Freddy Roosemont, de directeur-generaal van de Dienst Vreemdelingenzaken, en de minister van migratie en asiel, Annemie Turtelboom, duwen de mensen-zonder-papieren naar hongerstakingen, extreme acties en zelfs zelfmoorden. Dat stelde Oscar Flores in naam van de Nationale Coördinatie van mensen-zonder-papieren als reactie op de dramatische situatie waarin veel mensen-zonder-papieren zich bevinden.
Jean Peltier
De hele zomer lang waren er hongerstakingen van mensen-zonder-papieren in Brussel. Anderen gingen over tot het bezetten van kranen op bouwwerven. Intussen zet de Dienst Vreemdelingenzaken in alle stilte haar uitwijzingsbeleid verder (in 2007 werden meer dan 8.000 mensen het land uitgezet), tenzij er enige media-aandacht is zoals in het geval van de jonge Ecuadoraan Rothman Salazar of de twee jonge Tsjetsjeense meisjes die werden uitgewezen terwijl hun moeder hier in het ziekenhuis lag.
Zowel de acties van de mensen-zonder-papieren als de solidariteitscampagnes tegen uitwijzingen richten zich tegen het feit dat het wetsvoorstel met criteria voor een regularisatie nog steeds vastzit. De rechterzijde langs Vlaamse kant (VLD, CD&V), maar even goed langs Franstalige kant (MR) verzet zich tegen iedere mogelijkheid van een brede regularisatie. VLD-minister Turtelboom wil een punten-systeem doorvoeren om een kleine minderheid van goede mensen-zonder-papieren te kunnen selecteren. De meerderheid van slechte mensen-zonder-papieren kan daarna zonder problemen verder uitgebuit worden als illegalen.
De minister heeft dit voorstel nog steeds niet aan het parlement voorgelegd en probeert zelfs de discussie over een regularisatie te koppelen aan een akkoord over een selectieve economische migratie die volledig afgestemd is op de noden van het patronaat. Die partijen die zogenaamd voor een gedeeltelijke regularisatie zijn (PS en CDH) verschuilen zich achter de liberalen en de Dienst Vreemdelingenzaken, maar doen tegelijk ook niets om hun partners onder druk te zetten.
Na twee jaar actieve campagnes van en voor de mensen-zonder-papieren om een regularisatie te eisen, is er nog steeds niets veranderd. Dat is de basis voor extremere acties van groepen mensen-zonder-papieren die via hongerstakingen of kraanbezettingen hopen iets te bereiken. Een deel kreeg ook beloftes over tijdelijke papieren. Hierdoor lijkt het erop dat enkel wanhoopsacties resultaten opleveren. De Dienst Vreemdelingenzaken wil een algemene beweging vermijden door verschillende toegevingen te doen in verschillende gevallen, waarbij overigens de beloftes vaak niet worden nagekomen. Er wordt regelmatig geprobeerd om voortrekkers van acties uit te wijzen. Een groot aantal mensen-zonder-papieren is ook niet bereid om zijn leven te riskeren voor papieren. Hierdoor dreigt de beweging zich op te splitsen in een groot aantal kleine (en soms erg gevaarlijke) acties.
Meer dan ooit is er nood aan een brede mobilisatiecampagne om een algemene regularisatie van alle mensen-zonder-papieren te eisen, naast het verdwijnen van de gesloten centra en het stopzetten van de uitwijzingen. De vakbonden moeten een cruciale rol spelen in deze campagne en verdergaan met het syndiceren van mensen-zonder-papieren zodat er meer eenheid kan ontstaan tussen Belgische en migrante arbeiders. Met of zonder papieren, met of zonder werk, we zijn allemaal arbeiders!
Waarom? De hongerstakers stellen zich verschillende keren de vraag: waarom? Hun toestand is na 63 (!) dagen angstaanjagend.
We kunnen niet elke dag superlatieven gebruiken voor hun toestand , maar toch. Als je dag en nacht bij hen bent zie je hen dagelijks meer en meer aftakelen. Er zijn geen woorden voor. Alleen de dokters en zij die hen komen bezoeken kijken er met afschuw naar. Deze mensen bekijken is angstaanjagend omdat volgens de dokters er elk ogenblik iets kan gebeuren.
U mevrouw de minister, en de meeste politici, wensen niet te komen, wensen dit niet te zien. U wil afgesloten zijn van alle menselijk leed omdat u misschien anders toch iets menselijks zou tonen. Het is bedroevend en even angstaanjagend voor de democratie. Terwijl u in Kiev ging vergaderen over migratie weigerde u hier in Belgie de moed op te brengen om uw job te doen en een regeling te treffen voor de mensen zonder papieren en de hongerstakers in het bijzonder.
Ondertussen stellen de hongerstakers u enkele vragen:
- Waarom bent u zo onrechtvaardig om aan de ene groep hongerstakers een verblijfsvergunning te geven en aan de anderen niet?
- Waarom regulariseert u elke maand enkele honderden op basis van "humanitaire reden" die niet gespecifeerd zijn in de wet en waarvoor u een onbeperkt interpretatierecht hebt en waarom weigert u ons te regulariserent? U zelf, en ook de andere regeringspartijen vonden het regularisatiebeleid ten andere willekeurig en daarom hebben de regeringspartijen criteria opgenomen in het regeerakkoord.
- Waarom pleit u zo voor economische migratie voor jobs die niet ingevuld geraken, terwijl wij hier reeds geruime tijd leven en werken, we ingeburgerd zijn en diploma's en ervaring hebben waarmee we hier onmiddellijk officieel aan het werk kunnen?
- Waarom wil u ons niet regulariseren terwijl er in het regeerakkoord, getekend door alle partijen, criteria staan waaraan wij voldoen?
- Waarom verafschuwt u ons zo dat u ons niet alleen laat lijden maar misschien laat sterven en in het beste geval zult opzadelen met ernstige letsels voor de rest van ons leven.? Zijn we geen gewone mensen zoals u en iedereen?
- Waarom hebben we niet het recht om te vluchten als we geen menswaardig leven hebben of mogen we een menswaardig leven alleen maar gaan zoeken in onze arme buurlanden en niet in het rijke Westen? - Waarom bent u als liberaal van "open" VLD niet voor een open wereld met vrij verkeer van mensen terwijl u wel voor vrij verkeer van goederen en geld bent?
U hebt daarop geen antwoord, en daarom durft u ook niet in debat gaan voor de VRT. U kunt toch moeilijk verklaren dat het inderdaad allemaal onrechtvaardig is of er u zoals steeds vanaf maken met uw slogans: "ik praat niet met hongerstakers" of "ik laat me niet chanteren" of andere onzin. Mensen met verantwoordelijkheidszin en politieke moed steken hun nek uit en lossen de problemen op, zeker als ze zo dramatisch zijn als nu bij de hongerstakers.
Reeds verschillende malen hebt u de sympathisanten en begeleiders van de hongerstakers gecriminaliseerd. Nu mag je hen bedanken want ze redden uw vel. Het zijn wij die onze verantwoordelijkheid opnemen en hongerstakers overtuigen om naar het hospitaal te gaan eens er gevaar is voor overlijden. Daardoor verlengen we deze ellendige actie maar daardoor is het gevaar wel niet geweken, spreek er maar eens over met de dokters, of zijn dat ook criminelen omdat ze de hongerstakers bijstand verlenen?
Mevrouw de minister, we smeken u op onze knieen, geef deze mensen onmiddellijk een verblijfsvergunning, ze hebben al genoeg afgezien. Dit zou geen teken van zwakte zijn maar van grootheid. De mensen in hongerstaking willen u niet chanteren maar vragen alleen om hier te mogen leven en werken met respect voor onze wetten. Had de regering haar werk gedaan dan zouden er waarschijnlijk nu en in de toekomst geen hongerstakingen meer zijn geweest. Denk a.u.b. daar even op na.
Met dank daarvoor. Achtingsvolle groeten
Pol Van Camp Belg, mee in hongerstaking om hun gerechtvaardigde eisen kracht bij te zetten.
