Vorige week kregen we terug zo een lekkere lente dag voorgeschoteld, zalig gewoon en wat beter dan eens de stad in te trekken als je pauze hebt op je werk, nog beter om een oudje mee te nemen die reeds een ganse winter binnenzit... Ons Lou was direct van de partij om me te gaan en genoten heeft ze ervan, een potje koffie met een sigaret bij Henk op het Veerleplein, haar dag kon niet mee stuk...en de mijne ook niet!
Ben de vele rondritten en zwerftochten langs de spoorweg, goederenstations en aanverwante plaatsen doe ik tegenwoordig niets liever dat portret opnames maken van de mensen die er werken, ik hun werkkledij, in hun natuurlijke habitat. Zonder enige vorm van bijbelichten of zo van die zaken maak ik deze beelden... in men levengroote en echte "studio"... Veel van deze mensen zijn verwonderd als je hen dat vraagt, waarom geen treinen, waarom ons vragen ze dan opmerkelijk, uit respect en met passie voor fotografie en het leven zoals het is zeg ik dan, respect is de sleutel om mooie portretten te kunnen maken van mensen op plaatsen waar ze zich eraan totaal niet verwachten... Ik hoop nog veel van deze beelden te mogen en kunnen maken, het is een andere manier van spoorwegfotografie die voor mij persoonlijk een andere kijk heeft op men hobby, een nieuwe manier om te gaan fotograferen met een veelal menselijke kijk door het venster van mijn camera.
Langs de Ajuinlei hier in hartje Gent bevind zich een schilder die schitterende portretten maakt,werk met eenvoudige kleurpatronen, echt schitterend! Toen ik een tijdje voor ik dit beeld maakte er voorbij reed met men fiets merkte ik op dat hij een kunstwerk, portret aan de balustrade gehangen had...ik wou dat toen reeds fotograferen maar had toen men camera niet bij... in de hoop dat het er ook zou hangen trok ik er terug heen en maakte ik het beeld welke ik reeds in men gedachte had...gekadreerd en reeds in zwart wit...
Dat zijn de woorden waar ik dit beeld mee beschrijf, twee ouderen op men werk die om elkaar geven en elkaar graag zien en hebben zonder schroom of masker...
Aan het justitiepaleis is dit beeld ontstaan, de zon zit nog steeds heel laag en dat zorgt steeds voor heel mooie contrasten en glinsteringen op het water!
Het overkwam mij zondag, het eerste Lente gevoel toen ik naar men werk ging, te voet al kuierend langs de Leie, heel wat lachende gezichten en vriendelijke mensen, genietend van de eerste "warme" zonnestralen... Jammer dat ik moest gaan werken, anders was ik in de stad gebleven denk ik om mensen te fotograferen... De winter heeft nu wel lang genoeg geduurd vind ik, laat het maar warm worden en laat de zonnestralen op ons vallen!
