De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Het regent vandaag. De regendruppels vallen op uw wang. Ze rollen naar beneden en het is alsof ze op tranen lijken. Maar dat is triestig. En waarom triestig zijn als het regent? Vorige week was men nog aan 't zagen dat de grond te droog was. Dus laat maar regenen. Geniet van de mooie van een regendag. De regen doet het zaad kiemen. Laat het water onze zorgen wegspoelen. Regendruppels zijn als parels in het groene gras. Zoek het mooie in regendruppels en je zal gelukkig zijn!
Vele fietsen en ook elektrische fietsen zijn uitgerust met naafversnellingen. In mijn gedachtegang was dit een oud systeem en eerder voor de oudere stadsfiets. Maar niets is minder waar. De moderne naafversnellingen zijn een staaltje van technisch vernuft. In het binnenwerk zitten er meer radertjes dan in oudere uurwerken. Deze versnellingsbak heeft veel voordelen. Je staat voor een verkeerslicht en hebt nog niet teruggeschakeld. Of je gaat een helling af en meteen daarna gaat de weg steil omhoog. Soms ben je dan te laat met terugschakelen. Wie zijn fiets wel eens mee neemt in het vliegtuig weet dat daar wel eens iets mis gaat. Een binnennaafversnelling is degelijker dan een achterderailleur en kan bijna niet stuk. Een naafversnelling kan niet verbuigen of verlopen. De ketting verslijt minder snel omdat zen altijd recht ligt. Hij weegt ook maar 170 gram meer. Elektrische fietsen met motor aan de trappers of in het voorwiel kunnen gemakkelijk uitgerust worden met een binnennaafversnelling. De Nederlandse fietsenbouwer heeft nu een echte racefiets op de markt die uitgerust is met een Rohloff-naaf. Deze is evenredig aan een 27 versnellingsderailleur.
Wie kent hem niet? De volkswagen kever. De meesten van mijn generatie hebben er eentje gehad of iemand uit hun onmiddellijke omgeving had er eentje. En velen kunnen er een verhaal over brengen over wat er met dat ding gedaan werd. In onderstaand filmpje ziet men dat het kevertje een van de pioniers was in de camperwereld!
Bij de regelmaat van een klok kom ik tijdens het surfen foto's tegen van rare campers. Sedert enige tijd sla ik enkele van die bijzondere exemplaren op. Vandaag laat ik jullie meegenieten van een paar van die exemplaren. Het zijn vooral de zelfbouwers die soms bijzonder veel inspiratie hebben.
Met dit zomerse weer was het ogenblik aangebroken om onze Cobb boven te halen. De Cobb barbecue is een draagbare barbecue. Deze kleine barbecue is de meest compacte en veelzijdige grill die je kan kopen. De Cobb premier barbecue is oorspronkelijk uitgevonden in Afrika om het veilig koken te bevorderen en dit ter vervanging van het open vuur. Met de Cobb premier barbecue kan je eenvoudig en veilig barbecueën op de camping, op de boot, in de tuin, op je terras, enz. Dit toestel hebben we reeds vijf jaar, maar we gebruiken het zeer zelden. In Alfaz zag ik Jacques bijna dagelijks met zijn Cobb werken. En waarom wij niet? Men moet er leren mee werken. We hebben dus beslist om hem thuis meerdere malen uit te proberen en daarna hem meenemen op onze volgende reizen. Vandaag hebben we kippenborst filets gegrild en worteltjes met ui in de wok geprobeerd. Het resultaat was niet slecht. Alleen is de eerste les dat men langer kokkerelt dan normaal.
Toch een zeer zonnige namiddag. Dus een uitnodigende namiddag om een ritje te gaan fietsen. We vertrekken samen met Imelda en Eric en belanden via Eke dorp aan de schelde. Het eerste terrasje dat we willen aandoen is overvol. Het tweede ook. Dan maar verder gereden tot aan de meersbloem in Zwijnaarde. Daar was gelukkig nog een tafeltje vrij. Nadat onze dorst gelaafd was hebben wij afscheid genomen van onze buren want wij reden nog verder naar Merelbeke. Het was weer eens tijd om onze kleinzoon (en zijn ouders) nog eens te zien. De kleine Lorin was weer in zijn element! Op de terugweg zijn we toch even blijven staan om de schoonheid en de weerspiegeling in het water van de scheldemeersen te bewonderen.
Waarschijnlijk zijn wij te verwend. Het voelt hier koud aan. Nochtans vinden veel mensen die mij dag zeggen dat het een lekker weertje is. Mijn lichaam kraakt en piept nadat ik gisteren nog maar eens onkruid heb gewied. Vandaag dan een beetje lectuur doorgenomen achter het glas in de veranda. Lekker warm. Na de middag heb ik toch geprobeerd er een beetje beweging in te krijgen. Ben dan maar begonnen met de auto te wassen en te stofzuigen. Moest er toch nog eens van komen. Uiteindelijk ben ik dan ook tevreden over het resultaat.
Deze morgen hebben we post uit Frankrijk gekregen. De omslag liet het reeds raden: verkeersboete. In de gemeente Ruan zou ik op de D2020 100km/h gereden hebben waar de toegelaten snelheid slechts 90 km/h was. Er zit niets anders op dan betalen.
In dit verband wil ik graag nog een mopje plaatsen:
Een agent laat een auto stoppen en vertelt de man aan het stuur dat hij 70km/u reed waar hij slechts 50km/u mocht.
De autobestuurder protesteert boos: "Ik reed slechts 50km/u!"
"Niet volgens mijn radar," zei de agent.
"Jawel!" schreeuwt de man terug, nu nog bozer.
"Je reed wel sneller!" zegt de agent.
Op dat moment leunt de vrouw van de bestuurder, voorover van op de passagiersstoel en zegt: "Agent, ik wil je alleen maar even waarschuwen dat het geen goed idee is om met mijn man is discussie te gaan als hij gedronken heeft!"
Tijdens het zappen op TV ben ik alweer gebotst op een paar kookprogramma's. Meer en meer gaan er stemmen op van mensen die er genoeg van krijgen. Anderen vinden dit fantastisch. Maar voor de liefhebbers die nog willen starten met de hobby koken is het scheiden van het eigeel en het eiwit nogal eens een probleem. Hieronder dan een filmpje van youtube die laat zien hoe eenvoudig de chinezen dit oplossen.
1 mei, dag van de arbeid. Dus niet veel uitgestoken. In de namiddag met de fiets een toertje gedaan onder een lekker zonnetje en bij een zachte temperatuur. Een terrasje onderweg hoort hier ook bij. Op dit terrasje werd ik nogmaals aangesproken over de elektrische fiets. Vele malen heb ik reeds mijn verhaal verteld. Bij het thuiskomen ben ik dan maar gaan zoeken op youtube. En inderdaad, hieronder een filmpje dat een duidelijke uitleg geeft over de verschillende systemen. Geniet ervan. Eventuele reacties kunt u geven via mijn gastenboek.
Wat
vliegt de tijd. Morgen is het weeral 1 mei. En echte lente hebben we
hier nog niet gehad. Maar de planten en bomen doen hun best om hun
opgelopen achterstand in te halen. Zo te zien ligt onze tuin er een
beetje verwaarloosd bij. Dus werk aan de winkel. Maar voor mij is het
nog niet warm genoeg om mij ten volle te smijten. Ben dan maar
begonnen met de TV aan te zetten en naar de ceremonie van de kroning
in Nederland te kijken. Bij dit alles zit ik toch een beetje met
gemengde gevoelens te kijken. Die oranje gekte is voor mij
onbegrijpelijk. In Alfaz waren bijna alle Nederlanders het er over
eens dat de politiek te veel aan het bezuinigen was en dat er te veel
moest ingeleverd worden. Maar er zijn geen kritieken te horen dat dit
hele gedoe van vandaag meer dan 500.000.000 kost. Denk maar eens
wat men met zo een som geld kan doen voor de gewone man in de straat!
En dit alles om iemand te kronen die enkel als verdienste heeft dat
hij in een welbepaalde familie geboren is. En dit feit is nog niet
eens zijn eigen verdienste. En dus kijk ik niet verder en begin toch
maar een beetje in de hof te werken nl. onkruid wieden.
Tijdens
ons verblijf in LAlfaz del Pi heb ik tijdens mijn vele
klappenanskes het er een paar keer over gehad. Het filmpje op youtube
met de dronken Russische man die een blaastest moet doen. Vandaag ben
ik opnieuw gaan zoeken. Zoekopdracht vervuld. Dan maar het filmke op
mijn blog plaatsen zeker. Luister vooral ook naar die aanstekelijke
lach van die politie. Niet alleen die flik was kapot van 't lachen.
Ik ook.
Deze namiddag hebben we een klein rondje in De Pinte gedaan. Het was vooral een beetje kijken wat we een paar weken gemist (??) hebben. Het lentezonnetje was van de partij maar de temperatuur was een tiental graden lager dan deze die we de laatste weken gewoon waren. Toch is het steeds verwonderd kijken naar de prachtige oude bomen met hun grillige vormen in het domein Scheldevelde. En dit is slechts op een paar honderd meters van ons huis. En op het einde van het domein komt men in het open veld met zijn prachtig aangelegde wandel- en fietspaden. Zo te zien heeft de lente eindelijk zijn intrede gedaan. De bomen staan in volle bloei. Tijdens onze afwezigheid is men ook begonnen met de grote infrastructuur werken voor de aanleg van nieuwe sportterreinen aan Moerkensheide. Verderop, in het park Viteux, kan men de houtsculpturen zien. Deze zijn gemaakt nadat enkele oude bomen afgestorven waren door de renovatiewerken aan het kasteel Viteux. En de uil, hij keek er naar en vond het goed.
We kunnen er niet meer omheen. Overal heeft men het over de kroning van Willem Alexander. Onze noorderburen zijn wederom halfgek aan het worden. Er is van alles te doen. En dan is er ook het veel besproken Koningslied. Veel kritiek over dit lied. Het werd afgevoerd. Daarna gooide men het terug op de planken. Maar wat denkt de toekomstige vorst er nu zelf van? Bekijk de onderstaande video!
En zo zie je maar! Ik denk dat deze video verwijderd is omdat hij te veel bekeken werd. Ik zou bijna durven denken dat de Nederlanders een bepaalde druk uitoefen op personen als er satire gemaakt word over hun koningshuis. In een land waar men de mond vol heeft over vrije meningsuiting komt zoiets bij mij over als pure censuur.
Het
is weeral een tijdje geleden dat we nog eens een mop geplaatst
hebben. Wat vindt u van de volgende?
Een
jonge kerel stapt de apotheek binnen om condooms te kopen. De
apotheker zegt dat er verschillende verpakkingen bestaan en vraagt de
jongeman of hij er 3, 6 of 12 wilt.
"Wel," zegt de
kerel, "ik ken dit meisje nu al een tijdje en vanavond dineren
we samen met haar ouders en daarna gaan we uit. En vanavond gaat het
gebeuren, daarom dat ik condooms wil, het is echt een lekker ding, en
ik ben zeker dat ze er geen genoeg zal van krijgen dus geef me maar
een grote verpakking van 12 condooms.
Later op de avond, zit
hij samen aan tafel met zijn vriendinnetje en haar ouders.
Er
wordt hem gevraagd of hij de zegen wil geven over de maaltijd. Hij
slaat de handen in elkaar en begint te bidden, te bidden, te bidden.
Er komt bijna geen eind aan.
Als hij dan toch eindelijk is
uitgeraasd zegt zijn vriendinnetje zacht: "Je hebt me nooit
verteld dat je zo gelovig bent?"
Hij fluistert terug:
"Jij hebt me nooit verteld dat je vader apotheker is!"
Bij
het wakker worden hebben we ons toch de vraag gesteld waarom we in
ons bed lagen en niet in onze motorhome. Maar ja, aan alle mooie
liedjes komt er een eind. Dan maar weer de gewone dagelijkse dingen
oppakken zeker. Terwijl Marijke de camper leegmaakt ben ik in de tuin
begonnen. Het afgereden gras geeft onmiddellijk een ander uitzicht
aan de hof. Ook moet mijn PC in orde gebracht worden want hij heeft
tijdens de reis een paar steken laten vallen. Daarna in de vooravond
op bezoek bij onze zoon. Benieuwd hoe ons kleinkind veranderd is
tijdens onze afwezigheid. Het was een zeer leuk weerzien en de moemoe
was in de wolken met de kleine Lorin.
Opgestaan
onder een grijze hemel met het besef dat we vandaag aan onze laatste
rit beginnen, komen we langzaam op dreef. De temperatuur alsook de
zon zijn ons niet gunstig gezind. Maar we laten ons kopje niet
hangen. Tijdens het rijden genieten we met volle teugen van het
uitgestrekte en glooiende landschap Van vóór Aras tot aan Lille. En
dan rijden we de grens over. Het is alsof we over een biljart rijden
in vergelijking met de wegen in Noord Frankrijk. En raar maar waar,
alles komt ons zo vertrouwd over. Het is alsof we geen 86 dagen weg
geweest zijn.
Met
een beetje spijt in ons hart moeten we terug een stukje verder
trekken richting Noorden. En hoe verder we trekken hoe grijzer en
kouder het wordt. Toch proberen wij niet neerslachtig te worden, wel
integendeel. We genieten nog na van onze vakantie. Na een
driehonderdtal km besluiten we te stoppen in Conty. De camperplaats
ligt in de buurt van het Parc équestre (ruiterpark). Dit is
een zeer groot ingericht park waar er aan paardensport gedaan word.
Er staan hier meer dan 90 paarden op stal. De meeste zijn raspaarden.
Er zijn springpaarden, dressuurpaarden, attelagepaarden, ponnys ..
en ook een paar ezels. Zowel Franse- als wereldkampioenschappen
worden hier geörganiseerd.
Geloof
het of niet, deze morgen waren we om zes uur uit de veren. De
camperplaats diende vrij te zijn om 07.00u voor een of andere
sportmanifestatie. Een tiental km verder, op een rustig plaatsje,
hebben we onze verse croissants verorberd. Daarna op een zondag
morgen verder trekken met bijna geen verkeer op de weg geeft een
zalig gevoel. Het rijden ging zo vlotjes zodat wij op het middaguur
reeds op onze nieuwe bestemming waren: Lamotte-Beuvron. Dit dorp is
bekend door de de Tarte
Tatin. Ditis
een "Appeltaart
op z'n kop"
en heeft een laagje van gekaramelliseerde suiker. De taart werd in
1989 per ongeluk gecreërd door twee zusters, Stéphanie en Caroline
Tatin, die het Hotel Tatin uitbaatten in het dorpje. Eerst vonden we
de camperplaats niet maar na een beetje zoek en speurwerk gevonden.
Gans achterin de jaarlijkse rommelmarkt. De camperplaats was gesloten
tot 23.00u. Maar na een beetje gediscusieer ging het hekken open en
we mochten door. Ook een belevenis om op de eerste rij te staan
tijdens het marktgebeuren. Rond 20.00u was alles opgekuist en we
stonden toen met 15 medecamperaars. Deze twee voorvalletjes kunnen
vervelend zijn maar wij denken dat dit ook behoort tot het leven van
de camperaars.