De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Rustig en super lang geslapen. Daarna zijn we de fiets opgesprongen en zijn we de onmiddellijke omgeving van Dokkum gaan verkennen. Veel idyllische staatjes doorgereden. De netheid van ieder huisje valt zeer op. Ook de vriendelijkheid van de meeste Nederlanders is opmerkelijk. Een B and B is hier Bed en Brochje (broodje). Na de middag zijn we door het Friese landschap naar de zee gereden. Onderweg was het genieten van het vlakke landschap. Overal duiken er sloten op met watervogels met onder andere ganzen en zwanen. De wijdse landschappen laten ook de vele oude windmolens zien. En allen zijn zeer goed onderhouden en bewaard. We reden tot aan de overzet in Holwerd. Van hieruit vertrekt er om de twee uur een boot naar het eiland Ameland. De ganse dag door is er hier een baggerboot die de vaargeul moet openhouden. Volgens een eilandbewoner met wie we gesproken hebben is er bij laag water regelmatig een boot die vastloopt. Voor diegenen die gehaast zijn is er ook een taxi-boot die de overzet doet voor maar liefst 100.
Deze morgen zijn we iets na achten vertrokken richting Friesland. We hebben een 375km voor de boeg. De rit verloopt probleemloos. In de omgeving van Almere zijn we toch verwonderd van het enorme grote aantal windturbines. Het landschap wordt ook gevuld met honderden schapen en lammetjes. Rond de middag zijn we gestopt en daarna een aangepast middagdutje gedaan. Rond halfdrie zijn we aangekomen op de camping harddraverspark in Dokkum. De camping is gelegen op 150m van het stadscentrum. Dokkum is een van de elf steden van de provincie Friesland. Bij het grote publiek bekend als het elfsteden keerpunt. In de namiddag zijn we een verkennende wandeling gaan maken in de binnenstad. Een verzorgd en aangenaam historisch stadje met zijn vele oude gebouwen die u aan zijn rijke verleden doet denken.
Gras afrijden langs onze wegen. Het gebeurt af en toe. Maar dit hier is gras afrijden zoals het hoort. Het is dan ook van Duitse spitstechnologie. Zie ook naar de meerdere mogelijkheden waarvoor deze machines kunnen ingezet worden gewoon door enkele vervangstukken te monteren.
Vandaag bij de bandenboer terug geweest om twee nieuwe banden te laten plaatsen. Dus weer een probleem uit de baan. Ondertussen is de kleine Lorin gans de dag op pad geweest als supporter van de rode duivels. Na deze afmattende dag nog eerst een lekkere sappige peer naar binnen werken. Als laatste voor het slapengaan een flinke fles melk drinken en vertrekken naar dromenland. Later op de avond hebben de rode duivels met 2 1 gewonnen van de Serviërs. Zou het dan toch geholpen hebben?
Sedert een paar weken stelde ik vast dat een band van onze motorhome niet op druk bleef. Na het opblazen was hij terug goed voor een week. Dus moest er ergens een klein gaatje zijn. Gezien wij binnenkort een reisje plannen, ben ik vandaag naar de badencentrale gereden om die band te laten herstellen. Na het afnemen van het wiel kwam er meteen meer aan het licht. Wij hebben namelijk veel geluk gehad. De band vertoonde scheurtjes in het rubber. Uit een van deze scheurtjes kwam reeds een ijzerdraadje van de bewapening van de band naar buiten. En er zaten er nog een paar te wachten om naar buiten te komen. Met andere woorden zouden wij binnen afzienbare tijd een klapband krijgen. Dan maar vlug twee nieuwe banden besteld. In principe zullen die morgen gemonteerd worden.
In onderstaand filmpje kan u zien hoe een zeer oude redwood omgelegd word. Redwood bomen groeien letterlijk tot in de hemel ! Ze worden tot 8 meter dik en 110 meter hoog. En tot 5000 jaar oud.... Door de tot 40 cm dikke kurkachtige schors zijn ze bestand tegen bosbranden. Om de 300-500 jaar is er een bosbrand waardoor de 'gewone' bomen verbranden. De Redwoods hebben dan weer ruimte om uit te zaaien. Sterker nog: zaden van een Redwood ('denneappels') blijven wel 100 jaar goed en hebben zelfs vuur / warmte nodig om te ontspruiten.
Vandaag geen onkruid gewied maar onze oprit opgekuist. Deze moest dringend ontmost worden met de hogedrukreiniger. Tussendoor nog even naar mijn kot. Van een paar stukjes houtafval heb ik twee fluitjes gedraaid. En ze werken ook nog! Ze zijn wel een beetje groot voor er een ganse voetbalmacht mee te fluiten. Ben wel tevreden over de klank. En nu eventjes de weersvoorspellingen nakijken. We willen er nog eens op uit trekken. Het wordt Normandië of Friesland. Het zal gewoon afhangen van de hoeveelheid voorspelde neerslag die de doorslag zal geven.
Het voorbije weekend niet veel bijzonders gedaan. Wel in de hof gewerkt. Het onkruid is zeer weelderig gegroeid. Vandaag terug in de hof bezig geweest. Maar bij momenten steekt het mij tegen. Dan maar efkens naar mijn kot. Uit de zijkant van een tak heb ik dan maar een olielampje gemaakt. Daarna opnieuw met volle moed onkruid wieden.
Als het alcohol blaastoestel niet meer werkt gaan deze politiemannen over naar plan B. De stereo wordt erbij genomen en aangezet. Tevens wordt er gevraagd om deel te nemen aan een dansje. Als je valt ben je natuurlijk straal bezopen. Sommige mensen hebben het niet door dat dit voor een verborgen camera is. Echt grappig, moet je zeker en vast helemaal uitkijken. Als het kan op volledig scherm zetten. Veel plezier!!!
Iedereen heeft wellicht klinkers liggen op zijn oprit naar de garage toe. En ook rondom het huis. En in de tuin. Kortom klinkers heeft iedereen wel ergens liggen rond het huis. Na verloop van tijd worden die heel erg vuil en glad. Door mos aangroei slaan die mooie klinkers na een tijdje zelfs groen uit. En dan beginnen we er aan om die terug proper te krijgen. In de meeste gevallen schaffen we ons dan een speciaal product aan om de groene aanslag te verwijderen. Alleen echter is het ofwel een product dat niet of maar half werkt, of zelfs slechts tijdelijk werkt. En het is bovendien meestal van chemische aard qua samenstelling. Gevolg? De klinkers zijn met een beetje geluk voor een paar weekjes terug beter, maar na verloop van tijd is de groene aanslag terug zichtbaar. Dan maar naar de grote middelen grijpen: afspuiten met de hogedrukreiniger. Steen per steen afspuiten maar met het nadeel dat de voegen ook leeg gespoten worden. Dus moet alles opnieuw met wit voegzand ingeborsteld worden. Vandaag hebben we de achterkant van de woning gedaan. Bekijk het resultaat.
Het vrouwtje is wakker geworden met een keel- en oorontsteking. Ze maakt ook hoge koorts. Daarom de dokter gebeld en in afwachting van zijn bezoek moet ik wel zorgen voor middageten. Marijke kan niet slikken en bijgevolg zal ze dan ook weinig of niets eten. Maar dat brengt mij op het idee om eens een kip klaar te maken op onze COBB.
We hebben het kipje eerst gewassen en daarna ingesmeerd met kippenkruiden en olijfolie. Daarna hebben we 9 houtskool briketjes aangestoken in de vuurkorf. Tien minuutjes later zijn die al helemaal grijs en klaar voor gebruik. Dus het kippetje op de braadrooster gelegd en het deksel erop. Na driekwart uur een zakje rookpellets op de houtskool gelegd en het kippetje omgedraaid. Een deciliter water in de kookring om de kip niet te laten uitdrogen. Terug deksel erop en genieten van het roken (van de kip). En na nog eens driekwart uur de kip versneden en klaar om op te peuzelen. Ondertussen is de dokter geweest en nu vlug naar de apotheker om antibiotica e dergelijke op te halen.
Vandaag is ons voorspeld dat we zouden kunnen genieten van hetgeen we over een tijdje misschien zullen beleven: zonnig weer met temperaturen die in het binnenland kunnen oplopen tot 18° bij een matge windkracht van 3 à 4. Dus, de mouwen opgestroopt en beginnen onkruid wieden in de tuin. Rond het middaguur hield ik het voor bekeken. Na de middag de fiets van stal genomen en een ritje gedaan door het landelijke Vlaanderen. De akkers zijn pas ingezaaid en dit laat ons toe van te genieten van mooie vergezichten. In de weiden staat het gras hoog en groen. Maar nergens was er enig teken dat de landbouwers aan het hooien zijn. Normaal is rond deze tijd het hooi binnen. We zijn gereden tot aan het sas van Astene. Het sascomplex is als monument beschermd en de omgeving met de twee sasmeestershuizen en de jaagpaden als dorpsgezicht. Het sas dateert van 1861, toen men een doorsteek van honderd meter groef om zowat 5 km in bochten uit te sparen. Op het gekanaliseerde stuk werden een stuw en een sluis gebouwd. Het brugdek is van metaal met een houten bevloering. De sluizen (5,4 m breed, 42,2 m lang) met houten sluisdeuren, met kruisversterking en houten ophaalkleppen worden manueel bediend. Aan de kade liggen veelal twee historische vaartuigen.
Deze morgen op de radio niets anders dan dat het koud en regenachtig was. Ik denk dat dit helemaal geen nieuws is. Maar aangezien ik steeds twijfel of ik al dan niet in de tuin ga werken was dit bericht wel een meevaller. Ik mocht dus terug in mijn kot gaan prutsen. We zijn vandaag begonnen met de bodem van de bovenfreestafel klaar te maken. Vier wielen met rem eronder. Kwestie dat ze niet wegrolt als we gaan frezen. Daarna zijn de kolomkasten op de bodem gelijmd. Verder werd de bovenplaat ook gemonteerd. Deze bevat een aantal geleiders die ons in staat stellen van diktes van hout traploos te regelen. Aan de achterkant is ook te zien hoe de frees onderaan de tafel is gemonteerd. Let ook op de stofafzuiging. Om het mogelijk te maken de diepte van de frees ook traploos te regelen hebben we gebruik gemaakt van een autokrik. De aansluiting van de stroomkabels gebeurt aan de voorkant. De aansluiting is ook voorzien van een noodstop.
Deze voormiddag stond ik voor een verscheurende keus. Het was alsof ik moest kiezen tussen de pest en de cholera. De weerman heeft droog weer voorspeld. Dus werken in de hof of verder werken aan mijn bovenfreestafel. Uiteindelijk heb ik dan maar voor het laatste gekozen. Vandaag hebben we de rechterkolomkast en het middenblok afgewerkt. Het middenblok is lager want daar moet later een krik op gemonteerd worden die zal dienen als lift voor de bovenfrees. Tussendoor eventjes naar binnen om te luisteren naar een pianorecital van de kleine Lorin.
Het weer blijft zoals het is. Te nat en te koud om buiten in de hof te werken. Dan maar terug naar mijn kot. Vorig jaar ben ik aan het bouwen van een bovenfreestafel begonnen. Het wordt tijd om dit project terug op te nemen en het verder af te werken. Het ganse ontwerp is gebouwd met resten van planken en platen. Dus hier is veel schaaf en schuurwerk aan vooraf gegaan. De onderbouw van die freestafel zal bestaan uit twee kolomkastjes met laden. Vandaag heb ik de linker kolomkast afgewerkt. Al zeg ik het zelf, het resultaat mag er zijn.
Deze week zat er in de brievenbus een berichtje waarin medegedeeld werd dat woensdag een schroothandelaar oud ijzer kwam ophalen. Persoonlijk vond ik dit een prachtig initiatief. Zowat alles mocht erbij neergezet worden behalve ijskasten en diepvriezers. Dan maar wat thuis rondgekeken en vlug wat oude spullen van metaal buiten geplaatst. De woensdag ging voorbij maar de spullen bleven liggen behalve een oude generator van 2000 watt. Die was opgehaald. Dan maar telefonisch contact opgenomen met de firma. Veel excuus maar ze zouden toch nog komen. En het werd donderdag. Toen na de middag bleek dat de oude spullen er nog altijd lagen heb ik alles maar ingeladen en deze zelf naar het containerpark gebracht. Hoe het daar verliep is nog een ander verhaal. Maar dat ga ik hier niet uit de doeken doen want het zou bijna op gezaag lijken. En mijn blog moet toch nog blijven bekeken worden......
Vandaag geprofiteerd van de droge dag om een putdeksel te plaatsen. Boven het mangat van de septische put bij mijn zoon diende er nog putdeksel te worden geplaatst. Wij hebben gekozen voor een vierkante vorm. In feite bestaan er twee soorten: ronde en vierkante. Bij een rond putdeksel is het ijzeren frame rond het deksel bijna altijd vierkant. Het vierkante frame heeft een voordeel bij de bestrating: er kan makkelijker om de put heen betegeld worden. Welke vorm zij echter ook hebben, op alle deksels is reliëf aangebracht om grip te creëren. Oorspronkelijk was de reden voor de overstap naar rond dat een rond putdeksel niet in de put kan vallen. Een vierkant putdeksel zou (diagonaal) wel in het eigen gat kunnen vallen. Dat is vooral gevaarlijk als iemand, bij diepere putten, in de schacht aan het werk is voor onderhoud. Door verbeterde ontwerpen kunnen vierkante deksels, bijvoorbeeld met scharnieren, ook veilig zijn. Ronde deksels zijn lichter dan vierkante deksels met eenzelfde doorsnede. Voilà, dit is de theorie die er nog blijven hangen is uit de tijd toen ik nog alle dagen moest werken.
Iedereen spreekt erover: het weer. Is altijd zo geweest, zal altijd zo blijven. Maar de laatste dagen gaat het gesprek over in ergernis. Uitspraken als waar blijft de zon, de zomer is weeral voorbij, dit jaar krijgen we geen zomer, ........... Gelukkig zijn er toch nog mensen die het allemaal met een korreltje zout nemen. Wat dacht u van volgende uitspraken:
Regent het in mei, dan is de winter voorbij.
Als je een regenboog wilt zien dan moet het eerst regenen.
Wanneer doen we het weer?
Wat nu valt valt straks niet meer.
Maar laat ons vooral optimistisch blijven en genieten van onderstaand filmpje met Gene Kelly: Singing in the rain.
Onlangs zag ik een kerel van mijn leeftijd op weg met een paar jonge kerels op hun mountenbikes. Respect voor die ouderling want hij deed niet onder voor die jongelui, wel integendeel. Maar bij nader toezien was zijn fiets uitgerust met een elektrische motor van gruber assist. Het gruber assist systeem is een ultra-licht aandrijfsysteem voor mountainbikes, trekkringfietsen en racefietsen. De motor is totaal onzichtbaar (past enkel in de zadelbuizen met diameter 30,9 mm of 31,6 mm) en weegt slechts 900 gram. De motor levert je ongemerkt een extra duwtje in de rug (motorvermogen 200W). Er zijn twee soorten batterijen beschikbaar in een bijgeleverd zadelzakje: 4,5 Ah LiION batterij of 6,75 Ah LiION batterij. Bij uitschakelen van de motor kan je normaal fietsen zonder dat de motor je hindert. De hulpmotor, met een lengte van 22 cm en een vermogen van 200 W, wordt door middel van een tandwiel mechanisch verbonden met de trapas. De aanwezige versnellingen blijven werken zoals voorheen. Bij een optimale trapfrequentie van ongeveer 60 tr/min levert de motor rond de 100 W aan de trapas. Niets laat vermoeden dat je met een elektrische fiets op weg bent.
Zouden er in het scheldepeloton ook ouderlingen meefietsen met zo'n onzichtbaar motortje?
