De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Nu de winter er aan komt is het fijn om, in ons verwarmde tuinhuis, een blokje hout te draaien. In onderstaand filmpje kan u zien hoe dit gedaan wordt.
Na het ontbijt maken we ons klaar om de laatste 230km rustig af te malen. Rond 13.00u zijn we aan de Belgische grens. We stoppen op de parking in Marke en we kunnen het niet laten om na zes weken een echt Belgisch frietje te verorberen. Van hieruit rijden we rechtstreeks naar carglass in St Martens Latem. U weet nog dat onze voorruit gebarsten is en aan vervanging toe is. We krijgen een afspraak voor volgende vrijdag. Nu nog tanken en dan naar huis. Ondertussen is het 16.30u geworden.
Vandaag zondag, dus geen vrachtwagens op de wegen. Het is dan ook de moment om een groot stuk weg af te leggen. We rijden op een rustig tempo tot in Attichy waar we op de camping municipal de nacht zullen doorbrengen. De camping ligt aan een grote visvijver. In het stadje is het stil, weinig beweging. Het lawaai van de foorkramers hun vrachtwagens. Zij zijn hier deze namiddag aangekomen om de foor op te bouwen voor de foire aux marrons van volgende zondag. Als deze niet op tijd klaar zijn weet ik het ook niet meer!
Gisteren namiddag heeft Marijke nog vlug een was gedaan op de camping. Bij het consulteren van het weerbericht stelden wij vast dat het dinsdag gaat regenen over heel Frankrijk en ook België. Om het rijden tijdens deze regendag hebben we gisteren avond beslist om onze reis met twee dagen in te korten.
Deze voormiddag hebben we dan de camping verlaten om richting thuis te rijden. Na de middag stoppen we in La Charité sur Loire. La Charité sur Loire dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, vormde een belangrijke stopplaats voor pelgrims op de Saint Jacques-pelgrimstocht naar Compostelle. L'église Notre Dame, (de kerk) is zonder twijfel een indrukwekkend voorbeeld van Romaanse architectuur. De Notre Dame-kerk, de stadswallen, de Pont de Pierre (brug) en de oude stadswijken zijn de bezienswaardigheden. La Charité sur Loire werd in 2000 uitgeroepen tot Ville du Livre (de stad van het boek) en er wonen dan ook een aantal bekende personen uit de wereld van de literatuur.
Deze avond hebben we dan ,als (bijna) afsluiter van onze reis, een goed restaurant uitgekozen waar het van lek mijn lipje was.
We hebben de koudste nacht sedert ons vertrek doorgemaakt. Twee graden bij het opstaan en vorst aan de grond. Omdat we toch een beetje voorzichtig willen zijn is het niet aangewezen om vroeg te vertrekken. Hier in het bergachtig gebied zijn vele wegen waar de zon niet op het wegdek schijnt. Deze wegen zijn dan bij deze temperaturen ijzig en glad. Dus dan maar een uurtje later vertrekken. We rijden richting Clermont Ferrand. Onderweg komen we langs het viaduct van Garabit. Dit is een spoorwegbrug ontworpen door Gustave Eifel. U weet wel, van die toren. Dit is een spoorwegbrug gebouwd tussen 1884 en 1888. Toen was zij de hoogste brug ter wereld. Heden ten dage rijdt er slechts 1 trein per dag over deze brug. Daarna zijn we verder doorgereden en nu staan we op camping Le Clos Auroy in Orcet.
Na het ontbijt werpen we een blik op de hemel. Er is niet veel anders te zien dan een gesloten wolkendek. We twijfelen of we onze wandeling van gisteren zullen overdoen. Maar gezien het geringe vertrouwen in het weer besluiten we toch maar om onze reis verder te zetten. We rijden tot in Millau. We rijden eerst tot onder het beroemde en imposante viaduct en bezoeken daar het informatiecentrum. Hier bekijken we tevens de film over het tot stand komen en de bouw van het 343m hoge en 2400m lange viaduct. Daarna rijden we verder over het impossante kunstwerk. Overweldigend!!! We stoppen in Campagnac. We staan hier met drie motorhomes om de nacht door te brengen.
Langzaam wakker worden was vandaag de boodschap. Voor onze volgende trip moeten we niet zolang rijden , ongeveer 12 km. We verplaatsen ons naar Mourèze.
Daar is een van de bijzonderste natuurfenomenen van de Carrigue is de Cirque de Mourèze, een keteldal tussen de rivieren Orb en Herault. Het natuurlijke amfitheater toont grillige rots-chaossen van dolomietsteen, in hoogte variërend van 170 tot bijna 530 meter. Wie in het keteldal gaat wandelen komt de bizarste rotsformaties tegen met namen als Sfinx, Kameel ,en met een knipoog naar het Wilde Westen,de grote Manitou.
Na de middag is het hier beginnen regen. Hierdoor hebben we onze wandeling in gekort.Toch spijtig want het is wonderbaarlijk mooi. We wachten het weer af voor morgen en misschien doen we dan onze wandeling nog eens over.
Na het ontbijt werden we vergast op een miniconcert van een mede-camperaar uit Geel op een echte Zwitserse alpenhoorn. Leuke variatie om de dag te beginnen.
Daarna hebben we een fietstocht gemaakt in de heuvels van de omgeving. We reden langs het meer naar Liausson. Hier bezochten we het plaatselijke kerkje dat volledig gerestaureerd is sinds 4 juni 2011. Toevallig op mijn verjaardag. Daarna verder gefietst langs de rode heuvels. Voortdurend prachtige vergezichten. Onderweg houden wij halt bij een camper van een Nederlands paar dat in het wild geparkeerd staat. Ze zijn pas veertien dagen onderweg maar ze zijn vertrokken voor 5 maanden!!! En hij is 80, zij is 78 jaar!!! Onze tocht gaat verder tot in La Grange-Montagne. In dit dorp van 240 inwoners spreken we met een paar oudere inwoners. Deze weten ons te vertellen dat er in het dorp geen enkele winkel meer is. De bakker komt 3 maal per week en de beenhouwer 1 maal. De dichtstbijzijnde winkels zijn 18 km verder op in Clermont.
Vandaag vertrekken we richting noorden. We gaan stilaan huiswaarts keren, maar dan héél langzaam. We rijden naar de camperplaats Clermont l'Hérault. Maar in feite brengen de coördinaten ons naar het meer van Salagou. En dit is 6km verder dan Clermont l'Hérault . Maar het is hier een wondermooie omgeving. Het meer van Salagou dat zich over 750ha uitstrekt is omringd door mooie rode heuvels. In het meer zitten veel vissen met onderandere karpers van boven de 20 kilo. We moeten brood hebben en de enige bakkers is in Clermont. De eerste drie km is een ferme klim. Daarna is het dalen. Bij de terugkeer is de klim nog steiler. Na ons brood te hebben weggeborgen maken wij nog een flinke wandeling langs het meer. Daarna hadden we nog een flinke en leuke babbel met een Zwitsers-Belgisch koppel dat met een Engelse camper reist en die in Bretagne wonen.
We worden wakker met een bewolkte hemel. Maar toch genieten we met volle teugen van onze verse croissants. Rond 11.00u heeft de zon zich door de wolken geboord. De hemel kleurt terug blauw. Na het middageten fietsen we naar Gruissan. We waren reeds een paar keren op de camperplaats van Gruissan. Maar vandaag hebben we via het achterland een ander Gruissan ontdekt. Eerst rijden we door hectaren moerasgebied dat vergelijkbaar is met de camrgue. Veel watervogels en hier en daar een schaap en een koe. Ook zijn er hier en daar een aantal flamingos te bespeuren. Daarna rijd men door Gruissan dorp. Van hieruit nemen we de richting Plage des challets. Hier staan honderden huizen op betonnen palen. Men kan hier enkele km fietsen langs de kustlijn tot aan de haven dicht bij de camperplaats. Op de terugweg ligt er op het kanaal een meer dan 100 jaar oud Amsterdams schip met een twintig meter hoge mast. Verderop is men een heel oud schip aan het restaureren. Bij onze thuiskomst is de zon aan het ondergaan. De temperatuur zakt ook. Het is nog 17° warm.
In de voormiddag thuis op de camping in het zonnetje gezeten. Vanop de camping hebben we zicht op een dorpje in de bergen. We besluiten om er deze middag heen te fietsen. We moeten eerst aan de overkant van het meer fietsen. En daarna een flinke klim om in het dorp te geraken. Maar ook een beetje ontgoocheling. Hier is niets anders te zien da verkavelingen met nieuwe huizen. Dan maar terug dalen en terug naar huis. In de vooravond maken we nog een wandeling langs de lac. Na een kwartiertje stappen zijn we in volle natuur en weg van de bewoonde wereld. Behalve een verliefd koppeltje zijn we hier niemand meer tegengekomen. Het is bijna donker als we terug thuis zijn.
Bij het ontwaken staat de buitenthermometer op 16,4°. Het belooft weer een warme dag te worden. We fietsen naar Narbonne. Op de overdekte markt heerst er een zuiderse drukte. Veel rumoer en beweging met geroep en gelach. Hier zou ik wel uren kunnen blijven rondhangen maar voor mijn wederhelft is het te druk. De binnenstad wordt gekenmerkt door de vele smalle straatjes. Straatjes van minder dan 3m breed. En toch wringen de auto's er zich door. Na een bezoekje aan de kathedraal en het stenen museum is het tijd om de innerlijke mens te spijzen. We vleien ons neer op een van de vele terrasjes op de pleintjes. Maar na enkele minuten verplaatsen we ons want de zon brandt te geweldig. In de schaduw genieten we van een zomerslaatje met een fris wijntje. Daarna nog wat rondgetoerd in de stad. Rond vijf uur fietsen we terug de stad uit en fietsen huiswaarts.
Daar het weer in het thuisfront niet super is, zeg maar strontweer, en aangezien het hier overdag nog steeds boven de 30° is besluiten we om nog even in de zuidelijke regionen te vertoeven. We rijden vandaag richting Narbonne. We verblijven op de camping La Nautique. Dit is een zeer grote viersterrencamping met alles erop en eraan. De bijzonderheid van deze camping is dat ieder perceel beschikt over zijn privé sanitair. Er is een wastafel met warm en koud water, een toilet, een douche, een waterkraan en 10A stroom. De sta-plaatsen zijn allen zeer groot. We zijn hier op 6km van Narbonne dus heel makkelijk te doen met de fiets. Om 16.00u staat de thermostaat bij de apotheker nog steeds op 33,4°C.
Bij het ontwaken is de zon weeral van de partij. De temperatuur stijgt razend snel. Wij nemen onze fiets en rijden naar Saintes Maries. Om 11.30u is er een stierenstraatloop voorzien. De belangstelling is althans groot. Wij nemen plaats op een in de schaduw gelegen terrasje langs het parcours. Ja, en toen was het zover. Drie stieren begeleid door een tiental ruiters. En het was voorbij. Een klein biertje in vergelijking met wat we vorige week gezien hebben in Aigues-Mortes.
In de namiddag gaan we met een boot varen op de Petite Rhône. Deze boot brengt ons via het water tot in het hartje van de Camargue. We zien tientallen watervogels van allerlei soort. We varen langs de rijstvelden. We kunnen verschillende Cabanes de gardians bewonderen. We zien wilde stieren en paarden die nooit van de weides gehaald worden. Ook hebben we een gardian aan het werk gezien. Dit is een soort koewachter te paard. Enfin, een hele leuke namiddag beleefd.
Vandaag lang uitgeslapen. Het was halftien. In het winkeltje waren de croissants uitverkocht. Dan maar een gewone boterham. Verder hebben we de dag rustig op ,de camping doorgebracht. Onder de camper en in de schaduw was de temperatuur 29,8° om 15,00u. Daarna zijn we toch nog eens naar het stadje gefietst om er de sfeer op te snuiven in de winkelstraatjes. En het klassieke terrasje hoorde eveneens bij onze uitstap.
Vanmorgen opgestaan met een heldere blauwe hemel. Geen wolkje aan de lucht. Dus we besluiten te gaan fietsen in de Camargue. Maar eerst even op de markt lopen. Daarna richting kust. Het is goed te doen. De wegen zijn meestal verhard.
En dan maar kijken. Ontelbare soorten vogels. Duizenden libellen. In de verte wilde paarden en stieren. En kortbij de bekende flamingo's. Ook veel insecten. Tijdens onze rit is Mieke gestoken door een wesp. Zij heeft die dan ook vakkundig vertrappelt. Gelukkig hadden we onze zalfjes bij tegen insecten-beten.
Rond twee uur waren we terug in Saintes Maries de la Mer waar we in de schaduw van een boom op een terrasje een slaatje verorbert hebben. Nadien terug naar de camping waar we gewoon geluierd hebben bij een temperatuur van 28°C .
Vandaag rijden we 30km verder naar Saintes-Maries-de-la-Mer. Hier staan we op de camping Le Clos du Rhône. De camping ligt vlak bij de zee, maar wel op 2km van het dorp. Toch zijn we efkes het dorpje gaan verkennen. Zeer gezellig stadje met zijn vele winkeltjes en restaurantjes. Plots loopt er een groep paarden in de straat die naar de Camargue worden gedreven. Het is opvallend hoe druk het hier is. Vergeet ook niet dat de temperatuur hier rond de 27°C hangt. Het merendeel van de vakantiegangers zijn hier Zwitsers. En ja, Nederlanders kom je overal tegen. En wie loop je ook tegen het lijf? Dorpsgenoten!! Vier plaatsen hier verderop staat Jo Vandecastele. Geboren en getogen Pintenaar. Gewezen rijkswachter op De Pinte maar sedert 1/10/2011 op pensioen. Momenteel woont hij in Zwijnaerde maar zijn zus woont bij ons in de straat. Het gezegde de wereld is klein gaat hier weer op.
Vandaag zijn we terug aan de kust. We verblijven in Aigues-Mortes. De camperplaats was niet zo makkelijk tze vinden door de vele omleidingsroutes hier in het stadje. Er zijn hier namelijk, een ganse week lang, feesten. Eenmaal op de camperplaats was het zoeken voor een plaatsje. Uiteindelijk waren er een Nederlander en een Ier die ons toelaten voor hun campers te parkeren. En gelukkig, na een half uurtje reed iemand weg. En wij mogen dit plaatsje innemen. In de namiddag brengen we een bezoek aan de stad. Naast de stadswallen is er een geïmproviseerde arena gebouwd. Hier worden wilde stieren losgelaten en die beuken in op alles wat beweegt. Voor de plaatselijke jongelui zijn dit schijnbaar hoogdagen. Het hoogtepunt is dat er op het einde een stierenstraatloop is. De stieren rennen, een per een, door de straten van de stad. Ze worden begeleid door drie ruiters. Deze ren is 3km lang tot de open weiden van de Camargue. Zeer indrukwekkende ren. Gelukkig staan er in de straten hekkens waarachter je kan springen bij de voorbijkomst van de wilde stieren.
Vorige nacht heeft het hier gegoten. De regen stopte rond zes uur. De weersverwachting voor de volgende dagen en week is niet om er over naar huis te schrijven. Dus wat doen we? Ofwel naar huis en dus naar het slechte weer ofwel terug naar het zuiden waar het nog warm en droog is. De teerling is vlug geworpen en we rijden zuidwaarts. We stoppen in Viviers, Une ville médiévale . Dit stadje ligt boven op een rots van waaruit de kathedraal en van hierop troont de kathedraal over de bochten van de Rhône. Hier zijn we ook op de grens van het mediterrane klimaat. Het is zeker de moeite om hier een paar uur uit te trekken voor een rondgang in het geklasseerde stadje. Zijn architecturaal patrimonium getuigt van een religieus en commercieel verleden. We sluiten onze dag af met een avondwandeling langs duistere niet verlichte veldwegen tot aan de haven. Het enige terrasje doet bij onze aankomst zijn deuren dicht. Dus dan maar terug naar onze camper voor een hopelijk rustige nacht want morgen trekken we verder.
Tijdens onze wandeling van gisteren avond hebben we beslist van hier morgen nog een dag te blijven. De dag kondigt zich goed aan met een flinke ochtendzon. De nachttemperatuur van 11°C verdwijnt vlug en maakt binnen de korste keren plaats voor 20°C. In de voormiddag zijn we hier gebleven om wat orde te scheppen. We namen ons middagmaal ook iets vroeger dan gewoonlijk, want na de middag gaan we fietsen naar Aix-Les-Bains. De tocht verloopt op fietspaden van 3m breed langs het meer. Prachtige vergezichten met links van ons het meer en rondom ons de bergen. Maar hoe meer de namiddag vordert hoe meer het wolkendek de blauwe lucht verslindt. En tegen zes uur vallen de eerste druppels. En nu is het hier goed aan het regenen. Na meer dan 3 weken warm en zonnig weer is dit een verademing.
Deze voormiddag nog effen genoten van het meer en zijn omgeving. Daarna, rond 11.30u afscheid genomen van Nini en Marcel en dan richting Annecy. Onderweg nog gestopt om inkopen te doen want de innerlijke mens moet ook gespijsd worden.. Ondertussen was het reeds 4.00u in de namiddag. Dus tijd om ons te laten lijden door onze GPS. Deze brengt ons op de camperplaats van La Bourget du Lac. Een zeer nette camperplaats met grote sta-plaatsen. We zijn hier op ongeveer 10km van Aix Les Bains.
Bij het wakker worden zien we een meer met op de achtergrond bergen verscholen achter de mist. Maar tegen tien uur is de mist bijna opgetrokken. De zuiderzon brandt zich door de mist.
Bij een korte inspectie van onze motorhome stel ik vast dat eer een barst van ongeveer 40 cm in onze voorruit is. De paniek slaat efkens toe. Na een paar telefoons werden we door carglass gerustgesteld. We kunnen onze reis verder zetten maar de mogelijkheid dat de ruit verder barst bestaat wel. De ruit zal niet imploderen bij het rijden.
Dit was dan weer het sein voor Mieke om een plons in het water te maken. Mede door deze geruststellende woorden hebben we voor deze namiddag een wandeling gepland naar de hangbrug van Ebron. Om het meer volledig te kunnen omsluiten voor wandelaars en mountainbikers werden er hier 4 jaar geleden twee Himalayaanse hangbruggen gebouwd. Deze zijn enig in Europa. De Ebron-brug is 180m lang en 1.2m breed. De hoogte varieert tussen 45 en 85m naargelang de hoogte van de waterstand. Toch wel een unieke ervaring om over deze brug te lopen. Na de wandeling nog even een glaasje wijn gedronken met Nini en Marcel
Lekker lang geslapen. Daarna bij de plaatselijke bakker lekkerer croissants gaan halen. Vuil water weg en vers water getankt. Het is ondertussen 11.00uur voor we vertrekkenN We rijden richting Annecy. Maar na ongeveer 80 km houden we het voor bekeken. We laten ons leiden door onze GPS en die brengt ons in Treffort. We staan hier aan de oevers van het Lac de Monteynard-Avignonet. We kunnen ons ogen niet geloven van de prachtige natuur, de rust en de vrede van dit wonderbare stukje Frans natuurschoon. Vooraleer we de omgeving gaan verkennen heeft Mieke reeds een flinke duik in het water genomen. Daarna maken we een flinke wandeling. Tijdens die wandeling zien we een camper oprijden met een Belgische nummerplaat. En ja, het zijn de Limburgers Nini en Marcel. Met hen hebben we een paar dagen geleden in Moustier een terrasje gedaan. Toch een blij en onverwacht weerzien.
Deze morgen hebben we rond negen uur de onfortuinlijke camperplaats van Gréoux-Les-Bains verlaten. Dit is de SLECHTSTE camperplaats die wij ooit hebben aangedaan. Maar na een kwartiertje rijden zijn we de ellende reeds vergeten.
Na ongeveer 80 km zijn we gestopt in Mison Les Armands. Dit is een deelgemeente van Mison. Mison ligt een honderd meter hoger onder de muren van een ruïne van een kasteel uit de 10eeuw. Momenteel zijn ze deze ruine aan het restaureren.
Verder zijn er hier ontelbare boomgaarden waar vooral deGolden gekweekt worden.
Ook ziet men overal schapen met lammetjes. Hier worden er per jaar ongeveer 400.000 lammetjes geslacht die daarna het label Agneau de Sisteron opgekleefd krijgen.
Een paar kilometer hier vandaan is er het Lac de Sisteron. Dit is niet veel meer dan en 40 tal hectaren water dat vooral dient om de omgeving te irrigeren.
Onze avond hebben we afgesloten met een lekkere plaatselijke provensaalse pizza.
We hebben in de voormiddag Moustier Sainte-Marie verlaten en we rijden verder naar Gréoux-Les-Bains. Dit is een 30 km oostwaarts. In Gréoux- Les-Bains staan we op een overvolle camperplaats. Meer dan 95% van de bezoekers staan hier meestal 3 weken. Deze mensen komen jaarlijks terug om te kuren in de plaatselijke thermale. Deze namiddag hebben we dan ook een bezoek gebracht aan deze thermale. De luxe druipt hier van de muren. Duidelijk niets voor ons. Dus morgen trekken we verder.
