Hier ben ik terug en nog steeds in een relaxte sfeer... Ben voor een weekje naar Chitwan gegaan samen met een vrijwilliger. Ik heb er echt een zalige week gehad... Niet veel gedaan, bijna geen telefoontjes van vrijwilligers, bijna geen telefoontjes van de lokale staff!!! ZALIG !!!! Lekker genieten in de tuin van het hotel maar natuurlijk hebben we er ook een beetje gewerkt! Maandag middag zijn we aangekomen na een busrit van 7uur!! Het was lang maar de uitzichten zijn er prachtig zodat je geen tijd hebt of eigenlijk je ogen niet wil sluiten omdat je anders het mooie uitzicht mist!!! Op Maandag hebben we wat rond gewandeld terwijl we dit deden werden we tegengehouden van lokale mensen die ons vertelden dat we moesten meekomen naar hun Bartabandha feest.. OMG wat was dat!! Je kan het vergelijken met een kindje die in ons land gedoopt wordt krijgen ze hier als ze 10 jaar zijn en de familie is Hindoe krijgen ze de naam van een echt Hindoe!!! Bij dit ritueel hoor natuurlijk een heel groot feest met ongeloofelijk veel eten, Tika's op je voorhoofd, dansen tot in de vroege uurtjes... Heel leuk om dit onverwacht gezien te hebben!! Daarna liepen we wat verder en was er een huwelijk... omdat we eventjes stopte om te kijken werden we natuurlijk uitgenodigd om te dansen en weeral te eten!!! Overal waar je gaat proppen ze je vol met eten!!! Om 6 uur hadden we een Dinner afspraak met de directeur van het Chitwan hospitaal maar van Dinner kwam er bij niet veel meer in huis hoor.. was propvol!!! De morgen erop nam ik mijn ontbijt in de prachtige tuin van het hotel! En er was terug een wedding!! Ik ben er niet gebleven maar ben dan een dagje gaan werken in het Chitwan Ziekenhuis...Een prachtig ziekenhuis.. Heb er dan eigenlijk ook 2 dagen gewerkt!! Ook een kindje op de wereld gezet! (zie foto) Het is een jongetje en net daarvoor was er een tweeling geboren!! Super koddig! Dan het ik een grappige vergissing gemaakt ik vroeg tegen de moeder hoe het kindje heette en ze wist me te vertellen dat het geen naam had... Ik heel verbaasd natuurlijk maar blijkbaar geven ze hier de kindjes maar een naam op de 11de dag omdat de mortaliteit van baby's heel groot is en ze wisten me ook te vertellen dat als je het geen naam geeft dan ben je er ook niet aan gehecht! en eigenlijk leek het ook wel zo. Die kleine koddige kindjes liggen daar ingewikkeld in de slunsen zonder enige aandacht!! Ook wat meegewerkt op de spoedafdeling... Communicatie met patiënten kennen ze hier echt niet... die verpleegkundigen doen gewoon hun ding en voor de rest kan de patiënt den boom in denk ik... Wij zouden dat moeten doen het zou zijn van : Amai en die vieze verpleegkundige daar...!! Het meeste wat ze op de emergency krijgen zijn verkeersongevallen. Er was zelf een man die daar zat met half zijn oog uit en niemand die iets zij tegen hem... Hij was totaal in shock!!! Nu ja dat is dan weer de Nepalese Cultuur zeker...
Op donderdag ben ik een JeepSafari gaan doen!! Super gewoon, in de jungle op zoek achter dieren... Beren, vogels, krokocillen, Neushoorn gezien echt leuk!!We moestn eerst een rivier oversteken met een houten bootje... Ik voelde me eventjes in Venetië als ik me ogen sloot!!
Op vrijdag morgen terug met de bus richting het dusty Kathmandu... Leuk om terug te zijn maar nu zal het weer druk worden.... Congé voorbij
Hopelijk doen jullie het allemaal goed in het belgen landje... en dit was het dan weer!! Bye .... dikke kus en knuffel!! xxx
Eindelijk vind ik eens een gaatje om iets van me te laten horen. Hopelijk gaat alles goed in mijn belgenland buiten gerekend op de politiek. Met mij gaat alles goed hoor. Wat heb ik hier intussen al allemaal gedaan. Ik zal beginnen met de zeggen dat ik al veel gewerkt heb maar dat ik het ook wel super graag doe. Veel sociale contacten zowel met jong en oud . De oudste volunteer die we deze maand hebben is 81 Jaar dus mémé ik verwacht je ook binnenkort hé en de jongste is 16 jaar. Dus dat is een groot verschil hé.
Vorige maand zijn we ook naar een soort weeshuis geweest waar er kinderen zitten zonder ouders maar er zitten er wel enkele met moeder maar die is dan niet instaat om hun kind in normale omstandigheden hier in Nepal groot te brengen. Alle kinderen die er zijn hebben allemaal het HIV/Aids virus!!! Maar ze zijn zo lief! We zijn er naartoe geweest omdat Shanika een oud collega er een meisje steunt die niemand meer heeft van familie en regelmatig stort ze wat geld over zodat we kunnen kleren kopen voor haar enz Het goede aan dit hele weeshuis is dat het is opgericht van nonnen (zusters) en ze zijn echt heel lief met de kinderen maar je weet maar nooit wat ze uitsteken ermee.. maar dit is natuurlijk België niet hé!
Ook hebben we voor een ander huis genaamd: G and K house een funraising georganiseerd. G and K house is een huis waar er zowel meisjes als jongens zijn maar waarvan hun zus of broer HIV/Aids heeft waardoor deze ook in een placement is van Projects-Abroad zijn genaamd MSPN. De moeder van de kinderen verblijft meestal bij het zieke kind dus in MSPN.De funraising heeft wel veel geld opgeleverd. De kinderen hadden t-shirts beschilderd, sjaals gemaakt, foto kaders geknutseld en deze moesten ze dan verkopen tegen opbod Ik heb natuurlijk ook wel een sjaal en een t-shirt gekocht Het zijn mooie herinneringen
Wat hebben we nog allemaal gedaan!! Ooooh dat is juist op 19 Febr. heeft Bryan Adams een concert in Nepal gegeven!! Natuurlijk moest ik daar bij zijn Ik kon het maar niet geloven dat zo een zanger kwam naar Nepal Dus zitten zoeken achter tickets (heel moeilijk te vinden) Dus hebben we lokale personen ingeschakeld om tickets te vinden en gelukkig hadden zei er gevonden Vol verwachting naar het concert : een drukte van je welste : 15000 tickets verkocht , 15000 veiligheidspersonen onder andere politie. Maar wat heb hier uit geleerd is dat de politie zeker een stress aankan ze begonnen gewoon in het rond te slaan met hun stokken totdat ze iemand raakten. Ik en Ruth zijn gewoon uit die lijn gevlucht. En gewacht, gewacht, gewacht, totdat we een telefoontje kregen van iemand waar er een kalmere plaats was om binnen te gaan.Nu we waren eenmaal binnen in het voetbalstation echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel druk!!!!! En het was wachten geblazen. (Ik had op voorhand eens gekeken naar zijn site en zijn passage in Nepal om een concert te geven stond er helemaal niet op , dus ik dacht dit is bedrog) Maar wat bleek na wat optredens van lokale bandjes stond plots Bryan Adams in het midden van het podium zonder dat iemand hem had aangekondigd.... Het concert was echt super (ik wacht nog op fotos)
Wat hebben we nog meer gedaan ..
Ik heb zoals je kan zien op een foto mij een eigen fiets aangeschaft Ik dacht bij mezelf ik moet toch een beetje beweging hebben in dit jaar dat ik hier ben hé Dus begin ik nu rond te rijden tussen het nepalese verkeer die geen verkeerregels heeft, wel fun hoor maar ook wel opletten geblazen ik draag een fietshelm het grappige is als ik fiets naar onze werkplaats fiets ik ongeveer 20min als ik een taxi neem naar onze werkplaats zit ik 30 min in de taxi. Dezelfde weg maar met de fiets kan je gewoon overal tussen Soms een beetje getoeter achter mijn rug maar ja, dat ben ik al gewend intussen. Ik vraag me wel af of het echt gezond is want met al die uitlaatgassen van autos, motos, bromfietsen maar jah, ik heb toch wat beweging he
Het volgende was iets minder leuk voor mij Ruth, mijn collega vloog terug naar het Engelse front Na 2 jaar gewerkt te hebben voor Projects Abroad had ze terug nood aan alle luxe die ze thuis had!! Intussen heb ik ook al met haar gesproken en ze zegt dat ze een grote shock meemaakt. Ze verlangde wel naar 24 uur power, altijd Hot water, normaal verkeer, geen vieze vuile lucht enz Op een avond kwam ze zelf uit haar kamer met haar lamp op haar hoofd Zo erg is het gesteld!! Ik hoop dat ik dit niet heb achter een jaar al zal het ook wel heel raar doen om terug thuis te zijn denk ik
Ook ben ik verhuisd naar mijn eigen appartementje. Je kan er wat fotos van zien op de blog ook.Het is er heel leuk maar moet er dus nog mijn eigen plekje van maken Dus mensen voel je vrij om een kaartje of wat fotos van jullie op te sturen naar het volgende adres:
Dan hang ik deze op in mijn kamer en vergeet ik jullie niet!!! JJ
Volgende week op 7 Maart ga ik voor een weekje naar Chitwan. Ik ben er de vorige keer niet geweest omdat er Dengue Fever was en het niet toegelaten was om er te gaan. Nu ga ik er wel om te werken maar ook een beetje om Chitwan te verkennen. We hebben 2 vrijwilligers die er in een hospitaal gaan werken en zal er zelf ook 2 dagen meewerken!! Spannend maar wel super leuk en dat is ook de reden dat ik hier ben, om regelmatig mijn kennis te kunnen delen met de lokale verpleegkundige en nu en dan eens te kunnen meewerken in ziekenhuis Het is er nog niet veel van gekomen omdat ik me vooral moest focussen over hoe alles in zijn werk gaat maar we gaan er dan wel eens aan beginnen en volgende maandag al !!!! J
Het gevoel dat ik hier heb is moeilijk te omschrijven. Ik werk wel veel maar toch voelt het soms aan als een soort vakantie Er is wel altijd iets te doen als je rond kijkt op straat Gewoon het leren leven met veel minder maakt je soms erg aan het denken Al die luxe die wij hebben onbeschrijflijk En dan heb ik nog heel veel in vergelijking met andere mensen Als ik wel kan ik me alles permitteren gewoon weer om het feit dat ik het geld heb !
Zo dit was het een beetje. Hopelijk hebben jullie genoten van wat je gelezen hebt.
Intussen zit de eerste maand er ook alweer op!! De tijd gaat veel te snel. Nog 11 te gaan! Natuurlijk heeft deze maand zijn ups and downs gehad! Maar ik zie dit allemaal positief in!!
Verschillende etentjes gehad met staff en lokale mensen van hier!! Ook wat ziekenhuizen en andere placements bezocht! Gisteren valentine's day en we hebben onszelf een lekker getrakteerd op zelf gemaakte momo's! Huis versierd met Hartjes en onszelf veeeel chocolade gekocht!!! Klein feestje in appartement dus Deze week wordt het een rustige week opgebied van werk maar ik verhuis naar een ander appartement dus zal mijn tijd wel kunnen spenderen aan het inrichten van mijn eigen stekje... Langs de ene kant verlang ik erna maar ik zal toch wel bepaalde personen missen hoor, maar dat wend dan ook wel na een tijdje, Het zal gewoon leuk zijn om mijn eigen plekje te hebben.
S'avonds spend ik vooral veel tijd door achter de computer om wat te werken maar natuurlijk ook wat te onstpannen en genieten van een filmpje!! Deze middag hebben we onszelf ook pannenkoeken gemaakt met vers fruit en verse chocoladesaus!!! Heerlijk!
Ik hoop dat alles goed gaat bij jullie!!! Hou jullie goed !! Vele groetjes Daisy
Eventjes nog een feedbackje geven van wat ik hier allemaal doe in Nepal. Ik ben dus al bijna 3 weken terug in Nepal , de tijd dat vliegt hier echt. Het licht van de dagen gaat aan en uit!!! Maar we werken ook wel veel. Ik ben nu vooral bezig met het leren kennen van allerlei placements en van allerlei housefamily's. We hebben een Dirty weekend gedaan in CBR Bhaktapur. Dit is een van de placements waar ik als vrijwilliger ook gewerkt heb. Een Dirty weekend houd in dat we eigenlijk het hele gebouw geschilderd hebben! Het was leuk. We deden het op een Zaterdag samen met enkele vrijwilligers...(zie foto's)
In het appartementje van Ruth is Lok me bezig met Nepalese lessen te geven. Heel leuk maar wel heel moeilijk!! Ook leren ze me wat Nepalees eten klaar maken! Zoals Roti met groeten curry, Dhal Bhat en Fried Rice. Het lukt me aardig! Ik wordt nog een goeie kok als ik hier een jaartje moet koken! (zie foto's)
Op werkgebied is het heel erg druk ik moet echt alles leren en het moeilijkste eraan is is dat ik nu geen vrijwilliger niet meer ben maar wel iemand die werkt voor de vrijwilligers. Het is wel leuk want je leert heel veel mensen kennen en natuurlijk ook bezoek ik allerlei verschillende ziekenhuizen. Soms heel leuke ziekenhuizen maar ook soms heel triestige ziekenhuizen... Maar super interessant om te zien!!!
Anders gaat alles goed met mij! Het is terug wat wennen aan het Nepalese leven. Alles op het gemak , niks moet. Is het niet vandaag dan is het morgen of volgende week!!!
Vandaag ben ik naar Lok zijn familie geweest. Hij heeft een broer wonen ver in Nepal en die was afgekomen naar Kathmandu, daarom deed zijn familie vandaag een heel goddelijk ritueel. Het was Boedsha (ofzo). Dit betekend een hele dag de God eren. Je moet fruit , bloemen en andere dingen kopen om dit te geven aan de God. Een hele leuke ervaring! (zie foto's)
Nu moet ik je laten want moet nog wat computer werk doen! plicht roept!!!! Dada, dikke zoen xxx
De dagen vliegen hier voorbij niet normaal gewoon. Ik krijg zoveel uitleg dat dat niet allemaal in mijn klein hoofdje kan worden opgeslagen Maar alles wordt wel duidelijk wanneer ik alles zal kunnen uitvoeren! Hopelijk toch.
Het moeilijkste van allemaal is dat ik volledig mijn weg moet kennen en onthouden naar heel veel gastgezinnen en naar alle verschillende placements. Eergisteren heb ik wat formulieren moet invullen van vrijwilligers die in een ziekenhuis werken... amai!!!! Wat leuk om al die verschillende plaatsen te zien! Vandaag heb ik terug een placements bezocht echt super gewoon om te zien hoe medische staff hier te werk gaat! Geen patiënten oooh we lezen wel de krant in de zon!!
Ben ook al op bezoek gegaan in snowland hun warm water systeem is er geplaatst van ik denk ergens rond vorige week. Typisch op zijn nepalees dus!! Om eventjes jullie geheugen op te frissen heb ik (eigenlijk jullie) meegeholpen om een nieuw warm watersysteem te plaatsen. Dit was dus op het einde van November en toen vertelden ze me dat ze het de volgende week gingen plaatsen maar ik was intussen al vertrokken terug richting belgie.... Ik had dus gevraag aan andere vrijwilligers of ze me foto's wouden doorsturen en dit gebeurde maar niet maar nu begrijp ik waarom. Het staat er nog maar een weekje of 2.
Woensdagnacht om 2u30 opgestaan om met volle spanning te vertrekken naar Zaventem. Bagage gedropt nog eventjes wat gedronken met mama en papa en Ine en yves natuurlijk,en om 6 uur was het tijd om afscheid te nemen. Het idee dat het nu niet voor 2 maanden is maar wel voor 1 jaar was natuurlijk wel heel anders. Eenmaal aangekomen in Londen stond de taxi chauffeur klaar om me op te halen ik ontmoette ook mijn collega Caroline vanuit Nederland en we reden samen naar het office van Projects Abroad. Een hele dag informatie gehad over Projects Abroad en Nepal. En ja ik was versleten. Dus vroeg naar bed gegaan. Vrijdagmorgen de lange vlucht genomen richting Delhi en na 7uur wachten op Delhi hadden we eindelijk onze laatste vlucht richting Kathmandu! Goed aankomen in Kathmandu en dit was zalig! Terug de lucht opsnuiven! Op weg in de taxi naar hotel was terug met hels verkeer, heel grappig. Het was terug eventjes wennen aan het gerinkel van de fieten, het getoeter van de auto's, het uitwijken voor honden, koeien en andere dieren op de weg. Maar dit ging vlug. Aangekomen in het hotel ontmoette ik Ruth, Sofie nog 2 andere collega's die op het einde van februari vertrekken.
Bagage in hotel afgeleverd, vlug iets gaan eten en dan aan slag! We bezochten het G and K house, weeshuis voor weeskinderen! Ik zag er ook het hoofd van Nepal voor Projects Abroad! Het was er de dag van het eten, dus we werden constant eten aangeboden, specialiteiten vanuit Nepal. Heel zoet maar supper lekker en ik at er 's avonds ook een lekker Dhal Bhat!
Nog wat gedronken met Caroline, Ruth en sofie en dan naar bed gegaan.
Ik wil ook nog eventjes de mensen bedanken die mij terug een steuntje hebben meegegeven.
Vandaag Zondag gaan we aan de slag om enkele vrijwilligers rondleiding te geven in Thamel zelf en bezoeken we nog enkele placements. Byeeeee en tot snel. xxx
Zoals jullie weten had ik gesolliciteerd voor een job in Nepal op de dag van kerstavond heb ik het leukste cadeau gekregen. Ze hebben mij via email laten weten dat ik de job met beide handen kan aannemen...
Heel gelukkig kan ik het nieuwe jaar inzetten, de eerste dagen in België maar normaal zou ik tegen 10 Januari al terug Nepal kunnen onveilig maken. Hopelijk volgen jullie nog wat mijn blog. Ik zal terug mijn best proberen te doen om er regelmatig wat foto's op te zetten en dan mijn verhaal te doen. Ik ga zelf vrijwilligers begeleiden. Ik zal vooral vrijwilligers begeleiden die ook in de medische wereld zitten (beginnende studeerde artsen, verpleegkundige, enz...) Deze zal ik begeleiden naar ziekenhuizen waar ik regelmatig ook een handje zal meehelpen... Het reisje is deze keer wel wat langer gepland dan 2 maanden... Ik heb het geluk dat ik er 1jaar zal kunnen verblijven... dus het zou leuk zijn als ik nu en dan eens iets hoor. skypenaam: daisygevaert
Ps: Indien er nog geïntresseerd zijn om een bijdrage te leveren aan de kinderen in Nepal het rekeningnummer is ongeldig!! nieuw rekeningnummer in de maak...
zonder enige aandacht!! 
