Uw steun kan hen helpen bij hun regularisatieaanvraag
Momenteel woont de Congolees Jérôme Mavakala samen met zijn vrouw Odrade en twee kinderen Tobie-Hélène en Margot bij priester Geert in Heusden-Zolder. Eerder was het OCMW van deze gemeente genoodzaakt om haar steun (woonst en leefloon) stop te zetten nadat de asielprocedure van het gezin negatief werd afgesloten. Even zag het ernaar uit dat het gezin onderdak moest zoeken in een asielcentrum, tot de priester met een tijdelijke oplossing kwam en enkele kamers van de pastorij ter beschikking stelde. Intussen loopt sinds 2005 nog steeds een andere regularisatieaanvraag om humanitaire redenen. Het gezin wacht bang af
Het gezin van Jérôme en Odrade is intussen al 7 jaar in ons land en ze zijn volledig geïntegreerd. Hun dochtertjes Tobie-Hélène (6) en Margot (4) werden hier geboren en gaan naar school in Heusden-Zolder. Zij kennen enkel België. Heel de familie spreekt trouwens vlot Nederlands. Odrade is lid van de ouderraad en volgt een opleiding restauranthouder. Jérôme heeft in Brussel een cursus Marketing Management gevolgd. Beide ouders zijn actief in de Kringloopwinkel. Jérôme is tevens voorzitter van Les Amis Du Congo, één van de verenigingen aangesloten bij het Internationaal Comité.
Politieke stem
Norman Rogiers kent de familie al een hele tijd en is vriend aan huis. Wij hebben het geluk dat we in België geboren zijn. Wij kunnen onze (politieke) stem kwijt en we hebben de keuze uit een waaier van partijen waarop je kan stemmen. Neem nu dat je in Congo was geboren en je wilde je democratisch uiten, dan was en is je leven in gevaar. Dat is ook wat met Jérôme en Odrade gebeurd is. Ze leerden elkaar kennen op de universiteit in Congo. Ze waren politiek bewust en steunden ene beweging voor democratie. Dat werd hen niet in dank afgenomen en in 2000 zijn ze naar België gevlucht.
Hart in Congo
Odrade komt uit een goed burgerlijk gezin. Haar vader is onderwijzer in een lagere schol. Hara familie is nog in leven. Haar hart ligt ook nog in Congo. Het liefst van al zou ze willen terugkeren, naar haar familie, maar ze weet dat het niet veilig is. Ook vandaag zijn er nog afrekeningen. Mensen waarvan geweten is dat ze niet dezelfde mening delen als de machthebbers worden nog steeds vermoord.
Noodoplossing
Intussen woont het gezin bij priester Geert in Heusden-Zolder. Toch weet ook Norman dat dit geen langdurige oplossing kan zijn. Nu het Lokaal Opvang Initiatief is stopgezet kunnen jérôme en Odrade zelfs geen vrijwilligerswerk meer doen in de Kringloopwinkel. Ze zouden zeer graag voltijds gaan werken. Dat kan natuurlijk niet voor mensen zonder papieren. Hier wringt het schoentje. Er liepen twee procedures om hun situatie te normaliseren: één voor de Raad van State die is afgesloten zonder positief gevolg en een tweede voor regularisatie. Hier is echter nog geen uitspraak over gedaan. Maar waar moet de familie in tussentijd naartoe? Jérôme beseft dat het verblijf bij de priester een noodoplossing is en hij wil graag zelf zorgen voor zijn gezin. Al zal het niet eenvoudig zijn om zonder leefloon ergens iets te huren. Eten krijgt het gezin van de Sint-Vincentiusvereniging en van de vele vrienden, maar deze situatie is niet langer houdbaar. Er moet dringend een oplossing komen van de overheid.
PETITIE
Steun Jérôme en zijn gezin bij de regularisatieaanvraag. Onderteken de petitie op
Petitie tegen hervorming inkomensgarantie-uitkering
Voor iedereen die deeltijds werkt en nog een gedeelte werkloosheidsvergoeding trekt:
In mijn mailbox vond ik een petitie die voor sommigen onder jullie het ondertekenen waard zou kunnen zijn. Als je deeltijds werkt krijg je normaal nog bijbetaald van de werkloosheid. Wel, dit bedrag dat bijbetaald wordt aan mensen die deeltijds werken zou men nu willen verminderen. De berekeningen zijn nogal ingewikkeld, maar het zou erop neerkomen dat mensen die deeltijds werken toch minder zouden krijgen, op de onderstaande site zijn enkele voorbeelden gegeven.
Klik op onderstaande link en lees de tekst indien mogelijk, of teken meteen de petitie onderaan:
Ik plaats het hier in de hoop dat deze petitie nog op grotere schaal verspreid kan worden want het is een schande dat men het geld weer gaat halen bij degenen die het toch al zo lastig hebben om de touwtjes aan elkaar te knopen. De meeste slachtoffers van het (neo)liberaal beleid zullen natuurlijk weer vrouwen zijn die deeltijds gaan werken in de hoop hun kinderen te kunnen voeden of iets extra te kunnen geven.
St.Joost-ten-Node - Opnieuw families uitgedreven omwille van onbewoonbaarheid
Vandaag nam het Comité voor Sociale Gerechtigheid deel aan een actie voor een aantal mensen die uit hun woningen verdreven zullen worden voor de ingang van de winter. Samen met de ONHU, het Gemeenschappelijk Daklozenfront, S.D.F., de vzw Chez Nous/Bij Ons, , Solidarités Nouvelles, de Union des Locataires de St.Gilles en het Comité de lEspoir et Groupe dAction Droit au Logement eisen wij dat de met uitzetting bedreigde mensen opnieuw gehuisvest worden op kosten van de in gebreke gestelde eigenaar.
Verschillende families kregen het bevel hun logement te verlaten. Zij werden getroffen door een advies van onbewoonbaarverklaring. Enkele jaren reeds, in het kader van de strijd tegen de onbewoonbaar verklaarde woningen, komen deze toestanden jammer genoeg meer en meer voor, met als gevolg telkens sociale dramas voor de huurders. Veel te vaak blijven de weinig nauwgezette eigenaars de woningen verhuren ondanks het feit dat die niet in orde zijn met de hygiënische voorschriften en veiligheidsnormen.
Gedagvaard door hun Gemeente om hun eigendom conform de normen te maken, weigeren ze dit pertinent en blijven huurgeld vragen (ongeoorloofd) ondanks dat hun eigendom wettelijk niet in orde is. De Gemeente ziet zich genoodzaakt de huurders eruit te laten zetten. Zij heeft echter de taak deze huurders te begeleiden naar nieuwe huisvesting, maar zonder resultaatverplichting, zo zeggen ons de rechters in de rechtbank. Meer dan eens merken we dat het de eigenaar vrij staat al of niet de zware renovaties aan te vatten, zodat het pand ook verhuurd kan worden tegen een veel hoger bedrag dan voordien.
Om trachten te verhinderen dat de huurders tweemaal gestraft worden (slecht gehuisvest+uitgedreven+de straat op of geplaatst in een home), lijkt het ons terecht dat de onrechtvaardige eigenaar veroordeeld zou worden tot het betalen van een vergoeding aan zijn huurder (gedurende de hele duur van de huur) teneinde een andere huisvesting te kunnen vinden.
De verhuurder zou eveneens verplicht kunnen worden de verhuiskosten te betalen van zijn vroegere huurder. De openbare besturen zouden op die manier bevrijd worden van een onjuiste financiële last.
LET WEL!!! Voornoemde schikkingen werden opgelegd in de Vlaamse Huurcode sinds 1 september 2007.
Deze verplicht de eigenaar tot het betalen van de huur van een nieuw logement voor zijn huurders, en dit gedurende een jaar wegens verwaarlozing. Wanneer volgt het Brusselse Gewest deze regeling ?
Met bovenstaande vraag trokken de organisaties samen met de gedupeerde bewoners (Madame Parisi en Mr. Carcas) eerst naar de woning op de Rivierstraat waar de heer Carcas verblijft. Daar was iedereen getuige van de paddestoelen op de muren en de grote vochtconcentratie waardoor zelfs schilderen niet helpt om de muren een kleurtje te geven. Het gebouw is terecht onbewoonbaar verklaard, maar wat nu met de bewoners ? Samen met de organisaties trokken zij naar het ministerie van minister Dupuis, die echter geen tijd had voor ons. Wel kregen een tiental afgevaardigden een gesprek met de kabinetschef en werd er heel wat gepalaverd over de Vlaamse en Brusselse Wooncode en het feit dat de regelingen in de verschillende landsdelen verschillend zijn. Om meer duidelijkheid te creëren zou een herfederalisering op het gebied van Wonen zeker geen overbodige luxe zijn. Nu gelden er immers verschillende regelingen in de onderscheidene delen van het land.
Na een langdurig gesprek heeft de kabinetschef beloofd om er toch iets aan proberen te doen en contact op te nemen met de bevoegde gemeentelijke instantie die instaat voor de begeleiding van deze mensen.
Ook wil het ministerie van Dupuis volgens eigen zeggen dat de organisaties met concrete voorstellen komen de volgende keer, meer in algemene zin dan, die de situatie zouden kunnen verlichten.
Het Comité voor Sociale Gerechtigheid zal bij een volgende gelegenheid haar eigen eisenpakket meenemen, zoals het aanslaan of onteigenen van leegstaande gebouwen teneinde op die manier de stijgende woningnood een halt toe te roepen en het toenemend aantal daklozen in de hoofdstad in te dijken.
Ook denken we aan het openstellen van sportaccommodaties zodat daklozen er gratis kunnen douchen, een gerechtvaardigde eis van T.Balsat van de ONHU die we met alle plezier willen ondersteunen.
