Met naar schatting 30.000 leven we hier. Lijfelijk, feitelijk, dagelijks aanwezig. Op de achtergrond, in stilte vaak: de illegaliteit noopt ons tot extreme voorzichtigheid. Ondertussen werken we noodgedwongen zwart. En consumeren wit. Dragen bij aan de Antwerpse, Vlaamse en Belgische rijkdom. We werken gedwongen flexibel en onderbetaald. Sommige van onze kinderen zijn hier geboren. Allemaal worden ze grootgebracht in de cultuur en taal van hier. In de Vlaamse cultuur, in de Nederlandse taal. Velen onder ons zijn hier al lang, zeer lang. Velen onder ons kunnen niet terug naar ons land van herkomst.
Als mensen zonder papieren hebben wij ons nationaal georganiseerd in Udep: de Unie van mensen zonder papieren. Als Udep-Antwerpen maken wij deel uit van die beweging; Wij vragen een algemene regularisatie op basis van duidelijke criteria. Wij vragen de erkenning van de realiteit, van het feit dat wij hier zijn, van ons bestaan. Immers, onze fotos kan je misschien verbieden. Ons bestaan als mensen niet. Vandaag vragen wij aan de Antwerpse CD&V en Open VLD, wiens nationale afdelingen de volgende regering zullen vormen, wat hun plannen zijn met ons. Met ons, 30.000 Antwerpenaren zonder papieren. Met ons, 150.000 mensen zonder papieren die op het Belgische grondgebied verblijven. Worden wij verboden mensen? Of halen redelijkheid, humanisme én sociale rechtvaardigheid het van de ontkenning van de realiteit. De vraag ligt er, het antwoord is aan U.
Udep-Antwerpen heeft besloten terug de straat op te komen. Waar de problematiek van de mensen zonder papieren in zijn bittere ernst steeds meer raakt ondergesneeuwd voeren een aantal Antwerpse politieke partijen een schijngevechtje om 2 dozijn foto's. Van het Blok verwachten we niks anders. Maar het politiek opbod dat de Antwerpse Open VLD en CD&V spelen op de kap van één van de meest kwetsbare groepen in deze samenleving, gaat elke vorm van redelijkheid voorbij. Het getuigt van lafheid tegenover de mensen zonder papieren. Het getuigt eveneens van lafheid t.o.v. hun eigen kiezers : elk rationeel mens beseft immers dat er één of andere regularisatie moet komen. Je kan onmogelijk 30.000 mensen van het Antwerpse, 150.000 mensen van het Belgische grondgebied verwijderen. Wel, de Antwerpse liberale en christen-democratische politici durven dat debat met hun kiezers niet aangaan. Schijngevechten om niks anders dan 24 foto's zijn het resultaat. Don Quichote keert zich in zijn graf van schaamte.
Omwille van het ondergesneeuwd raken van de problematiek en uit protest tegen dat volledig misplaatste en laffe politiek opbod betoogt Udep-Antwerpen op donderdag 27 september. Vertrekkende van het De Conickplein passeren we langs het CD&V hoofdkwartier aan de Italiëlei en eindigen op Nieuwland voor de deuren van Open VLD. Een gesprek zal aangevraagd worden. We zijn benieuwd of de betreffende partij-instanties met de door hen 'verboden mensen' het gesprek durven aangaan.
Bij deze willen we aan U als particulier en als organisatie vragen om deze manifestatie actief te steunen. Door aanwezig te zijn, door op te roepen binnen uw organisatie om deel te nemen, door de aankondiging te verspreiden langs alle kanalen die U ter beschikking staan.
Zowel in het PSC ( Lange Scholierstraat), De Bond zonder Naam, ( Rolwagenstraat) BBTK, AC ( beiden Van Arteveldestraat ) als ACW-onthaal ( Nationalestraat ) zullen vanaf maandag pamfletten en affiches klaar liggen. U kan, indien slechts kleine hoeveelheden nodig, ook zelf printen uiteraard.
Deze vrijdag 14 september om13h30. Bij de Liga voor Mensenrechten.
Aangezien de Raadkamer misschien deze vrijdag zal beslissen over de invrijheidsstelling van Javier Loja, de vader van de kleine Angelica, zal de familie van Angelica samen met haar advocaten, Udep en de liga voor mensenrechten een persconferentie houden teneinde hun standpunt te kenbaar te maken over de zaak van deze in België in grote mate symbolisch geworden familie.
De verwarring van de Dienst Vreemdelingenzaken ten aanzien van de zaak van Angelica
Enerzijds voelen Angelica en heel haar familie zich wanhopig en bedreigd door zoveel beproevingen, anderzijds lijkt de Dienst Vreemdelingenzaken zich vast te bijten in de familie van Angelica en wordt nu haar vader aangevallen onder het voorwendsel dat zijn herkomst enigszins twijfelachtig blijft.
Aangezien het wel degelijk Angelica is die geviseerd wordt en via haar persoon om vooral het symbool dat ze geworden is van de verwerping van de dagelijkse onrechtvaardigheid die wordt begaan door de Dienst Vreemdelingenzaken en de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (VLD).
Angelica en haar familie hebben, tot grote verwarring van hen die deze onrechtvaardigheid begaan, de steun van een groot deel van de Belgische bevolking verworven. Toch lijken ze vandaag te betalen voor de moed die zij betoonden om het daglicht niet te schuwen en de elementairste mensenrechten te verdedigen.
Wij herinneren eraan dat Javiers bevel om het grondgebied te verlaten op geen enkele manier gemotiveerd wordt door zijn dubbele nationaliteit, maar juist door het feit dat hij net als zoveel anderen een persoon zonder papieren is, en dit ondanks meerdere stappen en procedures die Javier heeft opgestart sinds zijn aankomst in België.Dat is de reden waarom wij een aantal punten zouden willen ophelderen en een groot vraagteken plaatsen bij de verklaringen van de Dienst Vreemdelingenzaken betreffende Javier.
De Dienst Vreemdelingenzaken wil de familie van Angelica zwartmaken
1) Javier werd geboren uit een Columbiaanse moeder (Mme TORRES Landazuri) en een Ecuadoriaanse vader (Mr LOJAPAUTE).In Columbia werd hij wettig ingeschreven als Javier LOJA TORRES en draagt hij dus de naam van zijn vader en zijn moeder, zoals gebruikelijk is in Latijns Amerika.
2) Toen Javier nog een kind was nam zijn vader (Mr LOJA PAUTE) de familie mee om zich in Ecuador te vestigen.Gescheiden van de moeder van Javier schrijft de vader zich in onder zijn familienamen, d.w.z. Javier LOJA PAUTE, en hij verkrijgt dus de dubbele nationaliteit.
3 Javier groeit op in Ecuador, ontmoet er Ana, en samen verwekken ze Angelica. Hij scheidt van Ana en keert terug naar Columbia om er te werken.Hij sticht daar een gezin met Maria die een kind heeft.Ze ontvluchten Columbia om asiel te vinden in België waar uit hun verbintenis een klein Belgisch kindje geboren wordt, Jean-Pierre Loja.
Op geen enkel moment heeft Javier van zijn dubbele nationaliteit gebruik gemaakt om de Belgische staat op te lichten. Hij heeft Columbia verlaten als Columbiaan en het is ook onder deze nationaliteit dat hij zich steeds aan de Belgische autoriteiten heeft aangeboden.
Wie is oneerlijk ?
Tegen de internationale verdragen in criminaliseert de Dienst Vreemdelingenzaken een liefhebbende en verantwoordelijke vader waarvan de levensloop aantoont dat hij altijd in het belang van zijn kinderen gehandeld heeft.
Javier Loja draagt de naam van zijn Columbiaanse moeder, maar ook die van zijn Ecuadoriaanse vader, Paute.Het niet overeenkomen van zijn geboortedatums is een administratieve vergissing waarvoor hij niet verantwoordelijk is.
Javier heeft de vaderrol op zich genomen om te proberen Angelica een leven van ellende en zonder vader te besparen door haar dicht bij zich te brengen: hij is haar toen gaan halen in Ecuador met haar moeder, waardoor hij niet anders kon dan zich als Ecuadoriaans echtgenoot voorstellen.
In België heeft de heer Loja alle noodzakelijke stappen ondernomen om zijn Columbiaanse familie te regulariseren. Zijn gemeente oordeelde dat hij onder de voorwaarden van artikel 40 viel als vader van een Belgisch kind.Javier had dus een legaal verblijf moeten genieten.De Dienst Vreemdelingenzaken bijt zich echter hardnekkig vast en bepaalt het lot van een familie door verder de draak te steken met de rechten van het Kind.
Vandaag is het Jean-Pierre die dreigt brutaal van zijn vader gescheiden te worden. Nochtans heeft hij als Belgisch staatsburger het recht om waardig te leven in zijn land, dichtbij zijn familie, in zijn school en zijn wijk.
De Dienst valt de families aan:
De Dienst Vreemdelingenzaken tracht vrijwillig om een huisvader uit te zetten en van zijn kinderen te scheiden, wat er in feite op neerkomt dat het kerngezin volledig bedreigd wordt. Indien de kinderen in België blijven wordt hen een vader ontzegd, indien ze meegaan naar het land van herkomst wordt hen de kans op een degelijke opvoeding afgenomen.
Doorheen de levensloop en de daden van de Heer Javier Loja wordt er een andere belangrijke vraag gesteld die iedere persoon zonder papieren moet oplossen.Zou men vanaf het moment dat men illegaal verblijft op het grondgebied van België, wat de reden daarvoor ook mag zijn, in vrees moeten leven en zich moeten verstoppen en op die manier toegeven aan de criminalisering die door de Dienst Vreemdelingenzaken wordt voorgestaan, of zou men zich juist waardig en verantwoordelijk moeten gedragen, in het daglicht, net als iedere mens die op deze planeet leeft?
De positie van het Ministerie van Binnenlandse Zaken ten opzichte van de zaak Angelica en de gevolgen ervan toont duidelijk de éénstemmigheid van de boodschap aan: zullen de kandidaten voor emigratie zonder ophouden weggejaagd worden?Wat het antwoord ook is, het wordt tijd dat de hele samenleving antwoord geeft op deze vragen.
De familie en degenen die haar ondersteunen zullen zich om 11.30 u. voor het justitiepaleis verzamelen waar Javier die vrijdagmorgen gehoord zal worden in verband met zijn vraag tot vrijlating.Daarna zullen zij zich naar de Liga voor Mensenrechten begeven op de Alsembergsesteenweg 303, 1190 Brussel om 13.30 u. waar U allen beleefd wordt uitgenodigd.
Contacten : Udep (Union de défense des personnes sans papiers) 0472/895 961
