Een paar weken geleden op men werk had een studente Ergotherapie haar konijn mee van thuis om te tonen aan ons mensen... Die waren natuurlijk over van vreugde en genoten ervan om eens het konijn op hun schoot te kunnen houden, alsook ons Mariette, deze super lieve dame die een hart van goud heeft. Onze bewoners zijn dementerend maar één ding blijft mij steeds bij, geniet van de kleine dingen in het leven want daar draait het allemaal om!
Dit weekend is "mijn" Gent verkozen als tweede mooiste stad van de wereld door een befaamd reismagazine en dat deed de harten van de Gentenaars dubbel zurap slaan! Gent, de stad van liefde, passie en respect voor elkaar! Nors zijn we en elk jaar verlangen we naar de Gentse Fieste, voor veel mensen is dit nog belangrijker dan nieuwjaar! We leven in een stad waar de mensen nog steeds in het stadcentrum wonen, leven en werken, een stad die leefbaar is vol harmonie en vriendschap! Weinig problemen omdat we kunnen samenleven met elkaar, samen scheef kunnen gaan want Gents is nog steeds onze voertaal, onze taal waar we fier op zijn en die ons onze ganse leven zal achtervolgen, tot zelfs in Wallonie als je in de frietuur staat en een "Boulet special" vraagt komt onze taal boven, de niet Gentenaars komen dan niet bij van het lachen, begrijpelijk maar zonder opzet is onze taal universeel zoals gisteren in het dreupelkot bij Pol waar we gingen vieren, nen andere mens die uuk een stuk in zein sjakoose had sprak mij uuk an in het plat Gents, uiteindelijk hebben we Pol zen kot gesloten en mee een stik in onze frak zijn we naar huis gegaan om op de Kurenmoart te zeggen, wij leven toch echt wel in nen schuune stad...vanaf de Dampuurte tot aan St Baafs, het is wijs om in Gent te leven, te werken en scheef te gaan! Loat ons nog mier Gents klappe!!!!
