De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
Tijdens het zappen op TV ben ik alweer gebotst op een paar kookprogramma's. Meer en meer gaan er stemmen op van mensen die er genoeg van krijgen. Anderen vinden dit fantastisch. Maar voor de liefhebbers die nog willen starten met de hobby koken is het scheiden van het eigeel en het eiwit nogal eens een probleem. Hieronder dan een filmpje van youtube die laat zien hoe eenvoudig de chinezen dit oplossen.
1 mei, dag van de arbeid. Dus niet veel uitgestoken. In de namiddag met de fiets een toertje gedaan onder een lekker zonnetje en bij een zachte temperatuur. Een terrasje onderweg hoort hier ook bij. Op dit terrasje werd ik nogmaals aangesproken over de elektrische fiets. Vele malen heb ik reeds mijn verhaal verteld. Bij het thuiskomen ben ik dan maar gaan zoeken op youtube. En inderdaad, hieronder een filmpje dat een duidelijke uitleg geeft over de verschillende systemen. Geniet ervan. Eventuele reacties kunt u geven via mijn gastenboek.
Wat
vliegt de tijd. Morgen is het weeral 1 mei. En echte lente hebben we
hier nog niet gehad. Maar de planten en bomen doen hun best om hun
opgelopen achterstand in te halen. Zo te zien ligt onze tuin er een
beetje verwaarloosd bij. Dus werk aan de winkel. Maar voor mij is het
nog niet warm genoeg om mij ten volle te smijten. Ben dan maar
begonnen met de TV aan te zetten en naar de ceremonie van de kroning
in Nederland te kijken. Bij dit alles zit ik toch een beetje met
gemengde gevoelens te kijken. Die oranje gekte is voor mij
onbegrijpelijk. In Alfaz waren bijna alle Nederlanders het er over
eens dat de politiek te veel aan het bezuinigen was en dat er te veel
moest ingeleverd worden. Maar er zijn geen kritieken te horen dat dit
hele gedoe van vandaag meer dan 500.000.000 kost. Denk maar eens
wat men met zo een som geld kan doen voor de gewone man in de straat!
En dit alles om iemand te kronen die enkel als verdienste heeft dat
hij in een welbepaalde familie geboren is. En dit feit is nog niet
eens zijn eigen verdienste. En dus kijk ik niet verder en begin toch
maar een beetje in de hof te werken nl. onkruid wieden.
Tijdens
ons verblijf in LAlfaz del Pi heb ik tijdens mijn vele
klappenanskes het er een paar keer over gehad. Het filmpje op youtube
met de dronken Russische man die een blaastest moet doen. Vandaag ben
ik opnieuw gaan zoeken. Zoekopdracht vervuld. Dan maar het filmke op
mijn blog plaatsen zeker. Luister vooral ook naar die aanstekelijke
lach van die politie. Niet alleen die flik was kapot van 't lachen.
Ik ook.
Deze namiddag hebben we een klein rondje in De Pinte gedaan. Het was vooral een beetje kijken wat we een paar weken gemist (??) hebben. Het lentezonnetje was van de partij maar de temperatuur was een tiental graden lager dan deze die we de laatste weken gewoon waren. Toch is het steeds verwonderd kijken naar de prachtige oude bomen met hun grillige vormen in het domein Scheldevelde. En dit is slechts op een paar honderd meters van ons huis. En op het einde van het domein komt men in het open veld met zijn prachtig aangelegde wandel- en fietspaden. Zo te zien heeft de lente eindelijk zijn intrede gedaan. De bomen staan in volle bloei. Tijdens onze afwezigheid is men ook begonnen met de grote infrastructuur werken voor de aanleg van nieuwe sportterreinen aan Moerkensheide. Verderop, in het park Viteux, kan men de houtsculpturen zien. Deze zijn gemaakt nadat enkele oude bomen afgestorven waren door de renovatiewerken aan het kasteel Viteux. En de uil, hij keek er naar en vond het goed.
We kunnen er niet meer omheen. Overal heeft men het over de kroning van Willem Alexander. Onze noorderburen zijn wederom halfgek aan het worden. Er is van alles te doen. En dan is er ook het veel besproken Koningslied. Veel kritiek over dit lied. Het werd afgevoerd. Daarna gooide men het terug op de planken. Maar wat denkt de toekomstige vorst er nu zelf van? Bekijk de onderstaande video!
En zo zie je maar! Ik denk dat deze video verwijderd is omdat hij te veel bekeken werd. Ik zou bijna durven denken dat de Nederlanders een bepaalde druk uitoefen op personen als er satire gemaakt word over hun koningshuis. In een land waar men de mond vol heeft over vrije meningsuiting komt zoiets bij mij over als pure censuur.
Het
is weeral een tijdje geleden dat we nog eens een mop geplaatst
hebben. Wat vindt u van de volgende?
Een
jonge kerel stapt de apotheek binnen om condooms te kopen. De
apotheker zegt dat er verschillende verpakkingen bestaan en vraagt de
jongeman of hij er 3, 6 of 12 wilt.
"Wel," zegt de
kerel, "ik ken dit meisje nu al een tijdje en vanavond dineren
we samen met haar ouders en daarna gaan we uit. En vanavond gaat het
gebeuren, daarom dat ik condooms wil, het is echt een lekker ding, en
ik ben zeker dat ze er geen genoeg zal van krijgen dus geef me maar
een grote verpakking van 12 condooms.
Later op de avond, zit
hij samen aan tafel met zijn vriendinnetje en haar ouders.
Er
wordt hem gevraagd of hij de zegen wil geven over de maaltijd. Hij
slaat de handen in elkaar en begint te bidden, te bidden, te bidden.
Er komt bijna geen eind aan.
Als hij dan toch eindelijk is
uitgeraasd zegt zijn vriendinnetje zacht: "Je hebt me nooit
verteld dat je zo gelovig bent?"
Hij fluistert terug:
"Jij hebt me nooit verteld dat je vader apotheker is!"
Bij
het wakker worden hebben we ons toch de vraag gesteld waarom we in
ons bed lagen en niet in onze motorhome. Maar ja, aan alle mooie
liedjes komt er een eind. Dan maar weer de gewone dagelijkse dingen
oppakken zeker. Terwijl Marijke de camper leegmaakt ben ik in de tuin
begonnen. Het afgereden gras geeft onmiddellijk een ander uitzicht
aan de hof. Ook moet mijn PC in orde gebracht worden want hij heeft
tijdens de reis een paar steken laten vallen. Daarna in de vooravond
op bezoek bij onze zoon. Benieuwd hoe ons kleinkind veranderd is
tijdens onze afwezigheid. Het was een zeer leuk weerzien en de moemoe
was in de wolken met de kleine Lorin.
Opgestaan
onder een grijze hemel met het besef dat we vandaag aan onze laatste
rit beginnen, komen we langzaam op dreef. De temperatuur alsook de
zon zijn ons niet gunstig gezind. Maar we laten ons kopje niet
hangen. Tijdens het rijden genieten we met volle teugen van het
uitgestrekte en glooiende landschap Van vóór Aras tot aan Lille. En
dan rijden we de grens over. Het is alsof we over een biljart rijden
in vergelijking met de wegen in Noord Frankrijk. En raar maar waar,
alles komt ons zo vertrouwd over. Het is alsof we geen 86 dagen weg
geweest zijn.
Met
een beetje spijt in ons hart moeten we terug een stukje verder
trekken richting Noorden. En hoe verder we trekken hoe grijzer en
kouder het wordt. Toch proberen wij niet neerslachtig te worden, wel
integendeel. We genieten nog na van onze vakantie. Na een
driehonderdtal km besluiten we te stoppen in Conty. De camperplaats
ligt in de buurt van het Parc équestre (ruiterpark). Dit is
een zeer groot ingericht park waar er aan paardensport gedaan word.
Er staan hier meer dan 90 paarden op stal. De meeste zijn raspaarden.
Er zijn springpaarden, dressuurpaarden, attelagepaarden, ponnys ..
en ook een paar ezels. Zowel Franse- als wereldkampioenschappen
worden hier geörganiseerd.
Geloof
het of niet, deze morgen waren we om zes uur uit de veren. De
camperplaats diende vrij te zijn om 07.00u voor een of andere
sportmanifestatie. Een tiental km verder, op een rustig plaatsje,
hebben we onze verse croissants verorberd. Daarna op een zondag
morgen verder trekken met bijna geen verkeer op de weg geeft een
zalig gevoel. Het rijden ging zo vlotjes zodat wij op het middaguur
reeds op onze nieuwe bestemming waren: Lamotte-Beuvron. Dit dorp is
bekend door de de Tarte
Tatin. Ditis
een "Appeltaart
op z'n kop"
en heeft een laagje van gekaramelliseerde suiker. De taart werd in
1989 per ongeluk gecreërd door twee zusters, Stéphanie en Caroline
Tatin, die het Hotel Tatin uitbaatten in het dorpje. Eerst vonden we
de camperplaats niet maar na een beetje zoek en speurwerk gevonden.
Gans achterin de jaarlijkse rommelmarkt. De camperplaats was gesloten
tot 23.00u. Maar na een beetje gediscusieer ging het hekken open en
we mochten door. Ook een belevenis om op de eerste rij te staan
tijdens het marktgebeuren. Rond 20.00u was alles opgekuist en we
stonden toen met 15 medecamperaars. Deze twee voorvalletjes kunnen
vervelend zijn maar wij denken dat dit ook behoort tot het leven van
de camperaars.
Opgestaan
met meer zon dan gisteren. Toch is het opnieuw koud. We verlaten onze
wijnboer rond 09.45u. Met een volle tank vertrekken we over het
centraal massief. Onderweg in de omgeving van Montauban hebben we
inkopen gedaan zodanig dat we de week-end door kunnen komen zonder te
verhongeren. Een snelle hap bereidt men in de microgolfoven. Maar
hiervoor heb je stroom nodig. En dan vinden wij het fijn dat we
slechts op een knopje moeten duwen om de ingebouwde generator zijn
werk te laten doen. We zijn verder gereden tot in Uzerche. Wij staan
hier bij het oude station. Een gratis camperplaats op 300 meter van
het centrum. Alles is hier aanwezig. De gratis elektrische
aansluiting is 10Amp. Sterk. We brengen een bezoekje aan het oude
stadsgedeelte. We hebben de keuze om tussen erg stijgende straten of
langs de trappen naar boven te gaan. Wij kiezen voor de trappen en
dalen nadien langs de steegjes naar beneden. Door het stadje stroomt
de rivier Vézère. In de achtiende eeuwse kloosterkerk St Pierre
staat een zeer mooi dubbelzijdig altaar.
Een
zeer rustige start genomen deze morgen. De lucht is bewolkt en het is
eerder koud. We zijn waarschijnlijk te verwend geweest de laatste
dagen. Stilaan naderen we de Franse grens en de eerste regendruppels
vallen. Aan de grens in Le Perthus loopt er veel volk die nog de
laatste Spaanse voorraad indoen. Er waait hier een stevige wind die
ons terug doet denken aan de winderige dagen van Februari in Alfaz
del Pi. We moeten wachten tot in de omgeving van Carcasonne om de
regen en wind achter ons te laten. Uiteindelijk stoppen we bij een
wijnboer in Alzonne. In de vooravond laat hij ons proeven van de
streekproducten en ook van zijn wijn. Hier kan je dus niet vertrekken
zonder een paar producten te kopen.
Vandaag
veel later dan gewoonlijk uit bed. De vermoedelijke oorzaak is de
vermoeiende dag van gisteren. Dus moet vandaag alles op een langzaam
tempo verlopen. Buiten voelt het ook een paar graden frisser aan dan
gisteren. De zon laat ons zeker niet in de steek. Dus zetels buiten
en genieten. Na de middag hebben we de shuttle genomen en Mataró
bezocht. Dit is een klein stadje met veel pleintjes. In de stad staan
er heel veel bomen die voor de nodige schaduwplekken zorgen. Er zijn
ook een paar opmerkelijke gevels. In de ingang van het gemeentehuis
staan de reuzen en de reuzenkoppen opgesteld voor een of ander feest
van volgende zondag. De vele winkels zijn momenteel gesloten wegens
de siesta. Het centrale park is groot en prachtig aangelegd. Na onze
terugkomst, nog een wandelingetje gemaakt tot aan zee. Morgen vroeg
rijden we verder. Naar waar? We zien wel waar we uitkomen. In ieder
geval richting Noorden.
Tot
nu toe was het vandaag de meest zonnige en warmste dag van onze
wintervakantie. Dus zijn we Barcelona gaan bezoeken. Dit is op één
na de grootste stad van Spanje. Barcelona telt 1.600.000 inwoners en
met de voorsteden is dit 4.850.000. In het verkeer is het meest
opvallende de geel zwarte Taxi's. Met duizenden krioelen ze als
mieren door het stadsverkeer. Ook opmerkelijk is dat de voornaamste
hoofdwegen beschikken over aparte fietsstroken. Op tientallen
plaatsen staan er rode stadsfietsen die veelvuldig gebruikt worden.
De toeristiche dubbeldekbussen worden veelal bestuurd door
vrouwen,die dat trouwens prima doen. En met zo een bus zijn we dan
Barcelona gaan verkennen. Deze bussen rijden in drie lussen door de
stad. Ze komen langs de voornaamste bezienswaardigheden. Aan iedere
halte stapt men zo dikwijls men dat wenst, uit of in de bus. Men kan
ook regelmatig van lus veranderen. Men krijgt dus de gelegenheid om
de vele bijzondere gebouwen te bewonderen. Een groot aantal gebouwen
zijn opgetrokken in de stijl van het Catalaans modernisme (een
variant van Art Nouveau). De bekenste architect is Antoni Gaudi. Deze
kunststroming wordt
gekenmerkt door het gebruik van gebogen (in plaats van rechte)
lijnen, asymmetrie en veelvuldig gebruik van organische elementen
ontleend aan de natuur, gecombineerd met rijke decoratie en
detaillering. Een heel bijzonder gebouw is de basiliek Sagrada
Familia waarvan de eerste steen in 1820 is gelegd. De voorlopige
opleveringsdatum is 2026. Er is nog een niet gebouwde toren van 170m
op te trekken. Park
Güellis
een stadspark
in Barcelona.
Het is gelegen, op een helling, in het stadsdeel Gràcia
in
het noordoosten met een oppervlakte van 15 ha met dichte pijnbossen,
lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein. Op verschillende
plaatsen in het park staan verscheidene gebouwen, allen bekleed met
mozaiken, die het geheel sprookjesachtig maken. We kwamen ook
voorbij het stadion van Barça. Een gigantische voetbaltempel waar
100.000 man (of vrouw) in kan. De haven is gekenmerkt als zijnde de
grootste cruisehaven van Europa. Toen de bus van de camping ons kwam
oppikken, om 19:00u, in het centrum aan het Hard Rock Café op de
Plaça de Catalunya waren we moe, tevreden en voldaan.
Deze
morgen was het dan zover. We hebben tot weerzien gezegd aan de
camping La Volta. Eerst nog even langs de Mercadona om wat voorraad
op te slaan. Het was reeds halfelf toen wij effectief de reis
aanvatten. Onze GPS stond ingesteld op camping Barcelona in Mataró.
Dit is de eerst camping voorbij Barcelona. Rond half drie zijn we
hier onder een stralende zon aangekomen. De bezetting is heel groot.
Niet te verwonderen want het is hier ook een top-camping. Er is hier
een shuttle die gans de dag gratis vervoer regelt naar Mataró. Ook
een luxe car brengt ons eveneens gratis naar het centrum van
Barcelona. De supermarkt op de camping is open. Ook het restaurant
draait reeds op volle toeren. Zij bereiden eveneens meeneem
maaltijden aan democratische prijzen. Ieder perceel heeft zijn eigen
waterkraan en ook zijn eigen vuilwater afvoerpunt. Allé alles er op
en eraan. Wij staan op 50 meter van de zee. Alleen de spoorweg en de
straat scheidt ons van de rotsachtige kust. We voorzien hier toch een
paar dagen te blijven.
Tot
vervelens toe, voor de mensen thuis, moet ik opnieuw melden dat de
weergoden ons vandaag weer bijzonder gunstig gezind waren . Maandag
is het markt in Peniscola. Op zich stelt die markt niet zoveel voor.
Maar toch voor de sfeer.... Ondertussen ook een beetje genoten van de
riviertjes, die vanuit het in het achterland gelegen rietveld, door
het stadje stromen. In die riviertjes zitten honderden vissen van 20
tot 40cm groot.
Na de markt zijn we samen met Ria en Frank in HOGAR
DEL JUBILADO gezellig
gaan eten. We vinden het fijn dat we dit sympathieke koppel beter
hebben leren kennen. We
hebben ons ook nog bevoorraad met een Spaanse volle gasfles want....
Vermits in België de lente voor de deur staat zullen we stilaan
richting huiswaarts rijden. Morgen gaan we dus hier de camping
verlaten. We trekken langzaam naar het Noorden. Of er de volgende
dagen iets op onze blog zal verschijnen is afhankelijk van de WiFi
mogelijkheden die we op onze volgende stopplaatsen zullen hebben.
Deze
morgen waren alle ingrediënten voor mooi weer aanwezig. Behalve de
grote bewolking. De parking was hier als het ware aan het leeglopen.
Sedert lang hebben wij hier niet meer zoveel vrije plaatsen gezien.
Alle vertrekkers dachten waarschijnlijk dat het op zondag rustig
rijden zou zijn. Na 10.00u was de bewoking opgetrokken en de zon was
terug. De ligzetels kwamen opnieuw te voorschijn. In de namiddag zijn
we dan nog een ritje gaan doen, via een binnenweg, naar Peniscola
samen met Frank en Ria. Plots kroop er een slangetje van een 80cm
lang over de weg. Frank vertelde dat hij gisteren ook een had gezien
van anderhalve meter lang. Een terrasje behoort ook tot de
geplogenheden van onze uitstapjes. Deze avond was de camperplaats opnieuw boemvol.