Ik heb jullie heel wat te vertellen. Zoals ik vorige keer zei ging het kunnen zijn dat ik veranderde van placement. Zo dat is nu ook gebeurt. Het grappige is dat ik nu 2 verschillende placement heb. De ene heet NRH dat is Nutrition Rehabilition Home. Dat is eigenlijk een placement waar ik op een vrijdag ben meegeweest naar een outdoor camp voor ondervoede kinderen. Het is er heel leuk werken ben daar nu al gedurende de hele week en er zijn heel veel verpleegkundige taken te doen. Ik kocht vandaag ook heel wat warme dekens voor kind en moeder, en een laptop zodat ze niet alles manueel moeten schrijven. Ze waren er heel gelukkig mee!! Ik kocht gisteren verf zodat we het hele gebouw kunnen schilderen en ook wat kindertekeningen kunnen op de muur maken. Het wordt er gewoon geweldig.
De andere plaats heet Snowland. Dat is een school waar 160 kinderen verblijven.Ze zijn afkomstig vanuit de bergen zoals Colpa en vele andere. Ze verblijven er tot jahhhh ze eigenlijk gaan trouwen en het is eigenlijk niet de bedoeling dat ze nog terug gaan naar hun dorpje omdat ze daar gewoon geen mogelijkheden hebben om een deftige job te vinden. Ze zijn er 24u op 24u. en verlaten zelden de muren ronddom het complex. Enkele vrijwilligers hebben een paar jaar geleden een Live Teaching Class gemaakt om de 'kinderen' die ouder zijn dan 16 jaar mee naar buiten te nemen en hun verschillende dingen aan te leren zoals naar de supermarkt gaan, postkantoor bezoeken. Zodat ze toch iets weten waarneer ze snowland verlaten!! Ik ga daar ook proberen nog iets te regelen maar eerst moet ik kijken naar mijn bankrekening want op een gegeven moment ben je het gewend om dingen te kopen maar ik moet toch beginnen opletten hoor.
Omdat ik veranderd ben placement ben ik ook veranderd van huisfamilie. Dat is wel jammer want nu moet ik iedere morgen Dall Batt eten en dat is toch niet zo gemakkelijk op je nuchtere maag, maar ja we wennen er wel aan. Het is wel een leuke familie maar toch terug eventjes aanpassen hoor. Het is er wel wat strenger dan in de vorige maar dat kan ook geen kwaad. We moeten altijd voor 19uur thuis zijn. Maar dit maakt geen verschil uit voor mij want ik ga niet meer buiten vanaf het donker wordt en dat is heel vroeg hier. Ze zijn ook super gelovig en je wordt dus redelijk veel wakker van het rinkelen van de belletjes rond de goden hun foto's. Dit hadden we in de andere familie ook maar niet zo vaak. Maar alles is super de meid die kookt voor ons is 16 jaar dus heel jong nog en ze is wel tof. Ze verstaat een klein beetje engels dus een kleine converstatie maken is toch wel mogelijk. Dit is net hetzelfde in mijn beide placements ze praten goed engels en is dus heel handig als je het een en ander wil vragen...
Deze morgen ben ik ook terug naar mijn vorig placement geweest. Het CBR in Bakthapur om de truien op te halen die ik voor de kinderen heb aankocht. Ik had hen nooit verteld over mijn verjaardag maar ze hebben dit blijkbaar gezien op mijn papieren dat ik verjaar op 12 november. Er was dus eigenlijk een klein feestje voorzien ( slingers, speciale yoghurt, lekker kopje thee, koekjes) en het was heel ontroerend want er was een mama van een kindje dat ik medicijnen, kledij en een trui had aankocht aanwezig en ze had gewoon een cadeau'tje mee voor mij. En je weet hoeveel ik van cadeau'tjes hou hé... Ik kreeg ook enkele cadeautjes van de medewerkers zoals een klein zakje om mijn Gsm in te stoppen, een juwelenzakje, en een cadeau voor mijn moeder omdat ze zo een geweldige dochter heeft. Dus mama je mag je verwachten aan een cadeautje die je dochter niet heeft gekocht maar wel omdat je dochter zo een goeie indruk nalaat. (Ik zal maar even stoefen met mezelf)
Deze avond heb ik een afspraak met een Nepalese jongen die heeft ons (marlise en ik) uitgenodigd bij zijn familie om er samen Dall Batt te eten natuurlijk.... Ben benieuwd hoe het eraan toegaat in deze familie. Wees gerust ik heb zijn ouders al ontmoet en ze zijn supervriendelijk. Zijn moeder werkt met straatkinderen en vader is leeraar. En ga nu niet denken dat ik hier verliefd ben ofzo maar het is gewoon een hele leuke aangename jonge gast die ons al veel over nepal heeft geleerd. Morgenochtend vertrek ik heel vroeg om 6u30 richting Gorka samen met 10 andere vrijwilligers en we gaan er samen een geweldige avond hebben want ze hebben al vanalles geforceerd voor mijn verjaardag. Ruth, Nicola gaan ook mee, deze werken beide voor Project Abroad en willen mijn verjaardag niet missen. Ik vraag me af aan wat ik me mag verwachten. Alcohol is al op stok dus jahhh. t'wordt leuk maar hopelijk niet te wild
Ik zal jullie laten en probeer er nog wat foto's op te zetten van aangekochte materialen. De vorige keer lukte het niet. Een grote sorry want ik weet dat het leuk is dat jullie wat foto's zien van hier. Ik doe mijn best. !!!!
vele vele groetjes Daisy
ps : nog 2 weken te gaan, Het wordt een hard afscheid daar ben ik al zeker van.
Dus mama je mag je verwachten aan een cadeautje die je dochter niet heeft gekocht maar wel omdat je dochter zo een goeie indruk nalaat. (Ik zal maar even stoefen met mezelf)
