Vandaag is het weer 17 oktober de sociale sector bouwt een feestje op kap van de armen het zal op het nieuws van 19.00 u denkelijk weer barsten van de ludieke acties om armoede onder de aandacht van de beleidsmakers te brengen en meer van dat slap gelul denk je dan. Alsof de beleidsmakers niet weten dat er armoede is terwijl honderden sociale organisaties en hun Vlaams Netwerk in dit land niets anders doen dan verslagen maken en studies schrijven, de armen onder de microscoop leggen, zich zorgen maken over hun gekwetste binnenkant (dit laatste vooral om de echte oorzaken van armoede te verdoezelen) enz De bedoelingen van een aantal van de mensen werkzaam in de sector zullen op zich ongetwijfeld lovenswaardig zijn, maar de meesten onder hen durven zelfs geen vuist in hun zakken maken als ze zien wat er in werkelijkheid gebeurt en op welke manier de politiek met hun adviezen omspringt. Eén van de weinige verenigingen die af en toe een vuist maakt is de asbl Chez Nous/vzw Bij Ons in Brussel, maar dat is dan ook een witte raaf in het armoedelandschap.
En dan bekijken we het nieuws vol verwachting. Maar de dikke 15 % van de bevolking die met armoede te kampen hebben zijn welgeteld twee zinnetjes per jaar waard op de VTM. Het resultaat was dan ook bedroevend: een rijtje kinderen met een geknoopt laken die door de straten van Aalst trekken, en een samenkomst in Brussel zonder zelfs één persoon echt te interviewen. Alle aandacht ging weer uit naar een paar faits-divers zoals verkeersongelukken en een relletje rond een affiche van de opera met een massamoordenaar erop.
Onze morele steun gaat vandaag vooral uit naar het troepje Brusselse daklozen dat vandaag op ludieke wijze een kamer gaat vragen in het Hilton Hotel op de Place Rogier in Brussel (de achterliggende gedachte hier is dat het minder zou kosten de daklozen in het Hilton onder te brengen dan om een veel te duur en topzwaar systeem van organisaties en betaalde professionals in leven te houden). De ironie wil dat het natuurlijk weer een ludiek gebeuren zal zijn, onder aanvoering van betaalde professionals. De daklozen zullen weer eens misbruikt worden, denkelijk zijn ze niet op de hoogte van het feit dat een oproep voor hun actie pas gisteren werd verspreid per mail. En op welke manier dan nog... Van betaalde professionals zou men toch tenminste mogen verwachten dat ze één van de beide landstalen fatsoenlijk beheersen, want dat is een eis die aan ieder ander die een jobke of een sociale woning zoekt normaal gesproken met veel ijver wordt gesteld.
Armoede is uiteraard een relatief probleem. Het is voor een arme gemakkelijker te leven in een arme omgeving dan in een rijke. Want dan is de druk tot consumeren en geld uitgeven veel minder groot. Een arme in Soedan valt minder op dan een arme in Woluwe St.Lambert of in Tervuren. De Soedanese arme zal dus minder last ondervinden van sociale uitsluiting en discriminatie allerhande, waar de armen in ons land meestal het stigma krijgen dat hun armoede hun eigen schuld is. In een aantal gevallen zal dat zeker wel zo zijn, maar het mag absoluut niet veralgemeend worden. We kunnen ons van de indruk niet ontdoen dat tal van gediplomeerde armen of beroepsarmen (de zogenaamde opgeleide ervaringsdeskundigen in de armoede, hoewel ik ooit één uitzondering heb ontmoet bij Samenlevingsopbouw in Brussel) er alleen maar zijn gekomen met de bedoeling ALLE armen in dit land te stigmatiseren en belachelijk te maken, alsof ze allemaal even ongeschoold en onverantwoordelijk zouden zijn, niet tot normale relaties in staat, onverdraagzaam, enz .
De echte armen in ons land zijn de mensen zonder papieren die nergens recht op hebben, ook niet op een uitkering of om het even welke andere steun. Zelfs de dekens en het recht op dringende medische verzorging waarop ze uit humanitaire overwegingen recht zouden moeten hebben geraken meestal niet eens tot bij hen, hetzij omdat de verdeling vertraging oploopt, hetzij omdat ze zelf niet geïnformeerd worden dat ze hier recht op hebben, ondanks het feit dat er heel wat organisaties mee bezig zijn, al vragen wij ons dan af op welke manier dan wel. Veel slapeloze nachten zullen ze er niet aan overhouden, als het geld maar op de rekening staat iedere maand.
De liberalen die altijd hun stinkende bek vol hebben met dure woorden als mensenrechten en humanitarisme zijn tegelijkertijd degenen die deze mensen het hardste naar het leven staan. Eigenlijk zou er een massabetoging voor het bureau van de VLD georganiseerd moeten worden om de liberalen op hun verpletterende verantwoordelijkheid te wijzen in deze. Kijk maar eens met welk cynisme liberalen als P.Dewael alle negatieve kanten van hun eigen waardeloze karakter botvieren op onschuldige papierloze mensen, om over de beulen van de Dienst Vreemdelingenzaken nog maar te zwijgen. Zelfs tal van Belgische burgemeesters zijn al niet meer bereid om op de provocaties van dit stelletje onverkapte nazis in te gaan of steun te verlenen aan hun razzias tegen weerloze mensen, vaak gezinnen met kinderen die ze met veel ijver trachten uit elkaar te trekken.
Het liberalisme in al zijn varianten, (dus ook de fascistische, sociaal-democratische en christelijke) is een terminale en ongeneeslijke kanker die zich in razendsnel tempo verspreidt en alles aanvreet wat niet integreerbaar of assimileerbaar is in de onophoudelijke rattenrace naar geld en winst. Deze ziekte zou met wortel en tak uitgeroeid moeten worden door al degenen die te lijden hebben onder de gesel van het mondiaal kapitalisme. Willen we het milieu/de aarde redden, de uitbuiting een halt toeroepen en de stijgende armoede serieus indijken dan zullen we in de eerste plaats op solidaire wijze iets moeten doen aan de dictatoriale, moorddadige en criminele uitwijzingspolitiek die hier in België door de zogenaamde mensenrechtenspecialisten van blauwe signatuur (en hun knechtjes van SP.a en CD&V) wordt toegepast.
Waar de mensen zonder papieren hun hoop gesteld hadden in een nieuwe regering met CD&V, een partij die toch pretendeert de christelijke waarden te verdedigen, zijn zij bedrogen uitgekomen. Er komt geen algemene regularisatiegolf, integendeel, de aanpak zal onder druk van een snel verrechtsende publieke opinie nog harder worden dan hij al was.
Intussen heeft een Congolese vrouw die samen met haar drie kinderen opgesloten zit in Merksplas gisteren een zelfmoordpoging gedaan zou het helpen om de mensen hun ogen te openen als wij vertellen dat deze vrouw al sinds 1992 in ons land verblijft ? Wat doet ze dan nu in het gesloten centrum ?
Ze zouden al die liberale varkens zelf met hun kinderen en heel hun hypocriete poespas moeten opsluiten in een stinkend kot, al was het maar voor een paar weken, ze zouden wel anders piepen. Misschien dat ze dan zouden begrijpen wat al die dure woorden als humanitarisme en mensenrechten feitelijk te betekenen hebben. Wellicht zou het dan geen dode letter meer zijn die ze gewoon netjes moeten slikken tijdens hun universitaire studies (als ze die al gehad hebben), om ze daarna snel weer te vergeten onder invloed van de inhumane en mensonwaardige machtspolitiek gebaseerd op ongebreidelde winsthonger.
De daklozen en de armen in dit land hebben dringend woordvoerders nodig die hun zaak hard kunnen maken en dit willen combineren met harde massa-acties. Er zijn naar schatting 17.000 daklozen in dit land, dat is bijna een heel leger waarmee je gemakkelijk een hele stad als Brussel kunt lamleggen, al was het maar door een dag of twee op vreedzame wijze een paar gevoelige verkeersaders te blokkeren. Dat zijn argumenten waar de liberale geldwolven en hun knechtjes van CD&V en SP.a wel oren naar zullen hebben, want daar raak je ze waar het hen zelf het meeste pijn doet: in de portemonnee. Klagen en studies schrijven, ludieke vertoningen en smeekbedes helpen immers toch niet.
Laat ons hopen dat het ooit tot een strijdbare en dynamische basisbeweging komt van moegepeste mensen in armoede zelf die niet bereid zijn om alle vooroordelen die anderen tegen armen zouden kunnen hebben te bevestigen.
