Leonard Shelby (Guy Pearce) draagt dure Europese kostuums, rijdt met het laatste Jaguar-model maar woont in goedkope anonieme motels waar hij alles met hopen cash geld betaalt. Hoewel hij eruit ziet als een succesvolle zakenman, heeft hij maar één doel voor ogen: op zoek gaan naar de man die zijn vrouw verkracht en vermoord heeft en hem zwaar laten boeten voor zijn daden. Aangezien de politie weinig geloof hecht aan zijn verhaal, begint hij eigenhandig aan een alles overheersende zoektocht naar gerechtigheid. Er is echter één probleem: Leonard lijdt aan een zeldzame ongeneeslijke vorm van geheugenverlies. Hij kan zich nog wel alle 'details' herinneren van net voor het 'ongeval', maar niet wat er zich de voorbije vijftien minuten afspeelde. Met behulp van kaartjes, post-its, polaroid-foto's en tattoos tracht hij zijn leven in tijd en ruimte te plaatsen. Ook de hulp van zijn ontmoetingen kunnen daarbij helpen, hoewel hij niet zeker is van hun goede bedoelingen. Hoe langer we kijken, hoe minder we te weten komen en hoe meer vragen er gesteld worden. Misschien is Leonard heroïsche zoektocht louter een symptoom van geestesziekte of een voorbode van de obsessieve gevolgen van een psychopaat...
Memento is op zijn minst gezegd weer een speciale film. Ik kan me best voorstellen dat deze film weer zijn voor- en tegenstanders zal hebben. Zelf blijf ik, zoals gewoonlijk met dit soort experimenten, weer met een dubbel gevoel zitten. Het basisidee: een persoon heeft geheugenverlies en wil de dood van zijn vrouw wreken, vind ik schitterend. Je kan alle kanten uit met dit personage. Je kan het laten gebruiken, misbruiken, leiden en misleiden. Echter de uitwerking van de film ben ik niet zot op. Het verhaal springt van voor naar achter en weer terug. Dan krijgen we weer stukken te zien die we net gezien hebben maar met een kleine intro als extra. In het begin vroeg ik me af of ik het verhaal geen zes keer zou moeten zien, gelukkig gaan we af en toe nog een streepje verder. Persoonlijk had ik het verhaal toch liever in de klassieke vertelmanier gezien, want het wilt niet zeggen dat als ons karakter geheugenverlies heeft wij als kijker er ook last van hebben. Niet direct een film die in mijn toplijstje zal voorkomen, maar gewaagd experiment.
Noot: deze film staat op nr 100 in de lijst met de 101 beste scenario's (onder films uit de oude doos)
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek