Wij zijn papa Stijn, mama Iolanda en ons zoontje Gerben. Op onze blog kan je het wel en wee volgen van onze dagelijkse avonturen. De zwangerschap en geboorte van onze zoon Gerben, mijn diabetes type II, Gastric bypass operatie en nog veel andere zaken. Ik hoop dat jullie deze blog leuk vinden, indien niet, laat het me gerust weten. Alvast bedankt voor je bezoekje en kom gerust nog eens terug. Liefs, papa, mama & Gerben
Yesta en Inge, 2 goede vriendinnen zijn vanavond op bezoek geweest. Eigenlijk wilde ik de afspraak afzeggen omwille van het overlijden van bomma, maar dat is ook wat zinloos. Ik kan de afleiding wel gebruiken om mijn zinnen te verzetten, dus heb ik hen toch laten komen. We hadden elkaar nu weer ongeveer een jaartje niet meer gezien. Ze verschrokken natuurlijk van mijn ondertussen héél erg dikke buik. Voor de rest zag ik er heel goed uit vonden ze J Dat is natuurlijk leuk om eens te horen zeggen. Ze hadden trouwens een groot boeket bloemen voor me bij, heel lief. Het is een toffe avond geworden, we hebben zitten babbelen tot 1h s nachts.
Deze avond rond 23h30 is mijn bomma overleden. (de mama van mijn papa). Zij was tevens ook mijn meter. Het ging al een tijdje minder goed met haar gezondheid maar sinds enkele dagen is het heel snel achteruit gegaan. Vermits het nu nog maar 2 weken voor de bevalling is, was ik er zeker van dat ze haar achterkleinkindje toch nog zou zien, maar het heeft niet mogen zijn. Bomma is gisteren avond in een diepe slaap gevallen en niet meer wakker geworden. En vandaag om 23h30 is ze van ons heen gegaan. Bomma heeft altijd tegenover ons thuis gewoond. Mijn broer en ik zijn dat ook voor een groot stuk van onze kindertijd door haar opgevangen. Het is erg vreemd en moeilijk om te vatten dat ze er nu niet meer is. Het dringt nog niet goed door en het lijkt wel of ze morgen terug zal zijn. Ik hoop echt dat bomma gelukkig is daar waar ze nu is, ze verdient het om gelukkig te zijn!
De geboorte van kleine Giel (2de zoontje van Ward & Brigitte) is alweer 2 maanden geleden, hoog tijd dus om deze kleine spruit eens een bezoekje te brengen! Vermits we bij de geboorte van Victor (hun oudste zoontje) niet op bezoek geweest zijn, kochten we voor hem nu ook een cadeautje. Hun lijst lag In den Olifant in Hasselt. Een hele leuke winkel met houten speelgoed. Victor was alvast heel erg blij met zijn houten aanhangwagen, deze past immers met de tractor en andere benodigdheden die hij reeds had. Ik moet zeggen, ik kende dit speelgoed niet, het is van NIC, maar het is echt interessant en degelijk speelgoed. Voor kleine Giel hadden we een decoratieve pop mee, een soort fee voor op de kinderkamer. Ook heel mooi en leuk. Giel is ondertussen al een flinke kerel, hij eet goed aan de borst en lag echt te genieten van een dutje op de buik van mama! Het zag er zalig uit! Kortom, Ward en Brigitte hebben 2 mooie en lieve kindjes! Als die van ons ook zo schattig en rustig zal zijn, ben ik reuze blij! J
Deze morgen om 8h30 werden we verwacht voor controle bij de gynaecoloog. Voor de eerste keer tijdens de zwangerschap was het een visite in het kabinet in het Salvator ziekenhuis zelf. De wandeling van de parking naar binnen was een beetje vreemd, de gedachte zat in mijn hoofd dat we over enkele weken zo ook zullen wandelen maar dan voor de keizersnede... Brrr, beetje bang toch hoor. Alles was in orde met het kleintje, hij is een klein beetje ingedaald, maar opening is er nog niet, dus het ziet er toch naar uit dat hij lekker in de buik zal blijven zitten tot 13 november! J Er zijn nu ook weer wat concreter afspraken gemaakt over de bevalling. Zo moeten we bijvoorbeeld in de kliniek zijn om 6h in de ochtend! Lekker vroeg dus! Is eigenlijk niet zo erg, veel zullen we die nacht immers toch niet gaan slapen van de zenuwen. Daarna zal ik als eerste naar de operatie zaal mogen. Ik mag (moet) als eerste omwille van de diabetes. Op 9 november moeten we voor een laatste keer naar de gynaecoloog voor de laatste testen en afspraken voor de bevalling. En dan over exact 2 weken en 4 dagen zal ons kleintje ter wereld komen!!!!
Stijn zijn mama is deze namiddag op bezoek geweest. Zij had immers de babykamer nog niet gezien! Ook zij is heel tevreden met onze keuze van kamer. Ook het feit dat de kamer met ons Beebje kan meegroeien is leuk, zo moeten we binnen een paar jaar niet nog een grotere kamer kopen. Ze had ook minder leuk nieuws. Afgelopen zondag na het bezoek bij hen thuis heeft Stijn zijn zus Inge en haar man Christophe een ongeval gehad op de terugweg naar huis. Gelukkig is er enkel blikschade en is er niemand gewond. Bovendien zijn ze in hun recht vermits het om een situatie met voorrang van rechts gaat. Maar toch, zoiets is nooit leuk, zeker niet omdat zij nog niet zo heel lang een splinternieuwe auto hebben.
Wat gaat de tijd toch snel! Dat merk je bijvoorbeeld aan het feit dat het een hele tijd geleden is dat je sommige vrienden nog zag. Maar gelukkig, vergeten doe je elkaar nooit. Vandaag hebben Natasja en Els, 2 goede vriendinnen ons een bezoekje gebracht. Om 18h30 zijn ze aangekomen en rond 22h30 zijn ze weer vertrokken. We hadden dan ook een heleboel om bij te babbelen J. Het is een hele toffe avond geworden en we hebben flink wat gelachen. De dames konden het trouwens niet laten om met lege handen naar hier te komen! Ze hadden speelgoed bij voor ons Beebje. Een boog om boven de baby te zetten of plat te leggen voor als de baby op het buikje ervoor ligt. Er komen allemaal vrolijke melodietjes uit en natuurlijk ook aan lampjes geen gebrek. Kortom, het zal wel voor leven in huis zorgen! Ook hadden ze een ketting bij om de tutter aan vast te maken en aan de kleertjes van Beebje te hangen. Zo kan de tut nooit kwijt gaan J.
De toekomstige papa van ons Beebje is altijd al erg creatief en geduldig geweest en dat heeft vandaag een heel erg mooi resultaat opgeleverd! Stijn is deze morgen begonnen aan een schilderij voor op de babykamer. Het doek is 1 m hoog en 1,20 m breed. Hij heeft inspiratie opgedaan via een schilderij dat hij gezien had op internet. Het is echt héél mooi en met super veel liefde gemaakt! Dus ook al zouden er mensen zijn die het niet mooi vinden, dit schilderij heeft een hele grote emotionele waarde natuurlijk. Bedankt lieve schat om dit te maken voor ons Beebje xxx.
Er is vandaag een cadeau voor ons Beebje geleverd aan huis! Tante Tata is naar de babywinkel waar onze lijst ligt gegaan om het park te kopen. Daarna is ze het hier aan huis komen leveren. Echt wel leuk! Natuurlijk konden Stijn en ik niet wachten om het park in elkaar te zetten. We wilden het park op voorhand klaar hebben zodat onze 2 poezen hieraan kunnen wennen en om erop te letten dat ze er niet in gaan liggen. Vermits we natuurlijk de poezen niet altijd in het oog kunnen houden, hebben we het park gevuld met ballonnen. Zo gaan de poezen er helemaal niet in. Als ze dit toch zouden doen en er ontploft een ballon, dan ben ik er zeker van dat ze zo erg schrikken dat ze het park nooit meer bezien J
Kobe is vandaag geboren! Hij is het eerste kindje van papa Nico en mama Iris. Kobe weegt 3335 gram en is 50 cm groot. Enkele weken geleden waren we nog samen op de info avond rond bevallen in het Salvator ziekenhuis. En kijk hoe snel de tijd toch gaat, vandaag is hun zoontje al geboren! Samen met het geboortekaartje zit ook een uitnodiging voor de babyborrel op 10 december, op dit kaartje staat een foto van het kleintje, zo heb je alvast een beeld van het kleine kereltje J Is leuk gedaan. En natuurlijk een dikke proficiat aan de kersverse ouders!
Deze avond om 20h zijn we naar een infoavond rond borstvoeding geweest in het Salvator ziekenhuis. Het duurde tot 22h30. Redelijk lang eigenlijk om op een stoel te zitten met gevolg dat ik erg veel pijn aan mijn rug had. Maar goed, naar een osteopaat gaan heeft nu vermoedelijk toch niet meer veel nut, dus moeten we wachten om de rug te laten herstellen tot na de bevalling. De info die we kregen was wel erg interessant, er komt toch heel wat bij kijken als je borstvoeding gaat geven. Het is vooral een kwestie van de baby goed aan te leggen, niet te snel panikeren, rustig zijn en je tijd nemen. Ook de werking van de melkproductie is erg fascinerend, de verschillende soorten melk die de borst produceert. De melk die zich zal aanpassen naar de behoefte en leeftijd van je baby, ... kortom erg leuk om allemaal te horen. Ik zie er echt wel naar uit, maar ben ook een beetje bang als het niet gaat lukken, op dit moment lijkt het allemaal redelijk ingewikkeld. We zullen zien, we gaan in ieder geval flink ons best doen. En als het om de één of andere reden niet naar behoren lukt, dan zijn er nog altijd flessenvoedingen natuurlijk.
Vandaag is het vrijdag de 13de... Goed of slecht? Laten we er maar gewoon niet aan denken en ervan uitgaan goed! We zijn terug bij de gynaecoloog geweest. De urine testen waren goed, de bloeddruk ook en op de echo leek ook alles prima. Op de echo is nu niet meer te zien hoe groot of zwaar ons Beebje is. De dokter schat dat het geboortegewicht zo een 3kg zal zijn, erg licht eigenlijk, maar dit komt ook omdat het kleintje 10 dagen vroeger zal komen dan de uitgerekende datum door de keizersnede. Maar het is natuurlijk maar een schatting dat ze doen, ons kleintje kan natuurlijk zwaarder of lichter zijn. Ik heb ook even gevraagd of een verticale snede (van navel tot schaambeen) niet sneller zou herstellen dan de horizontale snede net boven de schaamstreek. Tegenwoordig doen ze dus enkel nog de horizontale. Het herstel zou ongeveer hetzelfde zijn, maar bij een verticale snede zijn er meer kansen op complicaties, dus is verticaal toch het best en zo zal het dus gebeuren. Als ik erover nadenk, dan zie ik mezelf al liggen zoals bij goochelaars die mensen in 2 zagen J Op 26 oktober moet ik opnieuw bij de gynaecoloog op controle en daarna de donderdag voor de bevalling om bloed te nemen om zo de verdoving voor de keizersnede te bepalen. Vanaf vandaag is het nog exact 30 dagen tot aan de bevalling, het gaat nu echt wel snel gaan denk ik. Hopelijk ga ik niet te veel tijd hebben om me zorgen en ongerust te maken...
Sinds maandag heb ik flink wat voorweeën en harde buiken. Ik voel ons kleintje ook niet meer regelmatig en heel lichtjes. Vandaag had ik dan toch maar contact genomen met de dienst materniteit van Campus Salvator en ze hadden graag dat ik me even liet onderzoeken. Vermits onze Stijn werken was en dan ook nog in Brussel, is ons mama meegegaan. Ze hebben me dadelijk aan de monitor gelegd om alles even te volgen. Dan moest er ook urine genomen worden om enkele testen te doen. De monitor vertelde dat alles in orde was met ons Beebje, dan maar wachten op de resultaten van de urine. Na 2,5 uur kregen we eindelijk de uitslag, raar maar waar: een blaasontsteking! Dit wekt dus blijkbaar die voorweeën op en zorgt voor ontsluiting! Ik heb de nodige medicijnen meegekregen en mijn gynaecoloog zal het verder opvolgen. Gek eigenlijk, maar een blaasontsteking in de zwangerschap is dus niet zo goed. Maar het is wel goed te behandelen. J Dat weten we dus ook weer.
Deze avond zijn we op babybezoek geweest. We zijn het zoontje van Andy & Nadia gaan bezoeken. Wat schattig toch zo een baby! Arne is nu net een maand oud en eigenlijk is hij een kleine baby, niet erg zwaar en ook niet overdreven groot. Een echt babytje. Sommige pasgeborenen zijn meteen al erg groot, Arne dus niet. Zowel Arne als zijn mama en papa doen het erg goed. Ook de bevalling is vlot verlopen en hij drinkt flink aan de borst. Het lijkt op het eerste zicht een heel rustige baby, een echt engeltje J
Het was vandaag weer tijd om op controle te gaan bij de suikerdokter. Op zich is dit niet zo erg, maar het is zo een vreemde dokter. Hij kijkt altijd boos en is redelijk kortaf, lijkt een beetje op een directeur van een heel strenge school. J Maar bovenal, hij is heel correct en weet echt met wat hij bezig is, en dat is het belangrijkste. Nog belangrijker: alles was in orde. Bloeddruk was ook goed. Er is ook weer bloed afgenomen en ook dat was héél erg goed. Eigenlijk zaten deze suikerwaarden ongeveer op hetzelfde niveau als iemand die geen diabetes heeft, dus ik heb mezelf nog steeds goed onder controle! Ikke tevreden, dokter tevreden, ... iedereen tevreden dus! J Tot aan de bevalling moet ik niet meer op controle gegaan, joepie! Maar, ik moet mezelf wel iedere dag genoeg meten en bijstellen indien nodig natuurlijk, maar dat zijn toch weer wat doktersbezoekjes minder J
Een hele tijd geleden heb ik hier op de blog het receptje gezet voor gevulde paprikas. Ondertussen heb ik weer een nieuw receptje geprobeerd en het was heel goed meegevallen. Vandaar dat ik dit natuurlijk ook even aan jullie wil doorgeven, het is een heel lekker gerecht.
Aubergineschotel
Benodigdheden:
2 aubergines
400 gr gehakt 20 g bloem peper olijfolie 2 uien 2 teentjes knoflook 250 gr gemalen kaas 1 fles Elvea passata (gezeefde tomaten)
Bereiding:
-De aubergines wassen en in schijven van +/- 1,5 cm snijden.
-Vervolgens in bloem wentelen, gekruid met peper.
-De aubergineschijven goudbruin bakken in hete olie.
-De ui en de knoflook fijnsnipperen en aanfruiten in olijfolie.
-Doe het gehakt bij de ui en knoflook en bak het gehakt los.
-Laag om laag, aubergineschijven, gehakt en kaas in een vuurvaste schotel leggen.
-Overgieten met het tomatensap en bestrooien met de resterende kaas.
-Probeer een beetje met de schotel te draaien zodat de tomaat doorzakt naar beneden.
-Zet de schotel gedurende 20 minuten in een warme oven.
Wij hebben dit gegeten met opgebakken aardappeltjes, maar het kan ook perfect met pasta. Smakelijk!
Maandag avond hebben ze de kinderkamer geleverd. Ook al was het al 21h toen ze leverde, we zijn er toch nog aan begonnen en deze avond hebben we ze verder afgemaakt. Alles staat nu netjes in elkaar en het is super mooi! Alles begint nu echt klaar te raken voor de komst van ons Beebje. Nu kunnen alle baby kleertjes en andere spullen eindelijk een plaatsje krijgen in het kamertje. Als alles netjes op zijn plaats zit zal ik een foto maken en die hier zetten, dan zien jullie hoe het er allemaal uit ziet.
Gisteren was het ladys night bij een goede vriendin. Eerst was er bij haar thuis een demonstratie van erotische artikelen. Natuurlijk brengt dat de nodige humor met zich mee, zeker als de vibrators en lichtgevende condooms de revue passeren J. Patricia had trouwens haar uiterste best gedaan om er een geslaagde avond van te maken. Vooral in de hapjes had ze veel werk gestoken. Er waren chips, salami, kaasjes, belegde broodjes, mini loempia, scampi, calamaris en rauwe groentjes. Behoorlijk veel werk als je het mij vraagt. Maar wel super lief. Bovendien heb ik ook nog een cadeautje gekregen voor mijn verjaardag, een bon van lingeriespeciaalzaak Pili-Pili te Zonhoven. Ze zegt dat ik dan na de bevalling mezelf eens kan verwennen met een mooi setje. Lief hé. Na de demonstratie zijn we rustig iets gaan drinken in café Tropical, was ook heel leuk, maar toch hoog tijd voor mij om naar huis te gaan vermits mijn rug het zowat begaf van de pijn.