Zoals jullie weten had ik gesolliciteerd voor een job in Nepal op de dag van kerstavond heb ik het leukste cadeau gekregen. Ze hebben mij via email laten weten dat ik de job met beide handen kan aannemen...
Heel gelukkig kan ik het nieuwe jaar inzetten, de eerste dagen in België maar normaal zou ik tegen 10 Januari al terug Nepal kunnen onveilig maken. Hopelijk volgen jullie nog wat mijn blog. Ik zal terug mijn best proberen te doen om er regelmatig wat foto's op te zetten en dan mijn verhaal te doen. Ik ga zelf vrijwilligers begeleiden. Ik zal vooral vrijwilligers begeleiden die ook in de medische wereld zitten (beginnende studeerde artsen, verpleegkundige, enz...) Deze zal ik begeleiden naar ziekenhuizen waar ik regelmatig ook een handje zal meehelpen... Het reisje is deze keer wel wat langer gepland dan 2 maanden... Ik heb het geluk dat ik er 1jaar zal kunnen verblijven... dus het zou leuk zijn als ik nu en dan eens iets hoor. skypenaam: daisygevaert
Ps: Indien er nog geïntresseerd zijn om een bijdrage te leveren aan de kinderen in Nepal het rekeningnummer is ongeldig!! nieuw rekeningnummer in de maak...
Toen ik op vrijdag 26 November terug het vliegtuig richting
België moest nemen was ik er al volledig van overtuigd dat ik zeker en vast
ging terug keren.Na 24 uur reizen op het vliegtuig heb ik heel veel tijd
gehad om na te denken en alles op een rijtje te zetten.
Ik was heel blij om iedereen terug te zien maar ik had niet
het gevoel dat ik daar ten einde was dus besloot al vlug voor mezelf dat ik in
Januari 2011 terug wilde gaan naar Nepal.
Graag zou ik nog wat geld inzamelen om mijn aanvullend werk
te verbeteren in Nepal.
Er zijn nog zoveel tehuizen waar ik mijn steentje zou kunnen
bijdragen daarom zou het deugd doen wat financiële steun te krijgen.
Er is onderandere een school dat ik heb leren kennen tijdens
mijn verblijf. De school is genaamd Snowland. Daar verblijven 160 kinderen
zonder ouders maar krijgen er wel les maar hebben er anders niks. Tijdens mijn
verblijf heb ik samen met andere vrijwilligers The Friday live class
georganisseerd. Dit wil zeggen dat we met de oudste kinderen richting stad
gaan om hen belangrijke levenswaardige dingen aan te leren. ( aankopen in
supermarken, postbezoek, taxi nemen,enz .)
Na bijna 24 uur onderweg te zijn geweest ben ik goed gearriveerd... Enkel de wachttijd in Doha was wat lang. Het was iets meer dan 6 uur maar gelukkig had ik wat dvd's gekocht in Nepal en heb ik een dvd'tje of 2 bekeken...
Toen we van de luchthaven kwamen zijn we gestopt aan de Mac Donald het was echt een lekker harmburger maar mijn darmen waar er niet echt akkoord mee...
Eens thuisgekomen was het lekker warm en tijd om de valies te ledigen...Wat cadeautjes uitgedeeld vandaag. Het was zalig om een warm douche te nemen , daarna mijn pyjama aangedaan en op mijn bed gesprongen. Zalig een goede matras, dik donsdeken... Zalig.
Valies gemaakt, cadeaus aankocht, dus laaste dag is aangebroken morgenavond vertrek ik richting het koude thuis. Ik zal het hier echt missen maar zal ook blij zijn om jullie allemaal terug te zien, mijn verhalen te kunnen vertellen en mijn honderde foto's te kunnen delen met jullie.
Gisteren de jassen en leggings gaan afgeven aan de kinderen in Snowland, amai wat waren ze hiermee blij. Ze bedankten mij wel 1000 keer. thank you miss, miss thank you so much, miss miss thank you very much.... Het gaf me echt een warm gevoel.
Ik ben echt blij met wat ik hier allemaal heb kunnen doen, wat ik allemaal bereikt heb hier, wat ik allemaal heb meegemaakt. Soms was het hard maar soms was het ook heel plezant. Het is en blijft een andere cultuur , ander land een echt 3de wereld land. Maar een pracht van een land met prachtige mensen en kinderen. Ik moet toch zeggen dat ik trots ben op mezelf met alles wat ik hier heb kunnen doen. Dit dankzij jullie allemaal !!!! Nogmaals bedankt.
Ik heb vooral mezelf beter leren kennen hier en ook beseft dat ik een heel gelukkige persoon ben, dat ik een pracht van een familie heb en dat is alles wat je nodig hebt.
Nu ga ik nog wat profiteren van het warme weer hier. Een rustig middagje gepland in de Garden of Dreams en deze avond een klein feestje.
Vele groetjes en tot in ons belgenlandje ergens... xxxx
Bedankt en tot in België ergens. Dikke kus en knuffels xxx
Net een internetcafe gevonden met free Wi-Fi. Dus terug eventjes de tijd om een ver babbeltje te slaan. Ik heb net mijn laatste dag erop zitten in NRH en ze hebben een afscheidsfeestje gegeven. Nu ben ik eventjes verdrietig omdat ik hen al moet verlaten. Maar ik heb een aandenken gekregen van hen dus dat is leuk. Heb ook weer zo een leuke rode bol (tika) op mijn voorhoofd die mij in mijn verdere leven moet geluk brengen. Gekregen van Sunita de directrice van NRH. We zijn deze morgen het Kanti Children Hospital gaan bezoeken, echt interessant om te zien. Brandwonden afdeling, operatiezaal, cardiologie, cancer afdeling. Het is kanti hospital is een ziekenhuis van de overheid. Het was er nog redelijk proper maar natuurlijk een eenpersoonskamers of twee persoonskamer maar wel acht of tien persoonkamers
Gisteren heb ik voor de kinderen in Snowland jassen aangekocht en een soort van leggings om onder hun schooluniform te dragen. Ik heb ook helpen meebetalen (of tenminste jullie) voor een hotwatersysteem. De kinderen moeten hen 'smorgens wassen met ijskoud water dus het wordt een stuk aangenamer voor hen wanneer ze het hotwatersysteem zullen instaleren. We hebben morgen een afspraak met hen maar daar reken je beter niet op, want afspraken of tijdstippen nakomen is toch zo moeilijk hier . Dus indien in Nepal al verlaten heb zal het meisje mij foto's doorsturen zodat ik jullie ook kan inlichten hierover. Maar je weet maar nooit en misschien komen ze toch opdagen op hun afspraak morgen. We zien dat dan wel.
Gisterenavond hebben we een afscheidsfeestje gehouden in het gastgezin samen met de andere vrijwilligers en het meisje dat voor ons kookt. We hebben haar een avond vrijgesteld om eten te maken voor ons en haar uitgenodigd op een DVD Movie avond met aan huis geleverde Pizza. Het was echt heel leuk. Alleen deze nacht niet, ik had wat last van mijn maag en darmen maar het was alweer over deze morgen. Gelukkig maar want ik wil nu niet meer ziek vallen hoor. Ben echt een gelukkige persoon dat ik tijdens mijn trip niet ziek ben geweest, want vele andere vrijwilligers hebben meestal wel 1 dag in ziek in bed gelegen. Dus we houden nog eventjes hout vast...
Deze avond moet ik mijn valies maken . Ik heb hier totaal geen zin voor maar het moet. Hopelijk krijg ik alles gepakt en gezakt. Veel kledij heb ik niet meer over om mee te nemen want ik heb de helft afgeleverd aan kind eren op straat en in Snowland. Het is veel belangrijk voor hen dan voor mij en zo heb ik ook meer plaats om mijn cadeau'tjes voor het thuisfront in te stoppen
Kga jullie dan laten. Misschien wordt dit wel het laatste tekstje of ik kan jullie nog verslag uitbrengen van mijn laatste avond. Dat wordt dikke fun. Blijven met aantal vrijwilligers overnachten in Thamel en de meeste nemen de vrijdag een dagje congé zodat we een leuk feestje kunnen bouwen. Het wordt vroeg starten met het feestje want alles zal wel weer gesloten zijn om middennacht of rond 1 , maar we kennen intussen al de plaatsjes die wat langer open zijn
vele groetjes en heel misschien tot de volgende. zal wel nog foto's opzetten. Dikke kus. xxx
Hoe gaat het daar in het koude belgenlandje? Ik kom jullie bijna terug vergezellen, want binnen een weekje ben ik al terug op Belgische bodem Kzal nog eens het een en ander vertellen over mijn werkweek hé. Op maandag zijn er 12 kinderene bijgekomen die allemaal een medische checkup gekregen hebben en een goed ontsmettend bad. Ze zagen er als nieuw uit met het propere kleerdjes aan. We hebben onze handen nu wel vol met zo een bende. Tegen dat die kleine bubbels gedaan hebben met eten is het alweer bijna tijd voor de volgende maaltijd. Tussen al het werk door moeten we ook nog onze mooie schilderwerken af zien te krijgen. Op dinsdag zijn we naar Patan geweest om een chechup te doen van kinderen die het NRH al verlaten hebben, was leuk en de kinderen deden het goed. Ze waren of op hetzelfde gewicht of een klein beetje aangekomen. Gelukkig maar want wanneer ze terug afvallen moeten ze 9 op de 10 terug keren naar NRH en dat vinden de moeders niet altijd even leuk. Terwijl ik in Patan was ervan geprofiteerd om na het werk Duba Square te bezoeken. Tijdens de weekdagen is een van onze taken ook de moeders aan te sporen om hun taken uit te voeren. Indien we dit niet zouden doen zouden ze gewoon of in hun bed liggen of in de tuin zitten. Woensdag en Donderdag onze dagen gevuld met de dagdagelijkse dingen zoals wassen van kinderen, voeden, spelen, wegen...en schilderen. Op vrijdag ben ik om 6uur in de morgen beginnen werken omdat er een hele groep kinderen inspuitingen nodig hadden en natuurlijk heb ik me met plezier opgeofferd om er eens vroeg in te vliegen. Maar vroeg begonnen is vroeg gedaan met werken. Dus ging ik op vrijdag middag 13uur richting Thamel om er een relaxte middag te hebben in Dream Garden met mijn boekje en een muziekje. S'avonds heeft Nicola mijn CV gecheckt, hier en daar wat aangepast en dit dan ook doorgestuurd naar het office in the UK. En nu allemal hopen op positief nieuws mensen
De donderdagavond zijn we eventjes naar Thamel gekomen om een Moutainflight te boeken. Deze ging normaal doorgaan op Zaterdag morgen. Dus had ik de vrijdagavond een rustige avond op een terrasje. Zaterdag dus om 5u45 vertrokken richting Airport Kathmandu om de Mount Everest te gaan bezichten vanuit het vliegtuig. Toen we aankwamen was het erg bewolkt en zag het ernaar uit dat de vlucht ging gecanceld worden. Na enige tijd wachten werd mijn vermoeden dus ook bevestigd. Dan was het een hele nepaleese rompslomp om het ticket te veranderen naar Zondag. Maar het is dan toch gelukt. Ik had niet echt geen plannen om iets te gaand doen zaterdag dus heb ik me maar eens laten in de watten leggen met een manicure en pedicure en daarna een kapper bezoek. De snit valt heel goed mee hoor .
Omdat de vlucht verplaatst is naar de Zondag was het enige probleem dat ik al beloofd had om naar het bleus festival te gaan en was dus laat in bed en vroeg uit bed deze morgen Nu deze morgen terug vertrokken richting Airport en zag het weer er perfect uit en hadden we dus onze Mounten Flight op tijd. Het was een prachtige ervaring. Ik kan tenminste zeggen dat ik de Mount Everst gezien heb vanuit een mini vliegtuig. Het was een leuke vlucht maar eentje met heel veel turbulentie. Om 9u30 waren we alweer met onze beide voetjes letterlijk op de grond.
Straks gaan we nog wat rondwandelen in thamel en lekker een apertiefje drinken en daarna gaan we Dhal Bhat leren klaarmaken. Vraag me af wat dat gaat geven. Ik eet hier zo veel Dhal Bhat dat heel mijn buik opgezwollen is van de rijst. Dus noem ik het mijn Dhal Bhat Baby
Kzal jullie dan laten en zie ik jullie allemaal terug. Ik hoop dat ik een fantastische trage laatste week tegemoet ga. Bey Bey xxx
hier nogmaals een verslagje van mij! Het zal een van de laatste zijn voor dit jaar want ik zu heel graag terug komen midden januarie volgend jaar. Heb daarnet mijn CV geschreven moet het enkel nog laten controleren door Ruth en Nicola en dan kan ik het versturen richten Engeland en hopen op een job voor een jaar lang in Nepal en werken voor Projects Abroad. Zou zalig zijn!!! Maar we zien wel he. Voor het geld moet je het niet doen wi, want je verdiendt 250 euro op een maand maar wel voor de prachtige ervaring. Ik kan niet uitleggen wat mijn gevoel hier is maar het is een heel speciaal gevoel.
Nu eventjes het een en ander vertellen over het verlengd weekend. Nadat ik de truien heb afgeleverd in CBR ben ik richting thamel vertrokken heb ik zoals eerder verteld een etentje gehad in het huis van Milan. Zijn zus had gekookt voor ons Dhal Bhat maar het was echt super lekker.
Vanaf daar zijn we dan richting Tom en Jerry geweest waar we een gezellige avond gehad hebben met andere vrijwilligers en Engelsen die op vakantie waren. De reden dat we in Thamel verbleven op donderdag avond was omdat we heel vroeg vertrokken vrijdagmorgen richting Gorka. Maar veel geslapen heb ik niet gedaan na 2 uurtjes moest ik er alweer uit. Dit deed een beetje pijn . Om 6u30 kreeg ik een lekkere chocoladetaart van vrienden hier. We hadden gelukkig een busrit van 5 uur voor de boeg waar ik een beetje slaap kon inhalen en een lekker stukje taart eten. Al was dit niet zo gemakkelijk want met al die goede wegen hier.
Eenmaal aangekomen in Gorka was het zoeken naar een hoteltje, het is een heel klein dorpje niet echt toeristisch dus vooral lokale bevolking en een guesthouse vinden was dus heel makkelijk. Daarna in een minibus richting de Tempel in Gorka. Prachtig vooral als je boven op de heuvel staat. adembenemend mooi!!! Ons plan was om eigenlijk nog een museum te gaan bezoeken van de vroegere koningen maar het was al aan het donker worden en we moesten nog stappen voor ongeveer 1 uur. Dus dit hebben we dan op Zaterdagmorgen gedaan. Na het vroege bezoek aan het museum zijn we met een lokale bus richting Bandipur gereden, eenmaal daar aangekomen moesten we nog een jeep nemen omdat het een heel moeilijk bereikbaar dorpje is met steile wegen enzo... Dat was een enorm gezellig dorpje, zalig de stilte , zonder het toeteren van de auto's, zonder gefluit van politie, gezonde lucht! Gezellig samen gegeten en iets gedronken en allemaal vroeg naar bed omdat we 's morgens de zondsopgang wilden bekijken. Zo gezegd zo gedaan maar het was jammer want we zagen niks want er was te veel mist!! Na de zondsopgang ontbeten en daarna terug de jeep naar beneden. Sommige van de volunteers zijn direct richting Kathmandu gereden en ik ben samen met 5 andere richting Manakamana gereden om via de kabel liften naar een super mooie tempel te gaan hoog in de bergen. Je kan het ook te voet doen maar het is heel steil en je doet er wel 2 volle dagen over. maar die tijd hadden we niet dus deden we het wat makkelijker en was het met de elektriciteit. Gewoon maar hopen dat ze op dat moment geen powercut hebben. Anders gang je daar te hangen. Toen we boven aankwamen moesten we nog een 30 tal minuten trappen beklimmen en toen bereikten we de tempel. prachtig uitzicht maar dat heb je hier bijna overal, en het was de moeite waard om de hoogte te overwinnen want de tempel was prachtig. Ik heb er ook een offering gezien van een kip en een geit. de kip viel nog mee maar die geit dat was zielig hoor. Ze breken eerst de poten van de geit zodat er geen enkele optie is om nog weg te lopen en daarna kop eraf.. Dan moet je in je eigen denken ' Het is het geloof' Terug met de cable car naar beneden en toen zoeken achter een bus richting Kathmandu. Natuurlijk iedere bus die voorbijreed had geen enkele zitplaats meer dus besloten we na een uur om op het dak van de bus te zitten voor 100 km dat wil zeggen 5 uur in Nepal. Kan je je inbeelden hoe mijn achterwerk voelde achter die 5 uur? En in het begin was het nog leuk tot het donker en kouder werd. Nu we hebben het overleefd en zijn heelhuids aankomen in Kathmandu.
Ik besloot omdat het al zo laat was en donker om een nachtje te blijven in Thamel dus hadden we nog eens de kans om lekker te eten. Dit dan ook gedaan. Mijn plan was om vroeg te gaan slapen heb ik ook geprobeerd maar mijn kamergenoot was super ziek ze zat constant overtegeven en al andere dingen dus heb de helft van de nacht poetsvrouw en verpleegkundige gespeeld. Midden in de nacht naar de apotheek gelopen in pyjama welgezegd om medicijnen te kopen. Normaal heb ik altijd een klein emergency kit bij mij maar dit lag natuurlijk in Bishwal Nagar ( huisfamily) Dit was zowat het weekend.
Wat heb ik deze week al gedaan? De verf die ik aangekocht heb voor het NRH hebben of zijn we nuttig aan het gebruiken. We zijn de muren aan het schilderen met leuke kinderprenten erop. De laptop is geleverd en op tijd ( niet normaal voor nepal maar toch), De denkens hebben we ook opgepikt. Dus mijn taak in NRH is volbracht. Vandaag geschilerd , sondevoeding toegediend, inspuitingen gegeven. Eingelijk echte verpleegkundige taken. Ik amuseer echt heel erg in NRH maar maandag voel ik me geroepen om naar Snowland school te gaan en misschien kan ik daar ook nog iets doen. We kunnen eigenlijk die misschien al weglaten want heb al het een en ander van ideeën moet die gewoon kunnen verwezelijken wat niet altijd gemakkelijk is hier in Nepal. Maar het heeft ook zijn charmes.
Nu ik ga jullie laten. vele kusjes en tot de volgende .... Ooh jaa Eddy (schat) een late maar toch een heel gelukkige verjaardag toegewenst !
. Dus indien in Nepal al verlaten heb zal het meisje mij foto's doorsturen zodat ik jullie ook kan inlichten hierover. Maar je weet maar nooit en misschien komen ze toch opdagen op hun afspraak morgen. We zien dat dan wel.
Dat wordt dikke fun. Blijven met aantal vrijwilligers overnachten in Thamel en de meeste nemen de vrijdag een dagje congé zodat we een leuk feestje kunnen bouwen. Het wordt vroeg starten met het feestje want alles zal wel weer gesloten zijn om middennacht of rond 1 , maar we kennen intussen al de plaatsjes die wat langer open zijn
. Om 6u30 kreeg ik een lekkere chocoladetaart van vrienden hier. We hadden gelukkig een busrit van 5 uur voor de boeg waar ik een beetje slaap kon inhalen en een lekker stukje taart eten. Al was dit niet zo gemakkelijk want met al die goede wegen hier. 
En in het begin was het nog leuk tot het donker en kouder werd. 
