Op een lente avond tegen 23uur vormde zich een nevel in de straten, fikse regenbuien zorgde daarvoor de namiddag voorbij... Vanop men terras fotografeerde ik dit beeld...de straten leeg en verlaten...de rust keert terug...het word nacht in een stad die nooit echt slaapt...mijn Gent!
Deze twee portret opnamen maakte ik vorig week tijdens het op en terug rijden naar Trier. Vind het zo zalig om de mensen te fotograferen die ook de trein nemen, gewoon onwetend wie ze zijn, waar ze heen gaan, welke de reden is dat ze ook op dezelfde trein zitten als ik...het liefst in zwart wit deze beelden zodat deze beter toch zijn recht komen.
Dit beeld man ik verleden week woensdag avond in Trier (D) juist na middernacht uit het venster van het appartement van men beste maat. Hij woont aan de achterkant van het station van Trier waar je dit schouwspel kan beleven van passerende Cargo´s, snachts is het daar "Vollen bak" van doorrijdende goederentreinen zodat van een vaste slaap geen sprake is! Iedere spoorwegliefhebber zou zo een uitzicht moeten hebben, OWJAA BAAS!
Op een avond portretteerde ik ons Mariette is in het rusthuis, soms dat ik van van het fotograferen rechtstreeks naar men werk ga en dan kan ik mij niet houden om in men pauze dan ook nog eens men fototoestel boven te halen om men bewoners op beeld vastteleggen! Ze aprecieeren het eenorm en voelen dit aan als een vorm van respekt! Bejaarde mensen fotograferen heeft altijd iets bijzonder,dan komt de echte eigenheid van die personen boven, geen schrom en valse lach maar de pure waarheid geef je weer hoe ze zijn en hoe ze hun leefwereld beleven.
Regen, we hebben er al heel wat van gehad de laatste tijd! Een paar weken den had ik twee uur pauze op men werk, aangezien ik men fototoestel meehad maakte ik wat beelden in men stad, aan de kunstakademie schoot ik dit beeld van een grootmoeder en kleinkinderen die zich een weg baande tussen de regendruppels! Oma probeerde te schuilen onder een plastiekzak terwijl de kinderen er hartelijk moesten om lachen!
