Neen, ik trek niet alleen treinen mee maar ook wel eens fietsers Dit beeld maakte ik aan Gent Sint Pieters, volle bak het licht in... voor mij is de straat de mooiste studio die er is, het gewone leven zonder veel poespas, zonder lichtopstellingen, zonder schroom en overdreven poses, de straat is men lievelingswerkterein
Dit beeld was een ingeving pur sang, ik passeerde deze mens die stond te kijken naar de werken aan Gent Sint Pieters en voor dat ik het wist nam ik dit beeld, een portret aan de achterkant, het is eens iets anders dan diene klassieke boel aan de voorzijde...
" Spoorwegfotografie, het spoor is er om te reizen of reist de mens om het spoor", dat schreef een fotograaf in één van zijn boeken en dat is de waarheid als een koe naar mijn mening, je komt om plaatsen waar nog nooit iemand van gehoord heeft, plaatsen vol dromen die nog nooit met veel mensen gedeeld zijn, in prachtige natuur, je leert ook heel veel nieuwe mensen kennen, soms voor een uur, soms voor een gans leven, soms ontmoet je een engel die je nooit zal terugzien maar die in je hart en gedachte blijft je ganse leven lang en die je een gevoel heeft dat je nooit eenzaam hoeft te zijn ook al ben je kilometers ver van huis weg en één of ander land soms ver soms dichtbij, reizen is men grootste verslaving die ik heb, het onderweg zijn, bij goed en slecht weer, dag of nacht, een vreugdevol gevoel, dat voel ik als ik onderweg ben, nooit echt goed wetend wat er mij te wachten staat... Voyage Voyage...dans ma Vie
Toen men maatje "snotneus" en ik vorige week dinsdag in Tongeren waren hadden we na een intensief dagje fotograferen, wandelen en door de modder ploeteren met al ons gerief zin achter frieten, bij ons is dat de gewoonte om frieten te gaan eten na een dag fotograferen, een traditie die we in eer houden en er alles voor doen om toch maar ergens aan een frietkot te geraken welke soms iets moeilijker is, soms ook gemakkelijk. In Tongeren, de oudste stad van het land was het moeilijk, na heel veel rondvragen toch op één uitgekomen die geen sluitingsdag had,ojo en wat voor één...de dienstdoende dame was met moeite één meter hoog en verstond geen mooi Nederlands ( met een Gentse Tongval ) maar de dochter daarintegen, amaai, die mocht er wezen maar ze had al een vriend. ;-) Het viel mij op dat er een vrouw de ganse tijd alleen zat, totaal in zichzelf gekeerd om nadien een klein bakje frieten te eten en kon het niet laten om ze te fotograferen met als opmerking van snotneuze " ik had het kunnen denken"
Was het in de heel vroege morgen in een steegje in hartje Gent, dan denk je wel eens van, ik moet een andere hobby zoeken, puzzels leggen, boetseren, modelbouw, postzegels verzamelen en ga zo maar door, neen, hoe kan ik anders men energie kwijt, wat is het zalig om na een ganse dag af gezien te hebben in een mega scheit en koud weer terug in je appartement te komen waar het lekker warm is,een heet bad te nemen en nog na te genieten van de beelden bij een goed glas wijn, soms is men hobby meer grenzen verleggen en wachten op iets die niet komt of te laat is, in het holst van de nacht opstaan om 300km verder 3 trein te gaan fotograferen, voor het werk nog de stad in te trekken terwijl andere mensen gezellig aan de stoof hun pot koffie met een boterham vol lekkere choco zitten te vreten. Ik hou er eigenlijk van om "anders" te leven ook al denk ik soms, je hebt ze niet allemaal meer, misschien is het dat die mij drijft, tegendraadsheid, rebellie, en een lak hebben aan het huisje tuintje boompje leven, verliefd zijn trouwen kindjes en indommelen in saaiheid... ik wil sterven en kunnen zeggen het was nu wel genoeg geweest...
