Vorige week zaterdag was onze oudste collega jarig, 50 lentes jong, ze is een soort van moeder voor ons dus is ons Bi achter een taart geweest met de zalige tekst erop! Dank aan Anne Marie voor al de fijne momenten in al die jaren!
Het is wel voorbij maar toch nog 3 winterbeelden, het was een schitterende tijd vol van mooi licht, prachtige landschappen, gezellige sfeer en weing slaap Aangezien de Leie ook toe lag met een dik pak ijs heb ik daar dikwijls heen geweest, dat was nog eens iets na al die jaren! Dat het maar rap terug hard begint te vriezen want ik wil die tijd zorap mogelijk terug!
Gisterenavond ging het echt vollebak in de school, de eerste echt studiobeelden werden gemaakt met...neen, geen rollen, objecten en andere brol, neen, met klasgenoten die voor model speelde...en dat deden ze goed! Eigenlijk wel zalig om mensen te portretteren in de studio, op een gegeven moment was ik volledig aan het gaan... graag een vervolg van deze avond want het was veel te rap 22uur en we moesten naar huis! Ik heb ze allemaal in zwart wit gezet, ik hou vast aan men traditie om alle portretten in zwart wit te doen, zalige hoe je kan spelen met de donkere zwarte vlakken...neen, het heeft niets te maken dat men lievelingskleur zwart is...denk ik
Vorige zondag, de laatste dag met het schitterende winterlicht, ja, ik hou ook van eens in de zon te fotograferen ging het naar Merelbeke, we spraken af met een kameraad en we mochten binnen, geen probleem! Zalig om in zo een mooi licht te kunnen fotograferen, de contrasten lagen heel mooi en ik heb ervan genoten om nog eens tussen de locs te kunnen lopen en te genieten van de sfeer die daar ging, er werd ook gewerkt welke ik dan ook gefotografeerd heb, de man die de reeks 13 aan het herstellen was poseerde zonder probleem door het venster, de andere werden dan op een andere manier vastgehouden op het beeld, met een goed gevoel ging het terug naar huis want in de namiddag ging het naar men werk...
Zo typerend aan één of andere stad zijn de straatmuziekanten die soms heel mooie melodieen kunnen spelen, soms is het goed soms trekt het op niets maar het fleurt wel het straatbeeld op, zalig eigenlijk, de man met zijn gitaar zal ik niet rap vergeten, die genoot er zo van dat hij omduur van zijn bak zou gesprongen hebben van opwinding, kan het nog zaliger... Het stadsleven fotograferen in al zijn aspecten, het zal mij voor altijd blijven achtervolgen
