Eindelijk terug een gaatje gevonden om iets te schrijven , het begint hier echt super druk te worden. De nummers van vrijwilligers beginnen stilletjes aan te stijgen! Deze maand in de 60ste nieuwe vrijwilligers volgende maand ook en voor de maand Juli hebben we er nu al 84. In de maanden juni , juli en augustus hebben we ook 2 weeks specials. Dat zijn mensen die zich opgeven om in een korte tijd heel veel werk te kunnen verrichten, maar wel een hele drukke periode voor ons hoor! maar we geraken er wel!! Intussen hebben we nog een extra man kracht bij gekregen dus we houden ons hoofdje wel boven water...
Wat heb ik intussen allemaal gedaan . Ik ben bezig met de workshop geven over Basic Live Support die ik echt super vind om te doen! Op een avond belde Sajani mij om te vragen of ik de dag erop wilde naar Chitwan gaan! Natuurlijk zei ik ja... Het ziekenhuis daar is fantastisch!! Een babbeltje geslaan met de vrijwilligers die er werken op dit moment en met enkele dokters...We hebben ook een docer vrijwilliger die ook bezig is met lessen te geven over BLS aan ambulanciers, verpleegkundigen, medische personen, ongelofelijk maar waar de meeste hebben hiervan nog nooit gehoord! Samen met Projects-abroad hebben ze ook een outreach camp gedaan waar ze kinderen in een klein dorpje onderzoeken en hun eventueel de nodige medicatie geven! In die groep van kinderen hebben ze een kindje gevonden met een hartafwijking en hopelijk kan het een operatie ondergaan hier in Kathmandu! Nog eventjes afwachten!!!! Toen ik in het chitwan ziekenhuis rondwandelde begon het toch wel wat weer te kriebelen en miste ik mijn beroep wel... Maar dat is een goed teken , het wil zeggen dat ik het graag doe!! Het zijn de kleine dingen die me doen blijven hier! Toen ik aan het wandelen was in het ziekenhuis controleerde ik of alle Reanimatie karren wel ingeplugd zaten... Geen enkele was opgeladen, dus geen enkele kon men gebruiken... Heb overal de stekker gaan insteken en gaan praten met de medische staff op de afdeling!! Het zijn die dingen die het zo leuk maken... Als ik de volgende keer terug ga en ik kijk of de stekker er nog steeds inzit heb ik hen toch wel iets belangrijks bijgebracht!!! En dat doet me hier blijven!!! Ook de doctors geven hier antibiotica aan mensen maar ze geven constant dezelfde. Ze snappen niet dat dezelfde AB niet werkt bij alles!! Hen ook proberen uit te leggen maar jah, het lukt niet altijd hoor. Dan zeggen we : het is weer de cultuur zeker... Maar alle kleine dingen die we kunnen veranderen , daar zijn we al heel blij mee!
Het was deze week ook de verjaardag van Boedha... Dus zijn we Dinsdag Avond naar Boedha stupa geweest! Het was er prachtig... Al de locale mensen die duizende kaarsjes aanstaken, de hele boedha stupa verlicht met mooit kleurrijke lampjes!!! Het was echt zo relax om te zien!!! Vandaag ben ik naar Duba Square geweest om daar wat rond te gaan wandelen, ik vind het altijd leuk om toch nog iets toeristisch te gaan doen wanneer ik vrij ben. Ik had geluk want toen ik het huis van Kumari binnenstapte kwam ze 2 min. later te voorschijn aan haar luikje!! Eigenlijk zag ze er niet zo gelukkig uit. Het is een 7 jarig kind (meisje) die de levende god wordt genoemd.... Ze kan nooit spelen met kinderen van haar leeftijd, kan nooit eens gewoon rondlopen... ziet misschien 5 minuten daglicht per dag... moet altijd aanwezig zijn op van die grote culturele evenementen. Maar natuurlijk wordt ze hier wel op handen gedragen! Ze mag van haarganse leven niet trouwen, en ze wordt wanneer ze haar maandstonden heeft van de 'troon' gehaald. Dan kiezen ze een andere levende god! Het is echt zielig om te zien, nu krijgtze al die aandacht en dan gaat ze op een gegeven moment naar niks meer! Maar dat is dan ook weer de Cultuur zeker!! Na een beetje rond gewandeld te hebben op Duba Square ben ik in een locaal Restaurantje een lekker Dhal Bhat gaan eten en dan was ik versleten van te wandelen dat ik terug richting flat ben gegaan om wat op het rooftop te gaan rusten!! Het was zalig warm weer vandaag! We hebben wel te kampen met een vrege monsoon dit jaar! Op een gegeven moment begint het hard te donderenen te bliksemen, super hard te regenen dat de straten na 5 minuten onder water staan! ongeloofelijk!!! Soms is het wel bangelijk hoor. Zit je hier thuis in je flat en de elektriciteit gaat aan en uit, aan en uit van het slechte weer! Het enige voordeel aan monsoon time is, is dat je veel meer elektriciteit hebt. Natuurlijk mag het niet onweren want dan valt het constant uit!! De kindjes van de bovenburen zijn ook langs gekomen om een spelletje te spelen om mijn IPod. Het zijn echt lieve kindjes en super beleefd! We (Rebecca en mezelf) waren aan het denken om die familie eens uit te nodigen voor een kopje thee of misschien wel eens een maaltijd die een beetje gaat lijken op een westerse maaltijd! Maar hebben nog tijd genoeg daarvoor!!
Dat was het dan weer! Ik ga jullie laten!!! Hopelijk genoten van het lezen en er volgt wel nog hoor! Vele groetjes, Daisy
