November... motregen, frisjes, donker weer. Ik heb zin om de hele dag in bed te blijven liggen, of met een berg pralines voor de tv te hangen.
Dat was wat ik dinsdag deed: voor de tv hangen. Het was in de late namiddag en het begon wat te schemeren. Plots hoorde ik tikken op het raam. Gek, want we hebben een hele normale bel. Ik keek en zag helemaal niets of niemand. Even later, terug dat getik. En dan zag ik de boosdoener: een ekster. Die zat daar brutaal tegen het raam te tikken. Ze wandelde op haar dooie gemakje over de hele vensterbank! Af en toe bleef ze staan, keek naar het raam, en tikte een paar keer. Ik keek haar aan, maar dat deerde haar niet, ze bleef gewoon zitten. Na een tijdje vloog ze weg. Ik zat nog wat naar buiten te kijken, naar het licht dat aan het wegsijpelen was. Plots kwam er een hele zwerm kraaien overgevlogen. Ik begon me niet meer zo gerust te voelen. Wat wilden die vogels mij vertellen? Waren dat geesten van mensen die ik ooit gekend had? Waren het voorbodes van onheil? Wilden ze mij komen halen?
Stop, stop! Nee ik ga me niet laten meeslepen, echt niet. Wanneer het nu begint te schemeren, doe ik gewoon de gordijnen dicht, zet ik de tv extra luid en eet ik krakende chips. Zo heb ik alles weer onder controle.
Even zien, wat heb ik nog opgenomen van tv: ha, "From Dusk Till Dawn". Blijkbaar een oude film, ben benieuwd.
