Deze beelden heb ik genomen op men favoriete Bike parcour, ja ik doe aan sport Heel graag zelfs, men mountain bike gaan crossen in de bossen... Snotneus ging ook eens jumpen met zijn stadfiets en dat werd hem bijna fataal, ik deed bijna in men broek als ik hem zag vliegen en toch maakte ik deze beelden
Het voordeel van het vele fotograferen is gewoon dat je echt alles anders begint te zien en men maatje heeft dat ook, die zag op zijn fiets deze twee mannen liggen te genieten van de eerste zonnestralen en wou deze natuurlijk fotograferen! In de Haven van Gent is dit beeld ontstaan
ik kan het niet laten om kerken te gaan bezoeken, dat is zo één van die dingen waar ik niet kan aan weerstaan... In Rieme was het ook weer van dat... Zalig licht viel daar binnen, zeer mooi en zacht ligt brachten bepaalde onderwerpen in de kijker zoals de zangboeken die in een kast lagen tegen de muur, snotneus had die eerst gezien!
Vorige week maakten men maatje snotneus een heuse fietstoer welke ik jullie een beetje ga van laten meegenieten want genoten hebben we en kilometers hebben we ook gevreten In Rieme maakte ik opnamen die mij nog heel lang zullen bijblijven... Ik zag een man zitten op zijn bank, klopte men remmen toe en terug om hem te vragen of ik een beeld mocht maken, dat was geen probleem, een echt heel vriendelijke man die van zijn pensioen genoot en ons trakteerde op een tas koffie voor mij en een pintje voor men maat waarbij nog eens dank mocht je het lezen! Op het dorpsplein fotografeerde ik een vrouw die ook aan het genieten was van de eerste warme zonnestralen, die frituur maakte het geheel af! Morgen meer!
Ja ze, ik fotografeer ook soms wel eens een postkaart motief, toen vorige week de Orient Expres reed trokken men maatje snotneus en ik naar Hansbeke waar we hem gingen fotograferen, dit beeld maakte ik daar ook, vind het schitterende hoe de bomen nog zo kaal zijn met een vleugje zacht avondlicht kon ik deze treinvasthouden op beeld...ICa met men reeks 13, het zal niet lang meer duren dus volle bak erachter
Heb het gisteren nog gezegd tegen men Broere, ik beleef men spoorhobby nog veel intenser dan ooit tevoren! De dingen die ik vroeger soms fotografeerde doe ik nu voor de 90%, sfeerbeelden en...ik geniet ervan Vorige week ging het op een namiddag naar Wondelgem Station, eens goededag gaan zeggen aan die mensen waar ik als klein manneken met de camera van men vader men eerste opnamen ging maken, homecomming, dat was het gevoel dat ik had als ik daar terug aankwam en ik werd terug onthaald zoals het daar steeds is, gemoedelijk, vriendelijk, steeds lol maken en sfeerbeelden schieten! Aan iedereen op Wondelgem station, hartelijke dank voor al die mooie tijden die ik daar mocht hebben...
Niets is zo zalig om als spoorwegliefhebber mee te kunnen rijden met een goederentrein vooraan op de locomotief en eerlijk gezegd, ik krijg er soms kippevel van als ik de motoren hoor brullen welke alles geven om een helling op te geraken met de trein van 2000ton... Het ganse fotografeer ik dan ook met volle teugen... dit beeld werd genomen in een reeks 13, men lievelingsbakken tijdens een rit tussen Ronet en Bertrix enkele weken geleden, waarbij de bestuurder klaar was om alles te geven...
Zondag...familie dag... ik was van de partij om een familie te gaan fotograferen in Pollare, ergens tegen Ninove aan de Dender. Opdracht om alle familieleden in beeld te brengen om deze dan mooi te laten afdrukken in boekvorm als geschenk aan de grootouders door de familie zelf. Het was een eer om deze shoot te mogen doen waarvoor dank! Hierbij enkele beelden van deze heel mooie dag...
Wie ook eens wil gefotografeerd worden, alleen, in familieverband of andere, laat mij gerust iets weten...en ja, het kan ook in kleur ( hier gebruik ik meestal zwart wit omdat het meer men persoonlijke smaak is )
Vorige week kregen we terug zo een lekkere lente dag voorgeschoteld, zalig gewoon en wat beter dan eens de stad in te trekken als je pauze hebt op je werk, nog beter om een oudje mee te nemen die reeds een ganse winter binnenzit... Ons Lou was direct van de partij om me te gaan en genoten heeft ze ervan, een potje koffie met een sigaret bij Henk op het Veerleplein, haar dag kon niet mee stuk...en de mijne ook niet!
Ben de vele rondritten en zwerftochten langs de spoorweg, goederenstations en aanverwante plaatsen doe ik tegenwoordig niets liever dat portret opnames maken van de mensen die er werken, ik hun werkkledij, in hun natuurlijke habitat. Zonder enige vorm van bijbelichten of zo van die zaken maak ik deze beelden... in men levengroote en echte "studio"... Veel van deze mensen zijn verwonderd als je hen dat vraagt, waarom geen treinen, waarom ons vragen ze dan opmerkelijk, uit respect en met passie voor fotografie en het leven zoals het is zeg ik dan, respect is de sleutel om mooie portretten te kunnen maken van mensen op plaatsen waar ze zich eraan totaal niet verwachten... Ik hoop nog veel van deze beelden te mogen en kunnen maken, het is een andere manier van spoorwegfotografie die voor mij persoonlijk een andere kijk heeft op men hobby, een nieuwe manier om te gaan fotograferen met een veelal menselijke kijk door het venster van mijn camera.
Langs de Ajuinlei hier in hartje Gent bevind zich een schilder die schitterende portretten maakt,werk met eenvoudige kleurpatronen, echt schitterend! Toen ik een tijdje voor ik dit beeld maakte er voorbij reed met men fiets merkte ik op dat hij een kunstwerk, portret aan de balustrade gehangen had...ik wou dat toen reeds fotograferen maar had toen men camera niet bij... in de hoop dat het er ook zou hangen trok ik er terug heen en maakte ik het beeld welke ik reeds in men gedachte had...gekadreerd en reeds in zwart wit...
Dat zijn de woorden waar ik dit beeld mee beschrijf, twee ouderen op men werk die om elkaar geven en elkaar graag zien en hebben zonder schroom of masker...
Aan het justitiepaleis is dit beeld ontstaan, de zon zit nog steeds heel laag en dat zorgt steeds voor heel mooie contrasten en glinsteringen op het water!
Het overkwam mij zondag, het eerste Lente gevoel toen ik naar men werk ging, te voet al kuierend langs de Leie, heel wat lachende gezichten en vriendelijke mensen, genietend van de eerste "warme" zonnestralen... Jammer dat ik moest gaan werken, anders was ik in de stad gebleven denk ik om mensen te fotograferen... De winter heeft nu wel lang genoeg geduurd vind ik, laat het maar warm worden en laat de zonnestralen op ons vallen!
Een week ofzo geleden was ik terug actief aan de kanten van Namur, Ronet om juist te zijn in het goederenstation. Het is steeds zo zalig om personeel te fotograferen, als een ode voor diegene die de treinen doen rijden! Ik maakte dit portret, toen ik afdrukte lachte deze persoon zo spontaan, echt zalig, hij genoot ervan om in beeld te mogen staan en ik genoot ervan om hem te mogen fotograferen!
Ik weet niet echt waarom maar deze trap heeft iets speciaals vind ik, hij komt uit in... De Leie hier in hartje Gent. Onlang ging ik hem gaan fotograferen met dit resultaat!
Een tijd geleden vroegen mij twee jongedames of ik hem wou fotograferen voor hun uitnodigingen omdat ze een feestje geven voor hun 18 verjaardag, dus zogezegd zo gedaan en vorige week maakte ik een paar beelden en deze twee kozen ze uit...
Ik kon het niet laten om toch zaterdag enkele "treinbeelden" te gaan nemen, omduur ga ik liever in bundels en stations gaan fotograferen, op afstelplaatsen van locomotieven dan langs de lijn, ik heb echt wel gezien voor een deel eerlijk gezegd... buiten op de AM Combineren is de boodschap, 25% lijn en 75% sfeer... In Dunkerque Grande Synthe kon ik in de afstelbundel deze uitemate vriendelijke "zandman" fotograferen tijdens zijn werkzaamheden.
Zaterdag moest ik er even uit,even weg en eens uitwaaien, het was nodig en waar is het beter om dat te doen...Frankrijk, men favoriet land! Van De La Panne ging het naar het strand om daar de grens over te steken naar een wereld van verschil, geen flatgebouwen meer of een uitgebuite kustlijn maar puur duinen zoals het jaren geleden bij ons ook was, de mensen die je tegenkwam zegden allemaal "bonjour", ik voelde dat ik "thuis" was, niet bereikbaar, gsm lag af, ging het langs de kustlijn verder richting Dunkerque met veel halten om beelden te maken, alles is nog zoals vroeger, de boten van de ontscheping in 1940 na de inval van de Duitsers liggen er nog nadat ze kapot geschoten waren, als de zee volledig afgetrokken is kan je er gewoon oplopen... wat een gevoel... geen massa toerisme maar enkele mensen die juist hetzelfde deden als ik, genieten, puur genieten! Hierbij enkele beelden van zaterdag...
