Wij zijn papa Stijn, mama Iolanda en ons zoontje Gerben. Op onze blog kan je het wel en wee volgen van onze dagelijkse avonturen. De zwangerschap en geboorte van onze zoon Gerben, mijn diabetes type II, Gastric bypass operatie en nog veel andere zaken. Ik hoop dat jullie deze blog leuk vinden, indien niet, laat het me gerust weten. Alvast bedankt voor je bezoekje en kom gerust nog eens terug. Liefs, papa, mama & Gerben
Op vrijdag 25 augustus is Giel geboren! Giel is het tweede zoontje van Ward & Brigitte. Hun eerste zoontje Viktor is dus grote broer geworden! Het geboortekaartje is ongelooflijk knap. Er zit zelfs een Lego blokje in verwerkt. Het is een heel origineel ontwerp, maar dat is natuurlijk ook een beetje logisch want mama Brigitte is grafisch ontwerpster en heeft een eigen zaak in het ontwerpen van geboortekaartjes. Jullie kunnen al de toffe creaties vinden ophttp://www.dekaartaub.be
Vandaag ben ik naar een kleine reünie geweest van oude klasgenoten. We hebben de schoolbanken inmiddels 9 jaar geleden verlaten. En vandaag zijn we samen met nog 6 andere dames iets gaan drinken. Was echt gek om hen nog eens terug te zien. Sommige hebben reeds kindjes, anderen zijn zelfs nog vrijgezel. 2 Van hen zijn een eigen kapsalon begonnen. De rest heeft een gewone job van verkoopster tot arbeidster. Gek eigenlijk, van al de leerlingen die hun diploma toen behaalden als kapster, zijn er maar bitter weinig die in deze sector verder gaan. Ik ben er na school ook dadelijk mee gestopt en ben als bediende aan de slag gegaan. Hier heb ik geen seconde spijt van gehad, het is hard werken in een kapsalon en de verdienste is niet erg groot. En een eigen kapsalon zag ik al helemaal niet zitten. Al bij al wel heel fijn om hen nog eens terug te zien. Natuurlijk willen ze nu allemaal op bezoek komen als Beebje er is. Leuk hé.
We hebben vandaag de knoop doorgehakt rond het doopsuiker gebeuren! Gisteren avond kwam ik op internet een tof idee tegen, en vandaag zijn we bij Mamoemia in Hasselt alle benodigdheden gaan halen. Alles was op stock, op een paar prulletjes na. Dus eigenlijk kan ik al beginnen met inpakken, maar dat lijkt me toch redelijk vroeg. De vermoedelijke bevallingsdatum is nog steeds 24 november, dus heb ik nog 12 weken. Ik kan al die suikertjes hier toch geen 12 weken ingepakt laten? Maar langs de andere kant ken ik mezelf wel al een beetje, ik laat dat hier dan staan, en iedere week denk ik; volgende week zal ik er eens aan beginnen, en zo stel ik uit tot ik op een gegeven moment alles snel snel nog moet doen J. Typisch ikke! Ik kan misschien best eens een plannetje maken van wat ik nog allemaal moet doen, en dan week per week dat afwerken. Ja, laat ik dat maar best doen. Ik heb speciaal voor jullie een fotootje erbij gezet met de eendjes die we aan de doopsuikertjes zullen maken. Lief hé?
Eindelijk was het vandaag zo ver, terug op controle bij de gynaecoloog! Ook al voel je de baby nu elke dag en heel goed bewegen, toch ben ik blij als de arts alles weer eens heeft nagekeken. En ja, alles was prima in orde! Ons Beebje weegt nu 1075 grammetjes! De lengte heeft hij niet gemeten, ik weet ook niet of ze dat nu nog gaan doen. Beebje past immers niet meer helemaal in het tv schermpje bij de echo J. Ik had ook een urine staaltje moeten meenemen, dat moet vanaf nu blijkbaar bij elke controle, ook dat was prima in orde. Er waren zelfs geen sporen van suikerziekte in te zien! J De broedresultaten waren ook binnen, ijzer, suiker, eiwitten, ... allemaal prima.
Er was wel een negatief puntje, ik zit namelijk sinds ik enkele maanden zwanger ben met een inwendige infectie. De dokter stelde voor om een maand voor de uitgerekende datum mij op te nemen, volledig onder narcose te doen en zo de infectie te behandelen. Ons Beebje mag immers niet via de gewone weg geboren worden zo lang de infectie er is. Dus als ik ze tegen de bevalling nog heb, zal ons Beebje geboren moeten worden met een keizersnede. Op zich ook niet zo een ramp, enkel voor het herstel nadien heb ik dan wat bang. Ik genees immers niet zo snel omwille van de diabetes. Dus nu zit ik wat met gemengde gevoelens. In slaap doen tijdens een zwangerschap zie ik niet zo zitten, en dan is het nog afwachten hoe goed ik zal herstellen van de operatie. Stel dat ik niet volledig genezen ben en er nog wondjes zitten als de weeën beginnen, dan mag Beebje daar volgens mij ook niet aan passeren, en is er een kans dat het een spoedkeizersnede zal worden. Dat lijkt me helemaal niets. Ik denk dat ik bij het volgende bezoek aan de gyn ga vragen om nu al de beslissing te nemen om de geboorte te doen via keizersnede.
Wie had het ooit durven dromen, ik ga toch proberen om ons Beebje borstvoeding te geven! Ik heb navraag gedaan en het is mogelijk. Ik zal dan na de bevalling en zo lang ik borstvoeding geef wel insuline moeten spuiten. Normaal mag ik terug overgaan naar suikerverlagende tabletten, maar dat kan niet met borstvoeding. Ach, dat beetje extra moeite hebben we natuurlijk wel over voor ons Beebje! Ik wil ons kleintje toch graag dat beetje bescherming geven dat je door borstvoeding krijgt. Er zijn toch wel een heleboel stoffen die je kleintje helpen, ook in een later stadium van het opgroeien. Dus, ik laat jullie binnenkort weten hoe het wel/niet lukt met het melkfabriekje. J
Het is bijna niet te geloven, maar tot nu toe verliep de zwangerschap zoals in de boekjes. In het beging ben je misselijk, dit stopt bij 3 maanden zwangerschap. Yep, op de dag dat ik net 3 maanden was, misselijkheid weg. Dan krijg je heel vaak maagzuur en zure oprispingen, klopt ook. Is trouwens nog steeds. Dan de bandenpijnen, uitzetten van het bekken, ... Noem maar op, ik heb ze allemaal gehad. Vaak las ik ook dat de laatste 3 maanden van de zwangerschap de moeilijkste zijn. En ik moet zeggen, sinds enkele dagen doet echt heel mijn lijf pijn! Ongelooflijk! Mijn rug lijkt zo waar gebroken, de harde buiken zijn pijnlijk, de buikwand doet ontzettend zeer. Kortom nu is het echt erg. Tot 6 maanden zwangerschap kon ik echt nog (bijna) alles doen zonder moeite, nu moet ik toch regelmatig toegeven dat sommige dingen niet meer zo goed gaan. En dan te denken dat ik dus nog 3 maanden moet! Gelukkig moeten we vrijdag terug naar de gyne, dan weet je weer eindelijk hoe het werkelijk gaat met ons Beebje. Natuurlijk ben ik vooral benieuwd naar het gewicht en de lengte. Zeker vermits ik sinds vorige week mijn suikerspiegels minder goed onder controle krijg. Ben benieuwd of de gyn van plan is om Beebje vroeger te laten komen. Op zich zou ik dit helemaal niet erg vinden, hoe sneller we Beebje in onze armen kunnen nemen, hoe liever. Maar natuurlijk enkel en alleen als de tijd er rijp voor is, een vroeggeboorte als het kleintje er nog niet klaar voor is wil niemand natuurlijk.
Vandaag zijn we de geboortelijst gaan leggen bij BabyHuis Pipo. Amai wat duurde dat lang zeg! Om 18u45 zijn we daar aangekomen en om 22u stonden we (eindelijk) terug buiten! Vooral het gebabbel ertussendoor maakte dat het hele boeltje zo lang duurde. Ik hield het op den duur niet meer van de pijn in mijn rug en bekken van dat lange staan. Maar we hebben wel een hele hoop leuke spulletjes gekozen. Echt super tof allemaal. Er komt toch heel wat kijken bij de komst van zo een kleine ukkepuk! Nu kan ik natuurlijk bijna niet wachten om al die spulletjes hier thuis te hebben. Maar helaas, het zijn geschenkjes die mensen kunnen kiezen dus heeft het geen zin als we al een te groot deel zelf gaan kopen hé. Dus, wachten is de boodschap J. De babykamer die we graag wilden hebben verkochten ze daar ook, dus deze hebben we ook op de lijst laten zetten. Door het leggen van de lijst lijkt alles weer een stapje dichter bij te komen. Super! BabyHuis Pipo: http://www.welcomebaby.be
Vandaag een vrije dag, lekker leuk. Het weer was wel weel zeer slecht, maar dat is een goede reden om lekker binnen te blijven en een boek te lezen. Stijn heeft nog wat verder gewerkt aan de babykamer. Het ziet er echt al héél leuk uit. Volgende week gaan we de meubeltjes bestellen denk ik. Dan is het kamertje eigenlijk af. Super!
Ik had dan weer minder geluk vandaag! Tijdens het koken heb ik mijn hand plat op een super hete kookplaat gelegd! Jeetje wat een pijn! Er zijn 2 vingers en mijn hele handpalm in de 2de graad verbrand! 20 minuten onder koud stromend water brachten een beetje verlichting. Dan een dikke laag Flamazine crème erop en mijn hand ingewikkeld. Nu heb ik voortdurend een ijskoud blikje in mijn hand liggen, tegen de schrijnende en brandende pijn! Ik kan nog steeds niet geloven dat ik zo dom kon zijn om mijn hand op die plaat te leggen, maar het gebeurde zo snel. Tja, waar zit een mens soms met zijn gedachten hé. Ik denk dat ons Beebje zich in mijn buik ook geschrokken heeft, enkele uren na het verbranden lag ik in de zetel en was Beebje hevig aan het schoppen. Ocharme die maakt wat mee in mijn buik! De ene keer krijgt hij hopen pijnstillers en antibiotica binnen, en dan weer is zijn mama verkrampt van pijn en verschrikken! Ben benieuwd hoe ons kleintje zal zijn, tegen de bevalling zal hij wel al tegen een stootje kunnen zeker? J
Ja hoor, we zijn alweer 25 weken (en 4 dagen) zwanger! Nog 14 weken te gaan! Eigenlijk gaat het snel, en toch ook weer niet. Er moet nog een heleboel gebeuren voor de geboorte. Het is nog steeds niet voor te stellen dat er hier binnenkort een baby zal zijn. Ik denk dat het pas goed zal doordringen na de bevalling. Sinds een dag of drie zijn mijn suikerwaarden hoger dan normaal. Ik spuit iedere dag meer insuline, maar toch blijven de waarden na de avondmaaltijd aan de hoge kant... Dat is echt niet leuk natuurlijk. Het zijn nu net deze perioden dat de waarden goed moeten zijn, anders zal ons Beebje te groot en te zwaar worden. Morgen maar weer wat meer spuiten, maar dan neemt de kans op een hypo weer toe. Maar we blijven ons best doen natuurlijk, het MOET gewoon onder controle! Met ons Beebje is alles wel in orde zo te voelenJ. Het is regelmatig groot feest in mijn buik! Stevige schopjes. En eergisteren had ons kleintje de hik! Wat een vreemd gevoel! Om de 2 seconden een identieke tik in mijn buik. En het duurde wel dik 5 minuten voor het voorbij was. Gisteren was het weer zo ver, stevige hikjes in mijn buik. Natuurlijk zijn we het hik gebeuren even gaan opzoeken, en het blijkt helemaal niet erg te zijn. Beebje krijgt de hik doordat hij te veel vruchtwater slikte, of te gulzig was. Het is ook een teken dat zijn maagje goed werkt. Dus allemaal goed hé.
Wat een weertje zeg! Nog niet zo gek lang geleden kon je hier op de site lezen dat ik het veel te heet weer beu was. Heet is het echt niet meer, integendeel! Regen, onweer, koud. Hihi, ik kan er niet aan doen, maar echt erg vind ik het eerlijk gezegd niet. De hitte was gewoon té. Het weer zal me weinig kunnen schelen vermits ik de volgende maanden voldoende heb om naar uit te kijken. Vrijdag staat er weer iets leuk op het programma, de geboortelijst leggen in de babywinkel J. Lekker leuk. Nu zijn we natuurlijk volop aan het overlopen welke spulletjes we al hebben en wat nog niet. De wandelwagen, buggy, pampercontainer, wastafel met badje, potje, reisbedje, oorthermometer, badthermometer, ... zijn er al. Ik heb al deze spullen van de bomma & bompa van ons Beebje gekregen (mama & papa van Beebjes mama). Er zijn natuurlijk ook al een boel kleertjes, gekregen van Tata, haar zoontje is immers nog maar een paar maanden oud en zijn eerste kleertjes zijn al te klein. Leuk hé, zo van die toffe mensen die ons Beebje al verwennen als hij/zijn nog in de buik zit J. Nogmaals bedankt natuurlijk.
Eindelijk zijn we vandaag bij Vannoppen doopsuiker geweest in Paal-Beringen. Ze zijn 3 weken met verlof geweest. Maar vandaag is het ons gelukt! En wat een teleurstelling zeg! De winkel is enorm klein en de keuze in doopsuiker is heel erg miniem! Kortom, we hadden ons echt de trip naar hier kunnen besparen. De enkele zaakjes die we mooi vonden waren dan ook nog eens duurder dan ergens anders. Nope, hier zullen ons Beebje zijn suikerboontjes niet vandaan komen. Dus zijn we maar verder gereden naar de doopsuikerwinkel waar we al eerder zijn geweest, Mamoenia in Hasselt. De keuze is hier enorm en het zijn héél vriendelijke en behulpzame mensen. Het is echt niet makkelijk om een keuze te maken en dan zijn er nog de speciale doopsuikers voor kinderen, meestal met een speelgoedje of zo erbij. En dan is het nog een kwestie van de geboortekaartjes in dezelfde stijl als de doopsuiker te maken. Dus ik denk dat we dringend eens moeten kijken hoeveel stuks doopsuiker we willen en bestellen want ik wil ze zelf inpakken. Nu weten we weer wat doen de volgende dagen hé J Als er mensen zijn die nog toffe ideetjes hebben, een leuke winkel of website van doopsuiker willen, mail ze me gerust door.
De dagen gaan eigenlijk toch snel voorbij. Vandaag is het alweer woensdag. Mijn beste vriendin Tatiana (tante tata voor ons Beebje) is langs geweest met haar zoontje Boyd die ondertussen alweer 7 maanden is. Tijd vliegt echt. We hebben samen eens door de catalogus van de babywinkel waar ik de geboortelijst wil leggen gebladerd. Leuk hoor, al die spulletjes kiezen J Morgen ga ik eens bellen naar de winkel om een afspraak te maken om samen met Stijn de lijst te gaan samenstellen. Nu beginnen echt de praktische regelingen te komen, geboortelijst, doopsuiker, geboortekaartjes, ... De enige vraag die ik heb, wanneer moet dit best allemaal in orde zijn?! En de koffer voor naar het ziekenhuis te gaan, vanaf wanneer zet je die best klaar? Tips en advies zijn zeker welkom J Deze avond ben ik op internet eens op zoek gegaan naar info over borstvoeding en diabetes. Ja, jullie lezen het goed, ik ben toch aan het overwegen om borstvoeding te geven. Maar dan moet ik heel zeker zijn dat mijn suikerziekte geen kwaad kunnen voor de baby. Je komt wel wat info tegen, maar niet specifiek over suikerverlagende medicijnen, en die zal ik terug moeten nemen na de bevalling. Dus, ook hier is alle info welkom J
Het is vandaag weer zo een rustige (saaie) zondag geweest. En wat kan je dan beter doen dan naar een winkel gaan die open is op zondag?! Dus zijn we naar Diest gereden, daar ligt een grote babywinkel, Baby-Baby. Eigenlijk waren we niet echt op zoek naar iets in het bijzonder, maar daar kan je altijd wel wat leuks vinden. Hoe dan ook hebben we het bescheiden gehouden, 2 waskussen overtrekjes, een tutje van Difrax en een bijtring. Eigenlijk echt niet de moeite om ervoor naar Diest te rijden, maar het was toch een leuk uitstapje. Van al dat winkelen krijg je natuurlijk reuze honger, dus zijn we super gezellig met zn tweetjes frietjes gaan eten in een frituur in Diest. J Héél leuk en lekker, maar ik stel me wel vragen bij de aardappelen die ze daar gebruiken, 8u na het eten had ik nog het gevoel alsof ik net van tafel kwam! Die heerlijke frietjes wilden dus duidelijk niet verteren! Tja, je moet er wat voor over hebben hé J
Eindelijk ben ik aan de beterhand. Ik moet nu zelfs geen pijnstillers meer te nemen om mezelf staande te houden J De antibiotica moet ik wel helemaal uit nemen. Maar eens dat gedaan is, is het allemaal voorbij! Het waren echt dagen uit de hel! Maar goed, blik op de toekomst hé! En dat ziet er allemaal goed uit. Even maakte ik me wel wat zorgen toen ik ons Beebje een dagje niet of toch bijna niet voelde, maar dit is blijkbaar helemaal normaal. Er zijn dagen dat je de baby heel vaak en hevig voelt, en andere dagen bijna niet. Het is afhankelijk van hoe Beebje in de buik ligt en of de placenta ervoor zit of niet. Ik ben nu 24 weken zwanger, nog 15 weken te gaan! Spannend allemaal!
Hier ben ik weer. Ik heb werkelijk een paar helse dagen achter de rug omwille van de zware oorinfectie die ik heb. Het was onmogelijk om te slapen van de pijn, liggen kon niet, eten kon niet, ... kortom vreselijk véél pijn! Gisteren morgen heeft Stijn me dan binnengebracht op de dienst Spoed in het Salvator ziekenhuis. Daar hebben ze me dadelijk aan een infuus gelegd en pijnstillers gegeven. Jammer maar helaas kregen ook zij met het infuus de pijn niet weg. Dus ik had niet veel andere keuze dan vreselijk af te zien van de pijn, dus heb ik voet bij stuk gehouden en ben om 20h gisteren avond naar huis gekomen. Normaal moest ik 3 dagen blijven, maar dat zag ik niet zitten. Dus ben ik nu thuis, met nog veel pijn en hopen medicijnen. Ik moet 2 dozen antibiotica nemen en om de 4h een pijnstiller, cotisone druppels in mijn oor doen en Voltaren zalf op mijn gezicht en hals om te ontzwelen en pijn weg te nemen. Bij dit alles moet ik Zantac nemen om mijn maag te beschermen en natuurlijk niet vergeten mijn dagelijkse insuline te spuiten J Wat me het meeste verbaast is het grote aantal pijnstillers en antibiotica dat ik mag nemen met mijn zwangerschap! Ik dacht dat je niets van medicijnen mag nemen, maar blijkbaar als het echt nodig is, mag dat wel. De dokter zei wel dat dit zo is omdat ik reeds 23 weken zwanger ben, de medicijnen zijn onschadelijk voor ons Beebje. Toch is het niet fijn, heel de zwangerschap weigerde ik om zelfs maar een bruistabletje te nemen, en nu zit ik vol medicijnen!! Om echt zeker te zijn dat het allemaal echt geen kwaad kan voor Beebje heb ik navraag gedaan bij mijn gynaecoloog, huisdokter en een anesthesist. Ik hoop echt dat het morgen eindelijk wat beter is zodat ik kan stoppen met al die troep!
Sinds eergisteren had ik pijn in mijn rechter oor. Afgelopen nacht is de pijn onhoudbaar geworden met gevolg dat ik maar een uurtje heb kunnen slapen. Deze morgen zat ik als eerste bij de dokter. Blijkbaar zit de hele gehoorgang vol met blaasjes, zweertjes en ontstekingen. Ik heb dit blijkbaar opgelopen tijdens het zwemmen en in combinatie met de hitte zijn er bacteriën in mijn oor gaan wonen. Sinds jaren heb ik chronisch eczema in mijn oren wat de zaak nog extra pijnlijk maakt. Door de suikerziekte genees ik dan weer slecht en door de zwangerschap en een maagzweer mag ik bijna geen pijnstillers nemen... Ik moet nu gedurende 2 weken 4 x per dag antibiotica nemen en 4 x oordruppels in doen. Jeetje, waren we maar een paar dagen verder en de pijn wat minder. Dit is werkelijk om gek te worden. Het is lang geleden dat ik zo pijn had. Maar goed, we moeten erdoor.