Hieronder een brief van Emilia, een brief die duidelijk aantoont dat er nood is aan een stopzetting van de uitwijzingen. Anderzijds herinnert de terechte wanhoop van deze familie ons eraan dat wij zo goed als machteloos staan t.o.v. dit soort situaties, gezien de onderdrukking van kandidaat-vluchtelingen die hier verblijven die zich aankondigt doorheen de denkelijk nieuwe Oranje-blauwe regering.
De brief van Emilia werd ons toegestuurd door iemand van UDEP, de vereniging van mensen zonder papieren.
Brief van Emilia:
Op donderdag 25 oktober zal mijn levensgezel mr. Kanza Rigobert, uit het land gezet worden. Hij bevindt zich nu in Merksplas. Ik ben in verwachting van een kind van hem en ik zou begin januari moeten bevallen. Ik heb ook een Belgisch kind en ik ben geregulariseerd. Rigobert is als een vader voor mijn dochtertje en we hebben stappen ondernomen om met elkaar te trouwen. Hij verblijft in België sinds mei 2001. Rigobert wil zich niet laten doen, hij verzet zich tegen zijn uitzetting.
Hoe is het mogelijk dat niemand iets kan doen om ons te helpen? Zou iemand ons kunnen of willen helpen? Ik smeek u, indien u iets kunt doen, zelfs al is het maar weinig, doe het dan
- Eerste beslissing tot weigering van verblijf genomen door de Dienst Vreemdelingenzaken op 28/05/2001.
- Tweede weigering door het algemeen Vluchtelingencommissariaat op 09/07/2001.
- Een beroepsprocedure werd ingezet bij de Raad van State op 10/08/2001.
- Juli 2002 werd er opnieuw een aanvraag tot verblijf ingediend op basis van artikel 9.3, dat geweigerd werd in oktober 2004.
Vandaag wordt hij vastgehouden in het centrum voor illegalen van Merksplas sinds 10 september 2007.
Sinds 31 juli 2007 zijn we ons bij de gemeente Molenbeek gaan aanbieden om te kunnen samenwonen.
En een aanvraag tot legaal verblijf op basis van artikel 9 bis werd ingediend bij de gemeente sinds het begin van oktober 2007.
Op 27 juli 2007 hebben we het kindje dat ik in mijn buik draag, en waarvan mr. Kanza Rigobert de vader is, laten erkennen voor de Burgerlijke Stand van de gemeente Brussel. Ik, mevr. Marcelino Tati Emilia, partner van mr. Kanza, verklaar sinds 30 weken (7 ½ maand) zwanger te zijn en dat de bevalling voorzien is voor begin januari.
Ik heb een dochtertje van 3 jaar dat Liema Olinga Emilie heet en dat van Belgische nationaliteit is, dat als voedstervader de heer Kanza Rigobert heeft. Voor mijn dochtertje is het haar echte vader omdat het de enige vader is die ze kent sinds haar geboorte. Zelf heb ik onbeperkt verblijf in België (witte kaart), en werk ik geregulariseerd ten gevolge van het feit dat mijn dochtertje Belgisch is (art. 9, al.3). Op dit moment werk ik niet omdat ik zwanger ben, het is het OCMW dat mij helpt, maar in feite ben ik een gediplomeerde familiale helpster.
De heer Kanza Rigobert werkt niet, daarom heeft hij een baantje in het zwart aangenomen, maar dat is heel slecht afgelopen omdat hij daar gearresteerd werd. Hij spreekt een beetje Frans, hij heeft vrienden. Voor mij is hij een goede vader, hij begeleidt ons dochtertje naar school en hij gaat haar ophalen aan de uitgang, hij is een vader met aandacht en een toegewijde partner.
Hij heeft zijn asielaanvraag ingediend in 2001, dus hij is al zes jaar in België.
Juridische situatie:
Beslissing tot invrijheidsstelling voor de raadkamer op 26/09/2007, een aanvraag om in beroep te gaan ingediend voor het Hof van Cassatie op 12/10/2007 (hoorzitting op 7 november). Vandaag schrijf ik deze brief en hij zal uitgezet worden naar de Dem. Rep. COngo op 25/10/2007.
Zijn ADVOCAAT heet M. ADAR BINZUNGA Tel. 0484 746730
Vandaag is het weer 17 oktober de sociale sector bouwt een feestje op kap van de armen het zal op het nieuws van 19.00 u denkelijk weer barsten van de ludieke acties om armoede onder de aandacht van de beleidsmakers te brengen en meer van dat slap gelul denk je dan. Alsof de beleidsmakers niet weten dat er armoede is terwijl honderden sociale organisaties en hun Vlaams Netwerk in dit land niets anders doen dan verslagen maken en studies schrijven, de armen onder de microscoop leggen, zich zorgen maken over hun gekwetste binnenkant (dit laatste vooral om de echte oorzaken van armoede te verdoezelen) enz De bedoelingen van een aantal van de mensen werkzaam in de sector zullen op zich ongetwijfeld lovenswaardig zijn, maar de meesten onder hen durven zelfs geen vuist in hun zakken maken als ze zien wat er in werkelijkheid gebeurt en op welke manier de politiek met hun adviezen omspringt. Eén van de weinige verenigingen die af en toe een vuist maakt is de asbl Chez Nous/vzw Bij Ons in Brussel, maar dat is dan ook een witte raaf in het armoedelandschap.
En dan bekijken we het nieuws vol verwachting. Maar de dikke 15 % van de bevolking die met armoede te kampen hebben zijn welgeteld twee zinnetjes per jaar waard op de VTM. Het resultaat was dan ook bedroevend: een rijtje kinderen met een geknoopt laken die door de straten van Aalst trekken, en een samenkomst in Brussel zonder zelfs één persoon echt te interviewen. Alle aandacht ging weer uit naar een paar faits-divers zoals verkeersongelukken en een relletje rond een affiche van de opera met een massamoordenaar erop.
Onze morele steun gaat vandaag vooral uit naar het troepje Brusselse daklozen dat vandaag op ludieke wijze een kamer gaat vragen in het Hilton Hotel op de Place Rogier in Brussel (de achterliggende gedachte hier is dat het minder zou kosten de daklozen in het Hilton onder te brengen dan om een veel te duur en topzwaar systeem van organisaties en betaalde professionals in leven te houden). De ironie wil dat het natuurlijk weer een ludiek gebeuren zal zijn, onder aanvoering van betaalde professionals. De daklozen zullen weer eens misbruikt worden, denkelijk zijn ze niet op de hoogte van het feit dat een oproep voor hun actie pas gisteren werd verspreid per mail. En op welke manier dan nog... Van betaalde professionals zou men toch tenminste mogen verwachten dat ze één van de beide landstalen fatsoenlijk beheersen, want dat is een eis die aan ieder ander die een jobke of een sociale woning zoekt normaal gesproken met veel ijver wordt gesteld.
Armoede is uiteraard een relatief probleem. Het is voor een arme gemakkelijker te leven in een arme omgeving dan in een rijke. Want dan is de druk tot consumeren en geld uitgeven veel minder groot. Een arme in Soedan valt minder op dan een arme in Woluwe St.Lambert of in Tervuren. De Soedanese arme zal dus minder last ondervinden van sociale uitsluiting en discriminatie allerhande, waar de armen in ons land meestal het stigma krijgen dat hun armoede hun eigen schuld is. In een aantal gevallen zal dat zeker wel zo zijn, maar het mag absoluut niet veralgemeend worden. We kunnen ons van de indruk niet ontdoen dat tal van gediplomeerde armen of beroepsarmen (de zogenaamde opgeleide ervaringsdeskundigen in de armoede, hoewel ik ooit één uitzondering heb ontmoet bij Samenlevingsopbouw in Brussel) er alleen maar zijn gekomen met de bedoeling ALLE armen in dit land te stigmatiseren en belachelijk te maken, alsof ze allemaal even ongeschoold en onverantwoordelijk zouden zijn, niet tot normale relaties in staat, onverdraagzaam, enz .
De echte armen in ons land zijn de mensen zonder papieren die nergens recht op hebben, ook niet op een uitkering of om het even welke andere steun. Zelfs de dekens en het recht op dringende medische verzorging waarop ze uit humanitaire overwegingen recht zouden moeten hebben geraken meestal niet eens tot bij hen, hetzij omdat de verdeling vertraging oploopt, hetzij omdat ze zelf niet geïnformeerd worden dat ze hier recht op hebben, ondanks het feit dat er heel wat organisaties mee bezig zijn, al vragen wij ons dan af op welke manier dan wel. Veel slapeloze nachten zullen ze er niet aan overhouden, als het geld maar op de rekening staat iedere maand.
De liberalen die altijd hun stinkende bek vol hebben met dure woorden als mensenrechten en humanitarisme zijn tegelijkertijd degenen die deze mensen het hardste naar het leven staan. Eigenlijk zou er een massabetoging voor het bureau van de VLD georganiseerd moeten worden om de liberalen op hun verpletterende verantwoordelijkheid te wijzen in deze. Kijk maar eens met welk cynisme liberalen als P.Dewael alle negatieve kanten van hun eigen waardeloze karakter botvieren op onschuldige papierloze mensen, om over de beulen van de Dienst Vreemdelingenzaken nog maar te zwijgen. Zelfs tal van Belgische burgemeesters zijn al niet meer bereid om op de provocaties van dit stelletje onverkapte nazis in te gaan of steun te verlenen aan hun razzias tegen weerloze mensen, vaak gezinnen met kinderen die ze met veel ijver trachten uit elkaar te trekken.
Het liberalisme in al zijn varianten, (dus ook de fascistische, sociaal-democratische en christelijke) is een terminale en ongeneeslijke kanker die zich in razendsnel tempo verspreidt en alles aanvreet wat niet integreerbaar of assimileerbaar is in de onophoudelijke rattenrace naar geld en winst. Deze ziekte zou met wortel en tak uitgeroeid moeten worden door al degenen die te lijden hebben onder de gesel van het mondiaal kapitalisme. Willen we het milieu/de aarde redden, de uitbuiting een halt toeroepen en de stijgende armoede serieus indijken dan zullen we in de eerste plaats op solidaire wijze iets moeten doen aan de dictatoriale, moorddadige en criminele uitwijzingspolitiek die hier in België door de zogenaamde mensenrechtenspecialisten van blauwe signatuur (en hun knechtjes van SP.a en CD&V) wordt toegepast.
Waar de mensen zonder papieren hun hoop gesteld hadden in een nieuwe regering met CD&V, een partij die toch pretendeert de christelijke waarden te verdedigen, zijn zij bedrogen uitgekomen. Er komt geen algemene regularisatiegolf, integendeel, de aanpak zal onder druk van een snel verrechtsende publieke opinie nog harder worden dan hij al was.
Intussen heeft een Congolese vrouw die samen met haar drie kinderen opgesloten zit in Merksplas gisteren een zelfmoordpoging gedaan zou het helpen om de mensen hun ogen te openen als wij vertellen dat deze vrouw al sinds 1992 in ons land verblijft ? Wat doet ze dan nu in het gesloten centrum ?
Ze zouden al die liberale varkens zelf met hun kinderen en heel hun hypocriete poespas moeten opsluiten in een stinkend kot, al was het maar voor een paar weken, ze zouden wel anders piepen. Misschien dat ze dan zouden begrijpen wat al die dure woorden als humanitarisme en mensenrechten feitelijk te betekenen hebben. Wellicht zou het dan geen dode letter meer zijn die ze gewoon netjes moeten slikken tijdens hun universitaire studies (als ze die al gehad hebben), om ze daarna snel weer te vergeten onder invloed van de inhumane en mensonwaardige machtspolitiek gebaseerd op ongebreidelde winsthonger.
De daklozen en de armen in dit land hebben dringend woordvoerders nodig die hun zaak hard kunnen maken en dit willen combineren met harde massa-acties. Er zijn naar schatting 17.000 daklozen in dit land, dat is bijna een heel leger waarmee je gemakkelijk een hele stad als Brussel kunt lamleggen, al was het maar door een dag of twee op vreedzame wijze een paar gevoelige verkeersaders te blokkeren. Dat zijn argumenten waar de liberale geldwolven en hun knechtjes van CD&V en SP.a wel oren naar zullen hebben, want daar raak je ze waar het hen zelf het meeste pijn doet: in de portemonnee. Klagen en studies schrijven, ludieke vertoningen en smeekbedes helpen immers toch niet.
Laat ons hopen dat het ooit tot een strijdbare en dynamische basisbeweging komt van moegepeste mensen in armoede zelf die niet bereid zijn om alle vooroordelen die anderen tegen armen zouden kunnen hebben te bevestigen.
SOLIDARITEIT MET DE MENSEN ZONDER PAPIEREN VERONTWAARDIGING TEN AANZIEN VAN DEZE WEERZINWEKKENDE POLITIEK
ONZE EIS - REGULARISATIE-
BIJEENKOMST op de TRAPPEN VAN DE BEURSZATERDAG 20 oktober om 14 u.
Steeds Meer repressie
De gebeurtenissen van de laatste weken lijken aan te tonen dat er op de spanning en het hernieuwde verzet van de beweging van mensen zonder papieren en degenen die hen ondersteunen, Geantwoord wordt met een golf van repressie vanwege de Dienst Vreemdelingenzaken en van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.
Feiten:
1-In de gesloten centra stijgt de verontwaardiging - Angelica, een onderdrukte hongerstaking in Merksplas, verdachte overlijdens en rellen in 127 bis, Vottem,... Als de minste (nochtans legitieme) poging om gehoord te worden onderdrukt wordt, welk middel hebben de opgeslotenen dan nog om zichzelf uit te drukken?
2-Meer en meer mensen zonder papieren worden afgewezen en krijgen een bevel om het grondgebied te verlaten - Bovendien lijken de razzias en arrestaties toe te nemen.Het is droevig nieuws van wanhopige mensen dat ons iedere dag bereikt bij Udep. Deze kuis volgt op het aanwerven van 50 functionarissen door de Dienst Vreemdelingenzaken bij het begin van de zomer die geacht werden de talrijke aanvragen tot regularisatie (60.000) te behandelen (art. 9.3.), die in het spinnenweb van de DVZ liggen te wachten.
Mr Dewael hoopt op die manier zijn ministerie presentabel te houden en vooral zo weinig mogelijk kans te laten aan de mensen zonder papieren die het aandurfden om er zich aan te bieden met de bedoeling zich op een dag voor de toekomstige regularisatiecommissie, beloofd door de komende regering, te kunnen verdedigen. Dit is een volledig onwettelijke politieke daad vanwege een ministerie dat lopende zaken afhandelt.
3-De familie van Angelica wordt afgestraft omdat ze zich durfden verdedigen. Javier, de vader, wordt nog altijd vastgehouden en wordt ieder ogenblik met uitzetting bedreigd, terwijl het geval van Angelica en haar moeder meer en meer in opspraak wordt gebracht. Op een andere manier is het dan weer de latijnse en Ecuadoriaanse gemeenschap die de prijs betaalt voor deze strijd. We mogen ons niet door de wraak van de minister laten verslaan! Want dat is wat hij wil.In Brugge verzet de jonge Maria Flores Cahuasqui zich sinds een maand vanachter de tralies tegen haar uitzetting.
OM VERDER TE GAAN MET ONZE SOLIDARITEIT TE BETUIGEN AAN DE MENSEN ZONDER PAPIEREN EN ONZE EISEN BIJ DE KOMENDE REGERING IN HERINNERING TE BRENGEN, ZULLEN WIJ ONS VERZAMELENOP DE TRAPPEN VAN DE BEURS OP ZATERDAG 20 OKTOBER om 14.00 u.
32 Mensen zonder papieren vanverschillende nationaliteiten zijn een hongerstaking begonnen
op 19 september
Zonder regering en bij gebrek aan criteria van regularisatie, doen het ministerie van binnenlandse zaken en vreemdelingenzaken hun werk gewoon verder: arrestaties en razzia's, opsluitingen en uitwijzingen van personen van elders, die nochtans slechts vragen om in ons land te kunnen blijven en tot de ontwikkeling van ons land willen bijdragen.
Een honderdtal Mensen zonder papieren komensinds 5 maanden bijeen als Collectif des Sans Papiers en Lutte. Zij zijn gemiddeld al 7 jaar in België. De meesten hebben een verzoek tot regularisatie ingediend en sommigen kregen reeds een bevel om het gebied te verlaten.
De gemeente van St JOOST heeft op 15 september voor deze militanten een lokaal ter beschikking gesteld dat hun zal toelaten om activiteiten te organiseren om aan de politieke partijen nogmaals te vragen dat de volgende regering een oplossing voor alle personen zonder papieren in België aanvaardt. Deze aanwezigheid in het gemeentestadium heeft als doelstelling op korte termijn om een onderhandeling met vreemdelingenzaken te verkrijgen teneinde een directe oplossing voor alle dossiers te vinden .
Twee en dertig onder hen hebben na vijf maandenvan discussie besloten om met een hongerstaking te beginnen. Zij zijn vastbesloten en georganiseerd. Zij hebben besloten om tot het einde te gaan: zij eisen hun regularisatie, de afschaffing van de gesloten centra en het stopzetten van de uitwijzingen.
Wij, leden van het CSPL, blijven zoals alle mensen zonder papieren leven in volledigeonzekerheid. Wij worden gecriminaliseerd.De beleidsmaatregelen die door de Regering tegen ons toegepast wordt blijft: razzia's,; opsluitingen, uitwijzingen.
Wij blijven leven in de verborgenheid en de angst.
Wij hebben besloten om met een hongerstaking te beginnen deze 19de september. Deze beslissing nemen was niet gemakkelijk. Niemand besluit om zijn gezondheid in gevaar te brengen zondererover na te denken.Wij willen deze actie van de laatste kans proberen, omdat wij bewust zijn van het feit dat de regering ons zonder dat niet zal regulariseren.
Wij hebben allen wettige redenen om geregulariseerd te worden, toch luistert deregering niet naar ons.
Wij hebben diepe eerbied voor de anderen, daarom hebben wij dit middel van geweldlozeactie gekozen.
Wij vinden dat immigratie noch een probleem, noch een dreiging voor de nationale veiligheid is. Immigratie verarmt geen land, zij verrijkt het.
Collectief van Mensen zonder papieren in Strijd
Abdeslam en Khaled
Wij roepen alle burgers, politiekers, vakbonden, verenigingen om deze actie van de mensen zonder papieren van de CSPL teondersteunen en druk op de betrokken autoriteiten uit te oefenen om de regularisatie van deze personen te verkrijgen. Wij willen niet dat het immigratiebeleid opnieuw menselijke verliezen in ons land veroorzaakt.
Zij hebben logistiekebehoeften (water, thee-kruidenthee, suiker, koffie in poeder, glazen, grote thermos, schoonmaakprodukten-javel,toiletpapier, telefoonkaarten ) en vragen UW steun.
U kunt ze gaan bezoeken in het stadium van St.-Georges,
G. deLombaerdestraat, 55
1140 Evere (aanhet einde van de straat )
of als u zich niet kunt verplaatsen,stort een kleine steun op de rekening:
Ik ben Juan Sebastian, zoon van Javier Loja Torres, ik ben dertien jaar en ik schrijf deze brief om U te zeggen dat mijn vader Javier bij ons moet blijven, met zijn familie en met mijn zuster, mijn broer en alle anderen.
Mijn vader mag niet opgesloten worden, niemand zou opgesloten moeten worden, dat mag niet bestaan.Dit soort dingen zijn niet normaal.Ik mis mijn vader en ik ben zeker dat het voor iedereen die in dezelfde situatie zit hetzelfde zou zijn.
Mijn vader is een fantastische vader, een supervader, hij is alles voor ons.Zonder hem zouden we niet weten wat te doen.Hij is het gezinshoofd, de gids van onze familie.Hij is onze grootste beschermer, want voor ons is hij onze vader.
Hij maakt voor ons ontbijt en brengt ons naar school.Hij komt ons daar ook afhalen. Voor ons is hij de beste vader van allemaal, zoals ieder kind over zijn vader denkt.Wij hebben schrik en willen niet dat hij weggaat, wij willen met onze vader leven want hij is het die ons alle liefde en opvoeding geeft...hij is alles voor ons, hij moet bij ons blijven.
Mijn vader heeft ons altijd verteld dat het hier beter is, omdat hier opvoeding en studies bestaan.Hier is het zeker dat we een goed beroep zullen hebben, maar daarachter niet, de studies van daar zijn hier niets waard.Daarom wil mijn vader absoluut dat we hier in Europa zullen blijven.
Wij hebben allemaal schrik, doe ons dit kwaad niet aan van onze vader van ons weg te nemen.Ik ben hem gaan bezoeken en mijn hart is gebroken, maar toch was ik blij mijn vader te zien tegelijkertijd.
PAPA, ik wil dat als je deze brief leest, dat je weet dat je in mijn hart aanwezig bent en dat ik aan je denkt en an alle mooide dingen die we samen hebben meegemaakt, jij en ik.Ik aanbid je, en ik ben trots om zon vader te hebben als jij.Je bent de beste, de eerste en mijn held. Ik hou van je PAPA. (je zoon).
Met naar schatting 30.000 leven we hier. Lijfelijk, feitelijk, dagelijks aanwezig. Op de achtergrond, in stilte vaak: de illegaliteit noopt ons tot extreme voorzichtigheid. Ondertussen werken we noodgedwongen zwart. En consumeren wit. Dragen bij aan de Antwerpse, Vlaamse en Belgische rijkdom. We werken gedwongen flexibel en onderbetaald. Sommige van onze kinderen zijn hier geboren. Allemaal worden ze grootgebracht in de cultuur en taal van hier. In de Vlaamse cultuur, in de Nederlandse taal. Velen onder ons zijn hier al lang, zeer lang. Velen onder ons kunnen niet terug naar ons land van herkomst.
Als mensen zonder papieren hebben wij ons nationaal georganiseerd in Udep: de Unie van mensen zonder papieren. Als Udep-Antwerpen maken wij deel uit van die beweging; Wij vragen een algemene regularisatie op basis van duidelijke criteria. Wij vragen de erkenning van de realiteit, van het feit dat wij hier zijn, van ons bestaan. Immers, onze fotos kan je misschien verbieden. Ons bestaan als mensen niet. Vandaag vragen wij aan de Antwerpse CD&V en Open VLD, wiens nationale afdelingen de volgende regering zullen vormen, wat hun plannen zijn met ons. Met ons, 30.000 Antwerpenaren zonder papieren. Met ons, 150.000 mensen zonder papieren die op het Belgische grondgebied verblijven. Worden wij verboden mensen? Of halen redelijkheid, humanisme én sociale rechtvaardigheid het van de ontkenning van de realiteit. De vraag ligt er, het antwoord is aan U.
Udep-Antwerpen heeft besloten terug de straat op te komen. Waar de problematiek van de mensen zonder papieren in zijn bittere ernst steeds meer raakt ondergesneeuwd voeren een aantal Antwerpse politieke partijen een schijngevechtje om 2 dozijn foto's. Van het Blok verwachten we niks anders. Maar het politiek opbod dat de Antwerpse Open VLD en CD&V spelen op de kap van één van de meest kwetsbare groepen in deze samenleving, gaat elke vorm van redelijkheid voorbij. Het getuigt van lafheid tegenover de mensen zonder papieren. Het getuigt eveneens van lafheid t.o.v. hun eigen kiezers : elk rationeel mens beseft immers dat er één of andere regularisatie moet komen. Je kan onmogelijk 30.000 mensen van het Antwerpse, 150.000 mensen van het Belgische grondgebied verwijderen. Wel, de Antwerpse liberale en christen-democratische politici durven dat debat met hun kiezers niet aangaan. Schijngevechten om niks anders dan 24 foto's zijn het resultaat. Don Quichote keert zich in zijn graf van schaamte.
Omwille van het ondergesneeuwd raken van de problematiek en uit protest tegen dat volledig misplaatste en laffe politiek opbod betoogt Udep-Antwerpen op donderdag 27 september. Vertrekkende van het De Conickplein passeren we langs het CD&V hoofdkwartier aan de Italiëlei en eindigen op Nieuwland voor de deuren van Open VLD. Een gesprek zal aangevraagd worden. We zijn benieuwd of de betreffende partij-instanties met de door hen 'verboden mensen' het gesprek durven aangaan.
Bij deze willen we aan U als particulier en als organisatie vragen om deze manifestatie actief te steunen. Door aanwezig te zijn, door op te roepen binnen uw organisatie om deel te nemen, door de aankondiging te verspreiden langs alle kanalen die U ter beschikking staan.
Zowel in het PSC ( Lange Scholierstraat), De Bond zonder Naam, ( Rolwagenstraat) BBTK, AC ( beiden Van Arteveldestraat ) als ACW-onthaal ( Nationalestraat ) zullen vanaf maandag pamfletten en affiches klaar liggen. U kan, indien slechts kleine hoeveelheden nodig, ook zelf printen uiteraard.
Deze vrijdag 14 september om13h30. Bij de Liga voor Mensenrechten.
Aangezien de Raadkamer misschien deze vrijdag zal beslissen over de invrijheidsstelling van Javier Loja, de vader van de kleine Angelica, zal de familie van Angelica samen met haar advocaten, Udep en de liga voor mensenrechten een persconferentie houden teneinde hun standpunt te kenbaar te maken over de zaak van deze in België in grote mate symbolisch geworden familie.
De verwarring van de Dienst Vreemdelingenzaken ten aanzien van de zaak van Angelica
Enerzijds voelen Angelica en heel haar familie zich wanhopig en bedreigd door zoveel beproevingen, anderzijds lijkt de Dienst Vreemdelingenzaken zich vast te bijten in de familie van Angelica en wordt nu haar vader aangevallen onder het voorwendsel dat zijn herkomst enigszins twijfelachtig blijft.
Aangezien het wel degelijk Angelica is die geviseerd wordt en via haar persoon om vooral het symbool dat ze geworden is van de verwerping van de dagelijkse onrechtvaardigheid die wordt begaan door de Dienst Vreemdelingenzaken en de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (VLD).
Angelica en haar familie hebben, tot grote verwarring van hen die deze onrechtvaardigheid begaan, de steun van een groot deel van de Belgische bevolking verworven. Toch lijken ze vandaag te betalen voor de moed die zij betoonden om het daglicht niet te schuwen en de elementairste mensenrechten te verdedigen.
Wij herinneren eraan dat Javiers bevel om het grondgebied te verlaten op geen enkele manier gemotiveerd wordt door zijn dubbele nationaliteit, maar juist door het feit dat hij net als zoveel anderen een persoon zonder papieren is, en dit ondanks meerdere stappen en procedures die Javier heeft opgestart sinds zijn aankomst in België.Dat is de reden waarom wij een aantal punten zouden willen ophelderen en een groot vraagteken plaatsen bij de verklaringen van de Dienst Vreemdelingenzaken betreffende Javier.
De Dienst Vreemdelingenzaken wil de familie van Angelica zwartmaken
1) Javier werd geboren uit een Columbiaanse moeder (Mme TORRES Landazuri) en een Ecuadoriaanse vader (Mr LOJAPAUTE).In Columbia werd hij wettig ingeschreven als Javier LOJA TORRES en draagt hij dus de naam van zijn vader en zijn moeder, zoals gebruikelijk is in Latijns Amerika.
2) Toen Javier nog een kind was nam zijn vader (Mr LOJA PAUTE) de familie mee om zich in Ecuador te vestigen.Gescheiden van de moeder van Javier schrijft de vader zich in onder zijn familienamen, d.w.z. Javier LOJA PAUTE, en hij verkrijgt dus de dubbele nationaliteit.
3 Javier groeit op in Ecuador, ontmoet er Ana, en samen verwekken ze Angelica. Hij scheidt van Ana en keert terug naar Columbia om er te werken.Hij sticht daar een gezin met Maria die een kind heeft.Ze ontvluchten Columbia om asiel te vinden in België waar uit hun verbintenis een klein Belgisch kindje geboren wordt, Jean-Pierre Loja.
Op geen enkel moment heeft Javier van zijn dubbele nationaliteit gebruik gemaakt om de Belgische staat op te lichten. Hij heeft Columbia verlaten als Columbiaan en het is ook onder deze nationaliteit dat hij zich steeds aan de Belgische autoriteiten heeft aangeboden.
Wie is oneerlijk ?
Tegen de internationale verdragen in criminaliseert de Dienst Vreemdelingenzaken een liefhebbende en verantwoordelijke vader waarvan de levensloop aantoont dat hij altijd in het belang van zijn kinderen gehandeld heeft.
Javier Loja draagt de naam van zijn Columbiaanse moeder, maar ook die van zijn Ecuadoriaanse vader, Paute.Het niet overeenkomen van zijn geboortedatums is een administratieve vergissing waarvoor hij niet verantwoordelijk is.
Javier heeft de vaderrol op zich genomen om te proberen Angelica een leven van ellende en zonder vader te besparen door haar dicht bij zich te brengen: hij is haar toen gaan halen in Ecuador met haar moeder, waardoor hij niet anders kon dan zich als Ecuadoriaans echtgenoot voorstellen.
In België heeft de heer Loja alle noodzakelijke stappen ondernomen om zijn Columbiaanse familie te regulariseren. Zijn gemeente oordeelde dat hij onder de voorwaarden van artikel 40 viel als vader van een Belgisch kind.Javier had dus een legaal verblijf moeten genieten.De Dienst Vreemdelingenzaken bijt zich echter hardnekkig vast en bepaalt het lot van een familie door verder de draak te steken met de rechten van het Kind.
Vandaag is het Jean-Pierre die dreigt brutaal van zijn vader gescheiden te worden. Nochtans heeft hij als Belgisch staatsburger het recht om waardig te leven in zijn land, dichtbij zijn familie, in zijn school en zijn wijk.
De Dienst valt de families aan:
De Dienst Vreemdelingenzaken tracht vrijwillig om een huisvader uit te zetten en van zijn kinderen te scheiden, wat er in feite op neerkomt dat het kerngezin volledig bedreigd wordt. Indien de kinderen in België blijven wordt hen een vader ontzegd, indien ze meegaan naar het land van herkomst wordt hen de kans op een degelijke opvoeding afgenomen.
Doorheen de levensloop en de daden van de Heer Javier Loja wordt er een andere belangrijke vraag gesteld die iedere persoon zonder papieren moet oplossen.Zou men vanaf het moment dat men illegaal verblijft op het grondgebied van België, wat de reden daarvoor ook mag zijn, in vrees moeten leven en zich moeten verstoppen en op die manier toegeven aan de criminalisering die door de Dienst Vreemdelingenzaken wordt voorgestaan, of zou men zich juist waardig en verantwoordelijk moeten gedragen, in het daglicht, net als iedere mens die op deze planeet leeft?
De positie van het Ministerie van Binnenlandse Zaken ten opzichte van de zaak Angelica en de gevolgen ervan toont duidelijk de éénstemmigheid van de boodschap aan: zullen de kandidaten voor emigratie zonder ophouden weggejaagd worden?Wat het antwoord ook is, het wordt tijd dat de hele samenleving antwoord geeft op deze vragen.
De familie en degenen die haar ondersteunen zullen zich om 11.30 u. voor het justitiepaleis verzamelen waar Javier die vrijdagmorgen gehoord zal worden in verband met zijn vraag tot vrijlating.Daarna zullen zij zich naar de Liga voor Mensenrechten begeven op de Alsembergsesteenweg 303, 1190 Brussel om 13.30 u. waar U allen beleefd wordt uitgenodigd.
Contacten : Udep (Union de défense des personnes sans papiers) 0472/895 961
Oproep Herdenking Semira Adamu Zaventem 22 september 15.00 u.
SEMIRA ADAMU
Herdenkingsdag op 22 september 2007
om 15 uur in de Hall van de luchthaven van Zaventem
9 jaar nadat Semira overleden is, verstikt door het misprijzen en het geweld van de onmenselijke Belgische en Europese immigratiepolitiek !
Wij nodigen U uit om eer te komen bewijzen aan deze jonge vrouw die slechts haar verlangen naar geluk en vrijheid wilde uitdrukken. Het weinige dat zij vroeg toen ze een gedwongen huwelijk in Nigeria ontvluchtte was onthaald en geholpen te worden. Dit weinige werd haar geweigerd door een administratie, dit zelfde kleine beetje dat de rijkswachters haar weer hebben doen inslikken opdat ze zou zwijgen en naar een ver oord vertrekken. .. Maar ze zijn te ver gegaan, net zoals ook zij veel te ver is gereisd !
Ook vandaag nog ondergaan talrijke vrouwen in hun land van herkomst dezelfde situatie als Semira.Velen onder hen blijven het slachtoffer van een groot aantal vervolgingen die niet in rekening gebracht worden door de restrictieve praktijken waar het de asielmaterie in Europa betreft: sexuele verminking, verkrachting, Wanneer zij aan onze deur komen kloppen krijgen ze vaak hetzelfde antwoord: repressie en geweld..
Oproep
Sinds de dood van Semira is de situatie niet verbeterd. Wij kunnen alleen maar vaststellen dat het aantal uitwijzingen steeds toeneemt.Het lijkt er sterk op dat het niet zal verbeteren want deze mannen, vrouwen en kinderen zijn méér dan ooit slechts cijfers en quota.
In de notas die tot nu toe voortgekomen zijn uit de regeringsonderhandelingen lijkt men eensgezind over een beperkte regularisatieprocedure, maar tegelijkertijd ook over de toename van de opsluitingscapaciteit voor vreemdelingen en dus ook van het aantal uitwijzingen.De machine draait maar verder en de kortelings aangekondigde bouw van een nieuw gesloten centrum getuigt ook daarvan.
Deze uitwijzingen gebeuren in volledige anonimiteit, zonder enige externe controle.Op de luchthaven verzamelen wij dagelijks getuigenissen van ernstige geweldplegingen op personen die zich tegen hun deportatie verzetten.
Bepaalde partijen, vakbonden, alsook verenigingen en burgers, hebben een moratorium ondertekend teneinde de uitwijzingen stop te zetten zolang de regeringspolitiek inzake de regularisatie niet vaststaat.In feite zijn er talrijke uitgezette personen die vandaag onder de voorwaarden van een zelfs gedeeltelijke regularisatie zouden kunnen vallen, moesten deze voorwaarden duidelijk gepreciseerd worden.
De burgemeesters hebben een oproep tot burgerlijke ongehoorzaamheid gedaan.Ze weigeren nog langer hun medewerking te verlenen aan de arrestatie van mensen en families zonder papieren in hun gemeente.
Wij eisen dat dit moratorium ingang vindt en vragen de onmiddellijke stopzetting van de uitwijzingen.
Wij roepen iedereen op om dit niet-respect voor personen, dit onacceptabel symbolisch en fysiek geweld dat uitgeoefend wordt in de luchthavens en gesloten centra, te weigeren. Wij weigeren om mee te werken aan een systeem gehuldigd door een repressief regime.
Wij eisen van onze toekomstige Belgische regering en van de Europese Unie in zijn geheel een migratiepolitiek die de fundamentele mensenrechten van eenieder respecteert.
Maak vanaf vandaag de keuze om actief te zijn voor de herdenking van Semira, en in bredere zin, voor deze eisen: de stopzetting van uitwijzingen en de afschaffing van de gesloten centra!
Stuur deze oproep verder naar uw naasten, vrienden, collegas, aan uw e-mail adresboekje het is belangrijk dat iedereen het zich herinnert.
Neem een beetje tijd om erover te praten, uit te leggen wat er nodig is
Op één of andere manier neemt U Uw plaats in deze solidaire mobilisatie in.Sluit U bij ons aan !!!
KLEED U IN HET ZWART EN BRENG BLOEMEN MEE, VEEL BLOEMEN OM SEMIRA TE HERDENKEN EN HAAR NIET TE VERGETEN.
WAAR EN WANNEER ? Deze 22ste september op de luchthaven, daar waar ze vermoord werd in 1998 !
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Samenkomst UDEP-Brussel en volxkeuken aan de Beurs
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
