Eerst had ik het verhaaltje vrij simpel geschreven.
Het gezinnetje is schijnbaar gelukkig, dan gaat de vrouw er vandoor en dan gaat de man op zoek.
Dit concept vond ik echter vrij flauw en voorspelbaar. Dan kreeg ik de tip van onze docente scenario om te starten bij het punt waarbij de man op zoek gaat naar zijn dochter.
Toen ging er een belletje rinkelen: de opdracht was dit ben ik, dit was ik, dit zal ik en ik had er van gemaakt: dit was ik, dit ben ik, dit zal ik.
Na deze tip heb ik alles terug door elkaar gerammeld en samengepakt en toen had ik een verhaal dat vrij goed aan de opdracht beantwoordde. Het enige nadeel was, ik moest via deze weg gebruik maken van flashbacks. Een veelal afgekeurde methode bij het schrijven, maar ik zag geen andere uitweg.
Op papier zag alles er best goed uit.