Het goed uitziende, onverstoorbare Congreslid Stephen Collins is de hoop van zijn politieke partij. Alle ogen zijn gericht op deze opkomende ster als partijkandidaat voor de naderende race om het presidentschap. Tot zijn onderzoeksassistente, die tevens zijn minnares is, op brute wijze wordt vermoord en het ene geheim na het andere uit de kast rolt. McCaffrey heeft het twijfelachtige genoegen bevriend te zijn met zowel Collins als met de spijkerharde uitgever Cameron, die hem op onderzoek stuurt. Bij zijn zoektocht met zijn partner Della naar de moordenaar stuit McCaffrey op een doofpot-operatie die de totale machtsstructuur van het land dreigt te ontwrichten.
State of Play vertrekt van een ijzersterk scenario. Het verhaal is compleet onvoorspelbaar en alles wat men opzet wordt later netjes ingelost. De cast is ook niet van de minste. Toch zou je technisch meer verwachten van een prent als deze. Er zitten heel wat storende camerakaders en bewegingen in. Daarnaast zijn er, zo mogelijk, nog meer storende en soms slordige cuts. In mijn ogen een mooi voorbeeld van hoe je van een goed scenario een minder goede film kunt maken. Maar desondanks toch de moeite om te zien.
