Het reisverslag van een tocht met een Citroen 2+2 PK door centraal Azie
15-06-2017
Voorbereiding Iran
Hier in het westen hoor je meestal negatieve verhalen over
Iran en dat schrikt dan wel een beetje af als je door dat land moet reizen.
Dus op het internet maar informatie gezocht van mensen en
reisorganisaties die er al geweest zijn.
Eigenaardig genoeg kom je dan meestal positieve verhalen
tegen.
Dus als al die mensen positieve verhalen hebben kunnen ook wij
misschien ook wel eens wat meer van het land gaan bekijken.
Dat heeft wel als resultaat dat wij een toeristen visum in
plaats van een transit visum moeten aanvragen. En dat is ook weer niet simpel.
Voor een toeristen visum voor Iran heb je een LOI nodig, een
Lettre Of Invitation, een uitnodigingsbrief, hotelreservaties en
vluchtconfirmaties nodig. Normaal regelt de reisorganisatie dat allemaal voor
de reiziger. Aangezien wij zonder reisorganisatie reizen kunnen wij deze
documenten niet voorleggen.
Visumcentrale raadde ons aan een zo gedetailleerd mogelijk
reisplan op te stellen met hotelboekingen, te bezichtigen plaatsen, gedetailleerde
beschrijving van de reisweg door Iran en dergelijke meer. Onze eerste aanvraag
via Visumcentrale mislukte. Om een of andere reden werden sedert enkele weken
alle aanvragen geweigerd. Op de ambassade vertelde men dat de reiziger zelf via
hun website een aanvraag moest doen. Maar ook deze aanvraag werd geweigerd. Als
reden werd opgegeven dat er geen LOI bijgevoegd was.
Hoe krijg je zo een LOI? Voor ons een raadsel tot het moment
dat we via Ashkan Azarmi, bij Dokter Jan
en Joost en Lotte uit kwamen. Dat waren twee Vlaamse koppels die met Ashkan Azarmi een 4x4 woestijntocht gemaakt
hebben. Een van de twee koppels was via Alarco Travel,die gespecialiseerd zijn in
reizen naar Iran, aan een LOI geraakt.
Dus wij ook contact opgenomen met Alarco Travel. Ja zij
konden, wel is waar tegen betaling van 50 Euro per man, ons een LOI bezorgen. Wel
even vooruitbetalen. Maar op 5 dagen tijd hadden wij onze LOI in de mailbox.
Deze LOI nog dezelfde dag doorgestuurd naar Visumcentrale en
twee dagen later kregen we bericht dat het visum voor Iran in orde was.
Wat gaat het snel als je de juiste weg weet te bewandelen.
Nu onze route uitgewerkt hadden, was het tijd om de nodige visum papieren aan te vragen.
We wisten al van andere "wereldreizigers" dat de visum aanvraag procedure voor bepaalde landen niet simpel is en dat het zonder hulp van gespecialiseerde instanties voor leken zoals wij praktisch ondoenbaar is.
Eerst contact gezocht met VisumPro uit Nederland.
In eerste instantie verliepen de contacten goed maar op het moment dat er echt beslissingen genomen moesten worden haakten ze af, met de mededeling dat het complete pakket toch te ingewikkeld zou zijn en zij niet de nodige tijd zouden kunnen spenderen om ons dossier op een correcte manier op te volgen.
Dus terug naar af.
Dan maar contact opgenomen met ASX-Ibeco. Maar al snel lijken ook zij niet de juiste partner.
Uiteindelijk komen we terecht bij VisumCentrale CIBT uit Brussel.
Via hun website uitgezocht wat we nodig hebben documenten en dan kan de papier winkel beginnen draaien.
Fotokopies van Identiteitskaarten, paspoorten, verzekeringspapieren, bankwaarborgen..... noem het maar op en je hebt het nodig.
De landen die we doorkruisen, tot Turkije, zijn EU landen en daar hebben we dus geen visum voor nodig.
Voor Turkije heb je al wel een E-visum nodig. Nog redelijk simpel. Via website formuliertje invullen en opgelost. Je moet wel weten welk formulier je moet invullen en hoe je dat moet invullen.
Anders loop je nog tegen een betonnen muur.
Maar dan komen we bij de grote jongens. IRAN. Eerste aanvraag afgewezen. Tweede aanvraag afgewezen. Nog een uitnodiging uit IRan zelf zoeken......
Onze vreugde was van korte duur want ons tweede geitje moest door omstandigheden afhaken voor de reis.
En zo waren we weer alleen met twee in ons 2+2 pktje.
Hoog tijd om de taken te verdelen.
De 2+2 pk moest van een naakt chassis opgebouwd worden tot volwaardige Offroad vier X vier aangedreven machine die voor niets stopt en 100% bedrijfszeker is.
En dat binnen een zeer beperkte tijd.
Aan de andere kant moesten we nu ook het nodige papierwerk doen om de benodigde vergunningen vast te krijgen.
Immers de meerderheid van de stannen en Iran eisen een visum om het land binnen, en weer buiten, te mogen.
Al snel kom je er achter dat je dat werkje ook niet in je eentje kunt klaar krijgen en moesten we op zoek naar deskundige hulp.
Daarom vier blijde gezichten toen er eind 2016 een tweede geitje gevonden werd om ons 2+2 pktje te vergezellen op de tocht naar de stannen.
Rond die tijd gaf Marc Helsen in Herentals tijdens enkele voordrachten een spannend reisverslag van zijn legendarische tocht langs de zijderoute van Venetië naar China en een boeiend relaas van de avontuurlijke terugtocht naar België per motor, de legendarische Royal Enfield.
Wij hebben de voordrachten dan ook aandachtig gevolgd en heel erg genoten van zijn sappige verhalen en prachtige beelden die hij gemaakt heeft tijdens deze reis.
Gebeten door de reiskoorts werd er dadelijk op het internet gezocht naar een betaalbaar exemplaar van zijn boek, De Groote Zijderoute.
Alhoewel geen grote lezer, toch was het boek binnen de kortste keren uitgelezen en hadden we weer een hoop ideeën voor onze reis.
 "Confused"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Question"){kind=icon}
 "Idea"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
