Elk jaar gaat er in onze straat een straatfeest door. We wonen hier vijf jaar, het is dus de vijfde keer dat we eraan deelnemen. Heel erg gezellig en omdat het op het einde van de vakantie doorgaat, worden er reisverhalen verteld. Als je een prijs zou uitloven voor het beste reisverhaal, gaat mijn buurman daar steevast telkens mee lopen.

Dit jaar was niet anders. Ik vroeg hem dus naar zijn reis. Het ging als volgt:

"Hoe is je reis geweest?" Ik wist dat hij naar 'Verreweg' geweest was.

"Ja, we hebben vier uur op de vlieghaven moeten wachten! Dat is toch niet te doen: kom je zo vroeg uit je bed, en zit je daar een paar uur je broek te verslijten. En toen we daar aankwamen, weer zo lang moeten wachten voor de pascontrole. Ze denken zeker dat we terroristen zijn, heb je ons al eens bekeken??

We hadden gelukkig een auto gehuurd, dan moesten we toch niet wachten op de bus of een taxi. Maar het verkeer zat er potvast, geen doorkomen aan! En als ze dan reden, deden ze dat als gekken: rode lichten: die negeerden ze, ze toeterden op iedereen die een beetje te traag reed, voorrang verlenen kenden ze niet. Parkeren? Ze botsten tegen de vorige en botsten tegen die achter hen, een blutske meer of minder, daar zagen ze niet op! Maar ik reed met een huurauto, dan moet je voorzichtig zijn hé!

Om terug te komen hadden we een late vlucht, pff, dat is toch niets meer voor ons: zo laat in ons bed! "

"En hoe was 'Verreweg' zelf?"

"Oh... goed hé."

Zo gaat het ieder jaar...

Zonnige groetjes

Anna