Samen met dochter Jelle en hondje Despo is vandaag de laatste etappe in Frankrijk afgehandeld. Joepie.
We hadden de ganse dag zon en na de middag werd het erg warm. Despo wist het meest van de warmte: drinken en rusten nu en dan. Toch ongeveer 20 km gestapt vandaag.
's Avonds ben ik mee op campimg blijven slapen en aangezien de vakantiegangers in de champagenstreek 2 wijnboeren hadden bezocht, werd ik getrakteerd op champagne. Twee soorten zelfs. Lekker drankje en fris.
´s nachts heb ik goed geslqpen in een mini tentje, maar goed warm gelegen. Bedankt.
Ondertussen wa ik langs de "Amis de St Jacques" gepasseerd en eigenlijk ben ik klaar voor de 1e etappe van de Caminio Frances. Stappen maar. En vooral morgen klimmen.
Vandaag heb ik wellicht de mooiste etappe in Frankrijk gelopen: ongelooflijke verzichten op de Pyreneen. Ook een erg afwisselend landschap omdat we telkens achter een andere beklimming , een andere kijk op de bergen hadden.
Het is hier echt een ideale streek om te fietsen. Constant op en neer, maar zonder echt lange beklimmingen.
Onderweg ook heel wat dieen gezien. Een kalfje dat net was geboren want de moederkoe liep nog rond met vlies. Drie mooi ezels die door een boer werden achterna gezeten. De boer reed wel met zijn wagen achter die ezels. Varkens. Schapen, ...
De plantengroei is meer en meer zuiders: bananenbomen, palmbomen, vijgenbomen (heel lekker trouwens), ...
Morgen nog 20 km tot St Jean Pied de Port want deze gite, eigenlijk een chambre d'hote, ligt 1,5 km voorbij Ostabat en op de route van morgen.
Vandaag zijn de Pyreneen heel duidelijk te herkennen. Hier en daar ligt er zelfs
sneeuw op. De etappe was vrij op en neer met vrij pittige hellingen. Ook
de fiets werd er stevig geduwd want hier zijn heel wat fietsers te
zien. Het weder is opnieuw zonnig en warm vandaar dat ik deze ochtend om
7 u aan het stappen was. De drukte van de pelgrims begint stilaan.
Daarnet is er nog eentje gepasseerd die verder ging omdat de gite is volzet. Ik
slaap in een chambre d'hote.
In tegenstelling tot gisteren zit ik vandaag terug in een erg propere en rijkelijke voorziene gite. De gite van Orthez heeft ook een spreekwoordelijke naam: "Hotel de la lune".
Vandaag hebben we het voorgebergte van de pyreneen gezien. Het weer was wel wat bewolkt en regenachtig maar we hadden toch een kijk wat komen zal.
De etappes die nu resten in Frankrijk zijn 24 km, 25 km en om te besluiten 21 km tot in St Jean De Port.
Daarna verwacht ik een totaal ander verloop: meer pelgrims, drukte in de gites, ... geen weg meer zoeken, geen gites meer reserveren, ...
Vannacht was er een hevig onweer en momenteel is het nog steeds aan het regenen.
Na 15 stapdagen blijf ik vandaag in St Sever: ik kan eens langs de wekelijkse markt lopen, de verenigingen stellen deze voormiddag hun jaarprogramma voor, ... en deze namiddag voral rusten, rusten, rusten.
Saint-Sever is een gemeente in het Franse departement Landes (regio Aquitaine ) en telt ongeveer 4500 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Mont-de-Marsan.
Gisterenavond had ik nog bezoek van mijn oud collega Luc Peeters met zijn echtgenote. Zij kwamen terug uit verlof vanuit Spanje en deden de moeite mij op te zoeken. Prettig weerzien. Leuk om mekaar nogeens te zien en dan zeker op zo'n locatie. Alleen ben ik vergeten een foto te nemen.
De 2 pelgrims waarmee ik al een paar dagen samen de gite deelde, zijn deze ochtend doorgegaan: zij stappen vandaag etappe 32 en een deel van etappe 33. Morgen ga ik het zelfde programma , ongeveer 25 km, stappen om dan volgende week in St Jean Pied De Port toe te komen op donderdag 8 september.
Er blijven nu nog wat kortere etappas over in Frankrijk waaronder deze van vandaag: 21,4 km
Momenteel is het hier 13:20u en ik zit naast de kapel van St Eulalie: nog 3 km te stappen. Maar terwijl ik met de ipod een foto nam, kreeg ik onmiddellijk een connectie met een netwerk. Gratis dus. Vandaar dat ik al een update doe van de blog. Dan moet ik straks niet meer zoeken achter zo'n wifi hotspot.
Ondertussen was hier wel een jako in mijn nek gekropen. Was even schrikken. Een jako is een klein salamandertje. Die lopen hier overal.
DEEL 1: op de "Voie ferrée chemin empierré": een oude spoorweg die niet langer in gebruik is, en opgevold met nogal soms grote keien. Dit maakt het stappen wat moeilijk, want geregeld slaat men zijn voeten om. Geen erg.
DEEL 2: via de "Piste sablonnaise": ik had in de namiddag dat ik in Kasterlee aan het wandelen was. Steeds maar wegen tussen de dennen- en pijnbomen. Maar met soms erg los stand wat ook week het wandelen niet echt makkelijk maakt. maar geen erg.
Toch in totaal 35,6 km gedaan in een recordtijd van 8u25.
Bovendien was het in de namiddag erg warm. Maar gelukkig waren bijna alle wegen in de bossen.
De zon is opnieuw van de ochtend tot de avond daar: op de middag 30 graden. Dus drinken, (water) drinken overdag, (wijn) drinken in de avond.
Alhoewel ik te Bazas nog wat heuveltjes had, zit ik nu in een volledig plat landschap. Eigenlijk het begin van de Landes.
Vandaag zijn we onder de 1.000 km die ons nog resten: nog 980,8 km te stappen. Waarvan morgen en overmorgen 2 etappes telkens boven de 30 km. Daarna allemaal kleinere etappes.
Op de ochtend van 29 augustus zitten kasteeldame aMERELda en kasteelheer ferNANDus te ontbijten. De postduiven brengen het nieuws van de dag en alles lijkt zijn gewone gangetje te gaan.
Tot plots.
"We moeten begingen met het oogsten van de druiven" roept ferNANDus.
"Maar zijn de druiven dan wel rijp ?" stelt aMERELda zich de vraag.
"We moeten daar onmiddellijk dan de wijnproever ROBERTo bijhalen." voegt ferNANDus toe.
Ruiter VIKtor neemt het snelste paard en rijd naar het meer en de beek in het westen. Na een tijdje is VIKtor al terug met ROBERTo en MATHILDEas is eveneens meegekomen om het kasteel op te smukken met de mooiste bloemen van de streek.
"Roep aGieldo erbij om het werk van het oogsten, ontpellen, ontstelen, ontpitten, persen, ... op flessen trekken te organiseren". aGIELdo kan direct bevestigen dat hij zijn werkplan al heeft opgesteld en hij klaar is om erin te vliegen.
Ondertussen heeft ROBERTo het suikergehalte bepaald. Prima. Ook de zuurtegraad heeft hij nagekeken. Tiptop.
MATHILDEas heeft de kleurrijkste bloemen al aan de kasteeltoren gehangen. Schitterend.
"OK dan kunnen we starten" zegt aMERELda. "Ogenblikje, ik zal arTUUR erbij roepen om de plukkers op te roepen".
arTUUR, de klerk van het kasteel, komt uit zijn studeerkamer. "Plukkers ? Plukkers ?. " "Die komen maar begin september".
"Oh neen" roept ferNANDus.
"Wie zijn al die vreemdelingen die hier rondwandelen ? vraagt opnieuw ferNANDus.
"Dat zijn de pelgrms" voegt arTUUR eraan toe.
VIKtor moet opnieuw tepaard de pelgrims een voor een verzoeken hun weg te onderbreken en mee te helpen met de pluk van de druiven.
Pelgrim Martin is al eerste op de binnenkoer. Daarna volgen Pelgrim André, pelgrim René, pelgrim Anneke, pelgrim Marianne, ... Allen zijn bereid hun beste beentje voor te zetten.
En weldra komen de eerste manden met druiven in de pers. Weldra staan VIKtor, arTUUR, aGIELdo, met hun blote voeten te trappen in de pers.
....
Na enige tijd is de wijn klaar, en kan men proeven en zingen van dit heerlijk nat.
"Comme les vignes sont belles, belles, belles Qu'est qu'on va faire avec les bouteilles, bouteilles, bouteilles ? On va boire, boire, boire pour bien dormir le soir, soir, soir".
Iedereen mag een drankje nemen om mijn kosten: gezondheid. André
Samen met dochter Jelle en hondje Despo is vandaag de laatste etappe in Frankrijk afgehandeld. Joepie.
Vannacht was er een hevig onweer en momenteel is het nog steeds aan het regenen. 
Op de ochtend van 29 augustus zitten kasteeldame aMERELda en kasteelheer ferNANDus te ontbijten. De postduiven brengen het nieuws van de dag en alles lijkt zijn gewone gangetje te gaan.
