat gehakt rundvlees zeer betaalbaar was tijdens en na de grote depressie in de VS. Ook nu nog.

En wie faliekant tegen fastfood is, maakt traag en slow zijn eigen fastfood.Thuis zelf een variant op de hamburger maken is immers makkelijk. 

De Amerikanen noemen het dan ‘Sloppy Joe’. De eerste Sloppy Joes dateren van 1930.

Probeer er één te eten en je merkt dadelijk waar de naam ‘sloppy’ vandaan komt want de boel valt 'sloppy' uit elkaar... En wie ‘Joe’ was, zullen we nooit weten zodat je dit product van huisvlijt  ook een andere mannennaam kan geven kan noemen.... ik kies  en varieer ook naargelang mijn humeur van de dag... Nee, ik zeg niet welke namen ik al gebruikt heb :)

Recept Sloppy Joe

2 eetlepels arachideolie

600 gr gehakt rundvlees

1 grote ui (fijngehakt)

1 grote groene peper (fijngehakt)

150 gr champignons (fijngehakt)

4 grote tomaten (gepureerd)

1 eetlepel tomatenpuree

1 eetlepel Worcestersaus

1 theelepel Dijon mosterd

peper en zout

4 hamburgerbroodjes

• Laat 1 eetlepel olie in een pan goed heet worden en bak het vlees erin. Kruid met peper en zout. Haal het vlees uit de pan en laat het uitlekken. We koken immers ‘gezond’.
• Laat de resterende olie heet worden in dezelfde pan en bak de ui, champignons, en groene peper gedurende 20 minuten op een zacht vuurtje. Kruid met peper en zout.
• Wanneer de groenten gaar zijn, doe je opnieuw het vlees in de pan.
• Roer de tomatensaus, mosterd, Worcestersaus en tomatenpuree door en laat 5 minuten doorkoken.
• Toast ondertussen de hamburgerbroodjes en leg de onderste helft op 4 borden.
• Verdeel de saus over de 4 broodjes en leg er de bovenste helt van elke broodje bovenop.