Wij zijn papa Stijn, mama Iolanda en ons zoontje Gerben. Op onze blog kan je het wel en wee volgen van onze dagelijkse avonturen. De zwangerschap en geboorte van onze zoon Gerben, mijn diabetes type II, Gastric bypass operatie en nog veel andere zaken. Ik hoop dat jullie deze blog leuk vinden, indien niet, laat het me gerust weten. Alvast bedankt voor je bezoekje en kom gerust nog eens terug. Liefs, papa, mama & Gerben
Vandaag moet ik terug op controle bij de suikerdokter voor mijn diabetes. Hij is tevreden van de resultaten, maar zegt er wel bij dat ik vanaf nu vermoedelijk meet insuline zal nodig hebben. Dus de eenheden zullen opgedreven worden zodra de suikers weer te hoog zijn. Voor de rest is alles ok. Daarna loop ik even langs de diabetes educatie afdeling om suikerstrips bij te halen. Jammer genoeg vertellen ze me daar dat het apparaatje dat ik nu reeds 4 jaar in gebruik heb, uit de handel gaat. Dus moet ik overschakelen naar een ander model. Op zich niet zo een ramp, maar ieder apparaat meet anders, ook de prikker is anders. Maar goed, na de hele voorraad ingeladen te hebben, kan ik er weer even tegen.
Stijn zijn verjaardag is nu al even voorbij, maar vandaag was het tijd om van zijn cadeau te genieten. Met ons tweetjes weliswaar, lekker leuk voor mij, hihi. Om 9u deze morgen zijn we aangekomen in Stevoort, bij Ingrid Berden, schoonheidsspecialiste. Daar mochten we eerst genieten van een lekker ontbijt. Dan kregen we vervolgens een voetbad met etherische oliën, lichaamscrub, hot stone massage, gelaatsverzorging, gezichtsmassage en een hoofdmassage. Zalig ontspannend! Hoewel het op mijn buik liggen soms wat pijnlijk was. Ook kon ik de warmte van de hot stone niet zo goed verdragen. Kortom, Stijn heeft er iets meer van genoten. Het was dan ook voor zijn verjaardag hé J Na dit alles mochten we nog genieten van een hapje en een glaasje champagne. Kortom, de rest van de dag hebben we nog nagenoten. Voor zij die zich ook eens willen laten verwennen: http://www.ingridberden.be/
We hebben ons al lang ingehouden met kopen voor de baby. Buiten het wiegje dan J Maar vandaag gaan we het er dan toch op wagen, we gaan naar Hasselt om inkopen te doen voor ons Beebje! In het Kruidvat zijn er mooie fleece dekentjes en wikkel handdoeken voor babys. We brengen er van elk 2 stuks mee, iedere keer een roze en een blauwe. Tja, we weten natuurlijk nog steeds niet of het nu een jongen of een meisje zal worden. In de Hema kopen we enkele rompertjes, 2 effen witte en 2 van Jip en Janneke, super schattig, nee? Al bij al viel het dus héél goed mee, we hebben geen gigantische aankopen gedaan.
Deze middag zijn er enkele collegas van mama op bezoek geweest. Mama is nu al een tijdje thuis van het werk, dus brachten ze mij vandaag een bezoekje. Het was erg gezellig! Fijn om de laatste nieuwtjes van het werk te weten. En natuurlijk tof dat ze aan me denken en me missen op het werk. Alsof het bezoekje alleen nog niet genoeg was, hadden ze ook nog een tof cadeautje bij voor Beebje! Een leuke rammelaar. Beebje zal er blij mee zijn, heel erg bedankt hé dames!
We hebben deze avond naar een rapportage op Viataya gekeken, deze ging namelijk over borstvoeding. Nu was ik toch al niet dadelijk van plan om zelf borstvoeding te geven aan ons Beebje, enerzijds vermits ik diabetes heb en bang ben dat Beebje te veel suiker krijgt en anderzijds omdat het me echt niets zegt. De dames in dit programma vinden het blijkbaar wél heel leuk! Het zijn echt melkkoeien! Kinderen de borst geven tot ze 9 jaar zijn is voor mij echt erover! Echt overal waar ze zijn floepen ze de borst eruit. Kinderen die voor hun mama gaan staan en zeggen dat ze borst willen, terwijl ze reeds 5 jaar zijn is toch echt bizar. Ik kan begrijpen dat de borst geven erg gezond is, maar dit is met de haren getrokken! De dames willen met deze rapportage het taboe rond de borst geven doorbreken. Ik moet zeggen, na dit gezien te hebben moet ik er helemaal niets meer van weten J
Nog enkele dagen en het eerste trimester is voorbij J De eerste 3 maanden zijn de meest risicovolle tijdens de zwangerschap. Dus als deze voorbij zijn, is de kans op een miskraam nog miniem. Wat wel heel vreemd is, tijdens deze eerste 3 maanden voelde ik me relatief goed, en nu begin ik me vaak misselijk te voelen. Eten verdraag ik niet meer goed, en alles blijft als een blok op mijn maag liggen L Het is trouwens toch vreemd hoe alles aan je lichaam veranderd tijdens een zwangerschap. Je humeur, je lichaam, je gewoonten,
Het is vandaag moederdag! En wat heeft de toekomstige papa voor de toekomstige mama gekocht? Een prachtig boeket bloemen! Super lief!! Een beetje vreemd, zo een eerste moederdag waar je zelf ook iets krijgt en niet enkel de eigen mamas in de bloemetjes zet. Dus zeker voor herhaling vatbaar zo een verrassing J
Hiep hiep hoera! Vandaag is de toekomstige papa jarig! Hij is er 32 geworden. Speciaal voor zijn verjaardag heb ik een verwen arrangement geboekt. Enkele heerlijke en ontspannende massages. Jammer genoeg was het niet mogelijk om dit vandaag te doen, dus moet papa nog wat geduld hebben tot 6 juni. Maar hij had niet te klagen, toen hij deze morgen wakker werd, stond er een overheerlijk ontbijt voor hem klaar met alles erop en eraan. Hij heeft ervan genoten, maar zoals gewoonlijk, veel te veel gegeten J
Het is weer tijd om eens in de buik naar beebje te kijken J
We zijn vandaag 12 weken zwanger. Beebje maakt het goed daarbinnen. Op de echo kan je zien dat hij/zij nu 5,09 cm is. De dokter heeft zelfs even het geslacht laten weten, maar dit is eigenlijk nog veel te vroeg om dit al goed te zien. Dus hij zei erbij dat het helemaal niet zeker is. Na de gyn gaan we weer naar het laboratorium voor bloedafname. Deze keer om o.a. de triple test te laten doen.
Vandaag ben ik terug op controle geweest bij de diabetoloog. Mijn suiker waarden zijn héél goed. Het HbA1c gehalte in mijn bloed is lager dan ooit. Dit is erg goed! Indien mijn suiker waarden te hoog zijn, zal beebje te groot en te zwaar zijn bij de geboorte en zijn de kansen op letsels en afwijkingen groter. Babys van 4kg tot 6kg komen vaak voor bij diabetici.
Ok, natuurlijk is het nog véél te vroeg om nu reeds aankopen te doen, maar deze wieg die wij zooooo graag wilden hebben, was nu tijdelijk in de aanbieding Dus konden we het niet laten om te bestellen J En hier is ie dan, de Leander Cradle. Het is een super mooie hangwieg. Op de foto hangt ie aan stokken, wij gaan hem gewoon aan het plafond hangen. Maar daar gaan we toch nog een hele tijd mee wachten hoor J
Dit weekend zijn we er lekker even tussenuit geweest samen met Peggy en Geert. Peggy is een collega en zo zijn we heel goede vrienden geworden en doen we vaak toffe dingen buiten de werkuren. We hadden een weekendje geboekt via een Flair bon, naar een hotel aan de Nederlandse kust. Het is een heel tof hotel. Erg gastvrij en een goede service. We hebben er dan ook allemaal van genoten. Website van het hotel: http://www.zeeuwsestromen.nl
Vandaag gaan we voor het eerst naar mijn eigen gynaecoloog, Dr. Jankelevitch in Hasselt. (De andere keren zijn we bij zijn collega Dr. Wynants geweest) Ik ben vandaag 9 weken zwanger. Beebje is nu heel duidelijk te zien op de echo. Hij/zij is 2,13 cm groot! Geweldig hé. De vermoedelijke bevallingsdatum is 24 november 2006. De resultaten van mijn vorig bloedonderzoek zijn ook binnen. Alles was perfect in orde. Ik heb ook het Moederboekje gekregen. Dit is een boekje van Kind & Gezin met tips en informatie. Vooral erg handig om de echos in te bewaren J
Buiten al de toffe reacties op het goede nieuws dat ik zwanger ben, heb ik ook enkele kaartjes met gelukwensen gekregen. Super tof!! Ik heb een fotootje genomen van de kaartjes. Er is er eentje bij van mijn broer en zijn vrouwtje Maja, van mijn mama & papa en natuurlijk van mijn beste vriendin Tatiana. Dus bij deze, nog eens bedankt natuurlijk J
Vermits ik nu overga naar het gebruiken van insuline i.p.v. pilletjes wil de suikerdokter dat ik mijn ogen nog eens laat testen. Vandaag ben ik dus naar de oogspecialist geweest. Deze heeft de tegendruk van mijn oogbol gemeten en nagekeken of er letsels waren ten gevolge van mijn suikerziekte. Op zich doen deze testen geen pijn, maar ze zijn een beetje vervelend. Zo kan je bijvoorbeeld de eerste uren na het onderzoek niets zien. Ze doen druppels in je ogen die de pupil zo groot open zetten, dat je het daglicht niet meer kan verdragen en er constant tranen komen. Dus na het onderzoek even plat liggen. De testen waren trouwens heel goed. Op 4 jaar tijd zijn mijn ogen helemaal niets achteruit gegaan, dus dat is goed nieuws. Na de zwangerschap dien ik deze testen opnieuw te doen, om te zien of de zwangerschap (insuline) mijn ogen slechter hebben gemaakt.
Ik ben vandaag net 7 weken zwanger en we gaan weer terug op controle bij de gyn. Het is fijn om op controle te gaan (als alles goed is toch), dan weet je hoe het gaat daarbinnen in je buik. Het wachten bij de gyn was er vandaag wel te veel aan!! We hebben zo maar even 2,5u in de wachtzaal gezeten! Dan stel je je toch de vraag wat de bedoeling is van een afspraak te maken? Alles is prima met ons beebje J Je kan een klein vruchtje zien. Alles is ini mini klein natuurlijk. Na de gyn moeten we naar het laboratorium om bloed af te nemen. Ik weet al niet meer voor wat allemaal, maar het zijn testen voor de zwangerschap J
Omwille van mijn suikerziekte en het feit dat ik enkele jaren geleden reeds een miskraam had, is het noodzakelijk dat ik een goede opvolging krijg bij de gynaecoloog. Dus vandaag het eerste bezoek. Vermits er een ruime wachttijd is bij mijn eigen gynaecoloog (Dr. Jankelevitch) ga ik vandaag naar zijn collega, Dr. Wynants. Jammer genoeg is er nog helemaal niets te zien! Er is zelfs nog geen vruchtzakje. Natuurlijk ben ik in paniek, maar de dokter zegt dat het normaal is. Ik ben nu 4,5 week zwanger. Over een week komen we terug.
Ondertussen zijn we al bij maandag aangekomen. Om helemaal zeker te zijn vandaag nog eens een test gedaan!! Dit is de derde Predictor die eraan moet geloven! Maar nu is het echt wel duidelijk, ER IS EEN BEEBJE OP KOMST! Natuurlijk kan ik amper wachten om het tegen onze ouders te vertellen. We hebben een klein baby rompertje ingepakt en hier het briefje bij: Vanelderen junior is onderweg. Natuurlijk is iedereen dolenthousiast! Voor mijn ouders is dit het tweede kleinkind. Mijn broer heeft namelijk al een zoontje, Jordy. Voor de ouders van Stijn is dit wel het eerste kleinkind. Natuurlijk krijgen ook de toekomstige tantes en nonkels het goede nieuws te horen. Benny, broer van mama en zijn vrouwtje Maja & Inge, zus van papa en Christophe. Kortom, iedereen is reuze blij
Ok, alles wat er moet zijn is er: predictor, ochtendurine EN zenuwachtige ik 3 dagen overtijd. Gelukkig staat er een zeer geduldige en optimistische man naast me. Daar gaan we dan, alweer 3 minuten wachten en dan mogen we kijken. Jeetje wat is er toch mis met die domme testen! Alweer zo een super vaag bolletje dat je omver valt van de twijfels! Bah, kunnen ze die dingen niet wat duidelijker maken? Wat moet ik er nu van denken. Zwanger of niet?? Deze namiddag is het doopfeest en de babyborrel van mijn beste vriendin die enkele maanden geleden bevallen is van een flinke zoon. Ik neem de testen mee en vraag haar raad. Volgens haar is het wel degelijk een bolletje! Ok, ik leef vanaf nu stilletjes met het idee dat er een beebje op komst is!
Vandaag is het zaterdag EN ik ga vandaag een test doen! Wat kan wachten toch lang duren. Ok, 3 minuten zijn voorbij. Kijken naar het resultaat... Oh jee, wat verwarrend! Als ik mijn optimistische ik laat spreken, staat er een bolletje en ben ik zwanger. Maar bedrieg ik mezelf dan niet? Het is echt héél vaag. Stijn zegt dat ik geduld moet hebben, laten we de test morgen nog eens doen met ochtend urine. Ja goed, 1 dag wachten zal wel lukken zeker