Alles goed met jullie in het verre België? Heb gehoord van mama het mooi weer is... dus dat valt goed mee. Trouwens de 1 April grap was wel een goeie hoor! (ook gehoord van mama natuurlijk ...) Hier in Nepal ook alles goed, heb een avontuur beleefd kzal et es vertellen:
Vorig weekend was mijn vrij weekend dus besloot ik om eventjes de toerist uit te hangen en het een en ander te bezoeken. Zaterdag morgen vroeg opgestaan en gewandeld naar Pasphatinath. Dat is de plaats als mensen gestorven zijn waar ze hen crimeren... Toen ik mijn vrijwilligers werk deed was ik er ook al geweest maar in de namiddag dus had ik al de rituelen niet gezien. Dus besloot ik om zaterdag vroeg te vertrekken en er een ochtend wandeling van te maken... Waaauw het was echt interessant om te zien. Ik heb wat foto's genomen wat eigenlijk niet echt van mijn principe is. Ik zou het ook niet echt aangenaam vinden als wij een begrafenis hebben dat een paar chinezen binnen komen gelopen en beginnen foto's te nemen. Dus ik heb wat op een beschijden manier foto's genomen. Daarna ben ik te voet naar Boeddha Stupa gewandeld... En terug genoten van de stilte en de zalige omgeving! Een drankje gedaan op een dakterras met een geweldig uitzicht op de Himalaya...Gelukkig was het een mooie dag met blijkbaar weinig 'smog' dus had ik het geluk om dit nogmaals te zien. Iedere keer wanneer ik de Himalaya zie dan valt mijn mond nog steeds open... Het is gewoon ongeloofelijk mooi!!! Na het bezoeken van Boeddha Stupa besloot ik om de micro bus te nemen (lekker krap tussen de lokale bevolking) richting Ratna Park. Dit is de centrale plaats waar alle bussen stoppen. Een soort van busstation of hoe je het ook kan noemen, heb ik iets gehaald om te eten en me gezet op een groot 'gras' veld. met mijn gezicht richting Himalaya..ZALIG gewoon. Weet je het is soms heel hard werken hier maar zulke dagen maken alles goed!!! Rond 5 uur ben ik richting Thamel vertrokken en heb ik met sommige vrijwilliger terug iets gaan eten en een drankje gedaan!
Op zondag ben ik in de morgen naar de Monkey tempel gegaan. Ik ben niet echt verzot van die apen daar maar het is gewoon geweldig als je eenmaal alle trappen gedaan hebt en je kijkt rond... Geweldig je bent volledig opgezogen in de cultuur en natuurlijk heb je terug het prachtige uitzicht over kathmandu... Daarna belde me er iemand op om te vragen of ik haar kon helpen met travellers checques... Goed als ik ben vertrok ik vanuit de Monkey Tempel richting thamel. Ik kwam aan en ging samen met het meisje naar de exchange maar de man in de exchange ruimte had niet genoeg geld bij hem maar we konden over een uurtje terug gaan. Vlak naast de exchange is hotel Excelsior dus besloten we om daar eventjes te wachten. 10 minuten later kwan er een vrijwilligster binnen volledig bezweet, en heel raar gedrag. Op een gegeven moment viel ze flauw en had ze een epileptische aanval. Omdat ik die persoon natuurlijk niet echt ken heb ik gevraagd of ze een ambulance konden bellen. Nadat ze 3 maal een epileptische aanval had gedaan was de 'ambulance' aangekomen... Een camionette met letterlijk een draag brancard en een chauffeur. Gelukkig waren er mensen in het hotel die ons geholpen hebben want de chauffeur zal zijn handen er niet aan vuil maken. En we waren vertrokken sirene aan en door thamel , ik heb nog nooit zo een 'snelle' (op zijn nepalees gezegd) rit gehad door Thamel. Dan door alle straten en je moet nog niet denken dat die auto's direct aan de kant gaan hoor... Nu eenmaal aangekomen in de spoed doet die chauffeur de deuren open en komen er waarschijnlijk wel 20 mensen rond die ambulance staat... Dockters, verpleegsters, bezoekers waren gewoon aan het kijken. Niemand die ons hielp... dus riep ik 2 jonge gasten om wel eventjes te helpen om die draag brancard te verplaatsen. Eenmaal binnen in spoed kwam iedereen in actie... Man man man, was me dat een middagje zeg... Maar gelukkig is het meisje nu oke !!
En dan was het OEPSSSS ... we zijn die arme man in de exchange vergeten.. die sukkelaar... De dag daarna is het meisje terug ggaan en het was gelukkig geen probleem...
Als je hier als patient in het ziekenhuis ligt en je heb geen familie dan ben je niemand. De verpleegkundigen doen hier enkel de verpleegkundige taken... Ze gaan geen patiënten wassen - eten geven niks. er is zelf geen eet service... De familie maakt eten voor de patiënt en komt het dan brengen..Je bent dus een echt zielige persoon als je niemand hebt.
Dat was zo een beetje mijn weekendje ... In de week was alles gewoon druk , beetje werken, beetje relaxen en genieten... We krijgen volgende week een nieuwe collega over de vloer en die komt bij mij in het appartement dus mensen ik laat jullie want het is tijd om wat te kuisen
...) 
... we zijn die arme man in de exchange vergeten.. die sukkelaar... De dag daarna is het meisje terug ggaan en het was gelukkig geen probleem... 
