Het is cadeautjestijd... elk jaar komt er dan wel iets nieuws uit, of iets oud-nieuw, zoals enkele jaren geleden. Plots kon je terug een platenspeler kopen, waarop je je oude elpees terug kon spelen. Tenzij je die al lang had weggedaan en de liedjes op cd had gekocht. Maar het werkte: mensen kochten terug platenspelers. Te gek toch?? En nu hoorde ik dat je terug een cassetterecorder kan kopen. Cassetjes: ze waren zo vlug versleten!
Ik herinner me onze cassettespeler. We namen de beste hits op van de radio. Dat was een heel werk: we wilden niet dat er gebabbeld werd tijdens de muziek en natuurlijk moest het liedje ook volledig zijn. Het was dus een heksenwerk, maar we deden het. En dan staken we zo'n cassetje, waar we uren aan gewerkt hadden, in de speler, meestal was dat de speler in de auto. Dat ging dan enkele keren goed maar dan, misschien door het schokken van de auto?, wilden we de cassette eruit nemen maar bleef die ergens hangen. Het gevolg was een lange sliert uit het cassetje. Met een beetje geluk was die niet gebroken en konden we die terug oprollen, met een bic in het gaatje! Als we minder geluk hadden, was het sliertje gebroken en de cassette, van uren werk, voor de vuilbak.
Wie kwam op het lumineuze idee terug cassettespelers te gaan verkopen? Je hoeft hem mij echt niet cadeau te doen!
Bijna kerstmis.... Supermarkten staan overvol eten, niet enkel het gewone, ook eten waarvan je niet wist dat het bestond of dat je het wel kon eten. (Ecologische voetafdruk x100 of zo?) Alcoholische dranken zijn nu te verkrijgen in alle soorten en maten. Het is geen goede tijd voor AA-ers! En dan de cadeautjes: als je de media volgt, krijg je hopen ideeën voorgeschoteld, mocht je niet weten wat te geven aan je dierbaren.
Om ergens te geraken, moet je natuurlijk wel erg je best doen, want iedereen lijkt dezelfde weg te willen rijden als jij. En iedereen wil er nu zijn, en wil vooral geen tijd verliezen. Het laat mij denken aan het konijn in "Alice in Wonderland". Geen tijd, geen tijd. Het konijntje had ook geen tijd om mee feest te vieren....
Misschien moeten we kerstmis eens herdefiniëren. Ik zou het terug willen zien als een gezellig familiefeest, lekker eten van bij ons (waarom exotisch eten? is dat dan lekkerder dan dat van in onze streken?) en cadeautjes. Bij de cadeautjes moet de emotionele waarde primeren boven de geldelijke. Dat wil dus zeggen dat je meer moet nadenken over de persoon die je iets wil geven: wat wil die echt en waar hecht die echte waarde aan?
